Levensverhalen (pagina 806)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

te zwaar

ik heb een heel zwaar leven achter me, heb jaren nix gehoord van mijn ouders of familie, ik ben in de steekgelaten, toen heb ik de vrouw van m'n leven gevonden, ik zag/zie haar doodgraag en we zeiden altijd: ik hou van jou voor nu en voor altijd, voor eeuwig, tot de dood ons scheidt en heel ver daarna.... zij heeft nu bijna 2jaar geleden zelfmoord gepleegd en ik kan hier eigenlijk nog steeds niet mee om! ik heb toen enkele dagen na haar een paar pogingen ondernomen maar zoals duidelijk zijn deze niet gelukt. ik weet welke medicatie ze gebruikt heeft en heb deze via een leugen ook kunnen verkrijgen bij mijn huisarts, ik heb 2doosjes van die dingen liggen en ik wil echt weg uit dit leven, uit de pijn en alle dingen die het voor mij zo loodzwaar maken, ik zit alleen in met diegene die nu wel nog dicht bij me staan, ik weet hoe het voelt om achtergelaten te worden en wil hun dat ergens ni aandoen maar soms zie ik echt geen uitweg...
Datum:
25-11-2009
Naam:
kiska
Leeftijd:
19
Provincie:
België

Leven is hard

Ja wat ik hier allemaal lees zijn bekende gevoelens. Waar moet ik beginnen om mijn verhaal te vertellen. Ik heb in het verleden heel vaak geen geluk in de liefde gehad. Vooral toen ik jong was had ik moeite om meisjes aan te spreken. En omdat ik altijd een voorkeur heb gehad aan meisjes/vrouwen met een donkere huidskleur. Niet dat ik blanke meisjes/vrouwen lelijk vindt. Maar op de een of andere manier hebben deze vrouwen/meisjes met donkere huidskleur een sterkere aantrekkings kracht op mij. Ik kan het niet helpen maar het is zo. Maar omdat ik moeite had en heb om het vrouwelijk schoon zo aan te spreken. Heb ik het altijd geprobeert met advertenties, corresponencie. Later via internet en email. Maar goed uit eindelijk leerde ik op mijn 25e jaar een vrouw kennen uit de Filipijnen. Ik ben met haar 17 jaar getrouwt geweest. Het begon mooi. We haden al gauw een kindje samen. Maar naar de geboorte bleek uiteindelijk mijn exvrouw een post traumatische stress sindroom te hebben. Dit werdt steeds erger en erger. Ondanks we hulp hadden gezocht mocht niks helpen en ons huwelijk liep stuk na 17 jaar. Ik bleef met enorme schulden achter terwijl zij met een ander er vandoor ging. Ik leerde tijdens de scheidings periode een vrouw kennen uit Taiwan. Ze had een goede baan daar en het een kwam van het ander. Ze haalde mij uit de schulden en kwam ook voor een korte periode naar nederland op vakantie. Ik ben ook na een half jaar daarna in Taiwan geweest. We hadden mooie dromen en alles was zo mooi. Ze zou mij na mijn vakantie naar Taiwan halen. Ze had een goede baan en we konden van haar inkomen leven. Het was voor mij altijd een droom om in Azie of Afrika te leven. Het was voor mij een droom die uit zou komen. Denk niet dat ik een profiteur ben. Ik heb altijd voor mijn geld gewerkt. Maar als je echt van mekaar houd dan maakt het toch niet uit wie de kostwinnaar is, toch? Maar ja ze zeggen dromen zijn bedrog. En ja deze droom bleek inderdaad bedrog. Ik merkte in de periode voor dat ik naar Taiwan iets mis was. Wat weet ik niet en nog steeds niet. Maar ik voelde het. De onzekerhied, de eenzaamheid hier wat ik voelde. Niemand waar ik mee kon praten. Vrienden heb ik nooit echt gehad. Waar moest ik heen? Familie? Ach ja van familie moet je het hebben. Steun en begrip had ik ook niet van hun. Want ik was toch alweer bezig met zo'n stomme buitenlandse die alleemaar hier willen komen voor het betere leven. Ze hebben geen idee dat niet alle mensen van azie arm zijn en vooral Taiwan is de economie net zoals Japan vergelijkbaar is met hier. Maar goed zoals ik het heel duidelijk van te voren aanvoelde. Een week na dat ik terug was uit Taiwan, belde zij mij op. En vertelde mij dat ze de relatie uitmaakte. Waarom hoezo? Dat vertelde ze mij niet alleen dat het beter was. Ik viel in een diep gat. De weinige vrienden die ik had leiten me in de steek en broer en zus gaven er geen moer om mij. Ik heb 3 keer een zelfmoord poging gedaan. Hoe doet het er niet toe. Maar ze zijn mislukt. Mischien gelukkig. In 2003 heb ik tijdens mijn vakantie een Filipijnse vrouw leren kennen. Ik had welleens met haar op internet daarna gechat. Maar nooit echt goed contact gehad. Na de zelfmoord poginen kwam ik weer met haar in kontact. We zijn nou anderhalf jaar gelukkig getrouwt. Maar toch het verleden laat me niet hellemaal los. Het huwelijk wat ik van te voren had. De scheiding en schulden. De relatie met die vrouw uit Taiwan. De stress van het werk die ik over al die jaren heb gehad. Overwerk ploegendienst. enz enz. Dit alles heeft bij mij een behoorlijk inpact op mij gehad. Ik heb het geprobeert. maar regelmatige werk kan ik niet meer doen. Vooral in de winter en die vervelende kertperiode ondanks ik erg gelukkig ben met mijn nieuwe vrouw. Ik werk al sinds dat ik 18 jaar ben in een sociale werkplaats en ben ook sinds dien 80 tot 100% afgekeurt. Het werk en maatschapelijk werk is er mee bezig om mijn uitkeren te actieveren. Want zoals ik me voel alleen daar in het verre oosten voel ik me echt gelukkig samen met mijn huidig vrouw. Wie weet komen al mijn dromen toch allemaal uit. Voor al die mensen die zelfmoord willen plegen. Kan ik alleen maar zeggen Ik kan begrijpen hoe jullie je voellen. Ik ben hier in dat stadium ook geweest. Morgen is nog een ander dag en mischien gaat morgen de zon voor jullie ook schijnen. Ik weet dit laatste zal je op het moment niks helpen. Maar wie weet wat morgen is. Je kunt beter wachten want je weet toch ook niet hoe het is als je dood bent? of je het dan beter hebt dat kan niemand je vertellen. Want dood is dood en iedereen die ik ken die dood is heeft mij verteld: dat als je dood bent dat je dan pas gelukkig bent.
Datum:
25-11-2009
Naam:
Philipino
Leeftijd:
48
Provincie:
Limburg

ik voel me rot

Ik heb vaak ruzie met mijn ouders.. ik weet dat het aan mij ligt maar ik kan er niet meer tegen..
ik was fan van michael jackson en opeens overleed hij, ik was in shock en wilde ook dood omdat ik dan naar hem toe kon.
Op school heb ik vaak ruzie met steeds dezelfde kinderen.
ik heb gwn het gevoel dat iedereen mij haat!
ik ben ook op een paar jongens verliefd geweest waar ik nu af en toe ruzie mee heb enzo. en door dat iedereen mij zo pest durf ik gwn niks meer en ben ik mijn vertrouwen kwijt..
mijn beste vriendin heeft pas verteld dat ze met een mes in haar arm sneed omdat ze ergens van baalde nu heb ik dat ook geprobeerd maar dan met een schaar omdat ik moeilijk met een mes naar boven kon lopen want dan zouden me ouders het natuurlijk meteen weten het lukte niet en nu heb ik echt iets verkeerds gedaan wat vreselijk mis gelopen is..
Af en toe denk ik van: het liefst wil ik pillen slikken en in slaap vallen en nooit meer wakker worden.. maar af en toe steunen mijn vrienden me zo goed dat ik dan ga denken van wie zou ik allemaal verdriet doen?
ik ben pas 13 dus het is misschien beetje overdreven en jullie geloven me vast niet dat ik op deze leeftijd al die gedachtes al heb maar het is echt waar!
ik weet niet meer wat ik moet en voel me zo rot!
1 ding mensen ik weet dat dit echt fout is dat ik hier aan denk en hoop er snel van af te zijn maar ik weet wat jullie voelen en denken!
Datum:
25-11-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

het kan altijd slechter.

Sommige mensen willen zelfmoord plegen, hebben iets vreselijks meegemaakt of haten het leven.
Ik heb ook weleens aan de dood gedacht, hoe heerlijk het zou zijn om niet meer te hoeven denken en je geen zorgen meer hoeven te maken.
Maar vergeet niet dat wanneer je er daadwerkelijk voor kiest dood te gaan je het leven echt opgeeft. En dat terwijl het leven je zoveel mogelijkheden biedt.
In prencipe zijn er 2 mogelijkheden:

1. leven
2. dood.

dood met een punt erachter omdat als je dood bent je niks meer kan. Leven zonder punt omdat je zo ontzettend veel dingen met je leven kan.

Als je het leven niet meer ziet zitten, praat er dan over met mensen die je begrijpen of die van je houden. Als je er voor kiest zelfmoord te plegen, denk er dan eens aan hoeveel pijn je deze mensen bezorgd. Jij bent dan wel in eeuwige rust maar zij zullen ontzettend verdrietig zijn.
En je kunt wel denken dat niemand van je houdt, maar echt waar, dat is niet zo. Er zijn altijd mensen die van je houden!

En vergeet niet: er zijn zoveel mogelijkheden in het leven dat het zonde is om het op te geven. Maar wees blij dat aan jou het leven is gegeven.

Zie het zo:
als wij sterven blijft ons lichaam op aarde achter en zal deze langzaam verteren. Onze zielen gaan allemaal naar een bepaald punt, hier kunnen zij rusten. Al deze zielen willen weer leven, daarom is er als het ware een wachtlijst. Het duurt heel lang voordat je weer aan de beurt bent om te leven maar als je eindelijk aan de beurt bent, krijg je een lichaam en wordt je geboren. Als je weer sterft gebeurt het zelfde.

Dus waarom niet genieten van elk moment van het leven en dankbaar zijn dat je leeft?

En als je echt wilt sterven, zoek dan verandering in het leven. Zoek mensen op met de zelfde problemen als jij.

Dus alstjeblieft denk goed na voordat je besluit.
Datum:
25-11-2009
Naam:
Sophia
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

waromm

ik heb zoo veel pijn he
ben mijn vader verloren 1 jaar terug
warom altijd ik
Datum:
25-11-2009
Naam:
michelle
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Waarom denk ik zo...

Waarom denk ik zo.... de ene keer gelukkig, ik draai me om en voel me weer depressief... waarom... Ik relativeer de dingen om me heen en besef wel wat ik heb, heb bereikt en wat nog te bereiken valt maar waarom denk ik zo....

Mijn meisje, wat is ze lief... ik voel me schuldig tegenover haar omdat ik me zo voel zonder dat zij het door heeft...ik wil haar niet bezorgd maken. Waar komt dit gevoel vandaan... waarom denk ik zo...

Heb veel leuke momenten en daar haal ik kracht uit maar zodra ik net het gevoel heb dat alles oké is, valt alles als een baksteen naar beneden. Ik denk vaak aan de dood en hoeveel rust me dat wel niet geeft, maar ergens diep van binnen zegt dan weer dat zelfdoding egoïstisch is en weglopen van je problemen..... waarom voel ik me zo...
Datum:
25-11-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
26
Provincie:
Gelderland

Druk

Ik ben begonnen in een havo/atheneum brugklas en hebhard gewerkt om naar atheneum te kunnen. ik had allemaal goede cijfers op de talen na daar haalde ik gem. tussen een 5 en een 6 oftewel voldoende om over te gaan. maar nu in 4 atheneum is het niveau zo ver omhoog dat mijn punten voor engels en frans onder een 3 ligen en ik werk me helemaal kapot maar mijn ouders blijven mij de schuld geven. ze denken dat het allemaal hartstikke makkelijk is en dat ik gewoon niet leer. ik leer nu bijna 3 weken aan één stuk voor een proefwerk en weet het gewoon niet meer. mijn als ik weer een slecht punt vertel aan mijn ouders krijg ik de reactie "ik heb al een hoop aan mijn kop en dan krijg ik er dit nog bij" ?denken ze dat ik het wel leuk vind? zelf hebben ze allebei mavo gedaan dus wat kunnen ze nou van deze druk weten. woordjes leren gaat nog wel maar wanneer ze grammatica gaan vragen wordt het een probleem.
Datum:
25-11-2009
Naam:
***
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

ben op.

na 4jr verlaat m'n vriend me waarschijnlijk omdat ik soms zwaar op de hand ben. Dit is m'n derde partner. Het hoef voor mij nu niet meer. Waarom nog iemand tot last zijn.
Datum:
25-11-2009
Naam:
cyril
Leeftijd:
36
Provincie:
Limburg

lijden door andere mensen

omdat ik al vanaf 16 september 1988 lijd.
en omdat sommige mensen dwingen mij te vergeven terwijl het lijden door die mensen ondragelijk is.
Datum:
25-11-2009
Naam:
marike
Leeftijd:
37
Provincie:
Zuid-holland

Het einde ervan maken!

Geen gespring voor de trein, ik wil geen andere mensen pijn doen..
Ik wil gewoon zoals ik nu ben de kist in, me lichaam erin, geest erboven.

end
Datum:
24-11-2009
Naam:
Dead
Leeftijd:
18
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.