Levensverhalen (pagina 676)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

te veel!

hallo
ik ben een jongen van 20
en ik heb tot men 8ste een super leven gehad tot wij een feest hadden van mijn ouders mijn opa was al erg ziek ! en aangezien hij die avond ook veel dronk ging er heel wat mis ! mijn opa was jager er had genoeg wapens en monitie in huis ..... de avond verliep goed tot het eind nummer kwam van het feest mijn ouders werden gevraagt om bij elkaar te gaan zitten en naar hetr nummer te luisten op dat moment nam mijn opa mij mee naar zijn nwoning waarop hij een xxx aantal medicijnen innam en daarna in zijn wapen kast een pistool te voor schijn haalde ...hij laden het pistool en nam mij weer mee na buiten wij lipen samen weer naar de plek waar het feest gaande was mijn opa gings vlak voor mijn ouders en de aanhang staan hield mij stevig vast gaf mij het geladen pistool en zei schiet ze maar neer dan zijn we met zn tweeen ! ik weet dat veel mensen niet kunnen en willen geloven maar ik weet zelf egt wel het beste want sinds die dag is mijn leven een hel ..! ik wou niet meer naar school omdat ik gepest werd ik haalde tog mijn (diploma`s waar je geen ene ruk aan hebt ) ma goed ik ben gaan werken wat ook geen succes is want ik vlieg van het eene in het andere ...! kon ik eindelijk met men scooter beginnen ik had al wel een scooter maar geen certificaat ... en omdat ik nu ook vaalangst heb had ik men certificaat nietr gehaald met als gevolg dat ik zo ging rijden de eene bekeuring naa de andere ma goed ik moest vereder ook al had ik nu al schulden en probeerde ik me al 8 jaar van kant te maken ik werd 18 en begon met men rijbewijs wat betreft et rijden geen probleem was maar men theorie wel inmiddels had ik men theorie gehaald en ging lessen naar een half jaar lessen kreeg ik een brief dat iok gekeurd moest worden voor men rijbewijs nou goed dat was geen probleem alleen kon ik aleen een afspraak krijgen op een week voor het einde van mijn theorie exame gelding mag goed ik had et zo geregeld dat ik nog 1 keer op kon die dag ging alles goed met het rij examen alleen die examinator vond dat ik op een 80 weg 60 reed en dat te zacht was terwijl ik het geen veilige situatie vond om daar 80 te gaan rijden ....! ma goed ik heb nu te vaak ja gezegt en alles maar genomen sinds dat eene feestje hebben ze mij vol medicijnen gestopt waardoor ik onzeker overkom en waardoor ik een uitweg ben gaan zoeken en dat (was is) drugs eerst ben ik gaan blowe en daarna ook wel eens wat gesnoven je denkt dat et een uitweg is maar je duwt je problemen alleen maar naar voren om als je nuchter bent weer over te gaan piekeren ...! nu ben ik inmiddels 20 ga elke morgen gewoon naar men werk waar mijn collega`s me waarschijnlijk als een aardig en vrolijke jongen kennen weten ze niet dat ik elke morgen met pijn opsta en weer aan die eene dag denk en dat ik elke dag weer denk hoe ik het best een einde aan mijn leven te maken zonder dat men vader moeder of broer me vind want voor hun leef ik nu maar dat is niet meer voor lang ......hopelijk hoeft een ander niet zo te leven als ik want op deze site kan ik mijn boek met 5000 bladzijde`s niet kwijt
i will never forget you all
Datum:
12-06-2010
Naam:
drugs
Leeftijd:
20
Provincie:
Gelderland

't is op

Na zoals velen van jullie, pispaaltje van de klas, geen echt suc6 in het leven. Heb ik het nu wel gehad, een paar mislukte. Relaties waaraan ook ik zelf net zo hard schuldig ben als de exen, en de laatste 3 maanden 8 uivaarten dicht bij, heb ik het nu wel gehad, zaken gaan ook slecht, de bank klopt al aan en ik voel me als een melkkoe van mensen die weten wat hun " recht " is deze vergeten vaak hun plicht welke ik altijd na kom maar het geven is voor mij op. Nu nog een manier vinden die ik durf?
Het lef?
Waar haal ik het vandaan?
Het geluk is op!
Datum:
12-06-2010
Naam:
Rob
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-brabant

herwonnen herinneringen en de rest van een zwaar leven

Mijn schoonvader woont bij ons omdat de moeder van mijn man gestorven is,
voor mijn man is hij nu de belangrijkste,
wat ik denk of voel doet er niet meer toe want het wordt toch weggelachen.
Ik ben psychisch en lichamelijk mishandeld geweest vroeger zodanig dat ik niets meer voelde,
nu begin ik weer te voelen maar door de situaties zie ik er geen uitweg meer in,
dan heb ik ook nog beelden dat ik niet weet vanwaar ze komen,
als die niet waar zijn kan ik niet meer met mezelf leven,
ik wil niet zo'n monster zijn dat me dat allemaal fantazeer,
als het waar is voel ik me toch nog zoals nu,
VIES,VETen LELIJK.
De realiteit zou er toch niet mee veranderen
Datum:
11-06-2010
Naam:
?????????????
Leeftijd:
25
Provincie:
België

roddels

er word veel geroddeld ovr my
dat ik een hoer ben en een slet
veel jongens gaan achtr me aan
en daardoor zijn die roddels
die roddels zijn al een tijd bezig
en er komen telkens nieuwe by zoals
dat k zwanger ben of ontmaagd ben
terwijl dat niet waar is en mense die me niet kenne beginnen me te haten en k weet niet wat k moet doen
k wil al heel langg zelfmoordplege sinds die roddels en k ben binnekort ook van plan om dat te doen want k weet niiet meer wat k moet doen k denk dat iedereen beter af zonder my is en k betr af zonder hun
en k heb nu ook ruzie op school met een paar meiden sinds woensdag terwijl k dacht ze ware echte vriendinnen maar 't blijkt dat ze allemaal nep zijn k mis mn oude vriendinne van me vorige school k zit maar nu een maandj ongeveer op me nieuwe school en nu al ruzie k word er ziek van gewoon
k wil weg van deze problemen k wil ze ontlopen of k wil gewoon weglopen ..
zodat niemand me kan vinde k ben 't gewoon klaaarr k heb szoveel onrust in me hoofd k weet gewoon niet wat k nu moet doen ?:(
Datum:
11-06-2010
Naam:
saloua
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Liefde doet pijn

Ik kan het niet meer aan dat Ik altijd met het gevoel zit dat ze me ooit eens gaat verlaten ik Zeg al een paar keer tegen aar dat ik ze nooit kwijt wil Dat ik ze voor altijd graag zal zien Ik ik meen wat ik zeg maar zei zij dan ik u ook maar ze heeft gwn zelf nog niet zo iets gezegt Ik weet wel dat ze me graag ziet maar het gevoel van dat het ooit gedaan gaat zijn kan ik niet verdragen Ik weet nie oe ik er me moet omgaan en ze is nie van de Gemalelijkste Want ze word rap vies en ambetand ik zeg niet altijd maar Ik moet nog veel meer verdragen Ze heeft 1 keer gezegt dat ze Rust moet hebben die dag ha ik liever gewoon ziekenhuisbinne gezegeten rust Hebben Vind het alemaal erg dat je ver niet meer op woorden kunt vertrouwen ookal Meend iemand het gewoon met heel zen hart en met het gevoel zitte dat je het niet zeker weet doet gwn Pijn
Datum:
11-06-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
99
Provincie:
België

vader,

ik kan het niet meer aan, ik ben er klaar mee. Iedereen is me vergeten de enige die ooit naar me heeft geluisterd is mijn vader en die is overleden, ik ga naar hem toe. Mijn moeder negeert me en mijn beste vriend is me vergeten ik voel me zo alleen. Ik ga echt weg voor altijd. Ik heb geen hoop meer, en het kan me niks schelen. Niemand die mist mij dat weet ik zeker.
Datum:
11-06-2010
Naam:
tom
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

ouders.

me vader heeft zelf tegen mijn moeder gezegt; ik heb genoeg van haar en van haar gedrag.
en ik kan het niet begrijpen ik hoef niet meer te leven van me vader, ik zei net tegen me moeder ja als ik zelf moord zou plegen zou je het zelf niet eens erg vinden, en ze zei er helemaal niks op dus met andere woorden het maakt mij geen flikker uit wat je doet
Datum:
11-06-2010
Naam:
eline
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

soms weet je niet meer wat je moet doen.......

soms is het leven zo moeilijk, ben 42 jaar sinds 5 jaar gescheiden. van deze vrouw heb ik 3 kinderen , 15, 13 ,11 jaar. die ik om het andere weekend zie. Daarna heb ik op vakantie een vrouw leren kennen uit Duitsland. hier van heb ik 1 kind, maar woont in Berlijn. zij wilde niet bij mij komen wonen want ze had een vaste baan daar. weer een relatie naar de knoppen. Nu ben ik samen met een Roemeens vrouwtje en die is zo jaloers zoiets heb ik nog nooit mee gemaakt. Al met al ik ben op dit moment niet gelukkig. tref ik altijd de verkeerde vrouwen of ligt het nou aan mij ???? soms weet ik het zelf niet meer. mijn zoon in Duitsland heb ik al 2 jaar niet meer gezien, shit weet je echt ik zit in zo´n moeilijke situatie. door mijn 3 kinderen ben ik nog in leven voor hun doe ik het, maar anders kun je me nu nog een spuitje geven. het leven is soms zo zwaar klote........................
Datum:
11-06-2010
Naam:
piet
Leeftijd:
42
Provincie:
Noord-brabant

alleen

Dag

ik zit in mijn eerste jaar op kot. Ik heb hele het jaar alleen gezeten. Ik heb geen nieuwe vrienden kunnen maken terwijl het lijkt dat alle anderen al vrienden hebben zit ze zijn aangekomen. Dat vreet aan je. Het eersts semester ging nog, maar het 2de...Ik heb vaak gehuild van frustratie en schuldgevoel dat ik nooit iets kan. Daarbij ben ik nog zo onzeker en heb ik zo een groot schuldgevoel omdat ik klaag, een eenzame persoon ben... Dat gevoel heb ik elke dag. alsof ik iedereen teleurstel met mijn keuzes. Mijn schoolrichting, mijn gedrag. Ik zit te piekeren over mijn practicumverslagen, over mijn uiterlijk, over mijn dromen die onbereikbaar zijn, over hoe ik wenste dat alles zou zijn, er is niemand die mij eens zou helpen in die dingen. Het is alsof ik het uitstraal... ik ben een verloren persoon, een zaag. Mijn middelbare school was daarbij zo frusterend omdat niemand mij begreep en ik dolgraag voor het geneeskunde examen wilde gaan. Niemand heeft hulp aangeboden en ik was er nipt niet door. Nu heb ikdit jaar een aansluitend richting gevolgd. Maar stel dat ik er voor dit jaar er niet door ben en weer niet slaag voor het examen. Waarvoor heeft het leven dan zin voor? Om te kijken hoe anderen er wel ingeslaagd zijn door al hun goede gebeurtenissen en keuzes uit het leven Alle personen waarvan ik hou gaan elk hun weg of gaan dood en er komen geen nieuwe mensen bij. Ik wordt eenzamer en onzeker elke dag door mijn keuzes en gebeurtenissen. Dit alleen maar schrijven heeft me zo een schuldgevoel en schaamtegevoel omdat er andere mensen zijn die nog 1000X zwaardere problemen hebben. maar ik ben bang voor mijn toekomst, dat ik niets zal bereiken door alle tegenslagen uit het verleden, ik zie geen gelukkige dingen meer. Ik ben te laf om zelfmoord te plegen, mss doe ik het mss ooit, maar soms wens ik dat ik gewoon iemand anders zijn ziekte kon overnemen deze volgende jaren zodat deze persoon gelukkig kan verder leven, terwijl ik nog eens goed afzie voor ik deze wereld verlaat. Ik verdien het niet om te leven met mijn onzekerheid en geklaag. anderen verdienen meer dan ik. Het is een vreemde gedachte, ik weet het, maar ik zie geen toekomst voor mij omdat ik bang ben dat ik telkens zal falen en jaloers zal zijn op anderen. Ik wil dat niet. Ik word er ziek van, mijn achterlijke gedachten en schuldgevoel... Sorry dat ik dit neerschreef. Doodgaan zou soms voor mij een opluchting zijn, hoe egoïstisch ik dan ook ben met deze gedachte.
Datum:
11-06-2010
Naam:
vir
Leeftijd:
20
Provincie:
België

Hoop

Beste mensen,
Ik leef heel erg met jullie mee. Als ik de verhalen lees die op deze site staan denk ik, deze mensen verdienen ook een kans. Ze zijn net zoals iedereen. Sommige zien het niet meer zitten. Toch hoop ik dat ze blijven proberen om nieuwe wegen te zoeken en wat van hun leven te maken. Ze zijn niet slap en kunnen wel degelijk wat. Ze weten het alleen niet. Ik moedig uw allen hierbij ook aan om op zoek te gaan, naar een weg die voor u deuren opent. Een weg die u weer muziek laat horen en die u frisse lucht doet inademen. Een weg waardoor je de mooie dingen in het leven weer ziet. Praten over je gevoelens helpt al heel veel. Ik vindt het daarom ook goed dat er een site zoals deze is. Mensen denken vaak dat er niemand van ze houdt. Maar vaak is dat helemaal niet waar. Ze krijgen gewoon geen signalen dat er iemand van ze houdt. Maar ook al geeft niemand je een signaal, je kunt altijd nieuwe vrienden maken en eens wat anders proberen, waardoor je weer vrolijk wordt en sterk staat in het leven. Je kunt zo op zoekmachines op internet honderden verhalen vinden van mensen die zelfmoord wilden plegen, maar nu dankbaar zijn dat ze dat niet hebben gedaan, omdat ze het nu erg goed hebben. Veel mensen krijgen dan weer moed om het leven in te stappen, als ze dat soort verhalen lezen. Ik wil u eigenlijk alleen maar even zeggen, dat het leven afhangt van hoe je er mee omgaat.

Veel geluk en vooral succes met het vinden van een goede weg.
Datum:
10-06-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
63
Provincie:
Anders
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.