Levensverhalen (pagina 785)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Zelfmoord ook weer neit

nou. ik ben 13 jaar en me vader is slecht voor me als ik op de laptop wil ja dan gaat ie allemaal vervelen en als hij dingen belooft enzo dan doet hij het niet dit kan ik neit meer aan ik hoop dat iemand dit leest dan zit ik er ook niet zo meer mee..
Datum:
28-12-2009
Naam:
ANONIEM
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Gedachten, twijfels en verwarring

Ik weet niet wat met mezelf en het leven aanmoet. Ondertussen ben ik 18 jaren aanwezig op deze planeet als jongen zijnde en heb nog nooit een vriendin gehad. Ik geef om veel mensen, maar heb het gevoel dat niemand dit gevoel voor mij heeft. Qua educatie gaat het goed met mij, sociaal soms, maar toch heb ik het gevoel dat iedereen mij meer gebruikt dan werkelijk wat voor me overheeft. Niemand vraagt hoe het met me gaat, of ik gezellig wat wil doen. Niemand wist het toen ik 18 jaar werd, behalve m'n familie..... Ik kan gewoon geen zelfmoord plegen, ookal wil ik het zo graag, want dat wil ik m'n familie niet aandoen. Zij doen gigantisch veel voor me en ik kan me niet eens voorstellen wat ze moeten doorstaan zou ik er wel een einde aan maken.

Ooit hoop ik dat er iemand zal zijn die om me geeft, die me begrijpt en me liefheeft voor wie ik echt ben, dat ik niet langer hoef te acteren dat ik gelukkig ben en dat ik niet langer hoef te zijn wie ik ben waardoor ik toch nog enigszins "vrienden" heb.......

Ik wil er zo graag een einde aan maken, maar ik kan het gewoon niet. Als het leven meer verdriet met zich meebrengt dan geluk, zie ik het niet meer zitten. Kon iemand er maar voor mij een einde aan maken. Zelfs een simpele taak als dit kan ik niet volbrengen. Ik ben benieuwd hoelang ik dit leven nog vol kan houden, want elk jaar wordt het zwaarder en zwaarder. Als het zo door gaat begeef ik het. Waarom kan het leven zo verrekte moeilijk zijn?
Datum:
28-12-2009
Naam:
Roel
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

ik wil dood zijn

waarom ben ik geboren eidereen haad mijn tog ik heb nog nooit graag geleeft ik twijfel elke dag of dat ik zelfmoord ga plegen op het school ook ik wor gepest ik kan er nie meer tegen ik heb en zak mes in mijn kamer ik denk elke dag zal ik het gebruiken ja of nee en soms rij ik weg van huis met mijn zakmes en dan wil ik op straat zelfmoord plegen en ik snij ook in men ijgen vel
Datum:
28-12-2009
Naam:
sam
Leeftijd:
12
Provincie:
België

Sterkte

Ik wens jullie allemaal sterkte met je verhaal, hoe vreemd of hoe erg deze ook zijn.

Ik heb het op dit moment moeilijk vanwege problemen die ik hier niet nu allemaal ga beschrijven. Dit is immidels al het vijfde jaar in mijn leven dat het allemaal niet lukt en sinds vorig jaar denk ik bijna elke dag aan zelfmoord.S'nachts kan ik niet slapen en ik ben zwaar overspannen. De gedachten aan zelfmoord en het kijken naar de verhalen hier helpt mij een beetje.

Ik heb het idee dat er best veel mensen op deze site komen en de verhalen lezen omdat zij zich rot voelen. Ik ga geen verhaal vertellen alleen dat ik in een zelfde soort situatie zit met jullie en dat ik alle verhalen afga. Ik wil vertellen dat het leven vaak absurt moeilijk is voor mij, jullie maar ook een heleboel andere mensen. Maar er ook veel dingen zijn die het leven bijzonder maken en als je dit nog niet hebt zoek ze dan op. Problemen kan je zien als een uitdaging, zonder dit zou een persoon niet ontwikkelen.

Veel problemen die ik hier lees zijn vooral tijdelijke problemen, het zal zonde zijn van je leven om er nu al voor te kiezen eruit te stappen. Het is in dat geval vooral een kwestie van uitzitten net als een ziekte, een zware griep.

Voor de mensen die het langdurig hebben moet er iets fundementeel veranderen en is het belangrijk dat je zaken die e zijn overkomen op een rijtje kan zetten en verwerken. Al ben je psychich niet in orde hulpverleners kunnen best veel betekenen, andere keren helaas niet.
Er zijn genoeg verhalen van personen die het volhouden en gelukkig zijn geworden.

Ik weet dat ik de komende zes maanden
door hell moet gaan en elke komende nacht aan zelfmoord ga denken en paniekerig ben. Ik zit nu al twee jaar vast en ga het nog niet opgeven omdat er een oplossing onderweg is, of ik het nou verwerk of de problemen oploss. Dit doe ik omdat ondanks veel uitdagingen het leven bijzonder is. Ik laat mij niet kapot maken door mezelf of door deze wereld.

Ik hoop dat jullie doorzetten en kijken hoever je komt. Wat je ook doet, al maak je jezelf van kant, veel sterkte met alles.


Grts v





Datum:
28-12-2009
Naam:
v
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

5 jaar durende nachtmerrie

Er bestaat geen middel meer tegen mijn pijn, het enige middel dat bestond is voorgoed uit mij gesneden, al wat er over blijft, is een leeg omhulsel van een jongen die ooit verliefd, warm , vrijgevend...was. Mensen laten me niet gaan, waarom straft god mij op die manier, door mijn ouders te raken indien ik mijn leven beeindig? Heeft zelfs god mij verlaten?
Datum:
28-12-2009
Naam:
Dave
Leeftijd:
22
Provincie:
België

weg...

ik wil gewoon van dit alles verlost zijn, geen problemen meer om me heen. ik ben dit alles meer dan beu, en iedere dag blijf ik twijfelen of ik er een einde aan moet maken of niet.
Datum:
27-12-2009
Naam:
p
Leeftijd:
14
Provincie:
België

mij ouders

ik haat mij ouders ik wil mij vermoorden....ik doe zelfs alles thuis hun doe niks en soms denk ik dat hun niet mij ouders zijn
Datum:
27-12-2009
Naam:
anita
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

Ik wil dood

Ik wil dood
Ik wil gewoon weg
Zou het niet fijner zijn, als ik er niet meer was
Geen zorgen geen verantwoordelijkheden, niemand wiens leven ik compleet kan verkloten
Rust in m'n hoofd en m'n hart
Hoe egoïstisch dat ook is, want ik weet dat sommige mensen van me houden
Maar ook dat veel me haten
Ik wil weg, ik wil vrij
Ik wil naar boven
Ik wil een eind aan dit verhaal
Dit verhaal met licht maar ook veel dieptepunten
Ik wil m'n adem inhouden en nooit meer uitblazen
Ik wil weg van de pijn
Ik wil mezelf niet meer zijn.
Datum:
27-12-2009
Naam:
Meisje
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Ik wil dat het stopt.

Ik zit vast aan de grond, ik kan niet meer vliegen als vroeger. Gewoon bij mijn vrienden zijn, dat fleurde me op. Nu niet meer - alles is gewoon voorbij voor me.

Het begon met pesterijen op de lagere school. Die gingen verder in het middelbaar, maar zijn nu gestopt. Ik heb nog steeds hevige trauma's over die dagen. Nu zit ik op een school waar ik me goed voel, maar ik kan zelfs geen beetje gelukkig meer zijn. Dan is er dat meisje, mijn meisje... Zo was het vroeger, want nu is ze samen met iemand die mij wilt ineenslagen. Dat is me al 2 keer eerder overkomen van iemand anders en dat is echt de druppel die de emmer doet overlopen. Altijd ruzie met mijn vroegere meid. Ik weet dat ik van haar hou, en dat zei ook ergens nog van mij houdt.

"I shot for the sky
I'm stuck on the ground
So why do I try?
I know I'm gonna fall down.
I thought I could fly,
So why did I drown?
You never know why
It's coming down, down, down."

Ik ben alles beu, ik neem dat mesje, en snijdt alles uit mijn leven. En voorgoed.
Datum:
27-12-2009
Naam:
Pieterjan S.
Leeftijd:
16
Provincie:
België

meisje

ben nu 21 en je zou zeggen dan is het toch wel een keer over met het eenzaam voelen en het niet meer zien zitten.
maar deze zomer leerde ik een meisje kennen, ze leek de ware voor mij. ik was zo gelukkig met haar, eindelijk weer eens gelukkig. het ging super goed dacht ik en ze stuurde de liefste dingen.. na 3 weken was ik uit met een paar vrienden en smste ze me dat ze van me hield. dat was voor het eerst en ik voelde me zo gelukkig. 2 dagen later zouden we afspreken en zo'n leuke date hebben. maar ze stuurde dat ze ziek was en naar bed ging. hoorde die avond nog dat ze gewoon ergens in een disco rond hing. ik belde haar wel tig keer omdat ik wilde weten hoe het zat. ze nam niet op en de dag daarop stuurde ze dat ze niks meer met me te maken wilde hebben.. na veel aandringen kwam er dan toch uit dat ze vreemd was gegaan.. ik hield ondertussen al zoveel van haar dat ik haar alleen maar terug wilde. het lag niet aan mij zei ze, ze was gewoon niet in staat om een relatie te hebben. nog geen 3 weken later had ze een ander en dat houd ze nog steeds vol.

Ik was echt gelukkig met haar en hield ook echt veel van haar. sindsdien weet ik gewoon niet meer wat ik moet doen.. Heb ik een keer een meisje gebeurt dit.
Ik vraag niet veel om gelukkig te zijn. Toen ik met haar was dacht ik echt laat het zo blijven, nu ben ik gelukkig, maar het mocht weer niet zo zijn

ben er 3 maanden later nog steeds zo kapot van en weet het gewoon echt niet meer. Het lijkt wel of ik gewoon niet gelukkig mag zijn terwijl ik toch maar zo weinig vraag.

soms gaat het wat beter maar het blijft maar terug komen. nu weet ik het echt niet meer
Datum:
27-12-2009
Naam:
-
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.