Levensverhalen (pagina 822)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zelfmoord

nou ik ben een meisje van 15 jaar oud
ik snij mij wel vaker en dat doe ik ook al best lang
maar sinds een paar dagen wordt het alleen maar erger.
ik voel me in de steek gelaten door een vriendin
ik vond een jongen heel leuk maar nu heeft zei hem van mij afgepakt.
ik heb nu niemand meer
wie wil me helpen
want dit komt zo niet meer goed
Datum:
03-11-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

ik kan het leven niet meer aan

ik heb al sins mijn 7 last van zelfmoord pogingen maar iedereen doet me zeer en dan heb ik er steeds meer zin in om zelfmoord te plegen me bestevriendin heeft me in de steek gelaten ik heb een heel rot gevoel en ik weet soms helenmaal niet meer welken emoitions ik heb ik heb een heel naar gevoel over mezelf ik ben bang en moet heel vaak uit me zelf huilen of heb ergen buikpijn ik heb het al 10 keer geprobeert nu wil ik het delen en zorgen dat ik dat gevoel niet meer heb -xx- Jasmijn
Datum:
03-11-2009
Naam:
Jasmijn
Leeftijd:
12
Provincie:
Overijssel

Alleen

5 Jaar geleden heb ik meerdere pogingen gedaan om me op te hangen maar niet gelukt. Uiteindelijk had ik wel een juist moment gevonden dat er niemand thuis was of snel kwam. Dit had ik verteld aan mijn neef en die heeft dat natuurlijk weer gelijk door gespeeld en kon het toen niet waar maken.
De rede dat ik het toen wou omdat ik vanaf mijn 8 tot men 14 echt overal gepest werd waar ik kwam. Op school in de straat en op de vereniging. Dat heeft echter zijn littekens achter gelaten.
De 4 jaar daarna ging opzich wel goed. Had namelijk 4 jaar dezelfde klas dus dan ga je elkaar wel wat kennen en wist ik ook wie ik kon vertouwen en wie niet. Alleen klaar met school en niks meer om handen.
Thuis niks te doen geen werk of iets want de bedoeling was om 17 november naar Australië te gaan maar ergens aangenomen worden werd ik dus niet. En toen ben ik veel gaan denken. Weinig contact met mensen want men de vrienden die ik heb hebben namelijk wle gewoon school of werk. Dus heel veel alleen. En kwam steeds dieper en werd steeds depressiever. Hobby's had ik geen zin meer in. Enige wat ik deed was de honden uit laten 1 keer per week naar de fysio en 2 keer badmintonnen en een keer uitgaan. Dat was al het contact wat ik heb met mensen.
Geef toe ben "bang" van mensen en ook hartstikke onzeker zodra ik iemand voor het eerst ontmoet. Maar had graag wat meer contact gehad. En door het vele denken zag ik dus geen uitweg mee. En had alles ook al voorbereid om er vandaag een eind aan te maken.
Tot ik aan de afscheidsbrieven begon. Toen kwam er ergens een gedachte dat dit niet de uitweg was maar nu zit ik wel in de problemen. En ben ook echt bang dat als ik daad werkelijk weg ga. Ik de eerste maand ben ik veel op mezelf en ben bang dat ik mezelf dan echt wat aandoe.
Datum:
03-11-2009
Naam:
Ashwin
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

ophoping van verschillende dingen

Hoe begin je hieraan.. lig nu naast mijn vriend in bed.. de enige waar ik nog moeite voor doe.. myn vrienden ben ik kwyt.. myn familie ligt in ruzie.. myn ouders lopen op de toppen van hun tenen.. elke keer ik iets misdoe of miszeg kryg ik op m'n kop.. ik ben 3 jaar misbruikt en mishandelt geweest door een pedofiek.. daar loopt nu een proces voor dat telkens de dag van de zaak komt weer uitgesteld word.. ik was gelukkig in verwachting maar dat liep ook mis.. huilen kan ik alleen als niemand kijkt want niemand heeft me al zien huilen.. ik ben op en leef elke dag met de gedachte om er een eind aan te maken maar myn vriendje houd me tegen..
Datum:
02-11-2009
Naam:
river of tears
Leeftijd:
18
Provincie:
België

ben mezelf kwijt

ik ben al 10maanden met mijn vriend, maar de helft ervan ongeveer was compleet kapot , omdat hij depressief werd wegens omstandigheden en ghij kreeg het moeilijk , en begon dat uit tewerken op mij, op zijn ouders, enz, huilde iedere keer en hy had het moeilijk gewoon, maar we hadden daardoor altijd ruzie omdat ikdaar niet mee om kan gaan met depressie , je moet opletten wat je zegt , en opletten wat je doet enz om maar geen conflicten te krygen en dat was moeilijk want daardoor hadden we altijd ruzie , ik steunde hem wel altijd ,

hy deed ook veel voormij ,altijd als ik belde en er iets sgeelde met me kwam hy aan mijn deur, kwam er iemand aan mij, dan beschermde hy mij, hy zei me altijd dat ik meer betekende dan zyn famillie, hy wou dat ik hem nooit verliet, en dat wou ik ook niet hy zei altijd dat alsik hem zou laten dat hy domme dingen ging doen maar dat wou ik niet geloven , tot op de dag dat het mij allemaal beu was, ik begon zelf zo te worden , en onze ruzies waren erger en erger , voor de stomste en kleinste dingen begon het al, ik huilde elke dag , ging vroeg naar bed en huilde me daar in slaap , ik was het zat echtwaar dus had ik de relatie stop gezet, niet omdat nietmeer van hem hield maar omdat ik gewoon tijd wou voor mezelf ,om na tedenken, en voor hem ook, dat hy moet genezen van alles en nog wat, die dag had hy in zyn polsen gesneden en zyn zyn ouders met hem naar spoed geweest, hy moest naar de pschygoloog en kreeg pillen, hy moest wekelijks gaan, en hy begon inte zien dat hy fout was en dat hy mensen kwetste ,..

elke dag zat hy me te smsen en te bellen te smeken dat ik hem terug zou nemen,ik was er eerst nietmeert op ingegaan, maar ik had het moeilijk ik miste hem ik had hem nodig ik had nog nooit zo iemand gehad in mijn leven, hy was alles voor me hy vocht voor me, was altijd lief , gaf me alles wat ik nodig had ( voor hy depressief was) daarna was het wat verminderd , en gwn zoals ik al zei , elke dag ruzie, miserie met alles, dus ik zette het stop , het was ongeveer 3/4 weken uit, hy is me komen opzoeken en we hebben een beetje gepraat daarna hadden we gekust, ik had dat eigenlijk nooit mogen doen infeite want het was dus aan, opnieuw, want hy was bly en hy deed echt lief terug en hy zei dat er geen ruzie meer ging zijn dat we opnieuw gingen beginnen , ik gaf toe, en nu zyn we opnieuw samen al 3weken ongv, en ik ben paar keer bij hem geweest en er was geen ruzie ofniks, en lachten wel hadden gevreeën, toch..alles is anders , we hebben nietmeer zo diezelfde band als de eerste 5maanden als het goed ging, we praatten nietmeer over dingen , na het vryen is het gwn niets, kleren aan enja iets eten beneden , het is allemaal anders , en dat doet me pijn, gisteren was ikby hem blyven slapen, er was opnieuw geen ruzie tot snachts hadden we een conflict. en ik was er zo van verschoten , dat ik huilde bij hem, en hy huilde mee, ik wil niet dat het opnieuw zo word, niet opnieuw, alles is zo anders, ik heb het hem gezegd dat het anders was, en hy vond dat zelf ook , maar wat nu ? hoe moet ik verder, we zyn byna een jaar samen, ik wil geen ring dragen (hy gaat my ene geven) die het niet waard is.. ik wil gelukkig zijn met hem , zoals in het begin van onze relatie... helpme aub wat moet ikdoen ? ..ik heb echt slechte gedachten denk steeds aan zelfmoordpogingen ,

spyt me voor het lange leeswerk ,ikhoop dat jullie me begrypen
Datum:
02-11-2009
Naam:
E.
Leeftijd:
15
Provincie:
België

I wish I was never born

Zoals mijn titel beschrijft. Ik ben een jongen van 16 jaar, mijn moeder en familie zouden het beter hebben zonder mij "blok aan de been". Elke dag is hetzelfde voor mij, ik ben niet waardig genoeg om hier op aarde te bestaan. Als God zoveel van mij hield, waarom laat hij me dan op deze verziekte aarde leven? Ik wil naar de hemel, waar alles zo mooi en perfect is. Geen zorgen geen problemen.
Dichtbij God, maar ik ben bang dat zelfmoord plegen niet "the ticket to heaven" is...
Datum:
02-11-2009
Naam:
NeverBorn
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

levensverhaaal.

ik voel me echt de laatste tijd zo ongelukkig,
ik heb helemaal nergens zin in.
ik slaap moeilijk want ik ben dan bang dat ik geesten zal horen.
want dat heb ik al een x meegemaakt.
en ik was doodsbang.
volgens mijn huisarts ben ik kerngezond maar niet van binnen (geestelijk)
ik krijg altijd een blackout op school,
kan moeilijk concentreren.
vandaag heb ik een zelfmoord poging geprobeert in de les met mijn sjaal maar mijn vriendin hield me tegen.
we hebben gepraat enso.
ik heb problemen thuis altijd maar rusie.
uit de land waar ik vandaan kom zijn er ook problemen.
ik voel me gwn zo depressief
ik wil er gewoon een eind aan maken.
ik denk nu echt van ja waar heb ik nu nog voor te leven ?

hopeloos kind.
Datum:
02-11-2009
Naam:
anoniempje.
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

zelfmoord

beste mensen

ik ben ilona ik er een tijd aan gedacht dat ik zelfmoord wou plegen maar helehaas mislukt mensen hielden mij tegen maar achteraf ben ik ook wel blij dat ik het niet heb gedaan ik weet nou hoeveel ik pijn doe als ik dat doe
Datum:
02-11-2009
Naam:
ilona
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

altijd doorleven

ik heb nog nooit een relatie gehad en met 50 jaar zou je zeggen, kan niet. maar ja op de lagere school vertelde ik, mijn ouders trainen renpaarden. en dat is ook zo. vanaf dat moment ben ik spoor bijster. ik mag niet zeggen wat mijn ouders doen of wat ik denk. jammer.

Datum:
02-11-2009
Naam:
piet
Leeftijd:
49
Provincie:
Utrecht

geen

Het centraal zenuwstelsel kan geen ontkenning vasthouden oftewel:richt je op het gene wat je wel wil en niet op wat je niet wil. Ik prober hier niet mee te zeggen dat je uit het leven moet stappen maar dat je juist oplossingen moet gaan zoeken vooor het probleem wat je hebt. Als je eenmaal besluit om eruit te stappen denk dan goed na of het je echt zoveel waard is. ook al heb je op dat moment nog zo;n klotesituatie na een regenbui komt atijd zonneschijn. bij sommige mensen lees ik dat ze denken dat andere mensen iets van hun denken en dat ze daardoor niks waard zijn. je bent meer dan je gedrag en wat je kan. vul niet in wat een ander kan denken vraag ernaar als je het zeker wil weten of ga anders uit van je eigen kwaliteiten. heel veel mensen hebben een periode of meerdere periodes dat alles even niet zo functioneel loopt. Er zijn genoeg mensen die je dan structuur kunnen aanbieden zodat je er weer bovenop kan komen. je zult hier zelf wel om moeten vragen en iemand moeten zoeken die je vertrouwd. of juist iemand die je totaal niet kent zoals een huisarts of een vertrouwenspersoon op je werk.let op je hoeft dan niet te zeggen dat je van plan bent om er uit te stappen maar je kan hun vertellen wat je probleem is zodat zij jou weer adviezen kunnen geven die er toe leiden dat je die gedachte van zelfmoord loslaat en weer positiever in het leven gaat staan. tot slot wil ik af sluiten met dat ieder mens anders is en iedereen op zijn of haar eigen manier bevestiging zoekt. wat het doel van het leven is? geen idee maar ik weet 1 ding wel zolang ik hier nog gezond kan rondlopen zal ik dat zeker niet laten. denk in oplossingen en er gaat een nieuwe wereld voor je open!!!!
Datum:
02-11-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Friesland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.