Levensverhalen (pagina 516)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik hoor hier gewoon niet.

"Dit leven is niet aan mij besteed"...

Dat is de gedachte die het grootste gedeelte van mijn leven in beslag neemt.
Keuze? Kan. Opties? Geen zichtbare (in mijn ogen).

Toen ik 14 was ben ik afgevoerd met een ambulance.
Reden hiervan was een overdosis van medicijnen.

Ik heb 3 dagen niet zelfstandig kunnen lopen omdat ik mijn spieren niet meer onder controle had.

Ik heb dit altijd erg gevonden, en ik ben niet van plan mijn hele levensverhaal hier neer te zetten, maar het enige waar ik in mijn leven spijt van heb, is dat ik 6 jaar geleden net een pil te weinig had ingenomen.
Datum:
19-05-2011
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Ik ben een dame van 28 ik heb tot me 28 ste alles tegen zitten en denk niet 1 keer of 2 keer week aan zelfmoord maar wel heledag door ik weet het is niet goed maar ik denk toch echt dat als ik dood ga heel veel Plezier er mee zal doen en me zelf ook heb meerdere male geprobeerd maar het is elke keer mislukt pille geslikt mes in me buik gestoken maar had allemaal geen baad en waarom wil ik dood wat mijn rede is ::::: mijn ouders zijn gescheiden na dat ik ben geboren me vader die hertrouwt ik en me oudere broer wonen bij mijn moeder ik was 10 toen mijn oom mij had aangerand heb tot nu toe me mond niet kunnen open trekken omdat als ik me mond open doe me moeder gekwetst zal worden het is tenslotte haar broertje die het heeft gedaan
Ik werd geslagen door mijn broer meerdere malen omdat hij zijn dag niet had dit gebeurd wanneer mijn nooit thuis was. Op school was ik altijd de lelijkste schaap werd. Altijd gepest ben meerdere malen van huis weggelopen op me 16 de drugs alcohol gemengd mischien dat ik niet meer bij zou komen gedachte was te mooi om waar te zijn op me 18 jarige leeftijd 5 min telaat gekomen van school kreeg een pistool tegen me hoofd aangedrukt en moest vertellen waarom ik 5 min telaat was thuis knuppels op me schouder kapotgeslagen kleerhangers ik leer op me 19 de me vriend kennen ik loop van huis weg en beland bij me schoonouders in huis dacht je dat ik het daar goed had nou nee niet dus moest gelijk hoofddoek drage zogenaamd uit respect voor me schoonvader maar me vriend die wou het niet ik werd zwanger 5 maanden was op dat moment heel gelukkig tot dat ik te horen kreeg dat het kindje in me buik is overleden ik veranderde van een meisje van 55 kilo naar een meisje van 120 kilo me vriend kijkt me niet meer aan maar zegt wel dat die van me houd hij raakt me niet meer eens aan hij gaat vreemd ik weet het wel maar ik hou me mond omdat alles wat ik hier mee maak is beter dan bij mijn moeder thuis hier word ik niet geslagen
Maar gelukkig leven heb ik niet !!!!!!!
Ik denk hele dag aan zelfmoord dood gaan is voor mij wel een oplossing maar ben daar te laf voor om het weer te proberen
Wat als het weer niet lukt
Dan ben ik weer een mislukkeling
Afz na regen komt zonneschijn !!!!BULSHITTT!!!!
Datum:
19-05-2011
Naam:
Heb ik niet
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

zin van het leven?

Niet bemind worden, zoveel kwijt geraakt in mijn leven, alleen zijn, drugs, trein, snelle dood, laf, 2 kinderen, warmte, homo, waar en wanneer is voor mij nog het enige waar ik op wacht en de enige zekerheid die ik nog heb voordat deze last van mijn schouder is.
Datum:
18-05-2011
Naam:
edwin
Leeftijd:
50
Provincie:
Noord-holland

ik wil dood

ik ben het zat mijn .. broer heeft pddnos en hij is geen normaal mens hij doet net of ik niet besta hij haat me en wil me dood hebben. en mijn ouders denken dat ik raar doe en begrijpen me nooit mijn oma zou juichen als ik doood was zij is alleen voor mijn broers en wil niks met mij te maken hebben. pas geleden is mijn hondje overleden waar ik nog stteeeds verdriet van heb hij was 16 en ik had hem al vanaf mijn gebooorte hij was alles voor mij het klinkt raar hij was de enige die van mij hield en waarmee ik kon praten zeg maar hij luisterde teminste en ik hield zoveel van hemmmmmm maar nou is hij weg en alles verandert als ik dood ben kom ik misschien bij hem niemand zal mij missen iedereen haat me ook op school ik heb twee vriendinnen en praat wel gewoon met andere maar die hebben allemaal andere meisjes en mijn bff heeft mij ook verlaten ik ben een nietsnut ik kan niks ik haat mezelf ik zit dagen te huilen niemand niemand kan mij helpen


IK WIIILLL DOOOOOODDD!!!!!
Datum:
18-05-2011
Naam:
merel
Leeftijd:
11
Provincie:
Zeeland

Ik heb altijd ongeluk

ik heb gewoon een dikke KUT leven altijd iets vies eten ik wil het gewoon niet meer als ik iets wil kopen heb ik er geen genoeg geld voor dan scheld me moeder me weer uit en me zus ik wil gewoon nu zelfmoord godverdomme plegen ik haat me leven
Datum:
18-05-2011
Naam:
Dani
Leeftijd:
11
Provincie:
Groningen

Waarom?

Ik lees jullie verhalen en ik vraag me af waarom ik niet dood wil.
Ben mijn hele leven wel gehaat, getreiterd, gepest, in mekaar geslagen. Hersenschudding, kromme ribben en kromme vingers aan overgehouden. Met je studie heb je niets meer. Het is geestdodend en de leraren denken dat het grappig is om je duidelijk te maken dat alle macht in hun handen ligt. Geld heb je niet, je staat altijd zelfs na je loon binnen te hebben gehad in het rood.
Je diploma heb je maar niet, je trekt het maar niet. Je voelt er alleen walging en haat voor. Een studieschuld van 18000 euro en daarbij nog 25000 als je besluit ermee te stoppen. Je hebt een nietszeggende geestdodende baan. Je vriendinnen zuigen! Je ouders boren je de grond in. Soms wil je ergens naartoe maar je beseft dat je niemand hebt. Familie heb ik niet, die willen me niet omdat tja gewoon. Familie ruzies! Aangerand en bijna verkracht! Mentaal mishandeld, fysiek mishandeld! Op je gare rotwerk waar je op leunt omdat je niet anders kunt door je opleiding en vaste lasten ben je weleens pispaaltje van de dag.
Je vriendinnen zijn er als ze je nodig hebben of je handig bent. Je schoonzusje negeert je als je praat.
Je ouders zoeken redenen om tegen je te schreeuwen en te vertellen wat een mislukking je bent. Slapen kun je ook al niet meer omdat je gewoon niet loslaten kunt. Mensen zijn het aanhoren van je shit ook zat! Je word zelf moe van jezelf.
De regering zet het gaspitje hoger door je te zeggen dat leerling met een studievetraging voortaan 5000 euro aan collegegeld moeten betalen. Waar moet ik dat vandaan halen? Uitkering krijg je niet want je studeert. 5 dagen studeren en 's avonds aan je vakken zitten, zaterdag werken en donderdag avond werken. Zondag wil je eindelijk op adem komen, komt je moeder met een takenlijst en de melding dat je niet in een hotel woont. Liefde heb je niet, die heeft je laten staan bij het altaar. Omdat? Tja wou dat ik dat wist want hij zit nog steeds achter mn reet aan. Ooh wacht omdat jongens met me wouden praten ofzo, ja precies wat ik dacht euuuuh?!
Op een prive school gezeten waar iedereen met laatste merk rondliep, in mijn schoenen zaten gaten. Vies op aangekeken, raar aangekeken. Tja dat is het leven! En dan de vraag?! Waarom wouden jullie ook alweer zelfmoord plegen?!
Datum:
29-04-2011
Naam:
Lei
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland

Ik weet het gewoon niet!

Hallo,
Ik gaan mijn naam niet zeggen want das mijn zaak. Ik ben een jongen van 15 en ik denk vaak aan de dood. Ik vind het het ergste al mijn familie: mam pap en broer. Ik begrijp nie hoe ik verder zou moeten kunnen leven als een van hen zou kunnen doodgaan zonder dat ik tegen hen kan zeggen hoeveel ik van hen houd. Stel dat ze eens dood gaan ik zou er dan gewoon niet mee kunnen leven. Het liefst vanal zou ik voor hen of tegelijk met hen doodgaan. Daarom denk ik soms aan Zelfmoord dan heb ik er geen last meer van, maar dan maak ik mijn ouders ook ongelukkig.
Bedankt voor het luisteren.
Datum:
28-04-2011
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
België

blijf vechten!

enkele jaren geleden heb ik hier ook wel mn verhaal gedaan. toen zat ik in een (voor mij) uitzichtloze situatie. was depressief en vond het maar beter om mn leven te stoppen, doordat mensen om me heen zagen dat het niet goed ging, kwam ik bij psychiaters enzo terecht.
deze vonden het weer beter dat ik in een kliniek werd opgenomen, hier heb ik dan ook meerdere keren gezeten. dit hielp voor mij niet. waardoor de moet op een beter leven alleen nog maar dieper zakte.
met de behandelingen leek het ook niet erg op te schieten, want zakte weer vaak in 'diepe zwarte gaten' waarvan ik dacht dat ze nooit zouden verdwijnen. daarop besloot ik nu voor een heel ander soort behandeling te gaan, alleen hier moest ik nog al een tijd op wachte. dit was niet verwacht, waardoor mn andere therapieën waren gestopt.
NU ongeveer sinds een half jaar geleden ziet alles er heel anders uit. het is nu een leven die voor mij niet meer stuk kan. een leven waarbij ik eerder vaak dacht: waarom leef ik nog want het is het niet waard en nu dan ineens zoveel positieve dingen. voor mij is dit gewoon een nieuwe start, ik voel me beter, sterker en vrolijker dan ooit te voren en dit allemaal zonder dat er een echte behandeling heeft plaats gevonden.
DUS: geef niet op, blijf er voor vechten.
het leven is het echt waard! ik weet dat het alles er behoorlijk zwart uit kan zien.
maar weet ook hoe het er vol kleur eruit ziet en dat is zeker het vechten waard.
ook al zullen velen dit vast niet geloven maar er komt voor iedereen een tijd dat je van het leven kunt genieten!
Datum:
28-04-2011
Naam:
sjoerd
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland

Bla

Ik heb bijna geen vrienden op school en iedereen heeft al wel eens verkering met iemand gehad ik niet maar ook altijd als ik thuiskom heb ik altijd ruzie net mijn ouders en ik kan soms heel boos worden en ik sla vaak iemand als ik vind dat hij of zij stom tegen mij doet maar ik heb nooit geprobeerd zelfmoord te plegen maar ik denk er vaak aan
Datum:
28-04-2011
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

de kracht die je nodig hebt om het te doen

de vraag is waar zal ik beginnen t begin of t eind , over t eind valt weinig te zeggen , alleen dat het anders is als hoe iedereen het had verwacht , ik weet al jaren dat ik me leven zelf ga beeindigen , in t begin was die keuze zwaar , en hikte ik er tegen aan , nu voel ik steeds sterker dat het eraan komt , zelfmoord is iets waar je sterk voor moet zijn , zelfmoord is niet laf , de mensen die me echt kennen , weten dat het goed is dat ik ga , dat ik dan echt rust vind , angst en onzekerheid maken mijn leven kapot , ik wil en kan niet meer verder , ik wil graag stoppen treur niet maar zie in dat ik echt wilde
Datum:
28-04-2011
Naam:
frank
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.