Levensverhalen (pagina 864)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

mijn leven bestaat niet om gelukkig te zijn,

tja waar zal ik beginnen, wat heeft het zoiezo voor nut dit te schrijfen? ja me woede op het i-net zetten... al vanaf dat ik 9 ben is er gezeik gezeik gezeik...
ouders scheiden, wat moet je doen? bij je vader bij je moeder? dan als een bootje heen en weer, dan zijn ze je zat en word je in zo'n kk jeugdgevangenis geplurt omdat je "onhandelbaar" zou zijn.. JA ME REET liefde te kort misschien? voor die jeugdgevangenis nog 3 andere tehuisen gehad, en na jeugdgevangenis (7 maanden) nog is een jaar in zo'n soord gelijke instelling, dan word je omdat je 18 word eruit getyft en mag je het uit zoeken wat heb je? niks geen vrienden meer familie die van je walgt... je heb niks niks niks.. en waarom omdat je ouders zo nodig moeten scheiden, vervolgens denk je gelukkig te zijn met je ventje en woon je samen maar die maakt je alleen maar gekker en zet je toe tot deze gedachten dat ik op een of andere zelfmoord site me gevoelens uit... hij is gewoon me verjaardag vergeten... wat een liefdes relatie, en wat een K*ank*er leven!!!!
Datum:
12-08-2009
Naam:
desiree
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

Is het nog de moeite waard?

Ik heb de laatste 7jaar ongelofelijk veel meegemaakt. De combinatie met mijn onzekere persoonlijkheid maakt het er niet gemakkelijker op. Eigenlijk denk ik al jaren aan zelfmoord. En echt serieus. Mijn energie is op, ik ben zo moe om te blijven vechten en op zoek te gaan naar het leven, het gelukkige leven? Bestaat dit? Ik zoek de laatste dagen naar manieren om om de wereld te verlaten. Op dit moment ben ik er zeker van dat ik het veel beter ga hebben hierboven. Het moet zalig zijn die rust. Ik schaam me zo dat ik deze gedachten heb. Zeker ten opzichte van mijn familie. Ze moesten eens weten... Ik heb altijd geprobeerd om niets te laten merken om zo de omgeving geen pijn te doen. Maar nu ben ij op, zo op.. dat het opmerkelijk zichtbaar begint te worden. Waarom spreekt mij er niemand over aan? Het zou zo een opluchting zijn. Ik kan het zelf niet. 2jaar geleden ben ik contact gekomen met een psycholoog. Het deed natuurlijk eens goed om m'n verhaal te kunnen doen, maar achteraf gezien heeft het niets geholpen.
Het meeste waar ik nu nood aan heb, is begrip. Als je dat niet krijgt, is het ondraagelijk. Mensen die zelf zoiets niet hebben meegemaakt, kunnen moeilijk begrip tonen.
Ik wil niet meer leven!
Datum:
12-08-2009
Naam:
Jolie
Leeftijd:
23
Provincie:
België

Ben het echt van plan.

Beste mensen.

Voor degene die hierover mee kunnen praten.

Mijn hele leve heb ik al tegenstagen gehad, goede vrienden van mij zijn overleden. Vrienden die ik nog wel heb; zijn ouders van gescheiden en weten niet wat ze moeten doen. Ze komen huilend aan m'n deur. Een vader van een goede vriend daarvan is een paar weken overleden aan longkanker, de jongste zoon was toen 15 jr.

Ik ben eigen baas, en heb te weinig werk, ik moet nootgedwongen mijn mensen ontslaan.
Ik ben als jongetje vanaf m'n 8 ste t/m m'n 13 de verkracht.

Ik zoek hulp maar weet niet waar, ik heb de bovenstaande jongens om hulp gevraagd, maar ze kunnen me niet helpen, alleen troosten.
Als ik niet binnenkort hulp krijg ga ik zelfmoord plegen, mijn plannen liggen al klaar.

IK HEB HULP NODIG, HELP MIJ
Datum:
12-08-2009
Naam:
Jaap
Leeftijd:
31
Provincie:
Limburg

Ooit zal ik gelukkig worden!!!!!!

Hoop ik dan maar,
Misschien op een andere plek in de werld of op een andere leven.
Waarom ben ik zo ongelukkig vraag ik me af, dag in dag uit met veel pijn en verdriet, waarom gaat niet zoals ik het wil..en ik wilt niet eens veel, GOD help me ALSJEBLIEFT geef me kracht en laat me niet alleen, alleen jij weet wat ik heb en wat in me zit...laat mij geen domme dingen doen, wil geen pijn meer.
Dankje JEHOVA GOD!!!!!!!
Datum:
11-08-2009
Naam:
MHAC
Leeftijd:
31
Provincie:
Noord-holland

Dood

Mijn leven is een hel. ik heb exzeem en daar schaam ik mij voor ik heb het al zins mijn geboorte maar hoe ouder je word hoe erger je gevoel word
ik heb al bijna 6 jaar niet gezwommen en ik durf ook niet met korte mouwen over straat te lopen alles is voor mij kapot niemand die mij helpt en niemand die van mij houd
ik bid altijd dat ik ga slaapen en nooit meer wakker wil worden omdat het zo pijn doet
ik heb zo vaak zelmoordpogingen gedan maar het is nooit goed gelukt gelaas...
ik word er gek vanen ik weet niet wat ik moet doen ik wil geen hulp van een psigiyater of zoo...voor mij helpt dat geen fuck mijn hard is in stukken gescheurt ik probeer elke dag te leven met een kut gevoel niemand die het aan mij ziet soms wel maar dan vergeeten ze het weer naar een tijdje
maja ik zal door gaan met zelfmoord hoe dan ook ze hebben mischien wel een beetje verdriet maar daar naar is het wel weer over dan vergeeten ze mij wel ik ben alleen maar lastig voor de anderen ik doe noit wat goeds dat krijg ik altijd te hoooren steets het zelfde te hooren krijgen nou lekker is dat!!
ik ben zo boos op mijn zelf warom ik warom heb ik deze huidziekte warom kan ik geen normaale huid hebben zo als alle andere meijses die eeen moie glade huid hebben niemand vind mij sexi niemand kan mij die aandacht geven waar ik van drooom .
maja ik hou op jullie denken ook vast dat ik gestoort ben
ajus.....
Datum:
11-08-2009
Naam:
christina
Leeftijd:
20
Provincie:
Overijssel

ik wil al weken niets anders meer dan zelfmoord of zelfverminkin

maanden geleden begon het eigenlijk al.
ik ben nu l maanden depri.
en maanden geleden sneed ik mezelf voor het eerst.helaas kwam een vriendin erachter en een dag later wist de hele klas het.vanaf toen werd ik altijd emo genoemd.ik ontkende altijd dat ik emo was.ik had nog maar 2 vriendinnen over die me steunden.maar ik ben steeds meer emo geworden.alles ging fout.als ik alleen op straat liep,schreeuwden mensen van alles naar me:he depressieve slet ga zelfmoord plegen of he doe die polsbanden eens af.ik ging me steeds meer snijden en ging ook andere vormen van zelfverminking doen.ik kneep regelmatig men strot dicht en zette mijn nagels zo diep mogenlijk in mijn huid.ik kreeg zelfmoordnijgingen en probeerde het.het mislukte.net als de andere 8 x.
2 weken geleden en 1 dag voor het groep 8 eindfeest vroeg men beste vriendin me waarom ik dit mezelf aandeed.ik legde haar het hele verhaal uit en heb nog erger gehuild dan normaal(ik huide inmiddels elke dag in een hoekje van me kamer)mijn vriendin trooste me.maar ze shanteerde me.als ik niet zou zweren te stoppen zou ze het aan mijn ouders vertellen.ik zweerde te stoppen.maar een dag later ging het al mis.op het eindfeest toen het bijna afgelopen was moest zowat iedereen huilen.ook ik,maar mijn vriendinnen lieten me in de steek.ik kon het niet meer aan.ik ben naar de wc gerent en geprobeert zelfmoord te plegen.
een meisje betrapte me en haalde mijn vriendinnen erbij.nu ben ik ook hun kwijt en kan ik alleen nog maar troost vinden bij mezelf.het is nu 2 weken later en ik ben depressiever dan ooit te voren.het liefst zou ik van een hoog gebouw afspringen en mezelf weer snijden,om weer rustig te worden en even weg te zijn van alle problemen.de hele dag voel ik een steek in mijn hart.ik kan niet meer en ben doodop,maar doe doe niets wat niet goed voor me is.omdat ik hoop dat men vriendinnen het me kunnen vergeven.
van de eene kant denk ik van wel omdat ze me na mijn zelfmoordpoging wel getroost hebben en hebben gezecht dan het niet uitmaakte als ik snikkend fluisterde dat het me speet dan ik hun ook pijn heb gedaan.van de andere kant weer niet want toen ze me zagen zitten zijden ze dat ik eruit lag bij hun.ik heb ze een bericht gestuurd en wacht op de reactie.in die tijd denk ik alleen maar aan zelfmoord en zelfverminking.ik wil niets liever.het is oorlog in men hoofd en ik wil het liefste mijn scherpste mes pakken en een diepe snee in mijn lichaam te maken.
dan word ik eindelijk weer een beetje rustig.ik kan ook rustig worden als ik getroost word door iemand die me bergrijpt en weet wat ik doormaak.maar zo'n iemand ken ik niet.
Datum:
11-08-2009
Naam:
tamara
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

Wie ben ik?

Ik ben een holle boom, een leeg vat, een transparante massa. Ik heb het gevoel dat ik geen identiteit heb, dat ik niet besta.
Wat zijn mijn meningen, mijn hobby's, mijn (seksuele) verlangens?
Ik ben zo moe dat dit steeds weer terugkeert, jaar na jaar na jaar. Het kan goed gaan, iets langere tijd, maar altijd word laat ik me weer onder mijn negativisme krijgen.
Alcohol, drug, roken, slecht eten, het versterkt het alleen maar.
Moet ik weer iets van hulp krijgen? Maar dat heb ik al geprobeerd. Ik ben gewoon heel erg moe.
Datum:
11-08-2009
Naam:
Jasper
Leeftijd:
29
Provincie:
Utrecht

emotionele wrak

mijn leven is een en al puinhoop...begon bij mijn stiefvader hij vond het leuk als mijn ma weg was mij op ongewenste plekken aan te raken...en dat ging jaren door het is nooit tot de daad gegaan maar alleen het aaanraken

later kreeg ik problemen met vriendijes dacht er makkelijk over....versleet vriend na vriend maar dat kwam niet tot sexueel uitspatting

later in mijn tienerjaren ben ik verkracht door een groep jongesn bij mijn school
had het niet vertel later pas....toen ik dacht dat ik zwanger kon zijn...wat ook het geval was
abortus ondergaan....bij de politie geweest mijn verhaal verteld

afijn later in me leven wilde ik niet aantrekkelijk zijn voor mannen dus toen begon ik te eten en voel me happy als ik rond de 90 kilo weeg

had een fijne relatie later toch dat na 8 jaar over was omdat hij vreemd ging
en toen ging bij mij d eknop om
had man na man zocht liefde overal waar hetniet kon

tot ik een soa opliep toevalig erachter gekomen na een routine onderzoek....
en toen schrok ik...dacht nu is het soa later kan het hiv zijn

maar toch voel ik me eenzaaam heb geen familie geen friends geen werk zit thuis
ben ziek en afgekeurd..

geen kinderen en geen man die om mij geeft
zie dingen niet meer zitten in mijn leven heb al een keer een poging ondernomen maar nu verzamel ik al mijn tabletten heb slaapmedicatie en oxazepam

gelukkig heb ik wel een donorkaart kan ik tenminste als ik er niet meer ben toch andere mensen helpen

maar soms weet ik het niet.......ik moet hulp zoeken...weet alleen niet hoe ik moet beginnen

anyway het heeft opgelucht mijn verhaal h ier te schrijven

Datum:
11-08-2009
Naam:
sinita
Leeftijd:
40
Provincie:
Zuid-holland

wie ben ik eingelijk?

Hoi ik ben een meid van 17 jaar..
het is nu ruim 2jaar dat ik mezelf verwond (snijd) aan mijn armen, waarom ik het doe vraag je jezelf af?.. nou het is simpel weg (voor mij) omdat ik mezelf haat!
ik heb het gevoel of ik nooit iets goed kan doen en alles fout doe, zeg en zelfs denk
ik haat de manier waarop ik mezelf steeds opnieuw en opnieuw pijn doen ( al voel ik er niks van ) ik kan geen t-shirtje meer aan zonder dat mensen mij raar aan lopen te staren..
het snijden voel ik nie.. waarom voel ik geen pijn?
en waneer gaat dit stoppe..
ik denk regelmatig aan zelfmoord d.m.v polsen door snijden of mezelf voor de trein gooien ik droom zelfs mijn eigen zelfmoord en begravenis alleen mijn droom heeft geen einde en keert steeds terug en begint steeds opnieuw..
ik krijg vanaf morgen mijn hulp via GGZ ik hoop dat hun mij kunne helpen om mezelf terug te vinden.
groetjes xx
Datum:
10-08-2009
Naam:
Lies
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord

ik wil zelfmoord plegen omdat ze me niet waarderen en ik altijd word gepest door mijn zus en meter
Datum:
10-08-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.