Levensverhalen (pagina 674)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Uitzichtloos

Ik zie het niet meer zitten, mijn leven kenmerkt zich door tegenslagen. Niemand ziet het aan de buitenkant aan mij, niemand gelooft mij. Voor de buitenwereld ben ik een meisje dat er goed uitziet, slim is en ook op materieel vlak niets tekort komt. Toch zie ik het leven niet meer zitten. Ik heb tal van lichamelijke klachten die me gek maken en geen arts geeft enige vorm van uitsluitsel of bevestiging. Ik ben continu bezig met de problemen in mijn leven en ik trek het niet meer. Ik voel me alleen en ik ben overtuigd van de gedachte dat er uiteindelijk niemand is die er altijd voor je zal zijn. Ik ben er klaar mee en ik kan me niet voorstellen dat er ooit nog een dag zal komen waarop ik me gelukkig ga voelen.
Datum:
15-06-2010
Naam:
Lola
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

Genoeg gevochten

Ik ben nu al een jaar aan het vechten naja eigenlijk al 6 jaar zins mijn ongeluk. Een dwarslaesie, veel pijn niet te dragen en nu zijn er in het afgelopen jaar 2 operaties mislukt en hebben het alleen erger gemaakt.

Nu heeft mijn vrouw me ook nog verlaten. Ik voel me alleen, moe doodmoe. Ik zie geen vrolijke toekomst. Al voor dat mijn vrouw me verliet had ik het gevoel dat het gewoon op was . Dat ik geen energie meer heb om constant te vechten en een glimlach op mijn gezicht te zetten.

Wat voor een nut heeft het om ;s ochtends op te staan wetende dat je te moe bent en te veel pijn hebt om ook maar iets te ondernemen. Nu is er ook niemand meer om me heen en dat zal wel ook zo blijven, want om uit te gaan en onder de mensen te zijn heb ik geen energie voor laat staan dat iemand geïnteresseerd zou zijn in een persoon in een rolstoel(ben eerlijk we kijken allemaal eerst naar het uiterlijk).

Tot nu toe gaat alles fout in 2010 en kunnen zelf de simpelst dingen niet meer goed gaan. Het is alsof het dit jaar gewoon zo moet zijn, dat dit jaar het jaar is dat ik mag zeggen ' het is genoeg geweest '.

Mijn tank is gewoon leeg en ik loop al veel te lang op reserve. Ik doe dit al veel te lang om andere blij te maken/houden. Nu is het tijd voor mij, nu is het tijd voor eeuwige rust. Heb ik daar geen recht op, of ben ik nu weer egoïstisch.
Datum:
15-06-2010
Naam:
moe
Leeftijd:
31
Provincie:
Noord-brabant

hou vol

hou moed leeef
Datum:
15-06-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

kut leven

ik haat school ik wil niet meer leven ik wil weg ik kan dr niet meer tegen waarom moest ik geboren worden :(
ik wou dat school niet meer bestond ik wil er mee stoppen , ik kan er niet meer tegen.
in 2 weken tijd zijn er 2 katten overleden , en nu ligt mn opa in t ziekenhuis , ik ga er maar mee stoppen
Datum:
15-06-2010
Naam:
boeit niet
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

veel problemen

De laatste tijd zijn zoveel dingen gebeurt. Ik heb zo vaak aan zelfmoord gedacht, ik heb het zelfs 3 keer geprobeerd. Nu ik na een tijdje het vertrouwen van mijn ouders weer terug heb gekregen gebeurd er weer iets waar ik niks heb gedaan omdat ik dat niet wou omdat ik nog in proces zit. Maar ik ben er wel bij gebleven en nu wordt ik er ook op aangekeken. Belt de vader van een jongen mijn ouders op voordat ik het hun kon vertellen zo'n naaistreek. Ik zou die vent het liefst helemaal kapot slaan. Maar het ergste is dat het vertrouwen bij mijn ouders weer helemaal weg is. Ik heb nu de laatse paar uur wel 5 keer aan zelfmoord gedacht maar eigelijk wil ik nu gewoon het liefste van huis weggaan maar mijn examens beginnen over 2 dagen en ik wil ze zo graag goed maken maar dat zal wel niet meer lukken. Wie heeft misschien een paar tips voor mij, wat ik kan doen.
Datum:
14-06-2010
Naam:
max
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

!!!

ik raadd iedereen aan om het gewoon vol te houden ik heb he ook heel veel dingen vaak gedaan en doe het nog steeds ik ben gewoon fout geboren ,,
maar elkeer als ik een poging wouw doen hield ik vast in me achter van hoeveel mensen er kapot zouden gaan als ik dood was me ouders al helemaal dat was wat ik deed ik het niemand aan doen het lukte gewoon niet ik heb nog steeds die pogingen maar ik doe het niet ik gooi alles in me zelf praat met niemand en ga gewoon lachend door het leven op de dag wachten dat het mij beurt is ik raad het iedereen aan maar wil je je liever uiten praat dan met iemand erover die er ervaring mee heeft probeer het is !!
Datum:
14-06-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

Angst

ik wil dood , ik heb ong. 5 jaar terug iets gedaan waar ik vreselijk veel spijt van heb . ik ben zo ontzettend bang dat iemand er ooit achter komt dat ik dood wil zodat als ik dood ben en erachter kom mijn ouders me niet (waar ik bij ben) kunnen werafschuwen en huilen en gekwest gedragen ...
Datum:
14-06-2010
Naam:
SheHeMy
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

Hate this life.

het leven is moeilijk


het leven is pijnlijk


ik weet het nu bijna zeker


ik hou het bijna niet meer.
Datum:
14-06-2010
Naam:
Rachelle
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

FACKING MOEDER

ik kan het gwn niet meer. Ik wil gwn weg...
ja boejee als ik er ni ben,
Datum:
14-06-2010
Naam:
Sarah
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Waardeloos

Ik denk niet dat ik echt zelfmoord wil plegen, maar vaak denk ik eraan. Ik voel me alsof ik heel veel over heb voor andere mensen, maar andersom is er niemand die iets over heeft voor mij. Ik ben aan een tweede WO studie begonnen - mijn eerste heb ik afgerond - en dat zou toch iets moeten zijn om trots op te zijn. Maar dat ben ik niet. Ik voel me mislukt als persoon en daarom denk ik dat ik later toch geen kans maak op een goede baan. Daarnaast heb ik een vriend, al weet ik niet of ik hem wel mijn vriend kan noemen. Ik krijg het gevoel dat hij me alleen maar wil voor seks. Nooit krijg ik spontaan een berichtje van hem, en meestal als ik zelf iets stuur krijg ik niets terug. Hij belt me eigenlijk alleen maar om afspraken af te zeggen. Terwijl ik andersom attent ben en hem altijd vraag hoe dingen - tentamens, werk, dag weg - waren. Het is wel duidelijk dat hij niet in mij is geinteresseerd. Hij gaat straks een halfjaar weg en heeft al duidelijk gemaakt dat hij niet zeker weet of hij mij wel trouw kan en wil blijven. Ik vraag me af of ik dit nou verdien. Hiervoor had ik ook al een vriend die me altijd uitschold & slecht over mezelf deed voelen. Mijn huidige vriend is wel lief als ik bij hem ben, maar volgens mij beteken ik niks voor hem. Ik vraag me af voor wie ik nog wel iets beteken en wie wel enige moeite voor me wil doen. Ik voel me waardeloos. Ik denk niet dat ik echt zelfmoord wil plegen, omdat ik mijn familie daarmee te veel pijn zou doen, maar het spookt vaak door mijn gedachten. Ik wilde even mijn verhaal kwijt.
Datum:
14-06-2010
Naam:
Leila
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.