Levensverhalen (pagina 865)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

k zie het gewoon niet meer zitten

het is de laatste tijd hier thuis te erg
als k thuiskom en hij heeft weer iemand tegengekomen met een "perfect kind" is er altijd een tirade tov mij dak stom ben en nix kan en dat men leven bestaat uit festivals en chatten enz...

ook zegt hij veel dak de matras van ostende ben...

vandaag was weer zo'n dag.
k kwam thuis t eerste dat hei zei was dat men leven nix waard is dak stom ben en nix kan.
dat hij de mama van iemand van vroeger tegengekomen was en dat ze zo trots op haar kind was en hij is weg gegaan omdat hij beschaamd is op me...
dit gaat hier al enkele weken zo en weet echt geen raad meer...
de zelfmoordgedachten spoken meer en meer door men hoofd maar k heb het lef der niet voor...

help me, ik zie het echt niet meer zitten en ergens anders wonen kan ik niet...
Datum:
09-08-2009
Naam:
poefchi
Leeftijd:
23
Provincie:
België

Mislukkeling

Heb altijd al weinig zelfvertrouwen, maar het begon pas echt erg te worden toen ik naar therapie ging. Die stomme trut zei dat ik waarschijnlijk schizofreen was terwijl ik gewoon verlegen ben. Ik had steeds de gedachte: ik ben schizo, ik ben schizo. En ik gaf mezelf compleet op. Nu ben ik 22 en ik heb geen vrienden, geen rijbewijs, geen fatsoenlijke opleiding gedaan. Ik woon nog bij mijn ouders en ik heb constant het gevoel dat mijn leven niks voorstelt en dat het niks zal worden.
Ik ben wel bezig om een goede opleiding te doen, maar ik denk nog elke dag dat ik een complete mislukkeling ben en dat ik er maar beter een eind aan moet maken.
Datum:
09-08-2009
Naam:
Rogier
Leeftijd:
22
Provincie:
Flevoland

ik ben verliefd

ik zei tegen een meisje ik ben verliefd op jou. ze schrok er denk ik van. natuurlijk ik ben lelijk en ben een sukkeltje. ik kreeg toen ruzie met haar ze zei dat ik lelijk was en dat ze me haaten daarna zei ze je mag van mij dood ik zei toen dus jij wilt dat ik dood moet en toen wou ik zelfmooird plegen toen zei ik dat en moest ze huilen en zei ze dat ik het niet moest doen de volgende dag op msn zei ze het weer jij bent ziek in je hoofd !

wat moet ik nu...
Datum:
09-08-2009
Naam:
---
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

ik haat mjin leven

hoi ik ben morad ik haat echt mjin leven zoo erg soms heb ik echt geen zin meer om te leven iedereen haat mji hoe hard ik mjin best ook doe ik zal nooit de top berieken mjin lief wil mji niemeer zie ik ben vaak gekwetst geweest ben mjin leven kots beu en als ik te lief ben zjin ze ook nie blji maar boos amai
Datum:
09-08-2009
Naam:
morad
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Verder..

Ooit gezworen dat ik nooit meer een vriend zou nemen. Er kwam een jongen in mijn leven. Een vriend. Leerde hem kennen. Onervaren in relaties, ging hij met mij ee relatie aan. Hij besefte wat een relatie werkelijk is. Geven en nemen. Zijn basis was altijd 'ik houd van jou en jij houdt van mij.'
Ik heb een behoorlijke bagage, ben streng opgevoed. Hij is een jonkie en vijr opgevoed. Ik weet wat ik waardeer en dankbaar ben. Hij is ondankbaar. Ik leerde hem kennen en dacht hij wel inzag waar hij aan begon.. maar nee. Ondanks hij dezelfde cultuur en geloof heeft, verschillen wij zoveel. Ik houd van hem, maar hij houdt vanzichzelf. Zijn ouders noem ik ma en pa. Mijn liefde voor hun is groter dan hun eigen zoon voor hun heeft. Pijnlijke is dat hij zoveel vrijheid heeft gekregen waar ik alleen van kan dromen. En hij zich zo ondankbaar opstelt tegenover hen. Maar daarnaast hij die ondankbaarheid ook tegenover mijn ouders vertoont. Ik kan hier niet meer tegen. Mijn gevoel om van een hoog gebouw te springen om mn polsen door te snijden wanneer er niemand bij me is wordt groter. Ik kan huilen, schreeuwen. Mn mama wilt me niet in tranen zien om een jongen. Ik heb zo vaak de klap gehad dat ik gebruikt werd om mijn goedgelovigheid en behulpzaamheid. Niet meer.. ik wilde alleen maar gelukkig zijn en niets meer. Waarom wordt de pijn erger en het gevoel om alles achter te laten steeds heviger. Ik zal toch net gelukkig worden, waarom zou ik dan nog verder gaan?
Datum:
08-08-2009
Naam:
Angel
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-holland

op

na meer dan 20 jaar diverse verslavingen te hebben gehad waarvan mijn heroine cerslaving wel de meest aanwezige, dacht ik een redelijke situatie(stabiel) bereikt te hebben. inmiddels heb ik 2 kinderen van 9 en 12, en het lijkt met mijn relatie allemaal redelijk. Niets is wat het lijkt. vcerslaving loopt door, ook bij mijn partner(zelfde)kinderen hebben pdd-nos en de ander adhd in ernstige vorm. verder kan ik momenteel geen werk vinden en wordt door de gemeente, mij de meest vreemde banen gedwongen. Ik heb zelf twee hogeschool opleidingen (hbo). lichamelijk krijg ik de meest vreemde tegenvallers zoals de zieekte van kroon, en altijd hoofdpijn. Ik wou op vakantie met het gezin (niet echt maar de kinderen wel) maar nu blijkt door oa de belasting en te hoge uitgaven dat er te weinig geld is, plus de constante ruzie's met mijn "vrouw"maken mijn leven tot hel. Alles, de kids, de verplichtingen, de ruzie's , het geld(geen geld)Al jaren denk ik als er maar een knop was zette ik hem uit, maar nu ben ik leeg, Ik wil niet meer, ook niet meer de zelfde situatie iedere dag weer meemaken. Ik wil ook de kinderen niet meer iedere dag de zinloze ruzie's laten meemaken. Daar heeft mijn partnet natuurlijk ook deel aan ook al vind zij van niet, immers alles is mijn schuld.Ik weet niet meer wat te doen, ik heb ook geen geloof meer in oplossingen van buiten af zoals de staatsloterij of zoiets. Ik houd nu op omdat mijn "vrouw"er weer aan komt met problem,en
Datum:
08-08-2009
Naam:
niels
Leeftijd:
40
Provincie:
Groningen

grote spijt en verdriet

hallo,

het is begonnen met mn grootvader dat is overleden, ik ben groot gebracht bij hem.
het was zo ineens moeten afscheid nemen van hem. ik heb het moeilijk om dit verlies te verwerken!
daarbij komt ook nog eens de ruzie's met men vriend. ik zie hem doodgraag, maar heb ruzie met hem (reden niet vermelden)
er zijn dingen gebeurt tussen ons die niet hadden mogen gebeuren, alles kwam weer goed tot enkele dagen geleden hij terug lastig begon te doen tegen mij, daar gaat de goede hoop, de steun,...
ik weet niet wat ik moet doen, ik hou zielsveel van hem....ondanks de situatie (de problemen, het verlies van men grootvader, de leeftijd) is het spijtig dat dit zo moet lopen!
ik hoop dat het nog terug goedkomt maar hij moet dan wel willen.
ik heb veel spijt van alles en hoop dat hij dit weet
Datum:
08-08-2009
Naam:
silke
Leeftijd:
16
Provincie:
België

afstompend werk en lichamelijke verzwakking

2002/2003 fabriek van stalen wapening voor gewapend beton in Rucphen, zwaar beton-ijzer en veel straling van de las-apparaten.
herfst 2004, karton-fabrieken, tillen van kartonnen dozen.
2005 sorteerband van de puinbreker, buiten staan in de vrieskou.
2005 grondwerker in Roosendaal, zware kruiwagens rijden.

2006 in behandeling bij de geestelijke gezondheidszorg, iedere dag slik ik een medicijn tegen neerslachtigheid.

vanaf 2006 tot nu toe geen betaald werk meer.
2009 behandeling door interniste en dietiste vanwege ernstig ondergewicht.
Ik voel mij leeg en kapot, de melancholie komt iedere dag terug.
Datum:
07-08-2009
Naam:
Frans C
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-brabant

help me

ik wil niet meer leven omdat mijn moeder me elke dag slaagt.ik heb overal blauwe plekken...de redenen waarom ze me slaagt zijn echt niets ...bv als ik de afwas niet doe ....of als ik op pc zit zelfs geen half uur begint ze op me te roepen.....dan zegt ze van alles tegen mij.....ze zegt dat ze hoopt dat ik dood ga..dat ze wenste dat ik niet geboren werd..zo gaat het al 5 jaar door..ik ben het al beu....ik kan niet meer....ik mag niet buiten en krijg geen zakgeld
...zlke dag slaagt ze me kapot....elke dag ga ik huilend slapen en word ik wakker dan begint alles terug ik weet niet wat ik moet doen ik ben deze leven beu....niemand heeft me graag....mijn leven heeft geen zin....ik moet altijd de afval van mijn broer opruimen...altijd zijn borden wegnemen zijn vuile sokken ....hij oet nooit iets doen altijd ik..en toch krijg ik elke dag rammel...ik wil gewoon dood ik wil niet leven
Datum:
07-08-2009
Naam:
lucy
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Bijna - (lafbek)

Ik was deze week wel heel erg dichtbij. Ik
heb de dood gezien, gevoeld en geroken, en dan zijn daar ineens mensen die vinden
dat je niet alleen mag blijven. Rot-op.
Laat me mijn eigen
'leven" (dood) leiden! Kort berichtje, want
ik weet het niet meer. (Dissociaties) Vol en
toch zo leeg. In de steek gelaten. Weet nu
weer wie mijn "vrienden"zijn. Conclusie:
GEEN vrienden.
Datum:
07-08-2009
Naam:
Only the lonely
Leeftijd:
52
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.