Levensverhalen (pagina 517)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Alles gaat fout...

Ik dacht nadat ik op mijn 13e een grote fout te hebben gemaakt, voorlopig wel van de problemen af te zijn, maar helaas ligt nu mn opa in het ziekenhuis, heb ik gisteren m'n hond moeten begraven, heeft mn moeder zelfmoordneigingen, gaat het k*t op school, en heb ik ook nog eens bij de politie gezeten voor hetgeen dat ik op mn 13e gedaan heb... zie het niet meer zitten, problem stapelen zich op, en zelf mn lichaam begint het daardoor langzaam te begeven... de enigste reden dat ik nog leef is een lieve vriendin... ik hoop dat dingen snel beter gaan, anders weet ik het ook niet meer
Datum:
28-04-2011
Naam:
martijn
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

weet het allemaal niet meer

hee,
ik zie het allemaal even niet meer zitten, me ouders lopen me altijd en alleen maar naar beneden te halen, ik doe nooit wat goed in hun ogen, ze behandelen me met vrijheid alsof ik 10 ben ofzo, en als ik moet oppassen of hun moet helpen kan ik ineens wel weer oud genoeg zijn, want als ik iets niet goed doe is het zovan ja hallo ben je een mongool ofzo? Je bent bijna 16 jaar.. En dan denk ik ook zovan waar gaat dit over, want als ik wil vragen of ik langer naar buiten mag is het zo van nee je bent pas 15.. En dat soort dingen, echt alles gaat fout, in de liefde, oke heb dan wel echt lieve vrienden, maar me ouders hebben ook echt alleen maar ruzie, en k heb 3 broertjes en 1 zusje, ik ben de oudste thuis, en krijg altijd overal de schuld van.. Ik zie het nut van me leven gewoon nit meer..
Datum:
27-04-2011
Naam:
annoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Ik wil dood!

Ja ik wil dood , omdat ik altijd ruzie met mijn moeder heb.
En omdat ik mijn stiefmoeder heel er lief vind dan gaat ze zeggen , ga daar maar lekker wonen enz. (mijn ouders zijn dus gescheiden)
Maar dan denk ik weer aan mijn vader,die houdt van me,en ik wil hem ook niet missen dus ik weet niet of ik nou dood moet gaan of niet?
Wie kan me helpen of een oplossing sturen?
Datum:
27-04-2011
Naam:
Sharona
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

Mijn leven heeft geen zin meer!

Hallo allemaal,

Ik zal beginnen bij het begin..
Ik ben opgegroeid in een extreem kerkelijk gezin, met een vader en moeder(vertel ik straks meer over), een klein broertje, 2 oudere broers en een zusje.

Altijd ben ik het zwarte schaap geweest, iedereen heeft diploma's en ik ben een mislukt ventje, zoals mijn moeder( J ) mij noemt.

Vroeger ben ik vaak mishandeld door mijn moeder, iets wat ik nooit los heb kunnen laten. Dit ging zelfs zo ver, dat er ook seksueel contact bij kwam kijken. Mijn vader en broers wisten hier niet van.

Mijn moeder verplicht mij naar de kerk te gaan, ondanks mijn leeftijd. Ik haat de kerk, maar toch zit ik er elke dag onder dwang.

Ze noemt mij de schande van de familie, en zelf mag ik haar ook totaal niet. Want wie is zij met haar dikke lichaam om mij m'n hele leven te kleineren en mijn waardigheid af te pakken?

Ook op mijn werk gaat het slecht. Ik heb de baan via m'n ouders, omdat ik te kansloos ben zelf iets te vinden. Het personeel weet dat en kijkt mij met een scheef oog aan.
Op zaterdag ga ik naar school om diploma's te halen voor m'n werk, en dit wordt ook betaald voor mij. Ik ben toch zo kansloos dat ik dit niet heb gehaald, komt dit door de beperkte hersenen? Of is mijn leven kapot gemaakt door m'n moeder en is al mijn gevoel en motivatie verdwenen. Ik vrees voor het ergste.

Wanneer ik haar zie, en ze zegt: "kleine geertje", begint alles voor mij opnieuw. Alle klappen die ik heb gehad voel opnieuw, ondanks dat het jaren geleden is.

Ik wil niet meer leven, ben doodongelukkig. Er was een periode dat ik naar de drugs greep, maar de laatste tijd is het met name drank. Ik wil het niet meer, want niets kan mijn verdriet verminderen, en de pijn die in mijn lichaam zit weghalen.

Ik heb een litteken voor het leven, directeur van het leven.

Ik ben blij dat ik even mijn hart heb kunnen luchten
Datum:
27-04-2011
Naam:
GJ
Leeftijd:
27
Provincie:
Gelderland

Moe

Ik was altijd vrolijk,,geen tegenslag kon mij uit het veld slaan,,nix maar dan ook nix kon mij breken,,,,,tot 3jaar geleden mijn man plotseling overleed ,,,nu 3 jaar verder,,,en ik ben leeg,,,moe,,,ziek,,,nergens geen zin meer in,,god weet dat ik het probeer,,maar ik heb er echt echt geen zin meer in,,,ik wilde dat ik de tijd 40 jaar vooruit kon zetten,,,dan hoefde ik niet meer,,,,dan mocht het,,ik wou dat ik het lef had om er stiekem tussen uit te glippen,,ik ben onder behandeling,,slik antidepessiva's,,,heb verder geen echte grote zorgen,,,maar ik kan de kleur van het bestaan niet meer vinden,,ik moet er niet aan denken om oud te worden,,Ik wou dat ik het lef had
Datum:
27-04-2011
Naam:
leeg
Leeftijd:
46
Provincie:
Zuid-holland

Het leven is hard !

Ik ben 19 jaar oud. Al sinds dat ik 12 ben heb ik nooit echt veel vrienden gehad. Daar kon ik mee leven. Maar nu ik eenmaal een goeie vriend heb. Kom ik er achter dat die me gebruikt voor geld en wiet. Om van mij te profiteren. Ik heb 2 jaar lang een vriendin gehad. Nu is het me ex maar ik heb er nog wel contact mee. Maar uit het niets vertelde ze mij dat ze een trio wou doen met die 'vriend' van me. Ik word overal gek van. Ik kan me nergens meer op concentreren. Mijn ouders doen alles voor me ze werken echt hard. Ik ga zelf 5 dagen in de week naar school. Op maandag-woensdag-vrijdag-zaterdag heb ik ook een bijbaantje. Ik heb elke dag school tot 16.30 en ik begin elke dag om 17.00 met werken tot 23.00. Ik kan nooit zoals mijn leeftijd genoten genieten. Want mijn ouders hebben het niet breed. Dus ik help thuis mee. Maar ik kan er niet meer tegen. Ik ben al 3 jaar niet op vakantie geweest. Mijn ouders wel. Ze wouden altijd dat ik mee ging ik wou niet. Omdat ik weet dat we het niet breed hebben. Ben ik gewoon blijven werken. Om mijn ouders te steunen. Maar ik kan het echt niet meer. Ik ga kapot. Ik zie dat mijn leeftijdsgenoten een auto krijgen van hun ouders. Of dat ze vaak op vakantie gaan. Of alleen iets al wat onbetaalbaar is ze hebben echte vrienden die om hun geven. Ik weet alleen dat mijn ouders om mij geven. En de rest geef niks om me. Ik voel me zo eenzaam. Ik ben al jaren depressief. Ik weet niet wat ik kan verwachten nog van het leven. Ik zie het niet zitten. Ik heb al vaak geprobeerd om zelfmoord te plegen. Maar het lukte me niet of ik durfde niet. Maar nu denk ik het heeft geen zin want ik doe mijn ouders alleen maar verdriet. Ik ga gewoon naar mijn school. En ik lever mijn loon in bij mijn ouders. Ik hou zelf 25 euro per 2 weken over. Ik kan niet stappen zoals velen dat doen. Ik kan gewoon niet meer. Ik ga kapot.
Datum:
27-04-2011
Naam:
Het leven is hard
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

alleen

Ik heb de laatste tijd alleen maar ruzie gehad, veel verdriet dus. Het is allemaal weer over, zeggen ze maar ik heb nog steeds het gevoel dat ik er niet bij hoor. Daarom wil ik zelfmoord plegen omdat ik niet tegen deze pijn kan. Ik weet niet wat ik anders moet doen.
Datum:
26-04-2011
Naam:
christina
Leeftijd:
13
Provincie:
Drenthe

Zelfmoord

Ik voel me heel erg ellendig. Mijn ouders laten mij niks. IK mag nooit iets. Mijn vriendinne op school sluiten mij altijd buiten. Ik huil de hele nacht en denk erbij hoe het zou zijn als ik dood was. Ik voel me gewoon echt niet goed en ik wil DOODD! GEWOOOON DOOOOOOOOOOOOOOOOD!
Datum:
26-04-2011
Naam:
1234
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

70 pogingen tot zelfmoord

hallo allen
ik heb helaas TE veel zelfmoordpogingen gedaan en keer op keer de politie gebeld omdat de hulpverlening die ik heb maar op bepaalde kantoordagen werken ik heb het over altrecht nieuwegein ik heb meerdere malen mezelf gesneden in polsen armen en in mijn been en heb verschillende keren pillen ingenomen heb meerdere malen opgenomen gezeten met ibs,en en ja ik heb er spijt van en waarom ik dit heb is dat ze in 2009 onterecht onze kinderen uithuis hebben geplaatst en de vele leed van sexueel misbruik en verkrachtingen in/op internaatstijd en door de druppel dat ze onze kinderen uithuis hebben geplaatst is bij mij borderline ontdekt en door de vele pogingen wil ik jullie allen aansporen please pleeg pas zelfmoord als je er echt doorheen zit probeer toch aan je positieve leven te denken en zoek desnoods hulp bij de politie want die zijn zo slecht nog niet ik heb het nu 70maal helaas meemogen meemaken maar ze helpen je wel ik heb het nu zelf ontdekt en ga weeeeeeer strijden en doellen berijken en vechten dus mensen denk alsjeblieft na het is een tip en kom je er echt niet uit zelfmoord is in eerste instantie de oplossing denken velen maar het is niet zo ik praat na 70pogingen in 3jaar tijd en ik zeg jullie allen het is geen fijn gevoel als je beland op de ehbo van het ziekenhuis en een grote slang je strot ingepropt krijg vanwegen een maagspoeling blegh bah en je daarna beland op een crisisafdeling en ieder uur wakker gemaakt wordt voor echo,s en hart ctgs en noem alles maar op en daarna per ambulanche wordt afgevoerd naar een psyschiatrische instelling op een gesloten afdeling en eerst terecht komt in een cepereer omdat ze je eerst willen observeren afscheidsbrieven en begraveniswensen werken dan ook niet ooit wordt je oud en heb je wel een goed positief leven en dan pas mag je denken aan de dood beste mensen ik spreek dit uit ervaring en wil dit met jullie allen delen om jullie na te laten denken of jullie allen niet nog een positief leven willen proberen met hulpverlening hetzij vanuit het ziekenhuis of maatschappelijk werk of een pedagoog of psyschiater beste mensen dit is mijn verhaal en er zullen mischien ook wel ergere verhalen mischien geschreven staan maar ik hoop dat ik jullie allen hiermee help en ja ik denk dat ik stop met schrijven
Datum:
26-04-2011
Naam:
kaatje anoniem
Leeftijd:
33
Provincie:
Utrecht

Ik voel me zo gewetst

Vroeger was alles perfect thuis met mij mama papa broeren het was top ,, maar nu niet meer vroeger had ik veel aandacht en niemand sloeg me zo maar nu is dat niet meer zo ik heb nu een zusje van 1 jaar en mijn ouders en brOeren tonen veel aandacht aan haar ik weet het ze is echt sgattig ik ben totaal niet jaloers op haar ,, ik zei dat we alle twee dezelfde aandacht enz kregen maar neen totaal was het geval niet ik doe niks mijn zus doet ergens vuil ze valt enz en me moeder is altIjd boos op mij ze slaat me elke dag mijn brOeren ook op een dag der ik een ruzie met me broer en me moeder was boos op mij terwijl dat ik gelijk had en ze sloeg me zo en ik ging naar me pa en hij had me nog nooit geslaan maar wel dat had hij ook gedaan ,, mijn moeder zegt altijd tegen mij dat ik een hoer ben dit ben dat ben maar ik doe niks ik help haar maar tOch doen ze raar tegen mij ze slaan me elke dag ik ween altijd ik ben nie meer ulder enige dochter ik beteken totaal niks ver hen ik ben gewoon een meisje die elke dag geslaan word ik ween elk dag ik heb nu veel wondpleiken maar toch zeg ik niks anders word het erger en erger ik wacht gewoon en denk aan zelfmoord ik wil nie meer leven maar toch hou ik van hen ,, mijn hard is al duizenden keer gebroken ik wacht en wacht wanneer ik zelfmoord ga plegen...
Datum:
25-04-2011
Naam:
.....
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.