Levensverhalen (pagina 672)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

verlies

Het doet z'n pijn
men ouders mishandelen me
Mijn vriendin is dood.
:ss
wat nog meer ?
ik ben bang & weet geen raad meer
waarom leef ik nog?..
Datum:
18-06-2010
Naam:
caro
Leeftijd:
12
Provincie:
België

4 broers en meer..

toen ik geboren werd was ik normaal met 5 ik was de jongste maar toen ik beter kon nadenken wist ik dat mijn broers dood waren mijn mama is een kettingroker met overgewicht en suikerziekte gescheide en ze heeft haar voed moeten afzetten ik word zelf gepest en soms denk ik eraan om mij bij het plaatselijke peron te laten overrijden
Datum:
18-06-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
België

Don't do it!

Beste medemensen,

Het is vreemd dat zelfs kinderen van 12 jaar denken om zelfmoord te plegen. Zelfmoord is het allerergste wat je kunt doen. Waarom doe je jezelf pijn in plaats van degene die jou pijn doen? Nou ja, ik wil me niet teveel bemoeien met andermans zaken maar heb geduld, als je ervoor werkt zal het ooit goedkomen. Er zijn vast andere mogelijkheden naast ZELFMOORD!!
Datum:
18-06-2010
Naam:
medemens
Leeftijd:
17
Provincie:
Groningen

dus..

Ik zit net als velen aan de anti depressiva..
Ik heb een hekel aan medicatie. Dus heb ik de laatste tijd niets meer genomen.
Ik heb best veel vrienden waar ik het goed me kan vinden. Ook met mijn familie kan ik het goed vinden. Ik heb 15 to 15 jaar geleden ook veel geblowd , xtc gebruikt e.d. Door een psychose ben ik hiermee gestopt. Ik ben er niet direct gelukkiger van geworden. Ik lust op zijn tijd wel een pilsje en kan hem dan goed raken, door de week drink ik vrijwel nooit. Ik heb een goede baan, veel hobbies waar ik ook nog goed in ben. Ik ben ook nog gelovig. Al hoewel ik niet naar de kerk ga, wel veel bidt. Ik sport veel, dat vind ik leuk, behalve als ik depri ben.
Ik ben 36 en het lukt mij niet een relatie te vinden. Ik ben tot 2 keer toe zwaar verliefd geweest. 1 keer dus ook 15 jaar geleden tot het obsessieve toe. Vandaar dat ik dit mij de 2e keer niet toelaat.
Veel mensen vinden mij leuk en grappig maar daar koop ik niets voor.
Die verliefdheid doet mij pijn (al 4 jaar) het steeds maar afgewezen worden e.d. doet mij ook pijn. Ik vertik het om als vrijgezel door het leven te gaan, en net als mijn oud oom als 88 jarige vrijgezel het leven te laten.
Ware liefde lijkt wel een utopie..
Wat doe ik hier op deze aardkloot in godsnaam.. Ik kan me niet echt voorstellen dat veel mensen er nog wat aan vinden..
Datum:
17-06-2010
Naam:
Loser
Leeftijd:
36
Provincie:
Overijssel

Doe het niet

Iedereen hier die zelfmoord wil plegen, doe het alsjeblieft niet... Er is altijd stiekem wel iemand die om je geeft, maar sommige zijn te verlegen om dat toe te geven, zoek alsjeblieft eerst naar deze persoon voor er een einde aan te maken, je ouders zullen je (of heeeeell erg) of mischien wel niet missen... Je kunt altijd proberen om een pleeggezin te zoeken als je ouders je haten, meestal kom je dan in een ander dorp en hier zul je een nieuwe start kunnen maken... Vertel nooit over je verleden want mensen zullen te stoer willen zijn om toe te geven dat ze het zielig vinden! Er zijn altijd uitwegen te vinden als je et maar goed genoeg wilt... En al wil je dan zelfmoord plegen doe het dan met pillen ofzo dat het geen gruwelijk gezicht is. Ik hoop dat jullie nooit meer zelfmoordgedachten zijn (ik las enkele teksten en vond het heel erg voor jullie, denk er vaak aan dat jullie die gedachten echt hebben en dat moet gruwelijk zijn maar geloof me... Er is altijd een uitweg te vinden.
Datum:
17-06-2010
Naam:
Hopelijk te helpende hand
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

Ik weet het allemaal niet meer.

Ik weet het allemaal niet meer, ik geef de moet op. Ik kán dit gewoon niet meer. Elke dag heb ik ruzie met mijn vader, hij trapt mij als het waren gewoon de grond in. Nooit, nooit doe ik iets goed bij die man. Ik kan me niet concentreren op school omdat ik daar telkens aan moet denken. Het liefst wil ik gewoon dat de pijn stopt. Het liefst maak ik er een eind aan..
Datum:
17-06-2010
Naam:
Rens
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

Zelfmoord

Ik werd elke keer door paar jongens geslagen en ze gingen mij pesten. Iedereen ging mij uitlachen zelfs mij vriendinnen die ik zo erg vertrouw. En wanneer ik naar huis ging dan had ik elke keer ruzie met mijn ouders. En vroeger had ik tenminste een beste vriendin toen vond ik het niet erg dat ik met mijn ouders ruzie heb. Maar na een jaar is ze verhuist naar een ander stad wel ver van hier en ik mag niet van mijn ouders naar haar toe. Ik mis haar zoo erg en ik heb geen contact meer met haar. Vorige week had ik techniek en ik voelde me eenzaam en stom dus kraste ik mijn pols met mijn sleutels. Maar het lukte niet en mijn vrienden zagen dat ik zelfmoord wou plegen. Dus wouden ze me ompraten maar het lukte niet en ik had wat scherps nodig toen had ik een schaar gepakt. En mijn vriendin de vriend kwam naar mij toe en heeft kij hard die sleutel uit mijn hand gepakt. En zei dat ik alleen maar aan mij zelf denk en nog een lange preek. Dus besloot ik om ziek te melden dus wou ik me ziek melden bij mij mentor maar zij zag dat er wat aan de hand was. Dus had ik verteld dat ze mij pesten en slaan. Toen zei ze van weet je zeker dat dit het alleen is ik zei van jah. Ik wil gewoon niet verrtellen dat ik vaak problemen met mijn ouders heb. Toen zei ze van oke ik ga met die mensen praten. Maar die gedachten ging gewoon niet weg ik wou gewoon naar huis dan wist ik tenminste dat ik mezelf nixx aan doe maar ik moest toch naar de les . Dus besloot ik dat ik tegen mijn mentor vertel over die zelfmoord. Zei was met een leraar dus zeiden ze tegen mij van wij geven om jou wij willen dat er nixx bij jou over komt . Dus toen zei ik van niemand geeft om mij. daarna hadden ze mijn ouders gebeld en zeiden van dat ze zosnel mogelijk naar school moesten komen .Toen kwamen mijn ouders ,mijn zus, en mijn broeren. Ze waren verdrietig dat ik zei dat niemand om mij geeft . Mijn zus zei van kijk wat jij ons aan doet jij bent de kleinste en wij kopen alles voor jou en nu heb je problemen veroorzaakt. En nou moet ik met centrum jeugzorg praten maar ik wil niet en wat moet ik nu doen stuur a.u.b een oplossing naar mijn e mail adres.
Datum:
17-06-2010
Naam:
sissi Nadoortje
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

lees t zelluf maar ;$

ik ben nu 14, ik zit in klas 3, ga naar de 4e en wil me verhaal gewoon even kwijt.

van groep 1 tot groep 3 ging alles helemaal goed, ik had super veel plezier in de klas heel wat vriendinnen en het was altijd heel gezellig met zn allen.

toen eind groep 3 verhuisden we naar een plek waar ik dus helemaal niemand kende, alleen maar voor m'n vaders werk. ik kwam in een klas waar een aantal jongens (vooral jongens) en enkele meiden in zaten die gelijk al een pik op mij hadden. ze pestten me, maakten heel nare opmerkingen, en ze hebben me zelfs welleens opgewacht na schooltijd, als ik met me moeder naar huis fietste en zij reed dan gewoon door en die jongens maakten me dan ongelooflijk bang. mijn moeder liet me toen in de steek, terwijl ik haar nodig had.

mijn ouders hadden wel door dat ik niet goed in m'n vel zat en stuurden me wéér naar een andere school, wel in de zelfde plaats. ook daar accepteerden ze me niet echt en dat was weer gezeur. maar ik zou toch na 2jaar wel van hun af zijn, dan zou ik naar de middelbare school. op een gegeven moment stopte het gepest en vrolijkte ik een beetje op.

na de zomervakantie ging ik dus naar de middelbare school en kwam ik toen in een leuke klas, na ongeveer een half á een jaar begonnen ook zei rotopmerkingen te maken. niet echt pesten maar ik ging dr wel licht aan kapot.

in de 3e klas, dus afgelopen jaar ging het helemaal fout. ik kwam bij jongens in de klas die mij op mijn 2e basisschool al verschrikkelijk hadden gepest. het ging dit jaar dus weer verschrikkelijk fout.

ik heb nu een vriendje en 1 superlieve vriendin. ik heb zelf al eens zelfmoordpogingen gehad toen ik al verkering had met mijn vriendje. hij werd boos en wou het uitmaken, ik ging daardoor nog meer kapot en schrok dat ik het nog eens probeerde, het lukte weer niet.

mijn vriendin zegt ook telkens dat ik het niet moet doen, maar ik voel me hier niet thuis, ik heb het gevoel dat iedereen me haat en ik weet t niet meer!

thankyou voor t lezen van mijn verhaal!
Datum:
17-06-2010
Naam:
you know who.
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

Als het leven geen zin meer heeft

Ik zie het leven niet meer zitten,
ik kan myn leven niet meer aan,
veel problemen, te veel,
's nachts doe ik byna geen oog toe,
ik kan gewoon niet meer slapen..
ik zit zoveel mogelyk in myn kamer
om het gezeur van myn ma niet te horen,
ik doe nooit iets goed voor haar,
voor niemand trouwens
ik doe alleen maar foute dingen
ik wil slapen maar het lukt me niet
ik wil wat plezier,
maar ook dat lukt me niet
ik doe altyd alsof ik lach,
maar vanbinnen ben ik ongelukkig,
ik wil een einde brengen aan myn leven,
ik wil weg.. voor altyd..
naar myn graf
Datum:
17-06-2010
Naam:
solitary
Leeftijd:
12
Provincie:
België

verdreit

ik wil niet leven ik haat mn ouderss
Datum:
17-06-2010
Naam:
onbekend
Leeftijd:
17
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.