Levensverhalen (pagina 563)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

pijn

Ik heb iemand verloren van heel dicht bij en heb hier elke dag last van. Doe anderen dit niet aan.
Datum:
11-12-2010
Naam:
kate
Leeftijd:
22
Provincie:
Gelderland

Liefde.

Ik heb hier veel gelezen van overleden ouders enso, en mijn verhaal is zeker niet zo erg als die van hun ;s .. Ik wens hun vooral veel sterkt.

Mijn verhaal;
Ik ben al 8 maanden samen met iemand.
Maar onze relatie bestaat alleen maar uit ruzie.
En dat ben ik natuurlijk wat beu..
Het ergste, altijd als we ruzie hebben ben ik de gene die sorry zegt, anders maakt ze het uit.
Ik hou van haar, heel veel zelfs..
En daarom kan ik het niet accepteren dat ze mij gaat verlaten.
Maar zo wil ik ook niet verder, elke dag pijn, woede, stress, ik kan zelfs niet meer eten en slapen..
Ik drink, ik smoor om de pijn te verwerken.
Gevolgen => Het wordt erger en erger.
Het is gewoon zo ingewikkeld om het te vertellen.
Het is gewoon, ik hoor vaak; Jongens zijn players ditdat..
Je wordt is een keer verliefd, dan is het zo erg dat je dood wil?
Enigste wat mij nu nog tegenhoudt zijn m'n ouders, ik kan hun die verdriet aandoen daar zelfmoord te plegen.
Mijn moeder is al ziek, ongeneeslijke ziekte..
Ze kan amper opstaan.
Mijn vader, hij doet alles om het gezin gelukkig te maken.
We zitten fucked up hard in de schulden..
Aach, ik weet het gewoon niet meer.
Ik ben dit gewoon allemaal beu..
Dit is dus nu is letterlijk je leven geven voor iemand.. (w)
Datum:
11-12-2010
Naam:
M.
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Zou zo graag willen helpen!

Als ik die verhalen hier zo lees, zou ik zo graag jullie opbellen, afspreken, en met jullie praten. Proberen te helpen, te troosten, iets.. Vind t echt erg wat er allemaal in mensen hun hoofd spookt!

Ik heb zelf ook wel is neigingen gehad. Dat het kut ging in de thuissituatie, liefde sloeg me in me gezicht, en school ging kut. Niks ging goed, en voor je gevoel heb je niks om voor te leven, en stiekem fantaseer je hoe het zou zijn, als jij er niet meer zou zijn, en wie zou je missen?

Maar je moet je uit die gedachte sleuren, mijn thuis situatie gaat top, ( naarmate je volwassener word merk je al snel dat het vaak aan jezelf ligt en niet aan je ouders ), liefde ben ik overheen, en ben opzoek naar een nieuwe, en me nieuwe opleiding is ook veel leuker dan me vorige!

Klinkt standaard, maar er zijn genoeg mensen die om je geven, en als je steun nodig hebt, ( het kan natuurlijk hier op forums enz. ) maar probeer gewoon iemand in het echt aan te spreken, dat je niet lekker in je vel zit, zoek hulp, ga naar je dokter ( die van mij is heel namelijk heel aardig en betrouwbaar wat fijn is ).

Nu klinkt dit allemaal heel erg makkelijk, maar ik snap dat veel mensen met het erg moeilijk hebben, en daar natuurlijk niet zo even bovenop komen. Er kan natuurlijk heel veel zijn gebeurd, ik zal geen voorbeelden noemen, want dat kunnen jullie hier allemaal lezen.

En dan nog even voor de jeugd van rond de 12 t/m 18 die zelfmoord willen plegen.
Ik weet natuurlijk jullie situaties niet, maar vaak, zoals bij mijzelf en bekenden van mij, is als snel zo'n neiging tot zelfmoord veroorzaakt door een liefde, een verlies, of door pesterijen. Probeer het te vechten, want zelfmoord lost niks op, ga door met je leven, en na een paar weken/maanden/jaar zul je echt merken dat het beter gaat en zal die neiging verdwenen zijn, en zul je blijheid in je leven hebben!

Ik mag hier niet over oordelen, dat weet ik, maar ik lees hier ook verhalen waar ik van mezelf denk, Je hoeft hier echt geen zelfmoord voor te plegen! Na 2 maanden zul je het allemaal anders zien, in een ander daglicht.. maarja

Ik wens jullie allemaal veel sterkte, en probeer het niet op te geven!
Datum:
11-12-2010
Naam:
))
Leeftijd:
19
Provincie:
Utrecht

Pesten

Mensen k wil iedereen even duidelijk maken stop . Het pesten !! het maakt iemand hun leven kapot ... !!
Datum:
10-12-2010
Naam:
ruben
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

help!!!!

ik weet niet meer wat ik moet doen ik heb thuis veel ruzie met me mama en papa soms zo erg dat ik in elkaar geslagen ben tot voorkort lach ik in het ziekenhuis en ze hebben me proberen te helpen omdat ik had geprobeerd zelfmoord te plegen maar door me vriendje lukte het weer wat beter en zag het weer wat zitten tot dat ik verkracht ben geweest ik durfde het tegen niemand zeggen maar heb het toch verteld tegen me vriendje hij voelde met me mee en wou me helpen maar dat hielp niet nu zie ik het echt niet meer zitten en ik heb nog maar ruzie gemaakt met mijn beste vriendein omdat ik niet meer wil eten wat moet ik nu doen ?
Datum:
10-12-2010
Naam:
annoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
België

depri

hoi ik vind het gewoon niet leuk zo maar niemand bergrijpt me goed

meestal probeer ik me sterk te houden maar ik wil het liefst dat niemand me zo ziet want de mensen die ik het heb verteld helpen me niet kunnen me niet steunen of zeggen dat het niet mogelijk is hoe kan ik zo verder want dat is mijn enige hoop en nu iedereen zegt dat het niet kan weet ik het niet meer

maar een ding is zeker op dezen manier kan ik niet verder en ik zou op dit moment het liefst willen verdwijnen
Datum:
10-12-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
11
Provincie:
Zuid-holland

geen levenslust

Ik heb de afgelopen tijd veel meegemaakt. een maat van is overleden, me opa en oma in korte tijd hierna. Me vader heeft ook al eens het licht gezien door zijn ziekte.

K had een vriendin waarvoor k alles deed. na 2 en een half jaar dumpte ze mij omdat de gevoelens niet meer zoals eerst waren. Een week later gaat ze met een maat van me.

Een gebroken hart doet teveel pijn, ik zit alleen maar te twijfelen of k nog hier wil zijn. Ma k wil de mensen om heen niet pijn doen ma de gedachtes gaan niet weg.

Ik gebruik veel drugs en veel drank om uberhaupt in slaap te komen. Als k me ogen dicht doe wordt k gek van me gedachtes. Het enige wat k doe is twijfele of k wel verder wil gaan. De mensen om heen leven mee ma weten niet wat k moet doorstaan.

Als k denk dat et niet erger kan worden komt er altijd een schepje bovenop. K zit nu al een paar jaar met deze gedachtes en k weet niet wat k moet doen.

Bedankt voor de mensen die zich de tijd nemen om dit te lezen en zichzelf hierin mss herkennen.
Datum:
10-12-2010
Naam:
-
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

moe

Ik wil niet meer.
Financiele zorgen groeien mij boven het hoofd.
Werk is verschrikkelijk zwaar, ik moet besluiten nemen en doorvoeren waar mensen ongelukkig van worden. HIer wil ik de verantwoordelijkheid niet meer voor nemen.
Hobby, ik dacht dat ik goed was in wat ik deed, maar dat blijkt niet zo te zijn.
Relatie, het lukt me niet om op 1 lijn met mijn partner te komen
Familie, hebben het druk met hun levens en gezinnen, die kan mag en wil ik niet lastig vallen met mijn sombere gevoel.
Vrienden, heb ik verwaarloosd dus ben ik kwijt.

Maar wat doe ik mijn kinderen aan!
Datum:
10-12-2010
Naam:
Lara2
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-holland

zoveel problemen in mijn hoofd

Dag allemaal,

Ik ben een mama van een jongetje van 1,5. Ik hou zielsveel van hem en kan geen uur zonder hem, maar toch denk ik elke dag wel aan zelfmoord. Daar heb ik zoveel redenen voor. Ten eerste heb ik al een jaarlang haaruitval. Mijn haar wordt met de dag dunner, maar de verschillende artsen die ik heb bezocht hebben er geen verklaring voor. Waarschijnlijk komt het ook niet meer goed. Dag en nacht ben ik bezig met mijn haren waardoor ik niet kan genieten van mijn kindje. Ik heb geen zin meer om leuke dingen te doen en als ik naar hem lach dan doe ik dat nooit uit mijn hart maar meer vanuit dwang. Ik wil hem immers niet de indruk geven dat ik ongelukkig ben.

ten tweede studeer ik nog (rechten) en ben er absoluut niet blij mee. Ik vind het zo oninteressant. Zo erg zelfs dat ik regelmatig huilend zit te studeren. Maar stoppen kan ik niet, omdat ik dan heel veel studieschuld moet terugbetalen aan ib-groep. Ik zit ook in de laatste jaar, en krijg enorme druk van mijn omgeving (man, ouders) dat het snel af moet, maar ik trek het gewoon niet meer. Deze studie (dag en nacht saaie boeken lezen) heeft echt mijn jeugd van me afgenomen.

Ten derde, word ik gek van mijn man. Hij heeft een bepaalde vorm van adhd en is daarom altijd erg druk. Door mijn depressiviteit kan ik juist niet tegen die drukte. Hij weet ook helemaal niks. Ik moet alles voor hem regelen, zoasl sollicitatiebrieven schrijven enzo. Hij heeft ook nog van die kinderachtige trekjes terwijl hij bijna 30 is. Ik weet niet eens meer of ik van hem houd, want constant ben ik hem aan het afsnauwen en dat komt omdat ik me mateloos irriteer aan al zijn gedragingen. Ik heb duizend keer gezegd dat ik wil scheiden, maar dat wil hij niet. Ik heb gepropeerd om zelf een scheidingsprocedure te starten, maar wat moet ik als ik gescheiden ben. Hoe moet ik mijn collegeld betalen en voor mijn kind zorgen als ik zoveel moet studeren. Ik ben zo moe van de depressie dat ik dat echt neit trek allemaal in mijn eentje. Ben dus ook wel een beetje afhankelijk van mijn man.

Dit zijn dus de voornaamste redenen waarom ik zovaak aan zelfmoord denk. Ik wil het heel graag, maar nu met een kind is het heel moeilijk. Vooral ook dat die nog zo klein is en niet zal begrijpen waarom mama er niet meer is. Dat lijkt me zo moeilijk voor hem. Dat kan ik hem toch niet aandoen. Maar aan de andere kant trek ik dit leven niet meer en het wordt alleen maar erger. Wat als ik zo helemaal kaal word over een paar jaar. Wat moet ik dan??
Datum:
10-12-2010
Naam:
Janneke
Leeftijd:
26
Provincie:
Gelderland

God wees er voor mij en geef me een headshot

God Waar in the hemelsnaam ben je ?

Mijn jeugd heb ik nooit kunnen beleven

Kijkend naar de toekomst de hoop is er maar voor even

elke dag is een gevecht kan mezelf niet zijn de onverdragelijke pijn god ik wil anders zijn

waar is me geluk ? ik heb niet veel nodig ik wil me aleen geliefd voelen dat is alles

21 jaar vrijgezel en ik ben niet lelijk ook

het leven is altijd hard geweest . mishandelingen , doodsbedrijgingen . en niemand waar ik van mag houden

niemand moet me omdat ik mezelf ben verander ik het rennen ze keihard weg

ik ben een monster die snachts niet kan rusten

me hart staat in vuur en vlam en het valt niet te blussen

ik wil van iemand houden en niet aleen voor de seks

niemand die met een ander vandoor gaat

ik wil gewoon liefde maar dat bestaat in deze tijden niet

de wereld draait om geld nu

als je geld heb kan je liefde kopen

nee zo ben ik niet ik ben puur van mezelf heb veel te geven maar waarschijnlijk ben ik niks waard voor dit leven

en voor de rest is alles kapot en alles verrot

dus god wees er voor mij en geef mee headshot!
Datum:
10-12-2010
Naam:
Pretty but never loved
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.