Levensverhalen (pagina 444)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

.

Ik heb er genoeg van me broer me zussen me ouders ze pesten mij allemaal maar ik durf mezelf niet te snijden maar ik durf het tegen niemand te zeggen mijn vriendin weet wel van thuis dan mijn ouders mij slaan enzo en dan mijn vader elkedag dronken is en mijn moeder dan slaat maar niet dat ik dood wil maar dat durf ik ook niet te zeggen maar ik wil dood en dat is het enige wat ik wil voor de rest hoef ik helemaal niks xx
Datum:
17-12-2011
Naam:
len
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

Vallen

Ik val.
Al twee maanden.
Zou de val oneindig duren?
Nee.
Het vallen houdt binnenkort op.
Opstaan gaat niet meer.
Datum:
17-12-2011
Naam:
T
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

ik wil niet meer

Na een relatie van 8 jaar heeft mijn vriendin het. vorige week beeindigd. we hebben 3jaar geleden een huis gekocht.
Plots vertelde me ze dat ze niet meer voldoende van me houd.terwijl ze me 2 maanden geleden nog vroeg of ik aan kinderen wilde beginnen met haar.

Van binnen doet alles pijn en heb geen wil meer om verder te gaan. in de avond lig ik met mijn medicijnen in mijn hand klaar om het te beëindigen.
Ik kan gewoon niet verder zonder haar. ik heb mijn brief al geschreven voor het einde. maar iedereen zegt dat het wel weer goed komt terwijl ik elke seconde aan haar denk. ik weet niet meer wat ik moet
Datum:
17-12-2011
Naam:
rené
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-brabant

Mijn pijn

Ik ben geboren op Curaçao, in mijn jeugd ben ik veel gepest door andere kinderen. Toen ik 16 was kreeg ik een vriendin, 1,5 jaar later raadde mijn vader mij af op de fiets naar haar te gaan door slecht weer, ze joyride haar ooms auto om naar mij toe te komen, helaas ze verongelukte. Ik gaf mezelf de schuld voor dit alles, 2 jaar later vertrok ik mede daardoor naar Nederland. Ik zonderde mij af van alle familie. Dacht het draad weer op te kunnen pakken maar kwam racisme tegen en onbegrip en alle narigheid eromheen. Ik besloot mijn dienstplicht te vervullen en bleef toen in get. Leger kreeg door mijn ervaringen uit het verleden het gevoel mij te moeten verdedigen en presteren boven de rest, kwam zo bij het korps commando troepen ten tijde van conflict in Bosnië. Kwam mer trauma's terug zelfmoord nijgingen en meer. Bij instanties was weinig aan te doen ze probeerden weer regelmaat in mijn leven te krijgen, ik koos om te leven en stortte mij op indiaanse geloof dromenvangers posters met indiaanse teksten van wijsheid enz. Door een ex erin geluisd voor een baby en daarna verlaten. Vond ik 2,5 jaar geleden de vrouw van mijn dromen. Relatie ging met ups and downs maar ik was gelukkig met haar tot afgelopen zomer we zouden naar Curaçao last minute gekocht, krijg ik op werk te horen dat ik geen vrij kan krijgen. Ze is alleen gegaan en was bij terugkomst boos en teleurgesteld, een jaloerse vriendin van mij vertelde haar dat zei ook met mij heeft was de druppel. Ik probeer nu 2 maanden op te krabbelen maar kom tot de conclusie dat het niet werkt, daarom heb ik besloten dat ik niet meer verder wil. Voor mij geen pijn meer.
Datum:
16-12-2011
Naam:
X
Leeftijd:
39
Provincie:
Groningen

geen hoop meer

het begon allemaal toen mijn ouders gingen scheiden, mijn pa had een andere vrouw gevonden zij wou hem voor het geld en hij wou haar voor de seks.
vanaf toen ik bij mijn ma woonde voelde ik me al leeg, maar ik was blij dat mijn oudste broer bij mij pa ging wonen omdat hij me altijd sloeg enzo. nu is mijn probleem dat mijn andere broer me begint te slaan hij zet me ijsbeentjes (heel harde) en slaat grote blauweplekken op me zonder reden. altijd als we op school l.o. hadden droeg ik een pull over mijn t-shirt zodat ze het niet zagen maar bij het omkleden had een meisje het gezien en bekeek me heel raar en ik wist dat ze het door ging roddelen tegen haar vriendinnen.
altijd als mijn broer me slaat gil ik als een gek van de pijn, en mijn ma? die doet niks die doet gewoon verder met wat ze doet en doet alsof er niks aan de hand is.
van de pijn en verdriet begon ik me te snijden want ik was het beu om als boksbal behandeld te worden. van snijden kwam het langzaam aan tot zelfmoord pogingen omdat ik ook al ruzie kreeg met mijn pa en ik daar ook al niet meer welkom was
nu dreigt mijn ma me uit huis te gooien omdat ik een grote mond heb omdat ze nooit ertussenin komt als mijn broer me slaat en ze roept altijd dat ik niet leer omdat ik vindt dat het geen zin heeft omdat ze me toch het gevoel geven alsof ik nooit iets goed kan doen of dat ik iets waard ben.
en als ik uit huis vlieg kan ik nergens naartoe want ik heb bijna niemand
dus daarom heb ik geen hoop meer
in een toekomst , leven,....
Datum:
16-12-2011
Naam:
evy
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Wrm geen zelfmoord ?

Ik ben al zoveel mensen verloren even een blik op mijn leven :

2 jaar : Mijn opa die overleed en die ik me nu niet meer herinner

7 jaar : Mijn oma die alles voor mij betekende die overleed.

9 jaar : mijn beste vriendin die overleed aan een vreselijke ziekte waar ze bijna niks aan konden doen . Haar zusje heeft dezelfde ziekte en soms zie ik haar zusje ook nog ;s

12 jaar : Mijn meter ( oma ) die juist achter mijn communie overlijdt , en mijn allerbeste vriend , mijn hondje waarmee ik ben opgegroeid tot mijn 12de . Wij waren beste vrienden onafscheidelijk , hij was lief , de enige die mij begreep , hij moest door dezelfe situaties als ik . En nu is hij weg :(
Mijn broer is namelijk homo : mijn mama accepteerd dat , maar mijn papa was woest , hij had bijna mijn broer geslagen , die gedachte en die beelden van toen spoken nog altijd rond in mijn hoofd . Mijn broer die huilend naar boven rende , mijn papa die op de deur slaagde ( en zijn hand pijn deed ) , mijn mama en ik wenend in de zetel en dan kwam mijn opa ook nog omdat mijn mama uit angst belde . Die moment vergeet ik nooit meer .

13 jaar : mijn achternicht die sterft aan kanker . Mijn papa die heel de tijd ruzie zoekt met mij , mijn ouders die redelijk veel ruzie maken . Ik kan het niet meer aan . Kheb nu al veel littekens .

Maar ik besef dit : Je moet niet wenen om wat er niet meer is , maar glimlachen om wat er geweest is .

Ik mis mijn hondje vaak in bepaalde situaties , hij was mijn beste vriend .

Door al die dingen uit mijn leven heb ik tijdje geleden voor het eerst gerookt , zodat ik alles kan vergeten .

Maar het heeft echt niks geholpen , ik dacht misschien ben ik gelukkiger maar nee helemaal niet .

Ik leef gewoon verder , soms blijer soms verdrietig maar het leven gaat door ..
Datum:
16-12-2011
Naam:
L.
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Drang

Sinds ik gestopt ben met de drugs ben ik in een enorm gat gevallen. Mijn vrienden kon ik niet meer zien, ging afkicken en ik moest het leven leuk proberen te vinden. Dit is mij enorm zwaar gevallen. Ik miste mijn leven, het snelle, onverantwoorde. Ik haat realiteit, ik haat de "nuchtere" ik. Ik haat de maatschappij, waarbij het bijna belangrijker is wat je doet, dan wie je bent.

Zou willen dat ik dezelfde kick krijg van mijn nieuwe vrienden, mijn werk (designer) maar ik voel het niet. Vaak denk ik dat ik liever door ben, ben totaal waardeloos en voeg niets toe aan deze prestatie maatschappij. Ik slik medicatie en loop bij een psycholoog, maar het lijkt wel of mijn hele omgeving alleen maar blij is dat ik geen drugs meer doe.

Rot
Datum:
16-12-2011
Naam:
s
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-holland

ik haat mijn leven

elke keer word er gezegt dat ik niks goeds kan doen ik voel me zelf ook gewoon nutteloos ik heb een vriendin waar ik heel veel van hou en die ik nie in de steek wil laten ik moet steeds in me eentje thuis zitte omdat het op sgool ookal niet goed gaat ik zie me vrienden maar heel weinig ik voel me eigen heel slecht in 2006 14 februari is mijn vriendin overleden op de dag dat we 3 jaar zouden hebbe ik heb hier nooit over kunnen praten ik wil er ook niet meer over praten ik heb soms nog de gedachtes om zelfmoord teplegen ik weet alleen niet hoe groetjes prince
Datum:
15-12-2011
Naam:
Prince
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

bang

Ik word al n tydje verd8 v homo, maar ik ben dat helemaal niet, hoe ga ik hier mee om?
Datum:
15-12-2011
Naam:
j
Leeftijd:
19
Provincie:
Zeeland

.

Ik heb zoveel pijn & voel mij zo koud vanbinnen. Stond net op het punt om iets te doen, maar toch won mijn hart het en dacht ik aan al de mense die mijn graag zien. Ik ben gewoon bang voor het moment, dat ik geen remmingen meer heb.. Ik weet niet wat de goeie manier is om te vechten
Datum:
14-12-2011
Naam:
.
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.