Levensverhalen (pagina 447)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mijn Zelfmoordneiging

Ik wordt anders behandeld dan anderen. en kan voor me gevoel niks goed doen.
de leraren pesten mij, en heb vorige week al een poging gedaan mijn leven te beindigen. helaas mislukte dit. kan iemand mij helpen.
Datum:
12-12-2011
Naam:
Giovanni
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

Donkere wolken

Ik voel me zo depri... Ik weet niet meer welke uitweg ik moet nemen.. .Ik voel zoveel pijn en verdriet... Ik WIL dat niet meer voelen... Enigste puntje waarom ik door zou gaan zijn mijn kinderen... Die wil ik toch niet bij de grootste klootzak op deze aardbol ondergebracht zien worden... Degene die alle vrolijkheid, spontaniteit uit mij heeft geslagen.. Al mijn vertrouwen in deze fucking wereld... Alles is weg... Maar wat hebben de kinderen aan mij.. .ik ben een waardeloze mama... Als ik niet van mezelf kan houden... waarom een ander dan wel van mij? Hoe kan ik kinderen opvoeden als ik zelf de dag liever niet meer door zou komen... Wat voor nut heeft het om nog te vechten voor mijn nieuwe relatie.. .Daar kan ik al niet de blauwe lucht door zien... Ook al leek alles een jaar geleden nog zo geweldig... Was het zo dat werkelijk ALLES geqwoon beter was als mijn ex... Dat ik het te rooskleuurig heb gezien... En daarom nu moet bloeden...
Ik ga proberen mijn auto voor een vrachtwagen te krijgen... Zodat ik misschien tussen 2 auto's weggeplet word... Wereld zou toch gewoon doordraaien... Zonder mij...
Datum:
12-12-2011
Naam:
iefje
Leeftijd:
32
Provincie:
Gelderland

zelfmoord

Ik ben 24 en weet niet goed wat ik met mijn leven verder aan moet. In mei heeft mijn vriend het uitgemaakt. Ik was hartstikke gek op hem. Hij is manisch-depressief en ergens "geloofde" ik hem niet wanneer hij zei dat hij me graag ziet. Hij probeerde het zichzelf te doen geloven. ergens zag ik dat er een einde aan de relatie zou komen. En zelf heb ik al jarenlang een eetstoornis. Ik geraak er niet van af, hoe hard ik ook probeer om ertegen te vechten. Ik had sinds kort de touwtjes terug in handen, dacht ik. Ik toonde me sterker dan ik eigenlijk ben. Vandaag werd het opnieuw te veel. Ik denk er vaak over na om uit het leven te stappen. Ik heb een warm gezin. En ik krijg veel kansen. Maar nu ik veranderd ben van kot, en aan mijn lerarenopleiding ben begonnen, krijg ik mijn vrienden van vorig jaar steeds minder te zien. (tijdsdruk, ander leven) Ik mis iets. Ben er ongelukkig door...
Datum:
11-12-2011
Naam:
Lotte
Leeftijd:
24
Provincie:
België

alles zit toch tegen

heey... fijn dat dit bestaat...ik ben er helemaal klaar mee... ben nu 21 jaar en heb nog nooit eens geluk mogen kennen ik woonde nog bij me moeder toen ineens het besef kwam he ik ben zwanger best kut op dat moment ma je gaat er tg vrolijker van worden tot dat het moment kwam dat je het tegen je moeder moet zeggen dat was het ergst ik kon me spullen pakken en vertrekken tot ziens zeg ma na een week kreeg ik mijn miskraam geen taal of teken van me moeder... dus met me vriend mee om daar tijdelijk in huis te gaan en tijdelijk is egt tijdelijk waarschijnlijk heb vandaag namelijk te horen gekregen dak vanaf volgend weekend echt op straat sta ik heb niks geen fam of vrienden waar ik heen kan ben verloren en ben verdwaalt heb geen plek om heen te gaan helemaal niks... dus hoe moet dat nou..? ik ben er klaar mee heb geen zin meer om te denken heb geen zin meer om te kijken naar andere oplossingen wil er mee kappen.!!!!!
Datum:
11-12-2011
Naam:
joyce
Leeftijd:
21
Provincie:
Groningen

in de war

Het begon allemaal zo'n 5 jaar geleden, ik maakte deel uit van een grote vriendenkring. Skaten en wiet, daar draaide het min of meer om. Ik was nieuw in de groep, de rest (of een groot deel ervan tenminste) kenden elkaar al van toen ze zeer jong waren. Door de wiet begon ik me ongemakkelijk te voelen, mijn ogen stonden vaak zeer rood, waardoor ik vaak het gevoel kreeg dat ik bekeken werd. Dat gevoel werd op den duur zodanig groot dat ik niet meer wilde afspreken met die groep. Ik bleef wel door roken... Ik werd ook niet meer zoveel uitgenodigd, misschien had het feit dat ik zelf niet veel meer liet weten hiermee te maken. Maar ja, ik voelde me niet meer goed in mijn vel bij hen dus vandaar... Nu is quasi alle contact met hen verbroken en vermijd ik die zelfs omdat ik me te ongemakkelijk voel bij hen. Begin vorig jaar raakte het uit met mijn vriendin (die deel uitmaakt(e) van dezelfde groep vrienden), ik was er helemaal van slag door. En ik was mijn vrienden kwijt en ik was mijn lief verloren. Sindsdien heb ik het gevoel dat de vriendschappen die ik heb oppervlakkig zijn. Ik vergelijk teveel met anderen... Vraag me vandaag welke vriend ik zou bellen als ik met een echt probleem zit, dan zou ik je geen naam kunnen geven. Ik voel me écht oninteressant en weet tijdens gesprekken vaak nooit wat te vertellen, waardoor ik dan als "awkward" overkom. Binnenkort is het oudejaarsavond en ik weet bij god niet wat met wie te doen. Dit weegt zeer zwaar op me door, ik vraag me iedere dag af wat ik mis doe en WAT IK MOET DOEN OM TERUG GOEDE VRIENDEN TE HEBBEN.
Datum:
11-12-2011
Naam:
Kevin
Leeftijd:
20
Provincie:
België

oma

Toen ik net geboren was wou mijn moeder me niet. Mn vader leed er heel erg onder en wist niet wat hij moest. Mijn moeder verzorgde mij niet en mijn oma kwam elke dag even kijken hoe het ging tot het op een dag ondraaglijk werd voor mijn oma.. Ze nam mij mee naar het huis van haar en opa. Hun hadden mij toen opgevoed. Ik was heel gelukkig en zag hun en mijn vader als mn ouders. Totdat ik 10 jaar was. Sinterklaas kwam aan en mijn oma nam mij mee naar zn aankomt zoals elk jaar. Alleen dit jaar was er iets niet goed met haar ze was ziek alleen ik had geen idee, niemand niet.. Die avond toen we weer thuis waren sliep ik bij mijn vader, die nacht stierf mijn oma aan een hartaanval.. De hele familie was er kapot van! Ze was mijn 2e moeder.. Ik wil zo graag naar haar toe... Ik heb t gevoel alsof ik niks meer heb om voor te leven ik wil gewoon naar haar toe. Het is al 10 jaar geleden maar het voelt nog als gister.. Mijn opa is dement en vraagt steeds aan mij hoe is het met oma en ik moet hem steeds opnieuw vertellen dat ze er niet meer is.. Ik heb er genoeg van ik wil weer bij de enige vrouw zijn van wie ik zoveel hou.. Zij was en is nog steeds mijn alles ik wil niet meer zonder haar leven..
Datum:
11-12-2011
Naam:
anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

de verlossing

voor mij is het leven een ware hel
alles mislukt of lukt na heel veel moeite
elke dag is een zware tocht door het leven
een leven die voor anderen zo normaal is
ik zie er geen einde meer aan komen alles is hels
ik weet geen raad meer
Datum:
10-12-2011
Naam:
stefan
Leeftijd:
24
Provincie:
België

zelfmoord plegen door ruzie et mijn moeder

ik heb al jarenlang ruzie met mijn moeder.
en het word steeds maar erger.
het begon gwn met naar boven worden gestuurd enzo.
hoe de meeste kinderen straf krijgen.
het is vandaag(nu) gwn te erg.
mijn moeder is weg met de auto ze wil zelfmoord gaan plegen.
het ergst is nog dat ze mijn hond chico mee neemt.
je mag alles van me afpakken maar van me hond blijf je af.
ik probeerde hem nog te pakken.
maar ze sloeg me en schopte me en ik heb nu een arm die bloed.
ik ben mijn leven zat.
ik zet er een dikke PUNT achter.
maar hoe,dat weet ik nog niet.
ik hoop gwn zo dat ze geen zefmoord pleeg.
ik kan mijn hond niet missen.
en als ik dood ben,vind mijn moeder het niet eens erg.
dat weet ik gwn zeker.
Datum:
10-12-2011
Naam:
anneiv
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

vluchten voor je eigen schaduw

Na een huwelijk van een aantal jaren kwam mijn vrouw erachter dat ze verliefd was geworden op een collega.
Eerste kerstdag 2006 kwam dit naar boven.
Wij waren bezig voor een kindje maar dit lukte maar niet.
Na mijn scheiding wist ik waarom omdat mijn ex partner de pil gewoon doorslikte.
Dit heeft een diepe wond in mijn ziel achtergelaten.wij hadden in mijn ogen een mooi en rijk leven vakantie's een leuk huis een auto en allebei een leuke baan.
maar het was niet genoeg om samen oud mee te worden.
Het verhaal van samen op die veranda zitten en kijken hoe ons leven er naar al die jaren uit zal zien ging in het jaar 2006 in rook op.
Na een lange strijd van alleen zijn met vallen en opstaan ben ik moe geworden.
Elke dag opnieuw dat masker op mijn gezicht zetten,en leuk doen en maar zeggen dat het zo goed met mij gaat.
Iedereen valt weg vrienden laten je vallen als een baksteen alsof ik mijn huwelijk op het spel had gezet voor een ander.
Kerstmis zal nooit meer dezelfde betekenis hebben als vroeger.
Ieder jaar word de wond opnieuw open gescheurd.
Als je zo diep in je ziel bent geraakt en smeekt om god voor een beter leven.
Maar het komt maar niet! er is geen potje voor dit dekseltje iedereen weet het beter jou tijd komt nog wel.
Weet je mijn tijd komt zeker dichterbij ik wil niet meer vluchten voor mijn eigen schaduw.
Datum:
10-12-2011
Naam:
niemand
Leeftijd:
42
Provincie:
Zuid-holland

GEEN ZIN MEER IN HET LEVEN

HALLO,LOTGENOTEN , HEEL VROEG KREEG IK EEN HERNIA , DAAR KWAM OIK BOVEN OP . EN WEER AAN HET WERK , NIET VEEL LATER KREEG IK ER WEER EEN (KUT)DE DOK ZIJ JIJ KOMT IN EEN ROSLSTOEL, NOU MOOI NIET IK VOND DE KRACHT OM ER BOVEN OP TE KOMEN , NU 6 JAAR GELEDEN VIEL IK VAN DE TRAP EN .. JA HOOR WEER RAAK , OM EEN LANG VERHAAL KORT TE MAKEN , WERD IK AFGEKEURD. EN DAARDOOR IN DEPRESIE BELAND ZONDER HET TE WETEN LIEP IK DAAR JAREN MEE ROND. VOND EN VIND NIKS MEER LEUK , IK HEB NA RUZIE MET MIJN VROUW EEN ZOOTJE OXICONTIN GESLIKT . MAAR DAT MISLUKTE ALLES UITGEKOTST, HET WAS MIJN TIJD NOG NIET DENK IK , TOEN WERD IK OPGENOMEN BIJ HET GGZ, 7 WEKEN LANG KUNNEN NA DENKEN , EN HET GING BETER. NU BEN IK NET EEN WEEKJE THUIS EN ALLES GING GOED , TOT AFGELOPEN VRIJDAG IK SCHROK MEZELF ROT, DAAR WAS DE GEDACHTEN WEER,VOLGENS MIJ ZIJN MIJN VROUW EN KINDEREN BETER AF ZONDER MIJ (NOG GEEN MIN LATER NEE MAN HOU OP MET DIE ONZIN)NOU BEN IK BANG DAT HET MISCHIEN TOCH GEBEURT . WANT STIEKEM KOMEN DIE GEDACHTEN OMHOOG , HEEFT IEMAND TIPS OM DEZE GEDACHTEN TE LATEN STOPEN , EN NIET MEER OMHOOG TE KOMEN , WANT OOK AL BEN IK SOMBER . IK GENIET VAN MIJN ENGEL EN KIDS , MVG RON
Datum:
10-12-2011
Naam:
RON
Leeftijd:
46
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.