Levensverhalen (pagina 821)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik weet het niet meer ..

Hallo,
Ik ben 16 jaar... ik ben gelukkig geweest tot ik 12 jaar was, toen werd ik verkracht door de broer van een klasgenoot. Toen mijn klasgenoot daar achterkwam (zijn broer had verteld dat ik hem 'zo graag wou pijpen e.d') ging hij en zn vrienden- ze waren nogal populair- mij pesten. Mijn fiets werd lekgestoken, ik werd genegeerd, kreeg briefjes met erin; val dood vieze hoer. op msn en email kreeg ik ook nare berichten . Daardoor ben ik erg in de put geraakt.. het ging zo slecht met mij dat ik veel ging drinken en jointjes ging roken. Toen ik 14 was storte ik op een gegeven moment in, ik heb mijn ouders alles verteld en moest naar een psycholoog.. Toen we mij inschreven voor de GGZ bleek het een half jaar wachttijd te zijn. ik gaf er niet veel om, in de tussentijd had ik een manier gevonden om mijn problemen op te lossen . Als ik mezelf sneed voelde ik de pijn vanbinnen niet. Het ging steeds slechter.. steeds slechter en slechter. tot ik na de winkel ging en 50 paracetamols heb geslikt. Toen is mijn maag leeggepompt , en werdt ik opgenomen in een psychische inrichting. Toen ik daar na een paar maanden uitkwam, had een ''vriendin'' van mij in heel het dorp verteld dat ik gek was en dat ik in die inrichting zat. ik werd elke keer raar aangekeken en uitgescholden. Ik raakte heel erg in een depressie.. heb hier ook medicijnen voor gekrgegen.. ging niet meer na school -gelukkig heb ik thuis mijn diploma kunnen halen -. Toen ik begin dit jaar na een andere school ging - MBO opleiding- dacht ik ; alles gaat goed komen.. Ik kreeg een leuke vriend in mijn klas en alles ging goed.. Nou heeft mijn vriend het uitgemaakt aangezien ik volgens mensen met een andere jongen gezoend heb. en ik heb mijn lichaam nog wel aan hem gegeven.... ikw eet niet meer wat ik moet doen.. ik ben helemaal kapot.. k wil niet meer na school ik zak weer helemaal in en snij mezelf weer elke dag. alsjeblieft iemand help mij:( ik kan er niet meer tegen..
Datum:
06-11-2009
Naam:
Dorien
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

pijn in mijn hart

Ik wil gewoon niet meer leven als dat ene meisje niet terug komt bij mij...door mijn eigen schuld is het uitgegaan en nu doe ik letterlijk een moord om haar nog eens een keer vast te houden zoals ik dat eerst deed, of haar haren nog een keer te strelen, of haar geur nog eens een keer te ruiken...nu ook nog mijn moeder er tussen in zit weet ik het helemaal niet meer...we zijn niet met ruzie uit elkaar gegaan en nu mag ze niet meer hier komen:S...en van haar vader mag ik ook niet bij haar komen...ik zie haar nu contact hebben met andere jongens en dat doet mij echt heel veel pijn gewoon omdat ik nog zielsveel van haar hou...dit meen ik dus echt als ik zeg dat ik een moord zou doen om haar terug te krijgen.Dit allemaal door mijn eigen schuld en ik zou het mezelf echt nooit of te nimmer kunnen vergeven...iedereen zegt: ach dr zijn genoeg meisjes...ja dat is zo maar nooit vind ik er een zoals haar...help me alsjeblieft want ik heb echt de neiging om un eind te maken aan mijn leven want zo kan ik niet verder met alle pijn in mijn hart.
Datum:
06-11-2009
Naam:
Mitchel
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

My story.

Ik ben een meisje van 14 jaar.
Ik ben een meisje wat steeds vaker spybelt,
zich steeds vaker afsluit van haar omgeving.
zich vaak alleen voelt,
Ik heb een x zelfmoord proberen te plegen,
dit mislukte.
En wou het wel aan de enige echte vriendin die ik heb vertellen..maar daar ging het op het moment toen ook niet zo goed mee, en nu durf ik het niet meer te vertellen.
Ik heb gewoon het idee dat iedereen me haat, en zou het liefste gwoon opnieuw beginnen.
Maar dat gaat niet.
Op het moment probeer ik mezelf niet meer te vermoorden maar snij mezelf alleen nog,
Heb vandaag weer gespijbelt onder gym omdat we gingen zwemmen.
Datum:
05-11-2009
Naam:
anoniem.
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

zwart overheerst wit

Wel, waar kan ik beginnen ??
Alles rondom mij is zwart, ik zie het niet meer zitten
Men grootste probleem is men lieve vrouw en 2 schattige dichters van 4,5 jaar en 15 maand.
Datum:
05-11-2009
Naam:
bozz
Leeftijd:
47
Provincie:
België

waarom?

weet je ik ben niet zo goed in schrijven enzo en dit gedoe. maar ik snap gewoon niet waarom ik nog zou doorgaan met leven.

leven is zo leeg iets en uiteindelijk houd het toch wel op dus waarom niet nu? kijk ik snap wel dat je van je leven moet genieten nu het nog kan. maar wat nou als dat niet kan om dat je daar geen kans voor krijgt?

wat nou als je het leven wil leven maar van niemand mag dat? het enigste wat gebeurd is dat je word tegen gehoude. wat heeft het leven dan voor nut als je niet vrij kan zijn om te leven? ik bedoel leven is toch om te leven en lol te maken? leven hoeft toch geen straf te zijn? ik bedoel dan zou het dus een grote dwang zijn waaruit je eindelijk nog verder ontspoort dan je miss al deed waardoor het alleen erger word.

zo heb ik er egt geen zin meer in hoor. hopelijk houdt t snel op...
Datum:
05-11-2009
Naam:
sky
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

waarom zij!

op 30oktober 2009 is mijn vriendin aangereden in Spanje we hadden die dag precies een jaar. nu heb ik heel veel verdriet en elke dag wel 7 tot 12 zelfmoord gedachten. het maakt mij nu toch niks meer uit mijn grootste bezit heb ik verloren.ik heb toch niks erger te missen.
Datum:
05-11-2009
Naam:
piet
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

Huisje..Boompje..Beestje

Elke dag voel ik me alleen.
Ik heb geen vrienden geen vriendinnen.
Ga ook nooit naar buiten, gaat nooit uit, NIKS
Op school altijd in me eentje niemand die me aanspreekt en als ik het doe krijg ik geen normaal antwoordt.
Op me werk ben ik een saai iemand, word er gezien als een klein kind.
Nog nooit een vriendin gehad, niemand heeft me ook ooit met een meisje gezien.
Ik word nu ook als een sukkel/sufkop gezien, maar het is gewoon omdat ik levensmoe ben.
Ik ben nu al 24 gaat het nog goed komen,want ik ben nu al bijna kaal en grijs.
En ik wil graag nog een meisje voor mezelf.
Dat mooie kleurige leven...............
Huisje..Boompje..Beestje.
Of blijft dat voor mij maar een droom, dan hoop ik echt dat god me gaat nemen anders draai ik echt door.


Datum:
05-11-2009
Naam:
Klaas
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

bergafwaarts

ja ook ik.
ja ook ik had iedereen voor gek verklaart als ze me 2 maanden hadden gezecht dat ik zelfmoord zou plegen.
maar 1.5 maand geleden was het daar ineens.
kut jeugd gehad.
eidelijk een stabiele relatie met twee schatten van kinderen, na 10 jaar haar ten huwlijk gevraagt en ze zij ja.
maar 3 maaanden later alles geregeld en toen was het ineens nee.
nog twee maanden afwachten of ze wel met me verder wou.
dat was ja. gelukig maar trouwen nooit meer.
nu heeft ze in 11 jaar 5 anderen gehad in de relatie met mij.
en van het een op het ander moment was het over.
een berg financele probleemen en kinderen die er aan onderdoor gaan.dat was de druppel , volgende dag hebben ze me op de bank gevonden en ben ik afgevoerd naar de paas.
4 weken intern en nu 3 weken in deeltijd.
nog steets samen in 1 huis zij al een andere vriend en ik nog steets met mijn hart bij haar.
nu weer zover dat ik in staat ben om me voor de trein te gooien, het eenige waar ik op doorkan zijn mn kids.
maar toen die 3 dagen weg waren en me weer zagen was de blijdschap minimaal.
dus ik zal wel de eewige eikel zijn en als dat dan zo is wat doe ik hier dan nog?
ik leef al 11 jaar voor mn gezin en heb mijn vader ook nooit vergeven dat hij bij ons is weggegaan.
dus waarom zullen mij kids dat wel doen?
ik ben het niet waard om hier op deze planeet te zijn dus is het maar beter dat ik ga.
niemand die nog last van me heeft.
niemand die nog rekening met me moet houden.
en ik hoef de lijdensweg niet aan te zien om de vrouw van wie ik hou en mijn kids bij een andere man te zien komen.
ik weet het niet meer.
ik had meer van het leven verwacht.
maar blijkbaar mag het geluk niet voor iedereen zijn.
praten met de vrouw van wie ik hou is er ook niet meer bij ja als ze sex wil dan kan het ineens wel.
beseft ze dan echt niet wat ze met me doet? ik ga kapot.
ik wil haar niet kwijt maaar in mijn achterhooft weet ik dat binnenkort is afgelopen.
nou mijn besluit is gemaakt, dan is mijn leven dus ook voorbij.

iedreen sterkte vanuit hier.
ik kies dan wel de weg van de meeste weerstand maar ook de weg naar pijnvrij.
Datum:
04-11-2009
Naam:
a.m.
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-brabant

Waarom?

Ik heb mij na jaren ellende,een paar jaar op en top gevoeld! Ik dacht"mij krijg nooit meer iemand stuk en als dat lukt zie ik het niet meer goed komen!!! En dat laatste is gebeurd!!! Ik kan de emotionele en lichamelijke pijn niet meer aan!
Datum:
04-11-2009
Naam:
Lies
Leeftijd:
26
Provincie:
Limburg

ik wil niet meer!!

Ongelukkig

Wie zal het zeggen
Wie zal het kunnen weten
Wat gaat er allemaal in mijn hoofd rond?
Weet ik het?

Iedereen om me heen heeft een gelukkig leven
Maar ik
Ik moet maar zien wat ik ervan maak
Ik moet maar zien wat er allemaal op mijn pad komt

Zoveel ongelukkigheid in mijn leven
Maakt mij tot een negatief persoon
Een persoon die ik niet wil zijn
Een persoon die het beter kan hebben

Lang zal ze leven wordt er elk jaar gezongen
Wanneer zal het de laatste keer zijn?
Dat heb ik zelf voor het kiezen
Het liefst nooit weer

Het liefst zou ik er niet meer zijn
Niet meer lastig zijn voor anderen
Niet meer ongelukkig leven
Niet meer op aarde zijn

Ik weet dat het niet goed is
Ik weet dat er veel mensen zijn die ik er pijn mee doe
Maar op het moment dat ik het wil doen, denk ik daar niet aan
Op dat moment denk ik maar aan één ding..

Was ik er maar niet meer
Was ik maar in de hemel
Dan zou ik misschien rust vinden
Dan zou ik over anderen kunnen waken

Anderen zijn voor mij heel erg belangrijk
Belangrijker dan mezelf
Ze zijn beter dan ik
Ik ben maar een stom, dik meisje die alles fout doet

Vaak moet ik huilen
Huilen van verdriet
Van alles wat ik meemaak in het leven

Alles van dichtbij meemaken
En tot het diepste tot je door laten dringen
En voor eeuwig met je meedragen
En niet meer loslaten
Je er zorgen over maken
Het maakt je leven tot wat het nu is

Of je het nu wilt of niet
Je zult ermee moeten leven
Alleen of met hulp van anderen
Doorknokken tot je niet meer kan
Streven naar wat je zelf wilt
Datum:
04-11-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.