Levensverhalen (pagina 671)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

verwarring

mijn verhaal is complex en ik kan er zelf amper aan uit. dat is misschien de rede waarom ik nog nooit mijn gedachte in daden omgezet heb. wees maar zeker dat dat niet altijd even gemakkelijk is. Het is verleidelijk en angstaanjagend.
De laatste keer is het enigste wat me blette om het niet te doen het idee van niet meer te kunnen denken. mijn eigen pijn niet meer te verstaan. niets is voor mij nog anstaanjagender als pijn.
pijn waar ik trouwen zelf niet veel van begrijp. Ik word niet perse gepest of genegeerd. misschien doe ik het mezelf wel aan. moet ik durven om me open te stellen voor mensen, mensen echt als vrienden te aanzien.
het zijn natuurlijk wel die mensen: vrienden, familie en liefdes die het leven echt kunnen verknoeien. je miserabel kunnen late voelen. die je wild vertrouwen. je weet echter niet of zij wat je ook zecht zullen acepteren.
je moet je constand als iemand anders voordoen. als je wild dat niemand je kwetst . waarheid word een vaag ding op deze manier.
altijd maar waarheid verdelen over verschillende mensen. het lijkt wel of ik bij andere mensen een verschillend mens ben.

als laatste ik weet niet wat verliefdheid juist is . ik zoek altijd wel binnen mezelf naar wat ze in liedjes omschrijven, en ik ben altijd berijd om dat te voelen maar om eerlijk te zijn heb ik dat nog nooit gevoel. ik vraag me af of ik gewoon moet wachten of dat het aan mij licht. een keertje dacht ik dat ik het voelde. een vonk, en toen had ik het lef niet om er ietse met te doen. het meisje licht niet bebaald in een van de groepen mensen.
iets wat me nog harder in verwaring bracht omdat ik nooit iets mis heb gezien aan haar. ( ik ben dan ook degene die meestal als laatste ziet of iemand dikke teten of nen haakneus of een dikke kont heeft; ik hou me er meestal niet met bezig). dat meisje is te weten gekomen van mijn vonk .( een beetje gedronken en een vriend heb ik hier over verteld). ik was niet eens kwaad op hem. jammer genoeg heeft dit meisje me enkel meer doen twijfelen. ze kon of wou niet duidelijk zijn .

dat ( het spijt me ) doet me aan nog iets anders herinneren. ik zou graag gemakkelijk kwaad kunnen worden. eens iemand op zijn gezicht kunnen slaan.
jammer genoeg zou ik liever mezelf iets aandoen dan een ander te slagen.
ik stel mezelf altijd de vraag of hij/zij het echt wel verdiend.
Datum:
20-06-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Alles is anders dan ik had gewild

Alles is anders dan ik me had voorgesteld. Ik heb veel vrienden die inmiddels allemaal zijn getrouwd, kind hebben of relatie. Wil ik ook.
Ik worstel al heel lang met mijn lichaamsgewicht, wat nu op het toppunt staat. Echt VET. Waardoor ik een hekel aan mezelf heb gekregen. Hoe vrolijk ik ook over kan komen.
Veel fitnessen, cardio deed ik iedere dag(tot een paar jaar terug). 6 jaar terug was ik op mijn best. Kreeg complimenten dat ik er goed en gespierd uitzag. Maarja.. toen een jaar later een psychische klap gehad, een tijd depressief geweest en weer dik geworden.
Bij mij is daarna alles mis gegaan, eigenwaarde verloren, nergens zin in, mijn hele leven was ik al psychisch mishandeld thuis, waar ik zelf dan ook geen makkelijk kind was.

Mijn laatste relatie heb ik veel van geleerd. Eerst hielp ik haar uit de put, maar 3 jaar later, toen ik in de put zat, trapte ze me steeds meer de grond in.
Altijd maar opmerkingen over wat ik fout deed, zoals geluidjes, trekjes in mijn gezicht, wantrouwen als ik met andere meisjes praatte, ze was jaloers en best gemeen. (al was ik zelf ook niet altijd oprecht, maar was nooit gemeen en altijd eerlijk)
Toch ben ik 4 jaar met haar geweest en het oplaatst uitgemaakt omdat ze me steeds meer buitensloot uit haar familie, en vriendenkring.

Maar oke een lang verhaal. NU. Wat gaat er nu gebeuren. Ik ben helemaal op, werken gaat beter, maar sporten houd ik niet zo goed meer vol. Ik moet 40 kilo afvallen om er goed uit te zien, kortom het eind is zoek. Sporten kan ik niet te lang, want ik ben overspannen en moet wel mijn werk kunnen doen. Dus afvallen lukt niet, weinig afleiding, ik blijf dik, 2 lange relaties naar de klote laten gaan, nog een paar scharrels gehad daarna..

Maar steeds weer dat gevoel. Meerdere keren de draad weer opgepakt, maar nu nergens meer zin in, heb de hele dag honger, ben in het weekend regelmatig alleen.. Ik denk alleen maar; hoeveel kan ik nog incasseren... De ene keer gaat het wat beter, de andere keer superslecht. Alles word me te saai. Het duurt te lang.
Datum:
20-06-2010
Naam:
Bert
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-holland

Kan niet meer

Hoi mensen,

Wat fijn dat zo'n site bestaat, gewoon puur alleen om mijn verhaal kwijt te kunnen.
Ik zou liegen als ik nooit na heb gedacht over zelfmoord, tis alleen de lef die ik er niet voor heb.
Ik zit er al bijna een jaar doorheen, helemaal geen uitweg meer, heb het gevoel dat alles me telkens tegen zit en dat er maar iets hoeft te gebeuren en ik barst in huilen uit, voel me gefrustreerd, niet begrepen, heb zoveel mensen om mij heen, maar toch voel ik mij alleen.
Er gaan zoveel gevoelens door mij heen, al heel lang en daar kan ik niet meer tegen.
Als het zo moet, tja dan hoeft het voor mij niet meer, het enige wat ik wil is gelukkig zijn, een leven zonder zorgen en stress.
Gewoon gelukkig zijn, rust genegenheid,.... en de laatste tijd denk ik dat ik dat niet op deze wereld kan krijgen, niet in dit overgehaast wereldje, waar iedereen voor zichzelf bezig is en als het mensen uitkomt dat ze dan aan jou denken.
Kortom ik ben het zat, okeey ik ben 22, en zou nog zoveel voor mij moeten hebben, maar ik zie geen vooruitzicht, tenminste geen gelukkige vooruitzicht.
En het enige wat mensen willen is gelukkig zijn, wie niet, iedereen.....
Datum:
19-06-2010
Naam:
Sofie
Leeftijd:
22
Provincie:
Overijssel

Geen zelfmoord

Je kan beter geen zelfmoord plegen want dan doe je heel veel mensen pijn. Waaronder: je familie , vrienden vriendinnen mischien nog kinderen van je klas. Er zijn altijd nog mensen die om je geven en als je gepest word ofso moet je gewoon tegen je docent zeggen dat het zo ver is gekomen dat je zelfmoord wilt plegen en ook tegen de mensen die je pesten of over je roddelen.Als ze dat niet gelofen dan moet je het aan je docent vragen of ze dat in de klas wilt zeggen en dat het serieus is.De mensen die je pesten die zullen waarschijnlijk schrikken omdat hun nooit zouden denken dat het ooit zo ver zou kunnen komen.Hun denken daar niet aan.

ik hoop dat het heeft gewerkt maar zelfmoord is niet de oplossing geloof mij maar
Datum:
19-06-2010
Naam:
niemand
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

stress!

Ik voel me zo zielig dat ik hier mijn verhaal vertel ..maarja ik trek ht niet meer elke dag schreeuwt mijn moeder me al haar wode reageert ze af op mij en nu haal ik slechte cijfers omdat ik stress omdat zij zo boos word en dan word zij nog bozer want ze wil dat ik mijn best doe...dat lukt me dus niet meer en ik ben ht allemaal zat ..ik weet nog steeds niet waarom ik mijn verhaal hier zet maar binnenkort ga ik een overdossis aan slaappillen nemen..
Datum:
18-06-2010
Naam:
anoniempje5972
Leeftijd:
16
Provincie:
Flevoland

verlies

Het doet z'n pijn
men ouders mishandelen me
Mijn vriendin is dood.
:ss
wat nog meer ?
ik ben bang & weet geen raad meer
waarom leef ik nog?..
Datum:
18-06-2010
Naam:
caro
Leeftijd:
12
Provincie:
België

4 broers en meer..

toen ik geboren werd was ik normaal met 5 ik was de jongste maar toen ik beter kon nadenken wist ik dat mijn broers dood waren mijn mama is een kettingroker met overgewicht en suikerziekte gescheide en ze heeft haar voed moeten afzetten ik word zelf gepest en soms denk ik eraan om mij bij het plaatselijke peron te laten overrijden
Datum:
18-06-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
België

Don't do it!

Beste medemensen,

Het is vreemd dat zelfs kinderen van 12 jaar denken om zelfmoord te plegen. Zelfmoord is het allerergste wat je kunt doen. Waarom doe je jezelf pijn in plaats van degene die jou pijn doen? Nou ja, ik wil me niet teveel bemoeien met andermans zaken maar heb geduld, als je ervoor werkt zal het ooit goedkomen. Er zijn vast andere mogelijkheden naast ZELFMOORD!!
Datum:
18-06-2010
Naam:
medemens
Leeftijd:
17
Provincie:
Groningen

dus..

Ik zit net als velen aan de anti depressiva..
Ik heb een hekel aan medicatie. Dus heb ik de laatste tijd niets meer genomen.
Ik heb best veel vrienden waar ik het goed me kan vinden. Ook met mijn familie kan ik het goed vinden. Ik heb 15 to 15 jaar geleden ook veel geblowd , xtc gebruikt e.d. Door een psychose ben ik hiermee gestopt. Ik ben er niet direct gelukkiger van geworden. Ik lust op zijn tijd wel een pilsje en kan hem dan goed raken, door de week drink ik vrijwel nooit. Ik heb een goede baan, veel hobbies waar ik ook nog goed in ben. Ik ben ook nog gelovig. Al hoewel ik niet naar de kerk ga, wel veel bidt. Ik sport veel, dat vind ik leuk, behalve als ik depri ben.
Ik ben 36 en het lukt mij niet een relatie te vinden. Ik ben tot 2 keer toe zwaar verliefd geweest. 1 keer dus ook 15 jaar geleden tot het obsessieve toe. Vandaar dat ik dit mij de 2e keer niet toelaat.
Veel mensen vinden mij leuk en grappig maar daar koop ik niets voor.
Die verliefdheid doet mij pijn (al 4 jaar) het steeds maar afgewezen worden e.d. doet mij ook pijn. Ik vertik het om als vrijgezel door het leven te gaan, en net als mijn oud oom als 88 jarige vrijgezel het leven te laten.
Ware liefde lijkt wel een utopie..
Wat doe ik hier op deze aardkloot in godsnaam.. Ik kan me niet echt voorstellen dat veel mensen er nog wat aan vinden..
Datum:
17-06-2010
Naam:
Loser
Leeftijd:
36
Provincie:
Overijssel

Doe het niet

Iedereen hier die zelfmoord wil plegen, doe het alsjeblieft niet... Er is altijd stiekem wel iemand die om je geeft, maar sommige zijn te verlegen om dat toe te geven, zoek alsjeblieft eerst naar deze persoon voor er een einde aan te maken, je ouders zullen je (of heeeeell erg) of mischien wel niet missen... Je kunt altijd proberen om een pleeggezin te zoeken als je ouders je haten, meestal kom je dan in een ander dorp en hier zul je een nieuwe start kunnen maken... Vertel nooit over je verleden want mensen zullen te stoer willen zijn om toe te geven dat ze het zielig vinden! Er zijn altijd uitwegen te vinden als je et maar goed genoeg wilt... En al wil je dan zelfmoord plegen doe het dan met pillen ofzo dat het geen gruwelijk gezicht is. Ik hoop dat jullie nooit meer zelfmoordgedachten zijn (ik las enkele teksten en vond het heel erg voor jullie, denk er vaak aan dat jullie die gedachten echt hebben en dat moet gruwelijk zijn maar geloof me... Er is altijd een uitweg te vinden.
Datum:
17-06-2010
Naam:
Hopelijk te helpende hand
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.