Levensverhalen (pagina 859)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

kut leven

dit leven is zo kut het ene wat ik hier krijg is gezeik en ik word gepest op school
er is echt geen ene fuck aan dit leven
maar ik leef nog omdat ik van iemand hou en er leuke computerspelen zijn
school boeit me geen ene flikker
dus ik wil het liefst dood
Datum:
25-08-2009
Naam:
jogo
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

Ik zie het niet meer zitten.

zoals vele die hier schrijven zie ik het ook niet meer zitten.
Ben getrouwd en heb twee schatten ven kinderen. Maar ben onverwachts weer in verwachting . Mijn man ziet da nie zitten en wil da ik het weg doe . Met andere woorden abortus. Daar wringd het schoentje. Hij negeerd mij tot ik het laat weg doen. Heb helaas niet meer veel tijd nog 1 week in belgie wettelijk.
Ik zou liever dood zijn , maar wat met mijn kinderen. Ik weet het niet.
De mensen begrijpen da niet als er iemand zelfmoord pleegt en de kinderen mee neemt in de dood. Ik wel omdat ik in het zelfde schuitje zit.
Hopelijk komt er aan het eind van de tunnel een licht of een oplossing.
Datum:
25-08-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
32
Provincie:
België

geloof

Ik heb over zelfmoord gedacht, ik ben 18 en niet zeker over mezelf. Nog steeds niet.. Maar ik ben sterk, wij zijn sterk! Voor iedereen die op deze site zit. Denk aan de tijd, de tijd die nog gaat komen, ook al is het donker, zit je te diep en zie je geen uitweg, hij is er wel.. het blijft niet altijd slecht gaan, het komt goed..

Kijk naar jezelf en bedenk je hoe goed je wel niet bent, ook al wil je dat niet zien, omdat je al duizende keren hebt gezegt dat je niet goed bent, dat je lelijk bent of dom of.... Je kan het! je hebt je eigen kracht, de kracht om verder te gaan,

Ook ik val geregeld terug dan denk ik was ik er maar niet, wat doe ik hier? Ik wil er weer uit te komen, ook al is het zo moeilijk, ik kan het, jij kan het!, en met die wens ga ik verder. Tegenwoordig is het niet meer zo makkelijk, mensen verwachten teveel van je en iedereen heeft het over elkaar,,,,

Niemand is perfect, als ze over je praten,,, laat ze.. ik weet het het is moeilijk, maar probeer het, probeer verder te leven, ook al heb je het al eindeloos geprobeerd, ook al denk je dat het nooit lukt.... Je kan het! ik weet het..

sterkte..
Datum:
25-08-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Moe... zo moe

dit is bizar! Ik zit met mijn laptop op schoot, heb de drang om hier iets te schrijven, ben stuk tot op het bot en plots gaat de telefoon. Ik vraag aan mijn dochter of zij 'm op wil pakken... 'ik geef mijn vader even' zegt ze... Blijkt het iemand van Dela te zijn, met 4 korte vragen over 'uitvaart'… of alles goed geregeld is!!!! Is dit toeval? Zijn ze het ‘boven’ met me eens?
Als je hele leven word bepaald door pijn en verdriet en nachtmerries je dagelijkse leven beheersen, niet gelukkig zijn je al niet meer ongelukkig maakt, er 'bijna' geen uitweg meer is kun je twee dingen doen: Vechten of gaan. Ik koos er wederom voor om te vechten. Heb geweldige kids, wil gaan scheiden om de vrouw waarvan ik zoveel hou een beter leven te geven, samen 'gelukkig' oud worden maar niet als man en vrouw, en plots word ik ook nog eens zwaar verliefd! Wederzijds! Als een engelengeschenk uit de hemel. Deze vriendin gaf me de kracht om er weer voor te gaan en kei hard te vechten. Ook voor haar wil ik vechten… en het ging allemaal goed! Voelde een soort van geluk over me heen, zag een lichtpuntje in die matzwarte tunnel. Heeel intens was het, zo liefdevol, echt, passievol, beyond ordinairy lovers! We waren zo verliefd! Zo blij! In heel veel zo het zelfde! Ik voelde me zo fucking goed! The love of my life! Tot afgelopen weekend, waarin, na elkaar even niet gezien te hebben door vakantie, bij haar het ‘gevoel’ weg is…. Geloof er niets van, maar ok. Tja, dan ben je drastisch aan het opruimen zodat je straks weer kunt inrichten, en is het eerste wat je mee wil nemen naar je nieuwe bestaan ook ineens iets wat je op moet gaan ruimen, maar niet wil opruimen. Wil haar niet kwijt! Hier heb ik de kracht nu niet meer voor… Het enige reden om te ‘blijven’ zijn mijn kinderen… maar wat heeft een ongelukkige vader nu te bieden? Ik wacht even tot mijn liefdes verdriet ietswat rustiger wordt en denk dan nog één keer goed na… nee beste lezers, ik ben niet gek, niet depri, etc.! Ik ben een rationele, gezonde man met een goed lopend bedrijf, lig goed in de markt en zie er zeker niet slecht uit, heb alles (aan de buitenkant) wat mijn hartje begeerd…. Dus mocht ik die keuze maken is die weloverwogen… Ik wil rust.
Datum:
25-08-2009
Naam:
Suicidal Genius
Leeftijd:
37
Provincie:
Utrecht

fuck it

Visueel gehanicapt, lelijk, waojng, maar toch net iets te goed geïntergreerd in de 'normale' maatschappij,
Je voelt je alleen mislukt. Dit, ondanks je persoonlijkheidsstoornis, ja, ook dat nog een keer. OCPD heet het, een dwangmatige persoonlijkheidsstoornis. Het bepaald nog meer mjn leven dan mijn slechte gezichtsvermogen van 20% (met bril).
De verlangens van gehandicapten, ik voel ze: menselijk, natuurlijk, wezenlijk, bepalend. Maar tegelijkertijd zijn vele van die kernbehoeften vaak moeilijk of onmogelijk te bevredigen. Ja, en wat dan? Verdringen of bevrediging zoeken bij hoeren, als dat al mogelijk is qua zelfstandigheid.
Is het een straf? Nou ja, ik geloof in meerdere levens en dit komt op je weg om er iets mee te doen. Bummer..., ja best wel. Wat een taak!
Een taak, afgezien van het kernverlangen van het menszijn, dat je er mag zijn en dat je goed bent zoals je bent en niet afhankelijk bent van het oordeel van anderen. Leve ons! Wij komen verder in het grote geheel. Dat is mijn troost en mijn doel.



Datum:
25-08-2009
Naam:
Jan
Leeftijd:
39
Provincie:
Overijssel

Tjah, is dit het einde??

Zoals je ziet heb ik al een bepaalde leeftijd bereikt. Toch komt zelfmoord nog wel eens aan de orde bij me. Vooral als het ff niet goed gaat met me zoals nu. En in mijn wereld betekend dat meestal op het gebied van liefde en intimiteit. Ik zal het proberen uit te leggen.

Al van jongs af aan is mijn associatie met sex en intimiteit niet helemaal ok. Een oom van me heeft nou eenmaal besloten om op zijn ongeveer 30ste, mij te beroven mij kinderlijke onschuld en me te bevuilen met zijn smerige maar bovenal zieke sexuele gedachtes. Ik ben van binnen nog steeds een kliene jongen van 10 met een kapotte ziel . Hoewel ik in het leven toch steeds weer op zoek ga naar liefde en intimiteit wil het me toch niet lukken. Ik hou veels te veel vast aan het verleden of ik doe iets niet goed... Of ik klap zelf dicht bij te veel intimiteit, of ik word afgewezen. Dat laatste is nu net het geval geweest. Na jaren jaren van kwelling EINDELIJK weer eens een keer dat gevoel van verliefdheid gevonden... ik blij.... is ze op een ander verliefd. Normaal zou je dat wel makkelijk kunnen verwerken, maar ik heb toch het gevoel, dat als ik wat rielekster was geweest, het misschien wel wat had kunnen worden.. maar ja misschien is het ook wel gewoon niet voorbestemd. Tis altijd zo lastig om objectief en rationeel te blijven als zoiets niet wil lukken. Vooral omdat ik hier al jaren mee bezig ben.... Het verwerkings proces van, erkennen.... voelen.... en het een plaats geven. Alleen steeds komt het weer terug.. in situaties, overal. Tijden zijn goed en tijden zijn zwaar. Dr is alleen iets wat steeds zwaarder lijkt te worden en dat is het verlangen om het verleden te veranderen... als het niet was gebeurd...als ik nou wel op een normale sex en intimiteit had ontdekt.... wie was ik dan geweest? Had ik dan misschien wel mn geluk gevonden? Had ik dan misschien al kinderen gehad?? De liefde van mn leven ontmoet?? Had ik dan op dit moment deze fantastische vrouw misschien wel voor me kunnen winnen? Telkens komt weer de harde realiteit terug... wat gebeurd is is gebeurd en zal ik nooit meer kunnen veranderen. Hoogstens de manier waarop ik ernaar kijk.... maar de gebeurtenis zelf... ik was een onschuldig blij en gelukkig kind. Kon ik dat kind in me maar weer vinden.... steeds weer... hoe kapot.... zo zuur...voor altijd? Onmkeerbaar? Is er een beter pad voor me? Duidelijk niet het pad waar ik zelf voor gekozen heb, toch? Heb al vanalles gedaan. Ben zefs de confrontatie aangegaan. Vergeten geprobeerd.. kan natuurlijk niet. Vergeving geprobeerd...vergeven als kado voor me zelf gezien.... al die moeite om maar verder te komen.. en toch is de uitkomst hetzelfde.. het is gebeurd en heeft me gemaakt tot wie ik ben. Onveranderelijk. Net zoals er een eind aan maken.. ook dat is onveranderlijk... wil ik dat? Aan de ene kant is het heel aantrekkelijk om te weten dat deze ellende hier op aarde dan iig zal ophouden! Maar ja waar kom je dan terecht?... In de hel? Op sommige momenten maakt zelfs dat niet meer uit.... als deze eeuwig terugkerende ellende op deze aardkloot maar stopt! kBen het zat!!! Alweer!! Hart gebroken... Alweer!! Denken aan het einde...alweer!!! Alles klaar... rust..... onomkeerbaar... dr zijn zoveel manieren om het te doen, en zo makkelijk eigenlijk ook... 6 million ways to die!! Choose one!!! zo aanlokkelijk soms.... te aanlokkelijk?? Het is en blijft een keuze... mijn keuze!
Datum:
25-08-2009
Naam:
Incognito
Leeftijd:
29
Provincie:
Overijssel

Er is een weg

Ik ben echt onder de indruk van de verhalen die ik hier lees. Ik ben een jongen waarbij het in het leven opzich allemaal mee zit, maar die ook vaak nadenkt over het leven en wat voor zin het eigenlijk heeft. Maar mensen weet dat er altijd aan jullie gedacht wordt en dat er altijd mensen van jullie houden ookal denk en voel je dat niet (altijd). Probeer erin te geloven dat het op een dag beter zal worden. De pijn die jullie bij mensen bezorgen door het plegen van zelfmoord is vreselijk. Jullie problemen worden hierdoor niet opgelost maar verschoven naar de nabestaanden. Doe die mensen dat niet aan. Probeer te genieten van de kleine lichtpuntjes die in ieders leven aanwezig zijn. Probeer het vol te houden ookal is het soms zo zwaar. Het leven zit vol met pijn en verdiet en het is vaak zo oneerlijk maar probeer je hierdoor niet klein te krijgen. Houdt vol hoe moeilijk je het ook hebt en hoe zwaar het leven ook is, ik geloof dat er uiteindelijk altijd een weg is, als je maar blijft geloven in jezelf en de kleine lichtpuntjes die je meemaakt gaat waarderen en er niet overeen kijkt met de gedachte het heeft allemaal toch geen zin. Er wordt van jullie gehouden zonder dat je het vaak door hebt. Volumia heeft een heel mooi nummer gemaakt met de aansluitende titel \"Er is altijd een weg\" Luister ernaar en probeer er hoop uit te putten. http://www.youtube.com/watch?v=cFget4YuUjA

Ik vind het zo erg om al deze verhalen te lezen en daarom voelde ik me geroepen om wat te schrijven. Zelf zit het me in het leven opzich wel mee en daarom denk je misschien hij kan makkelijk praten. Maar ik vind het echt erg wat jullie meemaken en leef met jullie mee. Ik hoop dat jullie er wat aan hebben.

http://www.youtube.com/watch?v=cFget4YuUjA

Groeten Juljan 18
Datum:
24-08-2009
Naam:
Juljan
Leeftijd:
18
Provincie:
Anders

Gezeik allemaal

De wereld is en blijft toch gestoord, ik hoop dat de aarde elk moment implodeert van belachelijkheid.

Ik hoop dat een atoombom ons allemaal wegvaagt en er een betere plek ontstaat.
Een waar ik niet andere moet eten en daarna uitpoep.

Ik had net zo goed als een vlieg geboren kunnen worden en door walter kroes zijn kleine voet geplet kunnen worden. Zo triest is het hier,
ik irriteer mij aan iedereen de laatste tijd

we gaan maar weer verder misschien dat er ergens toch nog een hoopje vonk is. Weer een jaar vol belachelijke informatie, trieste gevoel loose mensen en genante sociale situaties en sferen die nergens over gaan.

succes
toedeloe!
Datum:
24-08-2009
Naam:
V
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

Shit, ik leef nog

Ik weet het niet meer. 2 weken geleden kwam ik bij op de Intensive Care. Ik bleek iets van 100 pillen geslikt te hebben. In eerste instantie voelde ik niets, maar sinds ik thuis ben wil ik maar een ding: doodgaan!!! Ik wil er uit. Nooit meer pijn, depressie, verdriet, vermoeidheid............. Ik heb al een paar keer in de auto gezeten met het idee om ergens tegen aan te rijden en toen ik vanmiddag langs het water liep was ik er het liefst in gesprongen, maarja...er wacht thuis een klein jongetje op mij. Dus ik weet niet meer wat ik moet doen. IK HEB PIJN!!!!!
Datum:
24-08-2009
Naam:
Toverbloem
Leeftijd:
31
Provincie:
Noord-brabant

Ik kan niet meer!!!

Ik heb een zoon kwijt (niet dood) maar ik en de moeder zijn uit elkaar en ik mag hem nooit meer zien.

ik heb veel tegenslag in het leven. mijn ma heeft een ongeval gehad en heeft nu een been kwijt en mijn pa heeft kanker gehad. alles is nu voorbij maar voor mij begint het nu pas!!!

Ik voel me echt slecht, ook al laat ik het niet zien, mijn hard klopt omdat ik nog adem neem... maar mijn hard klopt voor niemand meer.

ik mis mijn zoon erg, en ik mis de liefde en de vriendschap van veel mensen.

ik heb geen vrienden, en mijn familie... die trekken hun niets van mij aan... ik leef omdat ik leef, maar mijn leven heeft geen zijn meer!!!

Ik ben mijn leven beu, ik wil zelfmoord plegen, maar ik weet niet of dat dit de beste oplossing is...
Datum:
24-08-2009
Naam:
Dimitri
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.