Levensverhalen (pagina 518)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

voel je gefucked

mijn hele leven word ik gestagneerd door mensen mijn ouders bestalen mij amdat ze zelf niet met geld om kunnen gaan en mijn opa is een podefiel
ik ben vincent en mijn gehele leven zit dr altijd iets tegen beginnent bij mij opa daarna t gedoe met mijn ouderlijk huis werk was altijd moeizaam en klote nooit een baan laner dan 1jaar kunnen houden hoeveel effort ik erin stopte mijn vriendin was al vaker vreemd gegaan maar ik hield van dr ze is t enige dat ik had en wat ik lief had maar tot op kort weet ik dat ze me bedriegt met mijn beste vriend :( alles zit mij m'n gehele leven al tegen en ik kan het niet meer m'n batterij is op mijn enige probleemis dat ik niet sterf (aangereden worden, meters onder t ijs terecht komen beschoten worden maar ik sterf maar niet heeft iemand advies voor mij AUB HELP MIJ
Datum:
25-04-2011
Naam:
vin
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland

Zelfvertrouwen nodig.

Heeiiheii, ik heb laatste tijd heel erg ruzzie met mijn (ex) beste vriendin. En ze is zogenaamd heel erg populair, waardoor ik steeds meer mensen tegen me krijg.
Er zijn mensen die zeggen ik ben er altijd voor je, maar zelfs die mensen praten achter me rug over me. Ik heb ook heel erg ruzzie thuis, en ik denk er steeds vaker aan om er simpel een einde aan te maken. Ik zit nu elke avond huilend in me bed, omdat al me zelfvertouwen nu weg is. Ik weet nu niet meer wat ik doen moet..
Datum:
24-04-2011
Naam:
EEE,
Leeftijd:
11
Provincie:
Anders

dood

eej ik ben een meisje van 15 jaar en ik voel me levenslang al anders ik ben gewoon anders dan andere niemand begrijpt me..
Ik heb ook helemaal geen vriendinnen niemand met wie ik lekker naar het strand kan gaan ik woon in een rotbuurt waar alleen maar kleine kindertjes wonen. En op school bevalt het me ook niet niet dat ik ruzie heb met mensen maar ze passe gewoon niet bij me ik ben opzoek naar een vriendin wie ik kan vertrouwen die niet alles doorvertelt en me eigenlijk stiekem niet mag een vriendin met wie ik normaal kan uitgaan maar nergens kan ik die vinden ik heb ook geen vriendje maar zelf ben ik we'll vaak gevraagd maar dan is het weer mijn type niet thuis heb ik we'll een lieve moeder en een klein zusje maar helaas hebben we vaak ruzie ik weet niet hoe dat komt ze irriteert me dan gewoon en dan flip ik helemaal en bedreig ik der van me vader moet ik niks hebben hij woont we'll bij ons thuis maar hij komt vaak laat thuis en we prate nooit met elkaar letterlijk nooit als we elkaar zien zeggen we niks ik voel me gewoon helemaal kut en ik zie het leven gewoon niet meer zitten ik snap ook niet waarom ik leef ik vind mezelf we'll een mooi meisje alleen heb ik een veels te grote neus ik ben daar ook vaak gepest mee
ik heb mezelf al vaak gesneden en ik wil zelfmoord plegen alleen weet ik niet hoe ben bang om het te doen ik heb een litteken elke keer op me pols maar durf het niet het lijkt me gewoon veels te eng om het doen ik heb zelfs een keer bij me moeder gesmeekd of zij me dood wilt snijden ik heb al zelfmoord gedachtes sinds mijn twaalfde alleen nu is het weer helemaal terug ik had altijd lang haar gehad alleen werd ik vaak gepest dat ik dode punten had dus heb ik het nu geknipt in laagjes en ik voel mezelf nu zo lelijk gewoon niet normaal ik heb al zo een grote neus en dan ook zo'n lelyk kapsel ik wil gewoon dood zie het leven echtniet zitte ik zou graag een vriendin willen heb met wie ik alles kan bespreken
xxx hooopeloos meisje:(
Datum:
24-04-2011
Naam:
hoopeloosmeisje
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Ach

Heey mensen, ik ben eigelijk niet iemand die snel wat plaats op internet. Maar mischien is het wel een keer goed. Op deze manier kan je toch je hart luchten denk ik. Ik lees zoveel drama hier op deze site. Dat heb ik allemaal niet. Ik ben gewoon moe, Moe van alle inspanningen, moe om al die verplichtingen te doen. Moe om alleen te zijn en moe om je anders voor te doen.

Morgen gaat het weer verder.
Datum:
24-04-2011
Naam:
jongen21
Leeftijd:
21
Provincie:
Gelderland

wat te doen

ik heb twee gescheiden ouder ook heb ik een stiefvader en een stiefmoeder met mijn stiefmoeder kan ik niet opschieten en hebt vaak ruzie met haar daardoor doe ik mijn vader veel pijn ik wil hem die pijn ontnemen maar hoe ik zit soms op mijn kamer en denk bij de eerst volgende trein ga ik ervoor liggen maar dan denkt ik dat kan ik mijn vader noet aan doen
want daar hou ik te veel van hem om dat te doen
Datum:
23-04-2011
Naam:
kevin
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

doodmoe

Sinds ik een jaar of 8 was werd ik gepest. Ik was ni knap, ni slim, ik was mezelf. Toen kon ik ermee leven...er waren nog geen problemen. Op een jaar of 14 is het echt begonnen. OP school liep het niet goed, vrienden had ik niet en een lief mocht ik alleen maar van droomen. Op een vakantie met leeftijdsgenoten werd het pas echt erg. De meisjes waarmee ik op een kamer sliep wilden niets me mij te maken hebben en pesten mij de hele tijd. Ik vond bijna geen kleren meer van mezelf en heb uiteindelijk in 2 setjes 14 weken moeten rondlopen. Ik kon het niet meer aan en dacht erover na om 's nachts uit het raam te springen...Ik heb zelfs op het balkon gezeten klaar om te springen. Maar iets in mij zei dat ik het niet mocht doen. Er was nog iets om voor te leven.
Ik dacht dat alles beter ging worden. Dat was ook zo. Ik vond een lief en maakte plannen voor na het middelbaar naar dezelfde hogeschool te gaan. Dat was nu net iets wat we niet moesten doen.
Op de hoge school kreeg ik wel vriendinnen en was ik geliefd. Ik voelde mij goed in men vel. Maar toen mijn lief het uitmaakte gewoon zonder reden en ik 1 week derna te horen kreeg da hij mij van in t begin van t schooljaar al bedroog met een van mijn "beste vriendinnen" dan was de maat vol. Ik begon in mezelf te snijden. Natuurlijk deed ik het niet waar mensen het konden zien...ik wilde de schijn ophouden dat alles goed met mij ging maar innerlijk ging ik terug naar het moment dat ik de eerste keer zelfmoord wou plegen...waarom had ik het toen niet gedaan?
Ik begon men gedachten te verzetten met spelletjes te spelen en daar leerde ik mijn huidige vriend kennen. een paar maanden na we samen waren was ik in verwachting. Ongepland maar we zouden ons kind houden. Na de geboorte zijn we bij zijn ouders in gaan wonen en toen zijn de echte problemen pas gekomen.
Mijn grootmoeder kreeg kanker en stierf, mijn ouders hadden een vechtschijding die nog altijd bezig is, ik kan nooit iets goed doen voor men schoonmoeder en ze bemoeit zich meer me de opvoeding van ons kind als da ze vroeger me haar kinderen had gedaan. Ik dacht dat het goed kwam toen we een huisje kochten samen maar nu na 2 jaar is het nog altijd niet af. Ik ben het ondertussen kotsmoe. Ik wil wel zelfmoord plegen maar wil mijn kind ook niet zonder moeder zetten.
Ik blijf sterk voor mijn kindje maar ik kan niet meer zoveel verdragen. Het wodt echt tijd dat ik een eigen stekje heb en eindelijk zelf kan kiezen wat ik doe.
Jammer genoeg zitten men schoonouders tegenwoordig ook nog eens te vitten op dat ik te dik word en dat ik moet afvallen en dat ik een slechte invloed ben voor hun zoon...Ik wil hier echt weg...ik hoop alleen dat ik het nog zolang volhoud tot ik alleen kan gaan wonen met mijn vriend en zoon. Maar ik vrees dat het dan nog niet over gaat zijn... maar hoop doet leven...zolang er iets is waarvoor je niet dood wilt gaan is er hoop op te overleven. Alleen vrees ik dat ik soms echt geen hoop meer heb. Mijn zoon is het enige dat me tegenhoudt...mijn vriend soms ook maar soms denk ik ook wel dat hij zich zonder mij ook wel zou redden...alleen u eigen kind zonder moeder zetten...da is iets wa mij tegenhoud en nog vooruit helpt met mijn leven
Datum:
23-04-2011
Naam:
safiertje
Leeftijd:
22
Provincie:
België

moe

Ben in gans mijn leven 10jaar gelukkig geweest. Heb ontdekt dat mijn man mij al gans ons huwelijk bedriegt met verschilende vrouwen. Ben ten einde raad. Werk in de gevangenis van Brugge, wat ook niet van de poes is. En ja, ben m'n leventje beu. Ben ook verschrikkelijk moe!
Datum:
22-04-2011
Naam:
annie
Leeftijd:
52
Provincie:
België

zie het nie meer zitten

ik zit er ook heel lang mee in men hoofd met zelfmoord krijg niet degene van wie ik hou... ouders die weinig tijd voor me hebben... en veel vrienden verloren aan zelfmoord ik denk dat dit een van deze dagen me gwn teveel gaat worden en dat ik onder een trein ga springen lijkt me een snelle en pijnloze dood :(
Datum:
20-04-2011
Naam:
luypaert geoffrey
Leeftijd:
17
Provincie:
Anders

bang

he
ik beng overspaningen en heb een hancdicap en heb geen vriendinene meer alleen me gezin daarom wil ik in de wolken zijn daaar hoor ik wil niet meer veder in wil uit me leven hoor bij god zijn hoor
Datum:
20-04-2011
Naam:
esmeralda
Leeftijd:
26
Provincie:
Groningen

Daarom zelfmoord

Sommige mensen vinden nooit iemand om hun leven mee te delen, kinderen mee te krijgen en andere huisjeboompjebeestje dingen te doen. Dat is niet omdat ze lelijk zijn, of vervelend of dommer dan andere mensen. Ze zijn simpelweg gedoemd om alleen te zijn. Die mensen kunnen heel lang hun leven vullen met vrienden en hobby's en andere loze bezigheden, totdat ze beseffen dat hiermee de eindeloze leegte in hun hart niet wordt gevuld. De wereld wordt dan een hel, waaruit je alleen via de dood kan ontsnappen.
Datum:
18-04-2011
Naam:
Elle
Leeftijd:
32
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.