Levensverhalen (pagina 672)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik weet het allemaal niet meer.

Ik weet het allemaal niet meer, ik geef de moet op. Ik kán dit gewoon niet meer. Elke dag heb ik ruzie met mijn vader, hij trapt mij als het waren gewoon de grond in. Nooit, nooit doe ik iets goed bij die man. Ik kan me niet concentreren op school omdat ik daar telkens aan moet denken. Het liefst wil ik gewoon dat de pijn stopt. Het liefst maak ik er een eind aan..
Datum:
17-06-2010
Naam:
Rens
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

Zelfmoord

Ik werd elke keer door paar jongens geslagen en ze gingen mij pesten. Iedereen ging mij uitlachen zelfs mij vriendinnen die ik zo erg vertrouw. En wanneer ik naar huis ging dan had ik elke keer ruzie met mijn ouders. En vroeger had ik tenminste een beste vriendin toen vond ik het niet erg dat ik met mijn ouders ruzie heb. Maar na een jaar is ze verhuist naar een ander stad wel ver van hier en ik mag niet van mijn ouders naar haar toe. Ik mis haar zoo erg en ik heb geen contact meer met haar. Vorige week had ik techniek en ik voelde me eenzaam en stom dus kraste ik mijn pols met mijn sleutels. Maar het lukte niet en mijn vrienden zagen dat ik zelfmoord wou plegen. Dus wouden ze me ompraten maar het lukte niet en ik had wat scherps nodig toen had ik een schaar gepakt. En mijn vriendin de vriend kwam naar mij toe en heeft kij hard die sleutel uit mijn hand gepakt. En zei dat ik alleen maar aan mij zelf denk en nog een lange preek. Dus besloot ik om ziek te melden dus wou ik me ziek melden bij mij mentor maar zij zag dat er wat aan de hand was. Dus had ik verteld dat ze mij pesten en slaan. Toen zei ze van weet je zeker dat dit het alleen is ik zei van jah. Ik wil gewoon niet verrtellen dat ik vaak problemen met mijn ouders heb. Toen zei ze van oke ik ga met die mensen praten. Maar die gedachten ging gewoon niet weg ik wou gewoon naar huis dan wist ik tenminste dat ik mezelf nixx aan doe maar ik moest toch naar de les . Dus besloot ik dat ik tegen mijn mentor vertel over die zelfmoord. Zei was met een leraar dus zeiden ze tegen mij van wij geven om jou wij willen dat er nixx bij jou over komt . Dus toen zei ik van niemand geeft om mij. daarna hadden ze mijn ouders gebeld en zeiden van dat ze zosnel mogelijk naar school moesten komen .Toen kwamen mijn ouders ,mijn zus, en mijn broeren. Ze waren verdrietig dat ik zei dat niemand om mij geeft . Mijn zus zei van kijk wat jij ons aan doet jij bent de kleinste en wij kopen alles voor jou en nu heb je problemen veroorzaakt. En nou moet ik met centrum jeugzorg praten maar ik wil niet en wat moet ik nu doen stuur a.u.b een oplossing naar mijn e mail adres.
Datum:
17-06-2010
Naam:
sissi Nadoortje
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

lees t zelluf maar ;$

ik ben nu 14, ik zit in klas 3, ga naar de 4e en wil me verhaal gewoon even kwijt.

van groep 1 tot groep 3 ging alles helemaal goed, ik had super veel plezier in de klas heel wat vriendinnen en het was altijd heel gezellig met zn allen.

toen eind groep 3 verhuisden we naar een plek waar ik dus helemaal niemand kende, alleen maar voor m'n vaders werk. ik kwam in een klas waar een aantal jongens (vooral jongens) en enkele meiden in zaten die gelijk al een pik op mij hadden. ze pestten me, maakten heel nare opmerkingen, en ze hebben me zelfs welleens opgewacht na schooltijd, als ik met me moeder naar huis fietste en zij reed dan gewoon door en die jongens maakten me dan ongelooflijk bang. mijn moeder liet me toen in de steek, terwijl ik haar nodig had.

mijn ouders hadden wel door dat ik niet goed in m'n vel zat en stuurden me wéér naar een andere school, wel in de zelfde plaats. ook daar accepteerden ze me niet echt en dat was weer gezeur. maar ik zou toch na 2jaar wel van hun af zijn, dan zou ik naar de middelbare school. op een gegeven moment stopte het gepest en vrolijkte ik een beetje op.

na de zomervakantie ging ik dus naar de middelbare school en kwam ik toen in een leuke klas, na ongeveer een half á een jaar begonnen ook zei rotopmerkingen te maken. niet echt pesten maar ik ging dr wel licht aan kapot.

in de 3e klas, dus afgelopen jaar ging het helemaal fout. ik kwam bij jongens in de klas die mij op mijn 2e basisschool al verschrikkelijk hadden gepest. het ging dit jaar dus weer verschrikkelijk fout.

ik heb nu een vriendje en 1 superlieve vriendin. ik heb zelf al eens zelfmoordpogingen gehad toen ik al verkering had met mijn vriendje. hij werd boos en wou het uitmaken, ik ging daardoor nog meer kapot en schrok dat ik het nog eens probeerde, het lukte weer niet.

mijn vriendin zegt ook telkens dat ik het niet moet doen, maar ik voel me hier niet thuis, ik heb het gevoel dat iedereen me haat en ik weet t niet meer!

thankyou voor t lezen van mijn verhaal!
Datum:
17-06-2010
Naam:
you know who.
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

Als het leven geen zin meer heeft

Ik zie het leven niet meer zitten,
ik kan myn leven niet meer aan,
veel problemen, te veel,
's nachts doe ik byna geen oog toe,
ik kan gewoon niet meer slapen..
ik zit zoveel mogelyk in myn kamer
om het gezeur van myn ma niet te horen,
ik doe nooit iets goed voor haar,
voor niemand trouwens
ik doe alleen maar foute dingen
ik wil slapen maar het lukt me niet
ik wil wat plezier,
maar ook dat lukt me niet
ik doe altyd alsof ik lach,
maar vanbinnen ben ik ongelukkig,
ik wil een einde brengen aan myn leven,
ik wil weg.. voor altyd..
naar myn graf
Datum:
17-06-2010
Naam:
solitary
Leeftijd:
12
Provincie:
België

verdreit

ik wil niet leven ik haat mn ouderss
Datum:
17-06-2010
Naam:
onbekend
Leeftijd:
17
Provincie:
Anders

Jongeren.

Aan alle mensen onder 18 die hier posten:
Denk eraan over een paar jaar hebben jullie geen last meer van diegene , dan kan je zelf beslissen wat je gaat doen en hoef je nooit meer contact te hebben met bepaalde mensen uit je verleden.
Aan alle mensen boven de 18 : Begin een nieuw leven in een ander land.
Datum:
17-06-2010
Naam:
Rik
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

Onmogelijke leifde

ik hou vn ene jongen en hij ziet mij ook zitten, maar ik kan niet bij hem zijn vanwege mijn ouders en paar andere dingen en dta doet me pijn want ik heb in mijn lven nog nooit zoveel vn iemand gehouden en als ik hem zie voelik dingen wat ik nooit bij niemand zoiets aparts heb gevoeld, het doet gwn pijn als je bij die gene niet kunt zijn , ik laat zien dta ik geen interesse heb aan hem.
Maar van binnen barst ik van de liefde.
en barst ik van pijn.
ik meot hem wel weigeren, want uiteindelijk kan ik niet voor altijd bij hem zijn. is gewoon onmogelijk
en wat ik juist wil is mijn hele leven emt hem delen hij is belangrijker dan mij zelfs
en dat is mijn probleem
onmogelijke liefde
ik wil niemand anders alleen hem
ik ga dood voor hem en ik meen dat
dusss
ik krijg echt vn die gevoelens
dta ik zelfmoord wil plegen
en het is zoo eng om dta ok te doen
mara die gevoelns komen echt heel vakak in mijn gedachte
en ik probeerde ook een beetje
mara is heel enggg
en aan de andere kant als ik zelfmoord pleeg dan brand ik later ook in hell
in ons geloof dan
ik word geeeeeeeeeeeeek
ik kan nix meeerr
alleen pijn lijden!
Datum:
16-06-2010
Naam:
geheim
Leeftijd:
17
Provincie:
Anders

ik wil niet meer

Mijn zus heeft 2 jaar geleden in een soort van instelling gezeten nadat ze een paar keer zelfmoord trachtte te plegen.sindsdien verwaarlozen mijn ouders me.ik besta niet meer voor hen. vrienden heb ik niet. 2 maanden geleden had ik een "lief". hij heeft het uitgemaakt en dat was de druppel. Hij drinkt en rookt superveel en ik mag dat allebei niet doen van hem.hij zegt dat dat mijn leven verpest maar hij begrijpt gewoonweg niet det mijn leven niets voorstelt.
Datum:
16-06-2010
Naam:
Hanna
Leeftijd:
13
Provincie:
België

verliefd

ik lijk geen gevoelige jongen maar diep vanbinnen is het anders
ik was stapel op iemand maar zij niet op mij maar dat was nog nie het ergste we bleven gewoon vrienden en schreven brieven naar elkaar en ik maar hopen dat "we" nog een kans zouden hebben maar alles veranderde tijdens de examens toen ze voor niets boos werd en ik werd dan kwaad op me zelf en toen...
ben ik me beginnen snijden
voor even deed het deugt
maar ik snak naar diepere wonden en liet ze aan mijn beste vriend zien voor aandacht oh ja die aandacht was geweldig
Datum:
16-06-2010
Naam:
Loui
Leeftijd:
15
Provincie:
België

school en leven

Ik heb geen geluk op school met vriende ik wil zo graag met hun weg gaan maar zij willen nooit da ik mee ga en dan school ik leer zo veel maar het lukt gewoon niet ik wens dat ik gewoon een nieuw leven kun beginnen en ik kga dees jaar weer blijven plakken ik weet niet wat ik moet doen. en de liefde,en nog veel meer redens
Datum:
16-06-2010
Naam:
Hauptmann Dennis
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.