Levensverhalen (pagina 528)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik snap t nu

mijn ex heeft toen ik de relatie verbrak 2 keer geprobeerd zelfmoord te plegen. Ik heb daar best een klap van gekregen. Het is hem gelukkig niet gelukt...Maar nu ik áan de beurt'ben om te rouwen over dit proces, weet ik hoe hij zich voelde... ik zie t zo niet meer zitten. Ik doe alles op de automatische piloot, maar haal nergens plezier uit. En de pijn, de pijn om mijn verdriet, dat ziet niemand. Ik wil niet meer maar ik moet wel met een kind....
Datum:
18-03-2011
Naam:
bloemetje
Leeftijd:
40
Provincie:
Zuid-holland

zo moe. was vandaag een confronterende dag

Weer dreig ikm in een depressie te schieten. Moe wordt ik er soms van.
Ben/was een levensgenieter, maar hoe ouder ik wordt hoe moeilijker. Ben op het moment verbitterd en teleurgesteld.
Mijn inzichten worden beter en beter. maar me diepe pijn en gevoelm blijft maar bestaan. wordt er zo moe van.
Waarom heb ik naast me eigeb sores ook die vervelende genen van me familie geerft. Hulp vragen zijn jaren genegeerd. GGZ ben ik bekent mee. maar na vandaag, doe een cursus werken met de eigen ervaringen, besef ik dat de verkregen hulp bij GGZ niet juist is. 2 jaar geleden is er een "diagnose gesteld"van begin af aan kan ik me er niet mee vinden. Vandaag na de "eigen verhalen"vertellen besef ik zie je wel het is echt wat anders ik heb een PTSS. Zoals ik al dacht maar wat genegeerd werd... Leuk die onbegrip in de hoek waar je hulp verwacht.......Kan en wil ik hier mee leven....Doe me best. echt waar elke dag weer. Hoop snel op iets positiefs in me leven anders weet ik het niet meer.

Ben jaar depressief te zijn, gevolgt door 2 jaar gesprekken en strijd op een vervelende manier me baan kwijt geraakt afgelopen december. En nu nu lukt het vinden van een baan niet, ik wil op dit moment ook niet, maar heb het nodig...Met de ww alleen red ik het niet op mijn hypotheek te blijven betalen, alleenstaand. Red het tot juni/juli en dan.
Die stress en die stress die er al geweest is en nu mijn psychi erweer bij.....
Allemachtige kracht boven sta me bij..
A.
Datum:
18-03-2011
Naam:
anne
Leeftijd:
41
Provincie:
Zuid-holland

ik wordt gek

ik loop al een tijdje met de gedachte rond, ik word helemaal gek van alles en iedereen.
ik had alleen maar ruzie met mn moeder, ze bleef me maar dingen verplichten, ik moest mn laptop inleveren als ik ging slapen, mn mobiel mocht niet meer mee naar school, ik mocht niet slapen bij mn vriend, en over uitgaan ontstonden ook steeds meer ruzies.
toen heeft ze me het huis uitgezet, ze zei dat ik onhandelbaar was, en niet meer communiceerde met haar en alleen maar onaardig deed.
Op school gaat het ook niet goed, ik zit in mijn examenjaar havo, en ik sta er niet goed voor, mn vervolgopleiding heb ik af moeten zeggen, omdat ik het vanwege de stress niet voor elkaar kreeg om de toelatings opdrachten af te maken door de drukte die ik ook al heb met school.
Ik sluit me de laatste tijd alleen maar af, en ben al mn vriendinnen bijna kwijt geraakt, ik heb alleen nog maar mn vriend die er echt voor me is, en tot overmaat van ramp wilde hij het maandag uitmaken, omdat hij zei dat ik eerst mn leven maar is op orde moest krijgen.. ik heb alleen maar zitten huilen, ik heb nu niemand meer waar ik terecht kan, en ik kan niks goeds doen voor niemand, ik weet het echt niet meer..
Datum:
18-03-2011
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

Mishandeling

Vroeger werden me zusje ik en me moeder mishandeld door me Ex stief vader. Elkedag kregen we klappen om niks, En me moeder ook. En ik was jong dus kon me moeder niet helpen, En omdat ik te laf was, Op een Dag was ik na school gegaan, en me zusje was ziek die was thuis bij me moeder en me Ex stief pa. En toen moest ik ineens na de directeur van me school komen, ik zat toen in groep 6. Kreeg ik te horen dat Me Ex stief vader me moeder had gewurgt, Maar ze kon ontsnappen. We gingen na vrouwen opvang. Dit duurde 3 jaar lang. Ik ben nu 16 en ik voel me schuldig dat ik me moeder niet heb geholpen en hem ff klappen heb verkocht, Ik wil nu nooit na chool omdat dat ik em schuldig voel dat ik niet thuis was om me moeder te beschermen, ik voel me zo schuldig dat ik me zelf HAAT. Ik snij me zelf om de pijn te verzachten, Maar nu krijg ik ook nog allemaal gezeik met school die ik verkloot, En Alles gaat miss. Ik wil gewoon niet meer leven Ik HAAt me zelf ZO. Ik vind me Zelf ook DIk en LELIJK. En ik weet niet wat ik moet doen.! Elkedag huil ik en denk ik aan zelf moord.

Sorry dat ik jullie lastig val maar moest het aan iemand vertellen ik heb nooit met iemand gepraat over mijn gevoel
Datum:
18-03-2011
Naam:
noway
Leeftijd:
16
Provincie:
Flevoland

Vaarwel Harde Boze Wereld

Deze wereld, boos en koud, hard en vol geweld
Is niet aan mij besteed.
2012, ik weet dat je wacht,
Maar op mij zal je altijd moeten wachten
Ik denk niet dat ik het haal
Ik ga kapot van binnen
En ik kan niet opnieuw beginnen
Ik kan maar beter gaan
Wie weet van een ander bestaan
Wie weet vind ik daar rust
Misschien dat God mij dan kust
En mij verlost van al mijn zonden
Die aan mij zijn gebonden.
Ik heb een hoop fout gedaan,
Maar ook een hoop goed begaan,
Maar toch moest ik gaan.
Ik kon het niet meer aan.
Jarenlang gepest, altijd maar te horen gekregen dat ik niks was
En zie hier het resultaat, Ik ben niks geworden.
Al de materiele zaken die ik had,
Maakte alle liefde die ik miste niet goed.
Mijn fantasieën waren verdwenen
En het voelde altijd koud,
Zo voelt het als niemand echt van je houdt.
Ik ben in de steek gelaten
Meerdere malen.
Niemand die hier op aarde mij begreep
Niemand die begreep hoe ik mij voelde
En wat ik nou eigenlijk bedoelde
Ik heb gekke dingen gedaan
In liefde haar naam.
Ik ben door de diepste dalen gegaan
en heb de bergtoppen bijna aangeraakt
maar het mocht niet baten.
Dit leven van mij is te vroeg uit mijn lichaam gegaan.
Liefde is iets wat ik had,
Maar wat niemand mij ooit terug gaf.

Vaarwel harde boze wereld,
Ik moet nu gaan
Naar ergens ver hier vandaan
Waar ik hopelijk rustig mijn gang kan gaan
En nooit meer hoef te zorgen,
Ergens waar ik mijn rust vind

Vaarwel harde boze wereld,
Vaarwel
Datum:
17-03-2011
Naam:
Jan-Willem
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-brabant

helppp

Ik weet niet wat er met me aan de hand is
de laatste tijd denk ik alleen nog maar aan zelfmoord
ik denk dan hoe zal ik zelfmoord plegen of
Ik wil dood
ik wil ook dood alleen niet men familie en vrienden pijn doen
alleen de laatste tijd gaat alles slecht ik heb ruzie overal
thuis-school buiten.
en dan denk ik waarom geen zelfmoord hen missen me toch niet als ze alleen maar comentaar en ruzie willen :S
maar ook als ik een trein zie dan denk ik eigelijk moet ik nu er voor springen
helppp
x anoniempje.
Datum:
17-03-2011
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

mijn moeder

mijn moeder kan heel lief zijn, maar als ze boos is niet normaal, ik heb het altijd gedaan! ze scheld me uit en krijg soms geen eten en `s avond op mijn kamer zit ik te janken als een baby. met mijn passerpunt (die is heel scherp) zet ik diepe sneden op mijn arm, om te voelen wat echte pijn betekend. het word eens tijd om zelfmoord te plegen, dat zal mijn moeder leren!!!
Datum:
17-03-2011
Naam:
Julia
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

waarom leef ik

Het gaat al een tijdje niet goed met mij mijn ouders zeuren alleen nog maar en mijn punten worden steeds slechter. Het lijkt net of iedereen alleen nog maar kan zeuren op mij. Mijn ouders blijven maar zeggen dat ik slecht ben en het is net alsof ze helemaal niet van mij houden en alleen maar negatieve dingen van mij zien. Ik snap niet waarom ik nog zou moeten leven. Als ik dan denk aan zelfmoord plegen vind ik dat heel zielig voor mijn vriendinnen. Ik hou van uitgaan en hou heel veel van mijn vriendinnen ik wil ze niet kwijt. Maar hoe het nu gaat kan ik niet verder leven mijn ouders maken me helemaal kapot. Van hun moet ik alleen maar tijd aan school besteden maar zo ben ik niet dat kan ik niet. En als hun alles wegnemen waar ik van hou mijn vriendinnnen, uitgaan en leuke dingen doen dan heb ik ook geen leven meer dus kan ik beter verdwijnen. Dan zijn pap en mam ook weer blij.
Datum:
17-03-2011
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

Waarom ?

Ik ben Kim en loop ondertussen bijna al een half jaar met zelfmoordgedachten rond.
Niet dat ik ooit iets heb geprobeerd en ik weet niet of ik het ooit van plan ben.
Maar soms wil ik gewoon gaan slapen zonder wakker te worden.
Waarom.. zal ik even vertellen.
Ik ben ongeveer 2 jaar alleen gaan wonen met mijn vriend, in het begin ging het goed maar na een tijd kwam ik erachter dat hij vreselijk véél schulden had.
Ik heb hier met hem over gepraat en we hebben samen naar oplossingen gezocht.
Eén van die oplossingen was om bij schuldbemiddeling te gaan en terug thuis te gaan wonen bij mijn ouders.
Na ong. 3 maanden bij mijn ouders gewoond te hebben, had ik het gevoel dat het iets beter met me ging, had het gevoel dat ik mijn problemen weer aankon.
Maar net toen ik me beter voelde, kwamen mijn ouders met de mededeling dat ze gaan scheiden.
Dit was op zich al een zware klap, maar helemaal toen ze zeiden dat ik hiervoor gezorgd had samen met mijn vriend.
Ik voel me enorm schuldig en probeer nu allerlei oplossingen te zoeken, zodat mijn ouders niet uiteen gaan, want ik weet dat mijn familie mij dat nooit zou vergeven.
Dus gingen we terug op zoek naar een app. dat hebben we nu gevonden, we moeten alleen nog even wachten voor we erin mogen.
Maar nu lijkt het dat mijn ouders ons gewoon buiten wilden, want nu dat ze dat weten gaat het tussen hun weer beter.
En daar ben ik blij om, vergeet me niet verkeerd.
Maar nu heb ik gewoon het gevoel dat ik bij niemand meer terecht kan.
Tegen mijn ouders kan ik niet echt praten, want alles wat ik zeg gebruiken ze nadien toch tegen mij.
Ook vrienden heb ik niet, ben nooit een sociaal persoon geweest.
Maar als ik dan probeer om vrienden te maken, gebeurt er altijd wel iets waardoor er problemen ontstaan.
En nu heb ik natuurlijk het gevoel, dat het allemaal aan mij ligt.
Ik kan met niemand spreken, alleen tegen mijn vriend dat is nog een opluchting.
Maar ik kan nooit met iemand praten, als het tussen mij en mijn vriend ruzie is.
Ik kan nooit mijn hart luchten daarover.
Ik zou gewoon al blij zijn dat ik tegen iemand kon praten die naar mij luister en die mij begrijpt.
En als ik fouten maak, niet onmiddellijk de vriendschap opzegt of weg rent.
Ik voel me zo alleen...
Datum:
17-03-2011
Naam:
Kim
Leeftijd:
20
Provincie:
België

Rot moeder!

ik heb al sinds mijn 8ste het idee wil ik nog verder leven?
M'n moeder doet super aardig tegen me als er andere zijn en als we samen thuis zijn begint ze weer van die rare dingen te doen!
voorbeeld ik zit rustig achter de pc en mijn moeder zegt ik wil nu en vervolgens word ik gewoon weggejaagd!
terug vechten 'durf' ik dan niet...
maar misschien moet ik gewoon een keer terug duwen of slaan!
Datum:
16-03-2011
Naam:
thomas
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.