Levensverhalen (pagina 806)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

kben het zo beu

Altijd slaat alles me tegen. En iedereen zegt altijd "na regen komt zonneschijn" Maar ze vergeten dat er soms zware stormen na die zonneschijn komen. Ik ben te laf om zelfmoord te plegen. kwil dat ook niet doen, omdat ik bang ben dat mijn kinderen zichzelf een schuldgevoel gaan aanpraten en mijn kinderen staan hier volledig buiten. Maar toch zou ik zo graag willen dat mijn auto begint te slippen en tegen een boom knalt, of de lading van een vrachtwagen op mijn auto valt, of zelf dat ik nu ( ben nog maar 2 weken geopereerd) een inwendige bloeding krijg en sterf. kben het zo beu :(
Datum:
26-11-2009
Naam:
nobody
Leeftijd:
28
Provincie:
België

ik wil dood omdat ik homo ben

beste mensen ik weet niet waar ik moe t beginnen ik ben vroeg kaal geworden en wil niet meer leven alleen door dat ik heb niet eems de kracht voor dit verhaal te schrjfev en dan komt er noog bij dat ik homo ben en buiteland en al 26jr mijn ouders weten nix en homo vrienden heb ik niert echt alleen af en toe heb wel een ex vriend 4jr mee gehad af en toe contacht nog maar dat is het ook
ben pas een jongen tegen die hheeft me na maanden gedumpt nieuwe nummer genomen zo simpel gaat dat ik wil echt niet meeer leven ik heb 10jr een uitkering omdat ik depresief ben heb ik geen zin om te werken kom op er moeten mensen reagen op mijn ver haal met het zelfde prbleem aub
Datum:
26-11-2009
Naam:
soefian
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

gewoon waardeloos voor iederreen

hey, ik weet niet wat te doen..ik heb een fantastische verloofde,maar ik heb 1 geheim..dat is dat ik al mijn relatie's zelf heb verkloot..eerlijk,het was altijd mijn idiote gedrag..zo erg dat ze me moesten verlaten..meestal voor haar een naar gevolg,omdat ze heel veel van me hielden en nooit wilden breken..ik ben een heel aardig goed persoon..behalve als mijn idiote gedrag zich laat zien..of gokken,drugs,alcohol etc en dan zo erg maken dat het niet te fixen is..ik heb nu ronni waar ik meer van hou als ooit tevooren..ze weet het niet,maar ik voel me zo klote omdat ik weet dat ik het eens weer verkloot op een nare manier..en dat vind ik voor haar zoo erg..voor mij ook,maar ik zie het als mijn straf..ik verdien niet beter..ik doe ze zo'n pijn..kut kut kut..maar ja,laat ook maar..ik hoop dat degene die dit leest op tijd veranderd..ik weet niet meer hoe..ik werk er al jaren aan..maar toch..klein hoekje..altijd..wou dat het over was..gr marcel
Datum:
26-11-2009
Naam:
marcel
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-holland

Papa waarom help je me niet??

Ik ben niet goed in dit soort schrijven, en waarom ik het doe weet ik ook niet. Men zegt dat erover praten helpt. Maar vaak denken sommigen dat je dan aandacht wil trekken of dergelijke.
Ik heb nu bijna 3 jaar mijn papa verloren. Juist een paar dagen voor Kerst. Vroeger was dit de leukste periode van het jaar, nu is het voor mij enkele donkere dagen.

Maar tegenwoordig zie ik alleen maar donkere dagen. Vooral de laatste maanden heb ik het zwaar. Ik kan precies niet vertellen wat er allemaal aan de hand is. Ik kan alleen zeggen dat ik ongelukkig ben.

Ik zit vaak te denken aan zelfmoord, eergisteren was ik hier aan het wenen en ik wilde door het raam springen. Ook al is het maar 1 verdiep hoog. Ik heb soms woedeaanvallen die ik niet kan beheersen.
Precies of ik iemand zou kunnen vermoorden. Maar dat zou ik nooit doen!! Echt nooit. Ik heb het enkel over die woede die in mijn lichaam zit.

Soms denk ik echt dat zelfmoord de beste oplossing is, het is in ieder geval de gemakkelijkste. Ik heb al een paar keer op punt gestaan om het te doen, MAAR IK DURF GEWOON NIET.

Soms ben ik blij dat ik het niet durf, anders was ik hier al lang niet meer geweest.
Datum:
25-11-2009
Naam:
Kelly
Leeftijd:
21
Provincie:
België

opnieuw die gedachtes

ik ben een meisje van 14
toen ik 11 jaar was zag ik het leven al niet meer zitten maar ik heb me zelf tegen gehouden heb veel met me moeder die tijd doorgebracht me moeder is ook samen met mij naar een psygiater gegaan.
maar nu ik in de 3de zit is er een nieuw kind bij ons in de klas gekomen.
iedere keer moet ze mij hebben terwijl ik in het begin voor haaar op kwam.
door haar krijg ik die gedachtes weeer, maar ik weet dat het geen zin heeft ik doe mijn familie en vriendje dan pijn en dat wil ik totaal niet.
afentoe wou ik dat het eens afgelopen was.


maar ik doe het niet als het moet ga ik weer met een psygiater praten die heeft me ook heel erg geholpen.


dus ik wil eigelijk ook een tip geven aan de mensen die zelfmoord.
gaat naar een psygiater dat helpt echt geloof mij maaar
Datum:
25-11-2009
Naam:
***********************************
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

te zwaar

ik heb een heel zwaar leven achter me, heb jaren nix gehoord van mijn ouders of familie, ik ben in de steekgelaten, toen heb ik de vrouw van m'n leven gevonden, ik zag/zie haar doodgraag en we zeiden altijd: ik hou van jou voor nu en voor altijd, voor eeuwig, tot de dood ons scheidt en heel ver daarna.... zij heeft nu bijna 2jaar geleden zelfmoord gepleegd en ik kan hier eigenlijk nog steeds niet mee om! ik heb toen enkele dagen na haar een paar pogingen ondernomen maar zoals duidelijk zijn deze niet gelukt. ik weet welke medicatie ze gebruikt heeft en heb deze via een leugen ook kunnen verkrijgen bij mijn huisarts, ik heb 2doosjes van die dingen liggen en ik wil echt weg uit dit leven, uit de pijn en alle dingen die het voor mij zo loodzwaar maken, ik zit alleen in met diegene die nu wel nog dicht bij me staan, ik weet hoe het voelt om achtergelaten te worden en wil hun dat ergens ni aandoen maar soms zie ik echt geen uitweg...
Datum:
25-11-2009
Naam:
kiska
Leeftijd:
19
Provincie:
België

Leven is hard

Ja wat ik hier allemaal lees zijn bekende gevoelens. Waar moet ik beginnen om mijn verhaal te vertellen. Ik heb in het verleden heel vaak geen geluk in de liefde gehad. Vooral toen ik jong was had ik moeite om meisjes aan te spreken. En omdat ik altijd een voorkeur heb gehad aan meisjes/vrouwen met een donkere huidskleur. Niet dat ik blanke meisjes/vrouwen lelijk vindt. Maar op de een of andere manier hebben deze vrouwen/meisjes met donkere huidskleur een sterkere aantrekkings kracht op mij. Ik kan het niet helpen maar het is zo. Maar omdat ik moeite had en heb om het vrouwelijk schoon zo aan te spreken. Heb ik het altijd geprobeert met advertenties, corresponencie. Later via internet en email. Maar goed uit eindelijk leerde ik op mijn 25e jaar een vrouw kennen uit de Filipijnen. Ik ben met haar 17 jaar getrouwt geweest. Het begon mooi. We haden al gauw een kindje samen. Maar naar de geboorte bleek uiteindelijk mijn exvrouw een post traumatische stress sindroom te hebben. Dit werdt steeds erger en erger. Ondanks we hulp hadden gezocht mocht niks helpen en ons huwelijk liep stuk na 17 jaar. Ik bleef met enorme schulden achter terwijl zij met een ander er vandoor ging. Ik leerde tijdens de scheidings periode een vrouw kennen uit Taiwan. Ze had een goede baan daar en het een kwam van het ander. Ze haalde mij uit de schulden en kwam ook voor een korte periode naar nederland op vakantie. Ik ben ook na een half jaar daarna in Taiwan geweest. We hadden mooie dromen en alles was zo mooi. Ze zou mij na mijn vakantie naar Taiwan halen. Ze had een goede baan en we konden van haar inkomen leven. Het was voor mij altijd een droom om in Azie of Afrika te leven. Het was voor mij een droom die uit zou komen. Denk niet dat ik een profiteur ben. Ik heb altijd voor mijn geld gewerkt. Maar als je echt van mekaar houd dan maakt het toch niet uit wie de kostwinnaar is, toch? Maar ja ze zeggen dromen zijn bedrog. En ja deze droom bleek inderdaad bedrog. Ik merkte in de periode voor dat ik naar Taiwan iets mis was. Wat weet ik niet en nog steeds niet. Maar ik voelde het. De onzekerhied, de eenzaamheid hier wat ik voelde. Niemand waar ik mee kon praten. Vrienden heb ik nooit echt gehad. Waar moest ik heen? Familie? Ach ja van familie moet je het hebben. Steun en begrip had ik ook niet van hun. Want ik was toch alweer bezig met zo'n stomme buitenlandse die alleemaar hier willen komen voor het betere leven. Ze hebben geen idee dat niet alle mensen van azie arm zijn en vooral Taiwan is de economie net zoals Japan vergelijkbaar is met hier. Maar goed zoals ik het heel duidelijk van te voren aanvoelde. Een week na dat ik terug was uit Taiwan, belde zij mij op. En vertelde mij dat ze de relatie uitmaakte. Waarom hoezo? Dat vertelde ze mij niet alleen dat het beter was. Ik viel in een diep gat. De weinige vrienden die ik had leiten me in de steek en broer en zus gaven er geen moer om mij. Ik heb 3 keer een zelfmoord poging gedaan. Hoe doet het er niet toe. Maar ze zijn mislukt. Mischien gelukkig. In 2003 heb ik tijdens mijn vakantie een Filipijnse vrouw leren kennen. Ik had welleens met haar op internet daarna gechat. Maar nooit echt goed contact gehad. Na de zelfmoord poginen kwam ik weer met haar in kontact. We zijn nou anderhalf jaar gelukkig getrouwt. Maar toch het verleden laat me niet hellemaal los. Het huwelijk wat ik van te voren had. De scheiding en schulden. De relatie met die vrouw uit Taiwan. De stress van het werk die ik over al die jaren heb gehad. Overwerk ploegendienst. enz enz. Dit alles heeft bij mij een behoorlijk inpact op mij gehad. Ik heb het geprobeert. maar regelmatige werk kan ik niet meer doen. Vooral in de winter en die vervelende kertperiode ondanks ik erg gelukkig ben met mijn nieuwe vrouw. Ik werk al sinds dat ik 18 jaar ben in een sociale werkplaats en ben ook sinds dien 80 tot 100% afgekeurt. Het werk en maatschapelijk werk is er mee bezig om mijn uitkeren te actieveren. Want zoals ik me voel alleen daar in het verre oosten voel ik me echt gelukkig samen met mijn huidig vrouw. Wie weet komen al mijn dromen toch allemaal uit. Voor al die mensen die zelfmoord willen plegen. Kan ik alleen maar zeggen Ik kan begrijpen hoe jullie je voellen. Ik ben hier in dat stadium ook geweest. Morgen is nog een ander dag en mischien gaat morgen de zon voor jullie ook schijnen. Ik weet dit laatste zal je op het moment niks helpen. Maar wie weet wat morgen is. Je kunt beter wachten want je weet toch ook niet hoe het is als je dood bent? of je het dan beter hebt dat kan niemand je vertellen. Want dood is dood en iedereen die ik ken die dood is heeft mij verteld: dat als je dood bent dat je dan pas gelukkig bent.
Datum:
25-11-2009
Naam:
Philipino
Leeftijd:
48
Provincie:
Limburg

ik voel me rot

Ik heb vaak ruzie met mijn ouders.. ik weet dat het aan mij ligt maar ik kan er niet meer tegen..
ik was fan van michael jackson en opeens overleed hij, ik was in shock en wilde ook dood omdat ik dan naar hem toe kon.
Op school heb ik vaak ruzie met steeds dezelfde kinderen.
ik heb gwn het gevoel dat iedereen mij haat!
ik ben ook op een paar jongens verliefd geweest waar ik nu af en toe ruzie mee heb enzo. en door dat iedereen mij zo pest durf ik gwn niks meer en ben ik mijn vertrouwen kwijt..
mijn beste vriendin heeft pas verteld dat ze met een mes in haar arm sneed omdat ze ergens van baalde nu heb ik dat ook geprobeerd maar dan met een schaar omdat ik moeilijk met een mes naar boven kon lopen want dan zouden me ouders het natuurlijk meteen weten het lukte niet en nu heb ik echt iets verkeerds gedaan wat vreselijk mis gelopen is..
Af en toe denk ik van: het liefst wil ik pillen slikken en in slaap vallen en nooit meer wakker worden.. maar af en toe steunen mijn vrienden me zo goed dat ik dan ga denken van wie zou ik allemaal verdriet doen?
ik ben pas 13 dus het is misschien beetje overdreven en jullie geloven me vast niet dat ik op deze leeftijd al die gedachtes al heb maar het is echt waar!
ik weet niet meer wat ik moet en voel me zo rot!
1 ding mensen ik weet dat dit echt fout is dat ik hier aan denk en hoop er snel van af te zijn maar ik weet wat jullie voelen en denken!
Datum:
25-11-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

het kan altijd slechter.

Sommige mensen willen zelfmoord plegen, hebben iets vreselijks meegemaakt of haten het leven.
Ik heb ook weleens aan de dood gedacht, hoe heerlijk het zou zijn om niet meer te hoeven denken en je geen zorgen meer hoeven te maken.
Maar vergeet niet dat wanneer je er daadwerkelijk voor kiest dood te gaan je het leven echt opgeeft. En dat terwijl het leven je zoveel mogelijkheden biedt.
In prencipe zijn er 2 mogelijkheden:

1. leven
2. dood.

dood met een punt erachter omdat als je dood bent je niks meer kan. Leven zonder punt omdat je zo ontzettend veel dingen met je leven kan.

Als je het leven niet meer ziet zitten, praat er dan over met mensen die je begrijpen of die van je houden. Als je er voor kiest zelfmoord te plegen, denk er dan eens aan hoeveel pijn je deze mensen bezorgd. Jij bent dan wel in eeuwige rust maar zij zullen ontzettend verdrietig zijn.
En je kunt wel denken dat niemand van je houdt, maar echt waar, dat is niet zo. Er zijn altijd mensen die van je houden!

En vergeet niet: er zijn zoveel mogelijkheden in het leven dat het zonde is om het op te geven. Maar wees blij dat aan jou het leven is gegeven.

Zie het zo:
als wij sterven blijft ons lichaam op aarde achter en zal deze langzaam verteren. Onze zielen gaan allemaal naar een bepaald punt, hier kunnen zij rusten. Al deze zielen willen weer leven, daarom is er als het ware een wachtlijst. Het duurt heel lang voordat je weer aan de beurt bent om te leven maar als je eindelijk aan de beurt bent, krijg je een lichaam en wordt je geboren. Als je weer sterft gebeurt het zelfde.

Dus waarom niet genieten van elk moment van het leven en dankbaar zijn dat je leeft?

En als je echt wilt sterven, zoek dan verandering in het leven. Zoek mensen op met de zelfde problemen als jij.

Dus alstjeblieft denk goed na voordat je besluit.
Datum:
25-11-2009
Naam:
Sophia
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

waromm

ik heb zoo veel pijn he
ben mijn vader verloren 1 jaar terug
warom altijd ik
Datum:
25-11-2009
Naam:
michelle
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.