Levensverhalen (pagina 858)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

strijden of rusten?

Ben het leven moe... ben over de 40, heb nix gepresteerd en kan amper nederlands praten of schrijven. Op jonge leeftijd mijn ouders verloren en ook nog mijn zus! Wat doe ik hier? Wat doen wij hier? Laten we rusten en niet strijden. Laten we alles achter of strijden we naar.... ja naar wat?
Wil niet meer leven, wil naar mijn ouders terug. Ik wil niet meer werken, wil rusten.... slaap wel.. ik ga rusten...
Datum:
26-08-2009
Naam:
sjors
Leeftijd:
40
Provincie:
Anders

WOW! Had niet gedacht dat ik op deze site terecht zou komen!

Nooit gedacht dat ik op deze site genaamd ‘’zelfmoord’’ zou klikken terwijl ik rondzit te surfen en naar filmpjes op Google zit te kijken.
En hier ben ik dan, inderdaad op de website ‘’www.zelfmoord.nl’’.
Ik ben nu langer dan 3 fucking maanden crisis bij een organisatie die zichzelf Stichting Kwadrant of zo noemt, en dat mag iedereen weten.
Ik begin er gek van te worden! 24/7 uur per last van diverse openbaarvervoermiddelen die mensen van A naar B moeten brengen en iedere kanker tram en bus en zelf mensen die praten en voorbij lopen hoor ik!
Nu doe ik een (niet volledige) Hbo-opleiding: ‘’Juridisch Adviseur Bedrijfsrecht’’ die me vrijstelling hoort te geven naar een volledige Hbo-opleiding, genaamd: ‘’Hbo-rechten’’ maar dat boeit me ook geen shit meer.
Ik heb zoveel last van dat tering openbaarvervoer dat het lijk alsof ik concentratieproblematiek heb terwijl ik daar vroeger geen last van had.
Ik denk dat als 1 van die begeleiders dit bericht vind dat ik het helemaal kan vergeten en naar een fucking inrichting moet waar alles erger gaat worden.
Ook mag ik me medebewoners niet omdat die me ook een onprettig gevoel geven en ga ik zowat iedere dag naar de MAC of de Snackbar en hoop ik dat ik zo de heilige dood vind, maar raad eens nee, er komen alleen maar fucking calorieën bij! Dus ik bedacht een ander alternatief ‘’waarom geen Quijaboard bestellen en als het werkt me dood laten maken door iets zeer vernietigend zodat ik het niet hoeft te doen’’, en dan maar een paar uur, minuten, dagen of weet ik hoeveel en hoelang in pijn en angst, dat is beter dan kanker 24/7 uur woede en angst.
Tot nu toe is het me gelukt om psychiaters, psychologen, huisartsen en andere specialisten te laten denken dat ik geen zelfmoordgedachten heb, maar ik heb wel degelijk zelfmoordgedachten en zelfmoordpogingen achter de rug en ze worden met de seconden erger en erger!
Als ik hierna naar een inrichting moet maak ik mezelf wel af voordat ik voor die fucking voordeur van die inrichting sta en ernaar binnen moet.
Datum:
26-08-2009
Naam:
Niet bekend!
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

Ik vind het niet leuk meer!

ik wort al mijn helee leven gepest.
sinds de middelbare is het erger geworden.
ik zat drie jaar met een klas die me hatte omdat ze zijden dat ik stonk en me nooit wast. dit deet veel pijn. ik nam een nieuwe imago en werd gothic maar ze gingen me nog meer pesten zo. ik wou zelfmoord plegen en heb het zelfs geprobeert. ook daarna zo bleek dat ik dit jaar was blijven zitten. maar dat is toch niet raaar als je met zo een klas zit? dus nu is mijn toekomst ook verpest. waarom ik? waarom? ik begrijp niet meer wat ik moet doen en waarom mensen mij moeten hebben. ik val dan wel op jongens en ik speel in een metalbend maar dat is toch geen reden om te pesten. gemene wereld.
Datum:
26-08-2009
Naam:
jari l
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Leven verpest

Ik ben inmiddels 38 jaar, ben nog steeds alleen en werk in een videotheek. Er zit al jaren geen enkele vooruitgang in mijn leven. Het enige wat ik had was een online forum, maar daar mochten veel mensen mij ook niet. Ze begonnen plannen te smeden om mij weg te pesten en dit is ze dan nu gelukt. Ik heb nu niks meer en zie geen toekomst.
Datum:
26-08-2009
Naam:
D.
Leeftijd:
38
Provincie:
Zuid-holland

ik weet het niet meer

ik snij mezelf voor de afgelopen 5 jaar en het lukt me maar niet om te stoppen
ik kan nooit mezelf zijn .ik kan nooit ware liefde vinden.als ik vrienden vertel over dat ik automutileer dan vinden ze me gek en pesten ze me ermee
sindsdien heb ik het nooit meer tegen iemand anders gezegd.
mijn leven is een hel.
de afgelopen jaren heb ik veel suicidale gedachten ... ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen
HELP ME
Datum:
26-08-2009
Naam:
mr. X
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

kut leven

dit leven is zo kut het ene wat ik hier krijg is gezeik en ik word gepest op school
er is echt geen ene fuck aan dit leven
maar ik leef nog omdat ik van iemand hou en er leuke computerspelen zijn
school boeit me geen ene flikker
dus ik wil het liefst dood
Datum:
25-08-2009
Naam:
jogo
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

Ik zie het niet meer zitten.

zoals vele die hier schrijven zie ik het ook niet meer zitten.
Ben getrouwd en heb twee schatten ven kinderen. Maar ben onverwachts weer in verwachting . Mijn man ziet da nie zitten en wil da ik het weg doe . Met andere woorden abortus. Daar wringd het schoentje. Hij negeerd mij tot ik het laat weg doen. Heb helaas niet meer veel tijd nog 1 week in belgie wettelijk.
Ik zou liever dood zijn , maar wat met mijn kinderen. Ik weet het niet.
De mensen begrijpen da niet als er iemand zelfmoord pleegt en de kinderen mee neemt in de dood. Ik wel omdat ik in het zelfde schuitje zit.
Hopelijk komt er aan het eind van de tunnel een licht of een oplossing.
Datum:
25-08-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
32
Provincie:
België

geloof

Ik heb over zelfmoord gedacht, ik ben 18 en niet zeker over mezelf. Nog steeds niet.. Maar ik ben sterk, wij zijn sterk! Voor iedereen die op deze site zit. Denk aan de tijd, de tijd die nog gaat komen, ook al is het donker, zit je te diep en zie je geen uitweg, hij is er wel.. het blijft niet altijd slecht gaan, het komt goed..

Kijk naar jezelf en bedenk je hoe goed je wel niet bent, ook al wil je dat niet zien, omdat je al duizende keren hebt gezegt dat je niet goed bent, dat je lelijk bent of dom of.... Je kan het! je hebt je eigen kracht, de kracht om verder te gaan,

Ook ik val geregeld terug dan denk ik was ik er maar niet, wat doe ik hier? Ik wil er weer uit te komen, ook al is het zo moeilijk, ik kan het, jij kan het!, en met die wens ga ik verder. Tegenwoordig is het niet meer zo makkelijk, mensen verwachten teveel van je en iedereen heeft het over elkaar,,,,

Niemand is perfect, als ze over je praten,,, laat ze.. ik weet het het is moeilijk, maar probeer het, probeer verder te leven, ook al heb je het al eindeloos geprobeerd, ook al denk je dat het nooit lukt.... Je kan het! ik weet het..

sterkte..
Datum:
25-08-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Moe... zo moe

dit is bizar! Ik zit met mijn laptop op schoot, heb de drang om hier iets te schrijven, ben stuk tot op het bot en plots gaat de telefoon. Ik vraag aan mijn dochter of zij 'm op wil pakken... 'ik geef mijn vader even' zegt ze... Blijkt het iemand van Dela te zijn, met 4 korte vragen over 'uitvaart'… of alles goed geregeld is!!!! Is dit toeval? Zijn ze het ‘boven’ met me eens?
Als je hele leven word bepaald door pijn en verdriet en nachtmerries je dagelijkse leven beheersen, niet gelukkig zijn je al niet meer ongelukkig maakt, er 'bijna' geen uitweg meer is kun je twee dingen doen: Vechten of gaan. Ik koos er wederom voor om te vechten. Heb geweldige kids, wil gaan scheiden om de vrouw waarvan ik zoveel hou een beter leven te geven, samen 'gelukkig' oud worden maar niet als man en vrouw, en plots word ik ook nog eens zwaar verliefd! Wederzijds! Als een engelengeschenk uit de hemel. Deze vriendin gaf me de kracht om er weer voor te gaan en kei hard te vechten. Ook voor haar wil ik vechten… en het ging allemaal goed! Voelde een soort van geluk over me heen, zag een lichtpuntje in die matzwarte tunnel. Heeel intens was het, zo liefdevol, echt, passievol, beyond ordinairy lovers! We waren zo verliefd! Zo blij! In heel veel zo het zelfde! Ik voelde me zo fucking goed! The love of my life! Tot afgelopen weekend, waarin, na elkaar even niet gezien te hebben door vakantie, bij haar het ‘gevoel’ weg is…. Geloof er niets van, maar ok. Tja, dan ben je drastisch aan het opruimen zodat je straks weer kunt inrichten, en is het eerste wat je mee wil nemen naar je nieuwe bestaan ook ineens iets wat je op moet gaan ruimen, maar niet wil opruimen. Wil haar niet kwijt! Hier heb ik de kracht nu niet meer voor… Het enige reden om te ‘blijven’ zijn mijn kinderen… maar wat heeft een ongelukkige vader nu te bieden? Ik wacht even tot mijn liefdes verdriet ietswat rustiger wordt en denk dan nog één keer goed na… nee beste lezers, ik ben niet gek, niet depri, etc.! Ik ben een rationele, gezonde man met een goed lopend bedrijf, lig goed in de markt en zie er zeker niet slecht uit, heb alles (aan de buitenkant) wat mijn hartje begeerd…. Dus mocht ik die keuze maken is die weloverwogen… Ik wil rust.
Datum:
25-08-2009
Naam:
Suicidal Genius
Leeftijd:
37
Provincie:
Utrecht

fuck it

Visueel gehanicapt, lelijk, waojng, maar toch net iets te goed geïntergreerd in de 'normale' maatschappij,
Je voelt je alleen mislukt. Dit, ondanks je persoonlijkheidsstoornis, ja, ook dat nog een keer. OCPD heet het, een dwangmatige persoonlijkheidsstoornis. Het bepaald nog meer mjn leven dan mijn slechte gezichtsvermogen van 20% (met bril).
De verlangens van gehandicapten, ik voel ze: menselijk, natuurlijk, wezenlijk, bepalend. Maar tegelijkertijd zijn vele van die kernbehoeften vaak moeilijk of onmogelijk te bevredigen. Ja, en wat dan? Verdringen of bevrediging zoeken bij hoeren, als dat al mogelijk is qua zelfstandigheid.
Is het een straf? Nou ja, ik geloof in meerdere levens en dit komt op je weg om er iets mee te doen. Bummer..., ja best wel. Wat een taak!
Een taak, afgezien van het kernverlangen van het menszijn, dat je er mag zijn en dat je goed bent zoals je bent en niet afhankelijk bent van het oordeel van anderen. Leve ons! Wij komen verder in het grote geheel. Dat is mijn troost en mijn doel.



Datum:
25-08-2009
Naam:
Jan
Leeftijd:
39
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.