Levensverhalen (pagina 600)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

dood

Soms denk ik dt ik het kan zelfmoord plegen maar dan denk ik altijd NEE IK MOET BLIJVEN leven voor mijn ouders maar dan opeens is het weer te erg en spookt het door mijn hoofd
iik denk ook altijd wie zij mij missen behalve mijn ouders
ik voel me altijd een slaaf en een nar ik doe altijd vrolijk maar ik hou het niet uit
al 3 jaar spook je door mijn hoof
ik denk dat ik leef voor de dood
Datum:
23-10-2010
Naam:
ac
Leeftijd:
13
Provincie:
België

het einde

Toen ik klein was werd ik vaak gepest.
Kinderen uit mijn klas wilden dat ik van de aardbol verdween. Ze schelden me uit voor kankerhoer en verneuktte kankerdikkebig. dat raakte me heel erg omdat mijn moeder aan kanker dood was gegaan. Ik had een poging tot zelfmoord gedaan. Ik wilde voor de trein springen. Maar iets hield me tegen. Mijn vader. Ik kon hem gewoon niet alleen laten dus ik ben naar huis gegaan. Ik was toen 15. Nu 8 jaar later is mijn vader doodgegaan. Ik wil niet meer leven. Ik voel me niemand. Alleen een leeg lichaam, zonder ziel.
Datum:
23-10-2010
Naam:
annamarie
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-holland

Mijn verhaal

Mijn verhaal begint bij de bassischool een hele lange tijd ging het goed tot dat ik in groep 6 bij een klas terecht kwam iedereen had daar vriendjes en vriendinnetejes ik viel er weer net buiten zoals altijd. Ik werd gepest uitgescholden en er werd gezegd dat ik dik ben of eruit zie als een varken. Als er een feestje werd gegeven werd ik ook nooit uitgenodigt. Toen ging ik naar groep 7 en ja je raadt het al ik werd weer het buitenbeentje van de klas. Ik ben ook 1 keer tegen de verwarming aan geduwt waar bij ik een blauwe plek aan over hield. NA 8 jaar op die school gezeten te hebben ging ik eindelijk naar de middelbare school ik dacht eindelijk ik heb weer vrienden om heen ik kon weer lachen maar nee hoor het pesten begon weer ik werd uitgescholden voor kut moslim [ik ben namelijk moslim] en weer werd ik buiten gesloten ik kon er niet meer tegen. Een jaar later ben ik naar de 2de klas gegaan toen dacht ik dat het beter ging maar ik heb me daar flink in vergist. Ook thuis ging het niet zo goed met me had vaak drifbuien en zelfmoord neigingen ik heb ook 3 x gepropeerd om mijn polsen door te snijden maar toen bedacht ik me waarom doe ik dit ik heb zo veel nog om voor te leven. En toen ben ik eigelijk een beetje van gedachten veranderd dat ik gewoon het van me af moet schrijven en dat lucht zo erg op. Ik loop ook bij een speciale dokter en binnekort krijg ik andere medicijnen om me beter te laten voelen. Ik wil iedereen die dit ook heeft mee gemaakt een goede tip geven praten maakt niet uit met wie als je maar praat het werkt echt. Dit was mijn verhaal bedankt voor het luistern.
Datum:
23-10-2010
Naam:
amy
Leeftijd:
13
Provincie:
Flevoland

mijn leven in eigen hand

Ik weet het gewoon niet meer, slachtoffer gedachten, zo moet ik niet denken, maar het heft in eigen handen nemen en mijn eigen leven de goede kant uitsturen..Dat werd van de week tegen me gezegd maar ik weet niet meer hoe en ik ben het zo moe, Ik heb zoveel pijn binnen in me en ik wil het gewoon niet meer voelen. Ik voel me zo ontzettend niets waard. Oja ik weet hoe het komt, jeugd, daarna de verkeerde vent en daarna een goede maar met dezelfde pijn en nu alleen. zo ontzettend alleen. Ik heb zulke mooie dochters, omdat ik hen die pijn niet aan wil doen , heb ik niet toegegeven aan het feit dat ik niet op deze aarde wil zijn maar het voelt alweer of ik afglij, en ik niet meer uit de put kan komen. Als ik op mijn balkon sta wil ik springen . ik hou mezelf tegen en ga naar binnen maar hoe lang hou ik dit vol.Niemand die weet hoe duister het is in mij. Ik lach en doe stoer maar alleen ik weet echt dat de pijn steeds groter wordt. Ik durf dat niet eens te vertellen.
Datum:
23-10-2010
Naam:
Ann
Leeftijd:
49
Provincie:
Zuid-holland

nog steeds

4 jaar (precies te zijn 4 jaar, 1 maand en 15 dagen geleden) werd bij mij een hersentumor geconstateerd. In die tijd bijna al mijn vrienden kwijtgeraakt.. mijn beste maat heeft nu 2 weken helemala niks van zich laten horen terwijl ik in het ziekenhuis lig nadat ze verwachten dat de tumor terug is. Ik kan het niet meer. dat ik zo weinig voor mensen beteken..... ik zit er als een kind om te huilen
Datum:
23-10-2010
Naam:
iemand
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

Wie goed doet goed ontmoet...

Ik heb ruim 20 jaar voor mensen gewerkt die het moeilijk hadden in hun leven. (kanker en afasie als kreatief therapeute)..Het gaf mij voldoening om te zien hoe je iemand kan helpen bij zijn ziekteproces. Voor mijzelf was het de ervaring als ik naar huis fietste..o, wat is het toch belangrijk om gezond te zijn, i.p.v. rijk of i.d. Het heeft mij gevormd in positieve zin. Nu ben ik 6 jaar thuis en de eerste jaren waren heerlijk natuurlijk. Niet om half 8 bij de tram enzv. Maar nu begin ik te vereenzamen. Mis collega's..en alle dingen die ik onderneem om met clubs om te gaan, daar mis ik de betrokkenheid in van mensen tot elkaar. Het blijft zo koel, wel soms humoristisch..maar ik mis de voldoening van iets voor iemand betekend te hebben, en daar een voorbeeldfunctie aan te willen verlenen.
Een roepende in de woestijn misschien? De zorgsector was mijn alibi misschien denk ik wel eens. Enfin morgen weer een dag.
Datum:
23-10-2010
Naam:
Zierikzee
Leeftijd:
65
Provincie:
Noord-holland

pff

ik zie het nietmeer zitten nietsmeer
op me 8 jaar kweet nog goed een paar mensen van het school zeiden kom ga mee ik vind zielig voor je jij alleen bij die jogens maar ze waren eigenlijk jaloers maar ik wist het niet en trapte erin :'( toen begon het 1 jaar later ze zeiden juaa der is een meisje die zo lelijk zo achterlijk zo dik en altijd met snot onder haar neus heeft enzo en ik had niet door dat ze het op mij hadden 1 week erachter zun: srry kmoet u iets bekenne al wat we zeiden verwees op jou in het 6de leerjaar meer mizery ik werd verliefd op een jonge :'( ze gunden het me niet eendje zei via een spel dat ik vroeger speelde je liefde voor .... mag voor mij afbranden en dan wat later in het jaar bijna de laatste dag :'( ze kwamen naar me ze wouden me terug als vriendin om me terug zo te behandelen wist ik gewoon ik zei nooit ze pesten me kapot samen met die jongens ik werd verwijd als dikke....(me naam) gans het jaar door dit jaar stak het me nog erger tegen bedrogen belogen ik wil gewoon weg van alles het steek me hier tegen maar ik bleef leven voor me vriendin me zuske beter genaamd
Datum:
22-10-2010
Naam:
trlalalall
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Dun..

Ik ben er zo klaar mee.. alles gaat fout in mijn leven, en niemand begrijpt me..
Ik lieg alleen maar, en ik haat het om te eten..
Ik wil dun zijn,en ik ben zo ongelofelijk LELIJK..
Ik walg van mezelf, mijn lelijk dikke lichaam, striae, lelijke nagels, wallen,droog haar, slechte tanden, lelijke gezichtsvorm, ruwe huid .. ik kan er wel om janken

Ik wil niet meer... nooit meer
Datum:
22-10-2010
Naam:
Sem
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

way????

al van mijn 15 denk ik aan zelfmoor heb het al enkel keren geprobeerd maar het lukt niet. elke keer opnieuw komt net mijn mama binnen en ik wil niet dat ze mij ZIET doodgaan. ik weet dat er nog mensen van mij houden, maar niemand laat dit zien.ik word altijd uitgelachen met al mijn problemen.ik denk al dit nog lang blijft duren dat ik er gwn niet meer ben op deze wereld. ik wil blijven vechten maar ik kan het niet meer aan.ik heb al genoeg gevochte en moet alles opkroppen want er is niemand waar ik er mee kan over praten en nu word het mij te veel
ik wil van al die pijn van binnen af
wil rusten rusten in stilte
zonder al die pijn vanbinnen
dat het stopt met wenen
dat ik terug kan lachen
het is nu al ondertussen 2jaar geleden dat ik nog gelachen heb ben altyd down geweest wil terug van het leven kunne genieten wil over mijn problemen praten maar niemand begrijpt mij
waarom kan er niet 1iemand luisteren dat ik kan uitbarsten in tranen en dat ze mij berijpen. waarom kan dit niet meer waarrom
Datum:
22-10-2010
Naam:
iemand met veel verdriet
Leeftijd:
16
Provincie:
België

ik ken me eiegen niet meer

het is vorige maand uitgegaan tussen ik en mijn vriendin wij hadden samen een dochter van 6 zij was alles van mijn
en nu ben ik haar kwijt ik ben naar de kinderbescherming geweest alles maar dat lukte niet ik mis haar kei erg ik zit met rare ideen in me hoofd enzo over me ex en dat is ik wil haar vermoorden enzo maar dat doe ik niet ik wil liever zelf dood iedereen haat mij nu omdat ik zulke iedeen heb ik heb nu 4x in de week therapie en daar wordt ik ook gek van en ik heb al allemaal plannen bedacht hoe ik het zou doen van alles ik ben blij dat deze site er is ik hoop dat de mensen met me mee leven hier kan ik mijn verhaal kwijt niemand weet mijn verhaal alleen nu jullie
ik hoop dat jullie niet hetzelfde hebben mee gemaakt !!
Datum:
22-10-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
29
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.