Levensverhalen (pagina 551)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

:(

tis gedaan memyn lief , donderdag waren we normaal een half jaar samen .
we hadden de laatste tyd vaak ruzie maar het is altyd terug goed gekomen.
morgen is het een week gedaan & dan verjaar ik net , myn hoop is weg het is zeker dat het niet meer goedkomt
gistre wasik met vrienden naar een feestje gegaan , hy was daar ook & gy liep me gewoon voorby alsof ik lucht was .
ik eet al 4 dagen nietmeer , huil de hele dag , kan niet meer slapen . ik kan zelfs niet in men eige kamer zitten want daar heeft hy vanalles op de muur geschreven.
& het is maar een liefje en er zyn nog veel andere jonges maar het doet zo'n pyn . ik had et niet zien aankomen hy was zo lief..
& ik wil echt dat aldie pyn overgaat & dat ik terug rust heb ik myn leven . zonder hem kanik niet verder
Datum:
09-01-2011
Naam:
valerie
Leeftijd:
14
Provincie:
België

en wat nu

verloren in een illusie geconfronteerd met men bestaan ik kan niet verder het besef leven is van me af gedreven alles om me heen verliest zen indentiteit depressie naar depressie ik zet me af tegen alles maar eigelijk tegen mezelf al die pijn het blijft gewoon het gaat niet weg
Datum:
09-01-2011
Naam:
johnie
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

ik wil niet meer

toen ik nog jong was, heb ik voor mij ogen me zus vekracht zien worden door drie jongens, ik heb 8 jaar van me leven me vader niet gezien en/of gesproken sinds oud & nieuw weer contact. me moeder heeft borstkanker gehad en op het randje gelegen dat ik geen moeder meer had. ik ben thuis de enige die wat moet maken van me toekomst me broer doet niks. & me zus heeft een beperking gekregen aan haar IQ ( verstand ) vanwege die vekrachting. ik heb nou net een korte relatie gehad. ik ben niet perfect maar ze geeft me een extra trap in de rug ik wil echt niet meer leven ik kan het niet meer. me laatste puf is er gewoon uit genomen door haar. ik heb der vandeweek alles verteld. maar zoals nu gaat ze gewoon vrolijk met vrienden uit & laat ze mij dood stil achter. ik gebruik geen drugs. ik drink niet want me vader is alceholist wil niet op hem lijken. en ik doe alles wat me moeder verwacht van me. ik verdien dit allemaal niet ik wordt echt gek van het leven...
Datum:
09-01-2011
Naam:
rick
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

Dit kan echt niet meer zo.

Hallo allemaal. Ik ben een scholier van 15 jaar. Sinds dit jaar heb ik echt een slecht leven. Schoolleven dan. Maar het geeft me zelfs invloed op mn vrije tijd. Ik ben ditjaar een niveau omhoog gegaan waardoor ik zulke slechte cijfers haal zelfs als ik ervoor leer. Ik word om de 3 uur wakker snachts, ik eet niet heel goed en denk 24/7 aan school. Dit allemaal heeft mn vriendin ook. Waarom wij, waarom niet iemand die gewoon heel slim is?? Wat hebben wij verkeerd gedaan in het leven?? Ik kan er echt niet meer tegen. Misschien denken jullie nu wel van pff alleen door school? Maar jullie weten niet hoe het is..
Datum:
09-01-2011
Naam:
Janny
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Opgeven?

Hoi,
Ik ben .. En ik ben 14 jaar!
Alles ging altijd wel goed, ik had vrienden die om me gaven, die er voor me waren! Maar toen veranderde ik van school! Ik had niemand meer! Ik ben ook erg verlegen dus vrienden maken is voor mij sowieso niet echt makkelijk, maar dit zijn ook duidelijke mijn mensen niet, het zijn echt van die kakkers wat ik dus absoluut niet ben! Ik raakte mijn oude vrienden kwijt, die spreek ik nooit meer. Mijn ouders zijn gescheiden sinds vorig jaar en m'n vader woont nou niet meer in nederland. Mijn moeder is vaak weg, en ik en mijn zus zijn vaak alleen thuis. Ik wou het toen eigenlijk al opgeven, maar toen ontmoette ik een jongen, hij was heel lief en begreep me! Hij had precies dezelfde interesses als ik. Ik werd verliefd op hem, en ik wist dat hij mij op het begin ook leuk vond, maar later deed hij alleen maar kut en bot, toen begon ik met snijden, elke avond weer! En de pijn werd met de dag erger en erger. Ik wil zo niet meer leven! Zonder vrienden en familie die niet voor me klaar staan! Ik heb al vaak nagedacht hoe ik dan het best zelfmoord kan plegen, maar ik ben bang voor de pijn/bang dat het mislukt en ik dan mijn hele leven in een rolstoel zit! Wat moet ik doen??
Datum:
08-01-2011
Naam:
H
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

bert

hier mijn verhaal over mijn gedachten om zelfmoord te plegen,ik ben 18 jaar getrouwd geweest,ik heb nu een vriendin waar het ook niet goed mee gaat,ik heb schulden overgehouden ,die ik zelf moet betalen omdat mijn ex afgekeurd is,ik kom er niet meer uit ik heb loonbeslag opgelegd en kan de laatste twee weken niets meer eten ,,omdat ik mijn rekeningen betaal en niets meer overhou voor te leven,en je gaat maar lenen maar dit houd een keer op.ik ga alles regelen ook wat betreft mijn vriendin,ze hoeft niets te doen,alles zal ik inorde maken zodat niemand last heeft van mijn overlijden,ik kom er niet meer uit.ik ben een hardwerkende man maar ben aan het werken voor iets wat niet om te leven is,er is geen toekomst meer.
groet bert
Datum:
07-01-2011
Naam:
bert
Leeftijd:
46
Provincie:
Limburg

Eindelijk rust.

Mijn controle is weggevallen, ik geef op.
Het is definitief, meer dan een jaar heb ik er tegen gevochten maar nu is het over.
Er is geen hoop meer.
Ik wil er een einde aan maken.
Ik weet dat er mensen zijn die om mij geven, ik voel hun liefde als ze bij me zijn.
Ik wil ze geen pijn doen..
Maar na al die jaren vechten, is mijn energie nu op.
Ik zal blij zijn als ik er niet meer ben.
Eindelijk rust.
Datum:
07-01-2011
Naam:
Ik.
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

ff moeilijk

vorige week begon ik een verhaal te schrijven over zelfmoord, dat het geen zin had en dat je er andere mensen ook mee kwets. ik zit nu opgesloten in mijn kamer, liedjes te luisteren van onderandere yasmine die ook zelfmoord gepleegd heeft.
ik voel me schuldig, ik probeer altijd mensen te helpen die het moeilijk hebben en die gekwets zijn. ik heb nu zelf 2 meisjes gekwetst. ik word altijd maar verliefd op anderen, ik ben de onzekerheid beu, ik ben 6 jaar noem het maar buitengesloten en een beetje gepest geweest in periodes. ik heb het gevoel dat mijn ouders meer met mijn broers bezig zijn maar ik begrijp wel dat het moeilijk is evenveel aandacht aan iedereen te schenken. ik ben ook veel vrienden kwijtgespeeld, zij wisten dat ze bij mij terecht konden met hun problemen en dat ik er wel mee zou praten, maar ik heb zelf ook moeilijke periodes en als anderen dan met nog eens met hun problemen afkomen begrijp je wel dat ik even flipte en ik denk dat ze nu zelf verschoten zijn, ik heb er niets meer van gehoord ze komen niet meer online ze smsen niet meer. en vanaf gisterenavond spookt er vanalles door mijn hoofd dat er eigenlijk zo snel mogelijk uit zou moeten. ik wil mijn leven opnieuw beginnen maar mijn vrienden en de meisjes die ik gekwets heb zijn nog niet vergeten wat ik allemaal gedaan heb!!! kunnen jullie mij helpen met die verschrikkelijke gedachtes uit mijn hoofd te helpen. ik heb me op het moment opgesloten op mijn kamer zodat ik ook geen domme dingen zou doen. aub ik zou het leuk vinden als jullie mij kunnen helpen!
Datum:
07-01-2011
Naam:
ff moeilijk
Leeftijd:
12
Provincie:
België

Daar zit je dan...

Daar zit je dan, donderdagnacht om 4 uur... En het was nog best een hele gezellige avond ook, eindelijk weer eens genoten na weken somberheid en tranen. Maar juist wanneer ik weer vertrouwen krijg in de toekomst, juist dan gaat het mis. Juist wanneer ik eindelijk mijn ware gevoelens heb laten zien aan de belangrijkste persoon in mijn leven, juist dan stelt die persoon mij zo teleur. Niemand anders om te bellen, niemand om mijn verdriet mee te delen... Alleen maar donker...
Datum:
07-01-2011
Naam:
Irene
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-brabant

ik wil nu al niet meer terwijl er nog 60 jaar moeten komen!

ik ben een meisje die nu al zoveel dingen verkeerd heeft gedaan.
ik ben 14 en ik smook me soms naar de tyfus heen. Mijn ouders zijn gescheiden al vanaf mijn geboorte mishandelt geweest door mijn stiefmoeder ( gelukkig is er niet meer) elke dag moet ik nog denken is dit leven nog wel zinvol. moet ik een touw om men nek knopen en mezelf aan het trap gat hangen?
ik raakte verliefd op een jongen die bij mij in de 1e en 2e klas heeft gezeten. Hij wou met mij verder en ik was stoned dus liet alles over me heen komen. ik werd misbruikt maar het boeide me niets. ik heb dus gevrijd en bleek dus zwanger te zijn ik was nog maar 15 en wist dus geen raad ik durfde het niet meer. Ik heb triljoenen testen gedaan. ik vertelde het hem en hij werd verschrikkelijk boos. hij sloeg me in mijn maag en wenste dat het kind dood ging. ik lag te kramperen van de pijn tot dat mijn vader binnen kwam hij heeft de jongen terug geslagen en heeft zijn ouders gebeld ik heb 4 weken in het ziekenhuis gelegen ( het kindje was dood) ik had inwendige bloedingen. waarom moest ik dat mee maken. Ik vroeg aan mijn vriendin of ik nog wel kon bestaan omdat ik me zo erg schaamde het enige wat ze zei was iedereen maakt wel is een fout. Ik was toen nog steeds er niet van overtuigd dat het leven wel zin had. Mijn ouders hadden met me gepraat en had alles verteld over het smoken over de jongen over dat ik dus zwanger was. en dat ik heel veel had gestolen om zo doende een beetje de wiet kon betalen.
ik was kapot ik heb 2 dagen geslapen en mijn ouders die wisten geen raad ik moest praten met mensen. ze hebben me 1 ding nog kunnen leren is Laat je verleden achter je kijk is naar de toekoemst ik wist niet wat ik zag. maar het is me echt gebeurd ik kreeg s'nachts toen ik ging slapen een droom. over een jongen en ik dat ik 30 was een goede baan en een huisje een boompje en een beesje. na die dag was alles me duidelijk problemen oplossen gaat niet zo makkelijk maar het steund je het is net je bloed zonder kan je niet. ik ben nu afgekickt ik ga dit jaar afstuderen naar men vervolg opleiding en dan werken.

voor al deze mensen die het leven niet meer zien zitten doe het NIET het raakt je ziel je houd niets meer over het minder dan wat je hebt. ga naar de maatschappelijke werkers die helpen je op weg naar de toekomst zoals ze dat bij heeel veel mensen hebben gedaan .
dus ook JIJ kan daar bij horen om een weg te bouwen naar je toekomst!
Datum:
06-01-2011
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.