Levensverhalen (pagina 818)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik wil niet meer..

ik wordt thuis geslagen door me ouders en me vader misbruikt me ook regelmatig..
ik kan hier niks aan doen,,
ma ik heb het helemaal gehad!!!

dus dag,,
vaarwel
Datum:
12-11-2009
Naam:
bobbie
Leeftijd:
12
Provincie:
Friesland

mijn verhaal

hallo.

op 28 jarige leeftijd is mijn moeder overleden aan zelfmoord. Ik zelf was toen 10 weken en een paar dagen oud (nog een baby dus). Het gevolg daarvan is dat ik bij mijn opa en oma groot gebracht ben, maar het nadeel was, Dat ik vanaf de tijd dat ik naar school ging, altijd gepest. Waarom ik zou het niet weten. Ik heb de pech gehad, omdat ik sexueel misbruikt ben door mijn vader, broer en mijn voogd van de kinder bescherming. Dit zijn allemaal redenen om een meisje in de groei zodanig te beschadigen om te denken ik wil niet meer, en als ik hier weg ben van deze aarde, dan heb ik geen elende meer en heb ik rust.

Toen ik ongeveer 13 was speelde ik een spelletje en was altijd op zoek naar iets nieuws zo vond ik de kattenbak van mijn oma's auto heel interressant, ik wilde weten of die open kon vande binnenkant uit. Helaas dat ging niet althans ik kon het niet vinden. Ik heb er ongeveer 3 uur in gezeten en ik heb geroepen en gegild, maar mijn oma hoorde mij niet (ze hoorde wel wat maar dacht dat het kinderen waren die aan het spelen waren) Totdat ze bij de garage aan kwam en ik nog net de kracht had om nog een paar keer te roepen. het punt was ik had de sleutels van de auto dus duurde het nog een tijdje want ze ging de rezerve sleutels zoeken. Uiteindelijk kwam oma weer, bevreide me uit dat benauwde ding. De condens druppels stonden gewoon op de klep, en ik denk dat het niet lang meer had hoeven duren of ik was er niet meer geweest.

Vanaf die tijd ben ik anders gaan denken. Ik dacht he mijn tijd is het nog niet, en ik moet proberen me er niet onder te krijgen. Ik ben toch wie ik ben Het heeft een hele tijd geduurd, maar uiteindelijk ben ik wel geworden wie ik nu ben.

Het is niet erg om hulp te zoeken van instanties van bijv het riag of het ggz. Het is niet erg om een cursus zoals bijv sociale vaardigheden te gaan volgen. Daar leer je best veel van. En vaak zeggen mensen ach dat helpt toch niets. Weet je waarom...... Die mensen kunnen jou niet helpen, maar doordat jij praat en praat en praat. is het de bedoeling om door te praten op een oplossing te komen.

Het heeft mij geleid tot een sterke vrouw van nu 27 jaar. En ik heb echt nog helemaal geen zin om zelf uit het leven te stappen.

Maar mensen 1 tip probeer als je anti depressiva gebruikt, zo min mogelijk ervan te gebruiken want dat is een van de middelen die je heel makkelijk op die gedachten gaat brengen, het middel zorgt er voor dat je je niets meer interresseerd, je kan niet echt helder meer denken omdat die pillen dat onderdrukken. Maar soms is het juist goed dat je piekert. Maar als je je vast houd op 1 zin komt het vaak wel goed.

HET KOMT GOED HOU VOL

Iedere keer in de shit. Iedere keer wel wat, Mensen die me niet begrijpen.

1 ding is belangrijk. Geloof in je zelf

Iedereen is uniek

heel veel liefs anja

Datum:
12-11-2009
Naam:
anja verbruggen
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

onzin

graag wil ik reageren op somebody, die denkt dat wanneer je in materieel opzicht niet te klagen hebt het leven goed is, en dat dit geen rede tot zelfmoord mag zijn
zelf heb ik geen god, en vind ik het zot om te denken dat we na dit aardse leven nog verder gaan. het leven lijdt dus nergens naar toe, enkel en alleen naar de dood, wie ben jij dan om dit uit te stellen? uit te stellen met onzin geleerd op school,maatschappij en waar dan ook, kracht halen uit schijn, waarde hechten aan geld, seks, waar zijn wij nog als gecreeerde mens als deze zaken weg vallen? ik zie geen rede om zelfmoord te plegen, maar ook geen rede om het niet te doen, het leven is een lachertje, en toch net niet zo erg dat ik eruit stap, maar om dit nu van menselijke verzinsels af te laten hangen???
Datum:
12-11-2009
Naam:
nebus
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

?

ik heb altijd gehad dat ik voor iedereen klaar sta en alles voor iedereen doe. Maar ik weet nu dat dat niet wederzijds is. Ik zit al een tijd in een `kut" positie, en weet echt geen weg uit meer. Ik voel me niet begrepen, heb er al met verschillende mensen over gepraat (zelfs mijn ouders en beste vrienden) die zeggen dat ik me niet zo aan moet stellen en het leven moet leven zoals het is.
Datum:
12-11-2009
Naam:
danielle
Leeftijd:
22
Provincie:
Groningen

Zelfmoord

Ik vind niet dat mensen hun mening mogen geven over of iemand wel of geen zelfmoord moet plegen. Ik heb gespeeld/speel met de gedachte om zelfmoord te plegen en dit is niet iets waar je over kunt oordelen als je het nog nooit heb meegemaakt. Veel mensen zeggen tegen iemand die een poging gedaan heeft dat zelfmoord geen enkele zin heeft of is kwaad op deze persoon. Een maat van mij heeft dit ook na een poging gedaan. Ik wil hem en vele andere 1 goede raad geven. Praat niet over de reden van zelfmoord maar probeer het probleem op te lossen door deze persoon te helpen met zijn problemen. Met het afkraken van zijn zelfmoord-ideeën help je hem niet!
Datum:
12-11-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Ik denk er te vaak aan.

elke dag denk ik wel om zelfmoord te plegen, maar dan denk ik aan me zusje en broertje en me moeder die ik met veel pijn achter zou laten. we hebben samen best veel meegemaakt en me moeder met mij ook het klinkt raar. maar ik voel niet echt dat ik in mijn lichaam zit dat een leven leef . ik kan nooit me gevoelens uitleggen omdat het voelt dat ik leeg van binnen ben. ik ben ik niet ik voel mezelf niet. zo vaak vraag ik me af wie ben ik. me moeder en me zusje en broertje staan altijd wel voor me klaar. met hun heb ik ook altijd wel leuke tijden. maar als ik met hun lach doe ik het meer voor hun. ik wil ze niet laten zien dat ik verdriet heb dat ik pijn heb. in me 1tje heb ik ook heel veel dingen meegemaakt van alles wel. ik was altijd heel erg gepest, aangerand,geslagen,bedrogen noem maar op. ik weet niet meer wie ik ben wat ik moet doen hoe ik moet leven.
Datum:
11-11-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

GENOEG!

Het was 2005, 12 februari rond de voormiddag, vertrok mijn papa. Hij ging weg.. Ze hadden teveel ruzie met elkaar, ik hoorde het toen allemaal, ik stond bij de trap te luisteren of het niet over ons (ik, mijn broer en zus)ging. Ik was bang, zo bang. Ik wou niet dat hij weg ging.
Toen begon het allemaal,
Ik had problemen op school, thuis, bij vrienden, ik kreeg alleen steun van mijn mama.
En nu.. schrijf ik hier een verhaal omdat ik godverdomme met zelfmoord gedachten zit! Ik weet niet waar ik anders heen moet met al mijn emoties.. Al mijn vriendinnen snappen het niet! Niemand luistert ..
Ze vinden het maar niks, scheiden gebeurt zoveel zeggen ze. Maar denken ze wel eens aan de anderen hun gevoelens?! Neen! Nooit! De enige bij wie ik terechtkan is mijn mama, stiefpapa en mijn spychologe.
Niemand kan die pijn weghalen..
Moest ik nu opschrijven wat mijn papa allemaal in de afgelopen 4 jaar heeft gedaan, zou dit een lang verhaal zijn .. heel lang..
Ik heb de afgelope 4 jaar VEEL meegemaakt; ik ben 2 exhibisionisten tegengekomen, een vader die niet van zijn kinderen houd, problemen op school.
Daarom zit ik nu met zelfmoord gedachten..
Maar toch mis ik hem zo, ik mis mijn papa die vroeger zo leuk was, die vroeger nog bij ons was. Hij heeft ondertussen al een nieuwe vrouw en 3 kinderen (die niet van hem zijn) ik wist zelf niet eens dat hij hertrouwd was. Ik zag het opeens; Hij droeg een ring .. achteraf heb ik gevraagt aan zijn mama (mijn oma) of het waas was, dat hij is hertrouwd. ''Ja, hij is hertrouwd, maar zeg het niet aan je mama'' Mijn mama mocht nooit iets weten, toch.., wij zieden alles, alles wat daar gebeurde.
Soms haat ik hem zo, maar soms mis ik hem verschrikkelijk.
We zien hem amper .. Hij komt ons gewoon niet halen als het zijn weekend is ..
Hij heeft een keer mijn mama willen slaan, hij komt nooit naar het ziekenhuis als er iets is met ons, hij belde niet als ik jarig was of mijn broer noch mijn zus, Hij kwam zelf niet naar mijn lentefeest .. =(
Ik ga nu al een jaar naar de psychologe, en elke keer als ik ga, gaat het over mijn papa.. altijd.
Soms zit ik met de vraag; waarom leef ik eigenlijk. Ik heb zoveel problemen. Maar soms.. vind ik mijn leven zo mooi en leuk..
maar waarom wil niemand mij helpen! Of kan niemand mij helpen ..
Datum:
11-11-2009
Naam:
Sarah
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Cheer up

Het valt me op dat heel veel verhalen hier van pubertjes komen die denken dat diens leven slechter is dan die van een ander.

Jongens/Meisjes: CHEER UP!!
Doe niet zo emotioneel, ga niet vragen naar aandacht door zielig te doen.
Ik ook ben een puber geweest en ik ook ben een periode depressief geweest: wie niet???
Ga niet denken dat jullie de enigen zijn met problemen, want geloof me schatjes: iedereen heeft zijn eigen problemen.

Jullie hebben nog een heel leven voor jullie! Maak wat van je school en je zult zien dat het leven je toe zal lachen.

En maak je maar geen zorgen om die knappe jongen/meisje van school die het uit heeft gemaakt: Ik weet het, het lijkt the end of the World!! Je denkt dat je nooit meer van een ander gaat houden en dat je niet kunt verder leven zonder hem/haar in je leven, maar geloof me: er zijn nog zoveel (betere) jongens/meisjes die jullie in de toekomst zullen ontmoeten. Tijd heelt alle wonden, dus ook een gebroken hart.

En voor diegenen die zichzelf lelijk vinden en die gepest worden: Ik verzeker jullie dat jullie achteraf een beter leven zullen lijden dan de poopiejoopies die jullie het leven zuur maken.
Zij hebben misschien veel vrienden, chickies en mooie merkkleding: maar dat is slechts in hun schooljaren zo. Na hun schooljaren zijn ze stratenmakers of werken ze in een fabriek (omdat ze meer aandacht besteden aan vrienden en meisjes i.p.v. aan hun studie) en de populaire meisjes zullen eindigen als een ordinaire sletjes die nergens goed voor zijn, alleen voor in bed =)
Geloof me nerdjes, zo willen jullie niet eindigen. Jullie worden misschien in jullie schooljaren gepest, maar dat is slechts een kleine deel van jullie leven.
De poopiejoopies genieten van hun schooljaren, maar zullen d'rna echt niet meer zo blij zijn hoor.

Dus jaa, ik hoop dat ik jullie kleintjes wat gemotiveerd om gewoon verder te gaan met jullie leven. Want het zou zonde zijn om jullie niet te zien opgroeien naar iets moois.

Nou de ballen he, check jullie laterzz, je weet tochh (haha jaa jaa ik spreek het nog altijd)
Datum:
11-11-2009
Naam:
F
Leeftijd:
20
Provincie:
Overijssel

PIJN EN VERDRIET

Ik weet eigenlijk niet waar ik moet beginnen..
Het is alleen dat het me zoveel pijn doet al dat gezijk van iedereen en al dat gepest en geruzie en het vreemd gaan of mensen verliezen. Ik kan er gewoon niet meer tegen. Of die school die alleen maar leugens verteld over mij tegen mijn ouders waardoor ik ook weer ruzie met ze krijg. Ik ben miss ugly..
Ben heel erg dun lang een lelijke neus lelijke gebit enz...
ik word vaak gepest op school er zijn wel mensen die voor me opkomen maar ....
pff ik weet zelfs niet eens meer wat ik moet schrijven ben alles kwijt
Ik ben al best veel vrienden verloren..
IK bedoel met verloren het kwijtraken overlijden enzo..
Dat doet me echt pijn het waren niet zomaar vrienden maar vrienden waar ik echt mee ben opgegroeid en waar ik alles mee deed.
Wie ik het meeste haat van mijn leven is mijn vader. Ik kan het niet meer aan hij mishandeld me zo vaak en hij heeft me ma zoveel pijn gedaan zovaak vreemd gegaan met andere meiden in bed toen me ma het ondekte en die foto's van hem en al die meiden liet zien aanme ik wist nie wat ik zag ik werd gek maar blijkbaar heeft zij hem vergeven..
Maar omdat hij weet dat ik hem haat neemt hij wraak op mij
Wanneer mijn moeder van huis is komt hij mijn kamer binnen en begint hij me overal aan te raken en me te beginnen te zoenen op raarste plekken ik wil dit niet
ik kan hem niet aangeven want het blijft me vader....
en als ik niet meewerk dan slaat hij me verrot ik word er echt gek van ik kan bij niemand terrecht .. mn vrienden zeggen van wel maar wie moet je nou in het leven vertrouwen en wie heb vaak mn vertrouwen kwijtgespeelt mensen die zeggen dat je ze kan vertrouwen en dan als je ze echt nodig hebben laten ze je echt hard vallen en lachen je in je gezicht uit..
Famillie die woont in het buitenland daar kan ik ook niet bij terrecht mag ook geen gesprek met hun opnemen ...
Ben nachten lang buiten op straat geweest omdat ik dacht dat dat beter was dan thuis zijn. Maar daar is het nog enger dan thuis..
Ik weet echt niet wat ik moet doen
Ik sta er echt helemaal alleen voor
Datum:
11-11-2009
Naam:
M.Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Antwoord op Somebody/So What.-----Webmaster wilt U a.u.b dit ver

Somebody/So What,

Over die klasgenote van jou is een hele andere levenssituatie. Kijk van waar hij komt Azerbajcan.
Dat noem je hardeleven/Overleven.

Wij hier leven in Nederland. Je MOET hier met de omgeving mee gaan, anders ben je dan al kapot.
En waar wil je heen als je anders bent dan iedereen(ook familie).
Ook wij kunnen leegte hebben.
Plus dit is een NL-Site, gaat over ons omgeving.

En een partner geeft meer kleuren in je leven dan geld,dak,en voedsel. Dat zal je merken als je zelf opje 30ste nooit een partner hebt gehad.

En heb respect voor degene die zelfmoord willen plegen(of nadenken) Wij zijn VERDRIETIG.

Geniet van het leven, HOE- alles in me eentje.

Je bent echt zo iemand die het goed heeft.
En je bent pas 17, dus kom mij niks uitleggen over wereld/en emoties.

Ik hoop dat je dit leest Somebody/So What, want je hebt ons ook al gekwetst.
Datum:
11-11-2009
Naam:
Klaas
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.