Levensverhalen (pagina 515)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik verlaat deze wereld

Ik denk de laatste tijd frequent aan het beëindigen van mijn bestaan. Ik ben zo moe van het vechten, en ik voel me zo eenzaam. Ik heb het gevoel, dat mijn hoofd explodeert. Alles wat ik aanraak, verdwijnt als zand door mijn vingers. Elke licht van hoop vervaagt. Niemand doet enig moeite om mij te leren kennen. Alles en iedereen is zo vreselijk gemeen en hardvochtig en zo sociaal-agressief. Ik wil zo graag vrij zijn, en ik denk dat ik het bereik door mijn stoffelijk omhulsel te verruilen voor totaal energie...! Terug naar de oorsprong, en nooit meer terugkeren naar aarde, waar de natuur lijdt en de mensen sterft aan hun egoïsme. Ik hoef niet meer te leven in een verziekte competieve maatschappij, waar wij-gevoel en samenzijn totaal zijn vervlochten en vergaan...!
Datum:
21-05-2011
Naam:
Christa
Leeftijd:
39
Provincie:
Anders

leven is kut

het is zo allz is kut thuis k hb kei veel probleme met mijn ouders k wordt door mishandeld en mijn ex lief heeft mij bedrogen en belogen en k kan het niet meer aan k slapen dagen niet meer en in mijn gedachts wil k zelfmoordplegen :'(
Datum:
20-05-2011
Naam:
c:
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Wanneer houd het op.

Je kunt niet beslissen voor iemand anders hoe die zich voelt of waarom iemand zelfmoordneigingen heeft. Ieder mens heeft zijn eigen redenen ervoor en tolerantie. Bij mij is het zo dat ik vanaf me 13 verslaafd ben geweest aan harddrugs en softdrugs. Ik had destijds een vriendin waar ik helemaal voor ging waardoor ik op me 16e op me eigen woonde en geen contact meer had met familie en vrienden. Toen de relatie ophield door vreemdgaan heb ik 2 pogingen gedaan en ben ik opgenomen geweest in het ziekenhuis. De tijd erna werd alleen maar beter dacht ik. Tot er 2 vrienden van me zelfmoord hadden gepleegd, ik ging door een diep dal en dacht dit ga ik nooit zelf doen. De pijn en verdriet en hoeveel mensen er voor je klaar staan tijdens begrafenis, waarom zie je die mensen dan wel en niet als je ze nodig hebt?
Een tijdje ging het goed en ik ging me studie weer oppakken en een nieuw leven beginnen, maar me verslaving aan blowen zat me in de weg, ik heb me eigen laten opnemen om van me verslaving af te komen. Het ging allemaal steeds beter afgekickt van de drugs, en toen leerde ik een nieuw meisje kennen.
Weer helemaal in love, nu echt het gevoel een toekomst op te kunnen bouwen zonder verslaving met me echte gevoelens. Maar het bleek al gauw dat me vriendin graag deed liegen. Paar keer ruzie vergeven en geloven in mensen.
Dit is het punt waar ik mijn fouten in maak, en dat is dat ik mensen geloof omdat ik zelf hartstikke eerlijk ben. Nu blijkt weer dat ze weer aan het liegen is, en is voor mij het punt om de relatie te verbreken, want niemand verdiend het om voorgelogen te worden.

Nu is de vraag wat moet ik met me leven, weer opnieuw beginnen? weer zelfmoordpogingen doen?

Wanneer houd het op, het moeten vechten. Ik vecht al 24 jaar voor een beter leven, maar het schiet gewoon niet op.

Ik geef niet op en blijf doorvechten, ik blijf hopen en geloven in een wonder dat ik ook echt een keer gelukkig kan zijn.
Mocht het dan toch niet gebeuren kan ik altijd nog kiezen voor eeuwige rust.
Datum:
20-05-2011
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-brabant

verlies

Hoi momenteel ben ik bezig de draad weer op te pakken Maar het gaat moeizaam, ik ben moe om mijn leven te leiden. MIjn leven bestaat alleen uit tegen slagen en nu weer . Mijn vriendin is dit jaar overleden zij was pas 33 jaar zij was mij houvast nu zij er niet meer is zie ik het nut niet om verder te gaan ik probeer het wel.
Datum:
19-05-2011
Naam:
alex
Leeftijd:
37
Provincie:
Zuid-holland

gewoon kapot

ik voel me soms gewoon niemand. iedereen heeft alleen oog voor mij als ik ween of iets zeg van zelfmoofd. er is iemand waarmee ik heel goed overeen kom maar nu pest hij mij om te voorkomen om zelf gepest te worden omdat we goed overeen komen. Mijn ouders maken ruzie met mij en met elkaar ze lijsteren nooit alleen naar mijn jongere broer. iedereen schaamt zich omdat ze met mij overeen komen.
het grootste probleem is dat ik geen manier vind om zelfmoord te plegen.
ik heb mezelf wel al op onopvallende plaatsen gesneden
HELP ME IK WIL NIET MEER LEVEN!!!
Datum:
19-05-2011
Naam:
xxxsje
Leeftijd:
12
Provincie:
België

ik kan niet meer

Jullie zullen we'll weer denken daar heb je weer zo'n zielig persoontjee dat er een einde aan wil maken. Maar ik ben het gewoon helemaal zat binnen een paar dagen is alles wat me lief is me afgenomen. Maandag is het uitgegaan met me vriend nu ex dinsdag ben ik me beste vriendin kwijt geraakt omdat ze denkt dat ik haar niet meer zie staan terwijl ik altijd voor haar klaar sta ze kan me altijd bellen en ze kan me altijd alles vertellen. Vandaag me ponie kwijt geraakt omdat mensen allemaal dingen hebben lopen vertellen wat helemaal niet waar is. Zo wordt er op de manege rond verteld dat ik mijn pony zou slaan maar dat zou ik nooit doen! Ze was alles wat ik nog had. Al vanaf mijn 7de zijn mijn ouders uit elkaar en toen ik 13 was is mijn broer overleden ook aan zelfmoord 2 jaar later ging mijn andere paard dood. Ik was toen 15 ik werd zwaar ongelukkig en ging het verkeerde pad op ik ging zwaar aan de drugs en dan met name speed en mdmapillen en xtc pillen. Ik ben toen in een jeugdgevangenis beland en heb daar 8 maanden geseten daarna kwam ik terecht in een gesloten behandelgroep daar heb ik een jaar geseten daarna anderhalf jaar kamertraining gehad en nog bijna een jaar met iemand die me sloeg samengewoond. Nu leek alles goed te gaan tot maandag dus. Mijn leven is voorbij
Datum:
19-05-2011
Naam:
esmey
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

Ik hoor hier gewoon niet.

"Dit leven is niet aan mij besteed"...

Dat is de gedachte die het grootste gedeelte van mijn leven in beslag neemt.
Keuze? Kan. Opties? Geen zichtbare (in mijn ogen).

Toen ik 14 was ben ik afgevoerd met een ambulance.
Reden hiervan was een overdosis van medicijnen.

Ik heb 3 dagen niet zelfstandig kunnen lopen omdat ik mijn spieren niet meer onder controle had.

Ik heb dit altijd erg gevonden, en ik ben niet van plan mijn hele levensverhaal hier neer te zetten, maar het enige waar ik in mijn leven spijt van heb, is dat ik 6 jaar geleden net een pil te weinig had ingenomen.
Datum:
19-05-2011
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Ik ben een dame van 28 ik heb tot me 28 ste alles tegen zitten en denk niet 1 keer of 2 keer week aan zelfmoord maar wel heledag door ik weet het is niet goed maar ik denk toch echt dat als ik dood ga heel veel Plezier er mee zal doen en me zelf ook heb meerdere male geprobeerd maar het is elke keer mislukt pille geslikt mes in me buik gestoken maar had allemaal geen baad en waarom wil ik dood wat mijn rede is ::::: mijn ouders zijn gescheiden na dat ik ben geboren me vader die hertrouwt ik en me oudere broer wonen bij mijn moeder ik was 10 toen mijn oom mij had aangerand heb tot nu toe me mond niet kunnen open trekken omdat als ik me mond open doe me moeder gekwetst zal worden het is tenslotte haar broertje die het heeft gedaan
Ik werd geslagen door mijn broer meerdere malen omdat hij zijn dag niet had dit gebeurd wanneer mijn nooit thuis was. Op school was ik altijd de lelijkste schaap werd. Altijd gepest ben meerdere malen van huis weggelopen op me 16 de drugs alcohol gemengd mischien dat ik niet meer bij zou komen gedachte was te mooi om waar te zijn op me 18 jarige leeftijd 5 min telaat gekomen van school kreeg een pistool tegen me hoofd aangedrukt en moest vertellen waarom ik 5 min telaat was thuis knuppels op me schouder kapotgeslagen kleerhangers ik leer op me 19 de me vriend kennen ik loop van huis weg en beland bij me schoonouders in huis dacht je dat ik het daar goed had nou nee niet dus moest gelijk hoofddoek drage zogenaamd uit respect voor me schoonvader maar me vriend die wou het niet ik werd zwanger 5 maanden was op dat moment heel gelukkig tot dat ik te horen kreeg dat het kindje in me buik is overleden ik veranderde van een meisje van 55 kilo naar een meisje van 120 kilo me vriend kijkt me niet meer aan maar zegt wel dat die van me houd hij raakt me niet meer eens aan hij gaat vreemd ik weet het wel maar ik hou me mond omdat alles wat ik hier mee maak is beter dan bij mijn moeder thuis hier word ik niet geslagen
Maar gelukkig leven heb ik niet !!!!!!!
Ik denk hele dag aan zelfmoord dood gaan is voor mij wel een oplossing maar ben daar te laf voor om het weer te proberen
Wat als het weer niet lukt
Dan ben ik weer een mislukkeling
Afz na regen komt zonneschijn !!!!BULSHITTT!!!!
Datum:
19-05-2011
Naam:
Heb ik niet
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

zin van het leven?

Niet bemind worden, zoveel kwijt geraakt in mijn leven, alleen zijn, drugs, trein, snelle dood, laf, 2 kinderen, warmte, homo, waar en wanneer is voor mij nog het enige waar ik op wacht en de enige zekerheid die ik nog heb voordat deze last van mijn schouder is.
Datum:
18-05-2011
Naam:
edwin
Leeftijd:
50
Provincie:
Noord-holland

ik wil dood

ik ben het zat mijn .. broer heeft pddnos en hij is geen normaal mens hij doet net of ik niet besta hij haat me en wil me dood hebben. en mijn ouders denken dat ik raar doe en begrijpen me nooit mijn oma zou juichen als ik doood was zij is alleen voor mijn broers en wil niks met mij te maken hebben. pas geleden is mijn hondje overleden waar ik nog stteeeds verdriet van heb hij was 16 en ik had hem al vanaf mijn gebooorte hij was alles voor mij het klinkt raar hij was de enige die van mij hield en waarmee ik kon praten zeg maar hij luisterde teminste en ik hield zoveel van hemmmmmm maar nou is hij weg en alles verandert als ik dood ben kom ik misschien bij hem niemand zal mij missen iedereen haat me ook op school ik heb twee vriendinnen en praat wel gewoon met andere maar die hebben allemaal andere meisjes en mijn bff heeft mij ook verlaten ik ben een nietsnut ik kan niks ik haat mezelf ik zit dagen te huilen niemand niemand kan mij helpen


IK WIIILLL DOOOOOODDD!!!!!
Datum:
18-05-2011
Naam:
merel
Leeftijd:
11
Provincie:
Zeeland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.