Levensverhalen (pagina 858)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Dik, Lelijk en Vervelend.

Hoi,
Ik ben dik lelijk en vervelend, owja, ik ben ook kinderachtig. Me gezicht is gwn gatver, ik haat het. Ik denk dat ik maar effe ga afvalle op de anorexia manier.
Alleen dat kan het beste als kweer op school ben.
Zelfdmoord, daar denk ik soms wel aan.
Had zelfs al een keer een datum gekozen en ik stond al een keer klaar met een touw om me nek. omg, ik haat het echt, alles. Ik woon in een kuthuis ik heb kutouders, alles is gewoon kut. KUT KUT nog es KUT!! Ik heb ook nog eens sproeten, gatver. Lelijke dingen, zou ik die niet weg kunnen laseren?
Eerlijk gezegt ben ik super onzeker, ik durf me nieteens om te kleden in de gymzaal. Maarre.. als ik nu elke week 3 kilo afval.. En ik over 2 weken weer naar school moet dan ben ik 6 kilo lichter, 50>44, ik denk dat ik dat ga doen.
Ik moet op een sport.. Maar welke verdomme?
Datum:
27-08-2009
Naam:
anoniem100%
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Ik ben op.

Ik kan dit niet meer zo,
Ik doe aan automutilatie
en heb een depressie
Sinds kort heb ik hulp
maar het gaat alleen maar
bergafwaardst niemand
Geeft om mee Ik heb ruzie
met al me familie/vrienden
Ik heb niet meer positiefs in het leven.
ALs ik er niet meer ben heb ik teminste
rust.

x
Datum:
27-08-2009
Naam:
Chantal
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord plegen

ik wil al een hele tijd zelfmoord plegen ik heb veel dingen meegemaakt die te erg zijn om het hier op te schrijven maar als ik zelfmoord pleeg heb ik mijn rust en mijn vrede gevonden ik wil vrij zijn geen problemen meer hebben niks meer voelen niet meer door me vrienden te laten gebruiken daarom wil ik zelfmoord plegen en niet om stoer te doen maar ik heb het vaak genoeg geprobeerd maar elke keer lijkt het of iets me tege houdt als ik me polsen wil doorsnijden of zo zegt iets tege me dat ik dat niet moet doen maar het moet want dan is iedereen gelukkig en zoveel vrienden heb ik niet ik had een beste harstvriendin zij was echt alles voor me ze luisterde altijd naar mij en ze hielp me dus daarom doe ik dit want ze heeft al mijn geheimen doorverteld tege iedereen
als ik eenmaal zelfmoord heb gepleegd ben ik vrij en voel ik me vredig en heb ik geen pijn en verdriet meer en dan kan de gymleraar niet meer aan me zitten
Datum:
27-08-2009
Naam:
bianca
Leeftijd:
16
Provincie:
Zeeland

van kwaad naar erger

het begon allemaal 9jaar geleden
mijn vader en moeder scheiden (niet erg)
vanaf dan ben ik dingens beginnen opkroppen elke keer dat iemand me peste ofz kropte ik dat op
mijn moeder ging bij hare vriend
die drinkt rookt brult en is geweldadig
dus dat kropte ik ook op
na een tijd begon mijn vader meer en meer te werken tot op den duur dak em niet meer zie
ik krijg van niemand liefde een knuffel is teveel gevraagt al mijn vrienden veraden mij ik word door iedereen de huid vol gescholden
ik mag niet meer omgaan met mijn beste vriend van zijn moeder

en al die dingens krop ik op tot ik ben ingestort en nu denk ik alleen maar aan zelfmoord ben er serieus over dit is geen impulsieve gedachte ik ben op het punt dat alles me niet meer kan sgelen
Datum:
27-08-2009
Naam:
jonas
Leeftijd:
17
Provincie:
België

En hoe nu verder?

Mijn vader heeft vorig jaar zelfmoord gepleegd en daarij mij en broers achter gelaten. Het lijkt wel of iedereen vergeten is wie hij was en hoe veel hij voor iedereen heeft gedaan. De dag voordat hij zelfmoord pleegde vertelde hij me hoeveel hij van me hield en dat we elkaar voor altijd zouden steunen. Maar dat de mensen om hem heen hem kapot maakten. Hij is/was zo een persoon die te goed voor iedereen was en nooit iemand pijn kon doen of voor zichzelf kon opkomen. Ik wou dat ik het aan zag komen.. Nu een jaar verder wordt er niet meer over hem gesproken. Eigenlijk twee weken na de begrafenis zei iedereen dat ik verder moest gaan en er mee moest leven. Wat eigenlijk iedereen zegt is dat ze genoeg tijd eraan hebben gegeven en dat het nu weer zaak is dat ik hun aandacht geef.

Ik slaap niet meer en zie hetzelfde wat mijn vader zag, hoe mensen eigenlijk echt zijn. Ik leef op een modus waarbij ik blijf lachen en mijn mond hou. Het liefste zou ik willen schreeuwen tegen de mensen die hem kapot hebben gemaakt. En schreeuwen tegen mijzelf.

In de brief van mijn vader die ik een dag na zijn zelfmoord ontving per post stond aan het einde geschreven; 'leef je leven'. Ik heb voor mijzelf gezien dat omgaan met mijn vaders dood niet mogelijk is en ook niet om het een plaats in mijn leven te geven. Maar hoe moeilijk het ook is ik ben opzoek gegaan naar dingen die mij gelukkig maken. Reizen, fotograferen en mensen ontmoeten. Ik wil leven zonder mij te richten op de slechte dingen in het leven, zoals mensen die opzettelijk andere mensen kapot maken. Ik hoop dat ik dit vol kan blijven houden en dat het me lukt maar het blijft het moeilijkste wat er is.

Ik schrijf eigenlijk nooit op een forum maar lees heel veel waar ik mij herken in wat mensen op deze site schrijven. Het belangrijkste wat ik heb geleerd is dat niemand het gevoel zal begrijpen die zoiets niet heeft meemaakt, of je ermee kan helpen. En dat kun je ze ook nooit kwalijk nemen! Uiteindelijk moet je het zelf doen. Lieve mensen 'leef je leven' en ga opzoek naar de mooiste dingen die jou gelukkig maakt en wacht niet tot andere je leven mooier gaat maken. Denk niet aan zelfmoord want het gevoel wat je hebt kun je niet iemand anders aandoen.

Liefs 'leef je leven',

B
Datum:
26-08-2009
Naam:
B
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

strijden of rusten?

Ben het leven moe... ben over de 40, heb nix gepresteerd en kan amper nederlands praten of schrijven. Op jonge leeftijd mijn ouders verloren en ook nog mijn zus! Wat doe ik hier? Wat doen wij hier? Laten we rusten en niet strijden. Laten we alles achter of strijden we naar.... ja naar wat?
Wil niet meer leven, wil naar mijn ouders terug. Ik wil niet meer werken, wil rusten.... slaap wel.. ik ga rusten...
Datum:
26-08-2009
Naam:
sjors
Leeftijd:
40
Provincie:
Anders

WOW! Had niet gedacht dat ik op deze site terecht zou komen!

Nooit gedacht dat ik op deze site genaamd ‘’zelfmoord’’ zou klikken terwijl ik rondzit te surfen en naar filmpjes op Google zit te kijken.
En hier ben ik dan, inderdaad op de website ‘’www.zelfmoord.nl’’.
Ik ben nu langer dan 3 fucking maanden crisis bij een organisatie die zichzelf Stichting Kwadrant of zo noemt, en dat mag iedereen weten.
Ik begin er gek van te worden! 24/7 uur per last van diverse openbaarvervoermiddelen die mensen van A naar B moeten brengen en iedere kanker tram en bus en zelf mensen die praten en voorbij lopen hoor ik!
Nu doe ik een (niet volledige) Hbo-opleiding: ‘’Juridisch Adviseur Bedrijfsrecht’’ die me vrijstelling hoort te geven naar een volledige Hbo-opleiding, genaamd: ‘’Hbo-rechten’’ maar dat boeit me ook geen shit meer.
Ik heb zoveel last van dat tering openbaarvervoer dat het lijk alsof ik concentratieproblematiek heb terwijl ik daar vroeger geen last van had.
Ik denk dat als 1 van die begeleiders dit bericht vind dat ik het helemaal kan vergeten en naar een fucking inrichting moet waar alles erger gaat worden.
Ook mag ik me medebewoners niet omdat die me ook een onprettig gevoel geven en ga ik zowat iedere dag naar de MAC of de Snackbar en hoop ik dat ik zo de heilige dood vind, maar raad eens nee, er komen alleen maar fucking calorieën bij! Dus ik bedacht een ander alternatief ‘’waarom geen Quijaboard bestellen en als het werkt me dood laten maken door iets zeer vernietigend zodat ik het niet hoeft te doen’’, en dan maar een paar uur, minuten, dagen of weet ik hoeveel en hoelang in pijn en angst, dat is beter dan kanker 24/7 uur woede en angst.
Tot nu toe is het me gelukt om psychiaters, psychologen, huisartsen en andere specialisten te laten denken dat ik geen zelfmoordgedachten heb, maar ik heb wel degelijk zelfmoordgedachten en zelfmoordpogingen achter de rug en ze worden met de seconden erger en erger!
Als ik hierna naar een inrichting moet maak ik mezelf wel af voordat ik voor die fucking voordeur van die inrichting sta en ernaar binnen moet.
Datum:
26-08-2009
Naam:
Niet bekend!
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

Ik vind het niet leuk meer!

ik wort al mijn helee leven gepest.
sinds de middelbare is het erger geworden.
ik zat drie jaar met een klas die me hatte omdat ze zijden dat ik stonk en me nooit wast. dit deet veel pijn. ik nam een nieuwe imago en werd gothic maar ze gingen me nog meer pesten zo. ik wou zelfmoord plegen en heb het zelfs geprobeert. ook daarna zo bleek dat ik dit jaar was blijven zitten. maar dat is toch niet raaar als je met zo een klas zit? dus nu is mijn toekomst ook verpest. waarom ik? waarom? ik begrijp niet meer wat ik moet doen en waarom mensen mij moeten hebben. ik val dan wel op jongens en ik speel in een metalbend maar dat is toch geen reden om te pesten. gemene wereld.
Datum:
26-08-2009
Naam:
jari l
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Leven verpest

Ik ben inmiddels 38 jaar, ben nog steeds alleen en werk in een videotheek. Er zit al jaren geen enkele vooruitgang in mijn leven. Het enige wat ik had was een online forum, maar daar mochten veel mensen mij ook niet. Ze begonnen plannen te smeden om mij weg te pesten en dit is ze dan nu gelukt. Ik heb nu niks meer en zie geen toekomst.
Datum:
26-08-2009
Naam:
D.
Leeftijd:
38
Provincie:
Zuid-holland

ik weet het niet meer

ik snij mezelf voor de afgelopen 5 jaar en het lukt me maar niet om te stoppen
ik kan nooit mezelf zijn .ik kan nooit ware liefde vinden.als ik vrienden vertel over dat ik automutileer dan vinden ze me gek en pesten ze me ermee
sindsdien heb ik het nooit meer tegen iemand anders gezegd.
mijn leven is een hel.
de afgelopen jaren heb ik veel suicidale gedachten ... ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen
HELP ME
Datum:
26-08-2009
Naam:
mr. X
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.