Levensverhalen (pagina 47)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Emmers met stront

Emmers met stront
Wat eerst in goud veranderde veranderd nu in stront.
Omdat ik voor een ander heb gekozen? Omdat ik verliefd ben geworden op mijn beste vriend? Heb alles gedaan om t tegen te houden alles maar ik miste hem
Zo.
En hij mij

Mijn kinderen komen (bijna) niet meer bij me
Ik word voor aap gezet op fb door mensen die gelinkt waren aan mijn bedrijf
Wordt beticht van diefstal
Heb ik niet gedaan

Emmers stront maken me verdrietig
Mis mijn kindjes zo dat ik bijna terug zou gaan naar ex

Hopeloos
Ik zie t leven niet meer zitten
Datum:
17-07-2018
Naam:
Ik
Leeftijd:
53
Provincie:
Friesland

Ik heb zelfmoord neiging om mijn verleden

Ik ben in mijn leven zoveel beduveld bedonderd en belazerd geweest er zijn dingen gebeurd die me steeds blijven achtervolgen een hoop mensen uit de buurt moeten me niet ben altijd alleen maar goed om te helpen voor nop verders heb ik een vrouw die me niet altijd serieus neemt en word er zo als altijd slecht over mij geroddeld ik heb n moeder die een vader en moeder in een is voor me mijn vader heeft onze jeugd ontnomen dus kort om ik kan het niet om dat mijn moeder nog leeft maar ik kan verzekeren dat als mijn moeder weg vald dat ik ook maar eens boven ga kijken familie tja komt er ook op aan dat je overal maar zelf achter aan moet gaan er is geen vraag naar me dus wat heb ik uiteindelijk nog verders dan een vrouw die me niet serieus neemt dan loop ik nog bij amarant dienstverlening kort om loop ik al heel wat jaren er tegen in te vechten waar van ik al een poging heb gedaan in mijn leven waardoor ik een week in coma heb gelegen door dat ik 30 pillen had genomen maar mocht niet baten want ben een week later in mijn bed wakker geworden wonder boven wonder maar de pijn en verdriet kort om mijn overvolle rugzak doe altijd nog zeer vooral om dat er mensen zijn die er dagelijks mee spotten ben al voor stuk schroot neergezet ook is wat andere steden geprobeerd om te wonen maar liefst 3 steden geprobeerd en kort om ook sociale contacten willen leggen en altijd weer bij de kriminele mensen op mij af kwamen die wat willen van me dat ik er geen zin meer in heb zit vele nachten wakker durf bijna niet meer vatsoe lijkt buiten gekomen of ik word al na gekeken of na geroepen kort om ik denk dat ik al veel verteld heb en misschien wel te veel sorry hier voor
Patrick
Datum:
17-07-2018
Naam:
Patrick
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-brabant

moeilijk leven

ik leef echt niet leuk ik moet van me ouders gewoon onrustig leren en of oefenen en ik kan niet leren als ik onrustig ben. ik denk al een lange tijd aan zelfmoord nooit geprobeerd ik vind het gewoon te moeilijk om alles te gaan leren en of oefenen want het word toch nooit gewaardeerd door men ouders.
Datum:
16-07-2018
Naam:
Esmee
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

ik denk dus al 1 jaar lang om zelfmoord te plegen omdat ik al bijna 3 jaar wordt gepest door kinderen uit mijn buurt ,maar ik ben bang wat er dan gebeurd of ik het überhaupt overleef dus ik weet niet wat ik moet doen
Datum:
15-07-2018
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Niks waard

Het is weer vakantie kan mijn kinderen weer niks geven geen vakantie , geen kleding amper eten.Zit diep in de schulden. Ik eet zelf nooit avondeten. Zolang mijn kinderen maar kunnen eten. Ik ben het niet waard hun moeder te zijn .Arme lieve kinderen kunnen nooit wat leuks doen.Was ik maar nooit geboren , had ik dit nooit geweten.Alles kwijt geraakt door ex-man . Hoe kom ik deze armoede ooit te boven.Ik kan dit niet meer , dit knagende schuldgevoel.
Datum:
13-07-2018
Naam:
Niemand
Leeftijd:
35
Provincie:
Zuid-holland

Waar ben ik gebleven? Wat is er gebeurt met de echte ik?

In de avond sta ik gebogen over het balkon, ik kijk naar beneden en vraag me af: ‘Hoe hoog zou het zijn? Hoog genoeg om dood neer te vallen? Het zou een niet al te pijnlijke dood zijn want ik val dan met me hoofd op een houte tafel en beland vervolgens op de stenen vloer van de onderburen.’
Dit zijn de gedachte die ik ik de avond heb. Maar door de dag heen is het alleen maar: ‘Niemand zou me missen als ik gewoon opeens weg zou gaan, niemand zou het merken, iedereen zou alleen maar kritiek geven, iedereen zou zeggen ze was gewoon een aansteller, ze wou gewoon aandacht.’ Maar die aandacht mag oprotten voor mij ik wil gewoon alles weg halen uit me gedachten.
Alle familie problemen, alle problemen met vriendinnen, alle mensen met hun commentaar. Alles mag van mij weg, ik kan me niet slechter voelen dan dit. Ik kan zo niet verder leven. Ik ga zo niet verder leven. Mensen hebben niet door wat ze aanrichten met hun commentaar. Mensen denken dat ze alles kunnen zeggen, ze denken ach ja wat maakt het nou uit ze moet het gewoon weten. Mensen gaan zelf op social media met het account van je vriendje (nu ex) je uitschelden voor kanker hoer en dat soort dingen, ze zeggen ga maar gewoon dood.
Mensen denken dat ze er een grap over kinnen maken, maar wat nou als het de echte gedachten zijn van een persoon. Wat als dat persoon zich zo leeg voelt dat ze voor de spiegel staan en denken: wie is dit? Waar ben ik gebleven, ik zie alleen maar een stuk huid met hetzelfde gezicht, maar de persoon erin is weg en die gaat niet meer terug komen.
En dan kom je aan op school en dan gaan jongens je weer gebruiken als een soort speeltje en dan gaan ze weer dingen over je zeggen maar ze kennen de echte jou niet, ze vormen een persoon in hun hoofd en zetten jou hoofd erop en dat ben jij dan je hele leven lang in hun ogen. En dan kom je thuis en deze cirkel blijft zich herhalen.
Elk moment van de dag wil ik gewoon weg, weg van alles, weg van iedereen, weg van mezelf. Mensen zeggen je zit gewoon in een dip, maar een dip duurt 2 maanden hooguit en niet 2,5 jaar
Datum:
12-07-2018
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

klote leven

Dit verhaal gaat over een jongentje van 11 jaar
(mij) de thuis situatie ging niet goed dus moest
Hij na een woongroep daar was het helemaal niet leuk hij wou zelfmoord plegen maar dat lukte niet hij zocht naar alle oplossingen zonder dat iemand het zou zien dat hij zelfmoord wou plegen maar het is hem nooit gelukt ps: Hij leeft nu nog steeds en hij ziet zijn leven en het doel van zijn leven niet zitten
Datum:
12-07-2018
Naam:
anoniem
Leeftijd:
11
Provincie:
Gelderland

Ik zit vast

Ik ben een meisje van 13 en op dit moment voel ik me ontzettend slecht. Ik lijk eigenlijk gewoon normaal, ik ga naar school, woon thuis met mijn gezin. Maar achter die dingen zit heel wat verborgen. Op school heb ik wel wat vriendinnen maar ik heb het gevoel dat zoveel mensen mij niet mogen en mij buitensluiten. Bijvoorbeeld toen we een aantal maanden geleden naar school fietsen (dat is 12 km.) altijd als we naar school fietsen werd ik opgehaald door 3 meiden. Aan het begin van het jaar ging het goed en kwamen ze me gewoon halen zeiden ze hoi en fietsten we samen door. Later werd dat anders en toen kwamen ze me nog wel halen Maar als ik de deur opendeed dan waren ze al door aan het fietsen en moest ik er maar achteraan en fietsten ik helemaal alleen in de groep tussen alle andere kinderen. Een tijdje later kwamen ze me gewoon niet meer halen en moest ik dus elke dag alleen naar school ( wat ik nu Nogsteeds doe.) op school zit ik alleen met 2 andere meiden en de rest daar praat ik niet mee en die negeren me. Er is een meisje en altijd als ik toevallig naar haar kijk en zij kijkt toevallig ook dan kijkt ze op een of andere manier altijd chagrijnig naar me.
Ik vind het niet zo erg op school maar altijd als er word gezecht dat we samen een opdracht moeten doen dan raak ik altijd in de stress omdat ik bang ben dat ik dan als enige overblijf. En soms is het ook gewoon moeilijk om andere kinderen het met een hele groep zo gezellig zien hebben.

Thuis heb ik het ook niet altijd even makkelijk.
Mijn ouders zijn altijd boos op elkaar. Ze maken dan ruzie om de kleinste dingen. Ze schelden elkaar uit en voor mij is dat verschrikkelijk om aan te horen, ik moet dan ook vaak huilen. Soms word een van m’n ouders boos op mij om die ruzies of gaan ze tegen mij gemeen over elkaar praten.


Ik denk heel vaak bij mezelf waarom heb ik dit? Wat heb ik fout gedaan? Waarom ik altijd?


Ik zit in de vakanties ( en ook gewoon met schooldagen ) dag en nacht op mijn kamer, want er is niemand om mee af te spreken en ik heb geen zin in al dat gezeur van m’n ouders.
ik zit zo vast op dit moment en zie voorlopig ook geen uitgang.
Datum:
11-07-2018
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Het is ook nooit goed, hoe goed ik ook probeer te zijn

Ik voel me depressief omdat ik moe ben. Waarom?
Omdat het in deze mensenwereld zo in elkaar zit dat je over je eigen grenzen heen moet gaan, en dan heb ik het vooral over het voldoen aan de normen en waarden van anderen, dus niet jouw eigen normen en waarden.
Ik ben een nette persoon die geen regels wil overtreden, en zelfs dan nog zou ik een slecht mens zijn, omdat ik door mijn autisme niet kan voldoen aan de normen en waarden van niet-autistische mensen.
Ook van de autistische mens wordt verwacht dat hij of zij zo moet zijn zoals de ander het wil, en door dat onvermogen (wat met mijn autisme te maken heeft) om jezelf aan te passen aan anderen, word je bestempeld als een slecht mens of iemand die niet deugd, zelfs al kan jij door je handicap gewoon helemaal niets aan doen.
Zo kon het gebeuren dat mijn zelfbeeld zo ernstig aangetast werd, dat ik zelfs met zelfmoordgedachten rondliep.

Welkom in mijn leven. Dit is hoe ik de mensenwereld heb ervaren, en nog altijd zal blijven ervaren als ik mezelf niet van mensen kan afzonderen en dus met mensen moet omgaan.
Maar nog sterker dan ooit, begin ik af te vragen waarom ik überhaupt zou moeten aanpassen aan de normen en waarden van andere mensen. Ik heb mijn eigen normen en waarden, en zolang ik andere mensen niet lastig val, dan moet dat gewoon geen probleem zijn. Waarom ben ik dan een slecht mens als ik niet met de normen en waarden van de mensenmassa mee kan gaan?

Ik probeer mezelf staande te houden d.m.v. meditatietrainingen. En ik geniet van de mystieke ervaringen die ik mag beleven. Mijn paranormale vrienden betekenen veel voor mij. Ook dit heeft bijgedragen de waarde van mijn leven opnieuw in te schatten, en het leven is te goed om weg te gooien.

Toch zet ik hier mijn verhaal neer, omdat ik ook in mezelf herken hoe ziekelijk de mensenwereld kan zijn, als je door je handicap (of welke reden ook) niet mee kunt gaan met de massa, of kudde.
Dan ben je ineens een raar of slecht mens, of zoiets.
En dat terwijl je helemaal niets aan kunt doen!
Datum:
10-07-2018
Naam:
MV
Leeftijd:
27
Provincie:
Groningen

Zelffmoord

Ik heb veel mee gemaakt en wil niet meer leven ik heb vee mee gemaakt geslagen door me ex vekracht en enigste en toen leerde ik iemand kennen en hij betekend zoveel voor me maar dat is voor bij nu stop ik veel
Moeite in hem ik wil mn leven niet meer .
Datum:
09-07-2018
Naam:
Annoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.