Hey allemaal, iedereen weet dat je al diep in de shit moet zitten voor je op een site als deze uitkomt. Iedereen voelt een pijn in zn hart, zo pijnlijk dat we overwegen om uit het leven te stappen. Ik vind het knap dat er zijn die hun verhaal zo openlijk vertellen want het is moeilijk. Ik? Ik heb ook mijn portie verdriet gehad, op mn 17de stak iemand tijdens een banale ruzie een paraplu in mn gezicht... resultaat? Punt kwam onder in mn oog terecht en vanaf dat moment was ik aan 1 oog blind, zwart is het enigste wat ik nog zie aan die kant... weet je het blind worden op zich had ik niet zoveel moeite mee wel met het feit dat mn slechte oog scheef ging staan zodat ik soms scheel kijk, geloof me dat is 10 keer erger als niks meer kunnen zien aan 1 kant. 15 jaar geleden is het nu en wat ik ervaren heb is dat de mens een van de wreedste wezens is wat er rondlopen op deze blauwe bol. De opmerkingen, de vernedering, de schaamte. Iemand recht in zn gezicht uitlachen is hard... je behandelen als een simpele, ik probeer altijd goed te doen voor anderen en als dank wordt je behandelt als een zwakkere en maken ze er misbruik van. Je wordt harder na een tijd dat wel maar toch er zijn situaties of mensen waar je je niet tegen kunt wapenen. Die gaan zo door je muur heen en steken je door je hart in je ziel.
Ik ben gescheiden nu al een jaar of 7 en al meer als een jaar alleen nu, gelukkig heb ik een lief zoontje die ik af en toe zie en die het zonnetje in mn leven is. Hij houdt heel veel van zijn papa en dat haalt me heel vaak uit de donkerste dagen van mn leven. In de ogen van je kind zie je echt wat je waard bent daarom kan ik ook niet vertrekken hier, hij zou het niet begrijpen en het me misschien altijd kwalijk nemen, altijd denken dat hij niet goed genoeg voor mij was...
Financieel heb ik het ook zwaar, ik woon alleen, moet alle kosten alleen dragen, ben interim, geen zekerheid en de laatste werkdag van 2011 heb ik ruzie gehad met de collega waar ik mee moet samenwerken omdat die mij behandelde als een stuk stront, ik dacht ik ga het proberen vol te houden tot ik mn vast contract krijg, dat ik me over 1 ding al geen zorgen meer moet maken maar hij heeft me zo het bloed onder mn nagels uitgehaald dat ik uitgevlogen ben en nu ben ik bang dat ik binnenkort op de bureau zit en mn werk ook nog kwijt ben, hoe ga ik dan alles betalen? Ik kom nu al bijna niet toe.
Weet je wat wel goed is als je erge dingen meemaakt? Je zult het ook al meegemaakt hebben dat je door je ervaringen wijzer wordt, meer begrip hebt voor de miserie van anderen, een beter mens wordt voor anderen, doen wat zij niet met jou doen, proberen zelf wat licht te brengen in deze duistere wereld waar alles draait om ikke ikke ikke
maar tis zo moeilijk soms om niet op te geven ik weet het, ik heb daarstraks verhalen van jullie gelezen en ik heb geweend, geweend dat jullie zoveel verdriet hebben en nu, nu ik mijn pijn tussen die van jullie gezet heb wil ik jullie nog 1 ding zeggen... ik hoop dat ik 1 iemand kan redden met deze woorden: geef alsjeblieft alsjeblieft niet op, doe het voor je ouders, voor je kind, voor de vrienden die je achterlaat, geef niet toe aan die drang om jezelf te doden, geloof dat er betere tijden komen en weet dat wanneer de nacht het donkerste is de zonsopgang nabij is...
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.