Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.
alles door school
snachts huil ik, omdat ik niet de prestaties kan leveren die iedereen van me verwacht. school gaat heel slecht mijn cijfers dalen steeds. het klinkt misschien sneu dat dit mijn reden is. maar ik heb het gewoon heel zwaar met de gedachte dat dit door zal blijven gaan tot mijn achtiende want van sommige vakken kom ik gewoon niet af. ik leer me dagenlang suf met als resultaat een 4. vrienden van mij leren een uurtje en hebben een 7 of 8. ze lachen dan om mij. maar eigenlijk weten ze niet de schade die ze daarmee aanrichten. ik wil soms wel weglopen en nooit terugkomen of me van een flat gooien, alleen maar om er vanaf te zijn. maar dan komt er een avond dat je met je ouders op de bank zit en lekker een film kijkt. dan denk ik... wil ik dit alleen maar door school? wat is dat voor iets doms! dit is toch de betere kant van het leven? nu ik dit typ is het half 10 en nog maak ik huiswerk, ben al de hele dag bezig geweest, mijn ouders zijn weg, dit is zou zo'n moment waarop ik mijn zakmes bij mijn keel zou willen houden en gewoon alles stop zetten.
Datum:
11-01-2012
Naam:
sjoerd
Leeftijd:
15
Provincie:
Friesland
houdt het dan nooit eens op
Ik ben een alleenstaande moeder en voed mijn kind helemaal alleen op. Zoveel ellende meegemaakt vroeger tot aan nu dat ik niet weet waar ik moet beginnen. Ik kan niet meer, werk keihard en daarnaast volledige zorg voor mijn kind. Mijn energie is op en tijd of geld voor leuke dingen is er niet. Altijd overleven elke dag weer en nu komt de bom voor de zoveelste keer.. ik kan niet meer. Ik ben op. Enige waar ik voor leef is voor mijn kind heb geen andere redenen meer. En voor mijn kind MOET ik, dat ben ik haar verschuldigd en heb ik haar bij haar geboorte beloofd. Maar het besef dat mijn kind mij altijd ziet lijden en zwoegen, nooit vrolijk of gelukkig ziet, altijd maar weer nee verkopen, altijd maar weer druk. Dan denk ik dan is ze beter af bij een ander. Stomme kutwereld, je word steeds moeilijker, slechter en onbewoonbaarder. Hoe ik ook vecht en wat ik ook doe het lukt me niet.
Datum:
11-01-2012
Naam:
Wolk
Leeftijd:
35
Provincie:
Utrecht
geen hoop meer
ben zo verdrietig meer kan ik niet zeggen
Datum:
11-01-2012
Naam:
harrie
Leeftijd:
49
Provincie:
Limburg
met pijn en verdriet
wil hier even mijn verhaal kwijt,, puur omdat ik gewoon echt niemand heb waar ik het tegen kan zeggen..
loop nu al maanden met gedachten rond,, ik slik die pillen en tis klaar.. hoevaak ik niet bij de medicijnkast sta.. maar dan hoor ik me kleine meis,, en ruk me los van die gedachten.. voor mijn kinderen wil ik blijven,, hun zijn denk de enige die mij nog een beetje nodig hebben..
het leven kan soms zo oneerlijk zijn,, en ben echt zo jaloers op de mensen om me heen,, kan er niks aan doen..
leven is al zo moeilijk,, zeker als je niemand heb die je even een duwtje in de rug kan geven.. je even op pept, "joh het komt goed ben dr voor je"
vanaf me 14de ging alles berg afwaards..
vader verdween uit me leven even als me grote broer en zus.. moeder die niet spoor,, agressief en geweldadig is.. 15 jarig leeftijd bijna verkracht,, 3 jongens ( geen nederlandse afkomst) trokken me van de fiets af,, zat bij een vriendin achter op,, dwongen me om handelingen bij hun te doen,, omdat ik dit niet deed werd ik in elkaar getrapt, bespuugd,, ik gilde het uit tot me vriendin terug kwam met haar moeder.. ze hoorde haar roepen en mij,, wederom weer een trap in me gezicht.. en ze rende weg.. heb dit veder aan niemand anders kunnen vertellen schaamde me dood.. ik was zon sterke meid,, die door 3 jongens de grond ingetrapt werden,, meisje met de grote mond,, werd een meisje met heel veel waantrouw,, en vertrouwde niemand meer.. dit heeft veel effect gehad,, nu nog... ben nu een volwasse vrouw van 3 kinderen,, leeftijd 0 tot 6.. 5 jaar relatie met me huidige vriend.. voor hem is sex en alles heel belangrijk,, maar heb nooit het hoofdstuk van toen af kunnen sluiten.. ons relatie staat op springen,, puur omdat ik bepaalde dingen niet wil.. nu ben ik 10 maanden geleden bevallen van me kleine meis,, en loop al zeker een half jaar emt de gedachten,,iedereen is zo veel beter af zonder mij,, ik maak me vriend dood ongelukkig,, ben geen goede vriendin want vertrouw niemand,, vader heeft vast een goede reden waarom hij mij uit zijn leven heeft gebannen.. en dan nog niet te spreken over alle schulden!! hoe hard ik het ook probeer we houden onze hoofd net niet boven water,, kinderen missen niks hoor,, proberen zo goed mogelijk te doen dat hun er niks van merken,, maar wij daar in tegen,, eet al dagen geen ontbijt en middag eten.. lukt me ook niet totaaaaal geen honger.. maar ook puur omdat ik het wil besparen.. heel slecht weet het,, de laatste 2 weken is het gevoel van zelfmoord zo sterk aanwezig.. voel me zo nutteloos,, ben deprie en ben mega snel boos,, huil super snel om niks.. mijn vriend is neit gelukkig,, en de kinderen hebben in deze staat ook niks aan mij.. voor hun zou eht ook veel beter zijn als me vriend een nieuwe vriendin krijg,, 1 die met hart en ziel van me kinderen hou en hun wel kan geven wat ik niet kan,, een stabiele moeder.. maaar dan schrik ik van die gedachten.. wil niet missen hoe mijn kinderen groot worden,, hoe zij kinderen krijgen,, en hun laten weten dat ik altijd wat er ook mag gebeuren vor hun klaar sta hoe erg hun ook in de problemen zitten,, zal altijd proberen ze te helpen als zou het me leven kosten.. ik wil er voor hun zijn,, en niet zo als mijn ouders,, zal hun nooit in de steek laten,, en dat is weer de gedachten die mij weer boven water hou,, mijn liefde voor mijn kinderen,, maar het is zo moeilijk,, de ene moment wil je dood,, andere moment kan je het niet voor je kinderen.. mijn kinderen zijn de redens dat ik hier nog ben,,
Datum:
11-01-2012
Naam:
ikke
Leeftijd:
26
Provincie:
Zeeland
waardeloos
Vanaf de dag dat ik ben geboren breng ik niets anders dan ongeluk.. Mijn leven is een grote hel zonder dat ik daar een rustmoment van krijg. Op de basisschool was het het pesten dat alles hel maakte thuis was ik nooit goed genoeg.. Toen ik van t lelijke eendje naar een zwaan begon te veranderen begon iedereeen me te gebruiken.. Tegen mijn zin in ben ik oo 13 jarige leeftijd verkracht door een 24 jarige tienerleider uit de kerk.. Daarna kon het me niet meer schelen en liet me gebruiken door iedereen.. Stemmen in mijn hoofd diw nooit ophouden pijn in mijn hart zo intens zo verschikkelijk.. It never stops.. Toch komt er iemand in mijn leven die mij probeert te redden.. En voor een aantal jaren was ik van hem en ginf het war beter.. Maar wat deed ik? Ik moest alles kapot maken.. Ik ben verschikkelijk en weetje zelfmoord verdien ik niet eens.. Ik verdien zo erg te leiden.. Voor zolang ik me kan herinneren wil ik er een einde aan maken maar zelfs dat verdien ik niet.. Therapie helpt voor geen meter.. Ik ben alles kwijt Alles! Ik voel mezelf steeds meer verdrinken ik verlies mijn verstand.. Het kan me niet meer schelen ik ben al dood van binnen.. Just a zombi living this shamefull useless painfull life.. Not knowing who she iss
Datum:
11-01-2012
Naam:
Roos
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland
Heb mijn eigen leven en liefde verpest
Ik had alles wat ik wou, na zoveel jaren alleen te zijn, trof ik op m'n werk de man van m'n dromen, het klikte van het eerste moment tussen ons. Ik beleefde de mooiste tijden met hem, liefdevolle tijden zoals ik nog nooit eerder had meegemaakt. Hij heeft me zoveel nieuwe dingen laten ervaren, hij heeft me leren schaken en koken, hij heeft me geleerd om ook van mezelf te houden. Ik had nooit eerder zo sterk het gevoel van oprechte liefde, hij was werkelijk de ware voor mij. We hadden wensen en dromen zoals trouwen en kindjes, nooit eerder wekte iemand dat verlangen bij me op. Ik wou hem echt m'n hele leven liefhebben :'( En dan ineens verpest ik het door teveel gedronken te hebben en weet ik veel waarom hem in het wildeweg ben beginnen te slaan in z'n gezicht, tot bloedens toe. Ik was zo zat, ik zag vanalles voor me, ik zag hem de hele tijd met anderen praten, ik zag hem over de rug van een ander meisje strelen, maar ik zag dit allemaal met mijn zatte ogen. Ik WIST dat ik alles voor hem betekende en waarom oh waarom drink ik dan zoveel en word ik agressief en sla ik hem in z'n gezicht? Hij had drie grote schrammen, ik ben zo geschrokken van mezelf, dat dit uit mij kon komen, ik die nog niet eens een vlieg kan doodmeppen, maar ik mep wel op m'n enige grote liefde :'( Hij heeft me laten vallen, hij zei dat het niet goed te keuren was dat iemand dit bij hem deed :'( :'( :'( ik ben kapot, ik haat mezelf, dat ik dit heb kunnen veroorzaken !!!!! Zoiets moois hebben, zo'n goed iemand hebben die alles voor me doet en voor me zorgt, en dan verpest ik het gewoon zelf door zattigheid en slaan !!!!!!!!! :'( :'( Sorry zeggen hielp niet meer, hij wou het niet en al z'n gevoelens die ooit zo sterk waren, waren door mijn gedrag ineens volledig verdwenen :'( :'( :'( Ik was bijna iedere dag bij hem, ik hield zoveel van hem en van z'n lieve hondje :'( Nu zie ik hen niet meer, ik ga er kapot aan :'( :'( Nog meer ga ik kapot eraan dat ook heel wat mensen mijn gedrag hebben gezien, ik durf hen niet meer onder ogen komen, ik sluit mezelf op, ik durf nergens meer te komen :'( :'( zij denken nu heel slecht en verkeerd over mij :'( en ik ben de liefde van m'n leven kwijt :'( :'( door m'n eigen SCHULD !!!!!!!!!!!! Ik wil niet meer met dit klote schuldgevoel leven, ik probeer al 3 dagen maar het lukt me niet, ik vergeef het mezelf nooit !!!!! Zo lang droomde ik van iemand lief te kunnen hebben, dan vind ik hem en verpest ik door me slecht te voelen omdat hij me niet wou vastnemen, ik bedoelde het thans heel goed en lief, ik wou hem wat troosten op een slecht moment, maar ik kreeg geen enkel gebaar van dankbaarheid terug en dat deed pijn en deed me zoveel drinken en hem uiteindelijk slaan, ik voelde me zo onzichtbaar op dat moment :'( :'( Maar nu ben ik écht alles kwijt en wil ik het liefst onzichtbaar zijn voor alles en iedereen !!!! :'( Al van zondag lees ik alleen maar op sites van zelfmoord, ik word gek van m'n eigen gedachten en vooral moe van mezelf, extreem moe. Ik hou zielsveel van mijn mama, papa en broer en ik wéét dat zij zelf volledig kapot zullen zijn als ik hen in de steek laat, vooral m'n mama omdat onze lieve oma ook reeds gestorven is vorig jaar, zij was voor mij als een tweede mama aangezien ze altijd bij ons had gewoond.. Als ze nu ook nog eens haar dochter verliest, pleegt zij zelf ook zelfmoord denk ik zo :'( Het doet me zo schuldig voelen om haar zoveel pijn te moeten doen, maar om zélf zo vol schuldgevoelens te moeten zitten en de dagen nu te moeten doorstaan, dat lukt me gewoon ook niet !!!!!!!!!!!!!!!! :'( :'( :'( :'( Ze kunnen wel zeggen: jij bent zo mooi, je hebt een mooi lichaam, je hebt mooie haren, je bent goed in sporten, je bent zo goed met kindjes, je mag trots zijn op jezelf als persoon!!! Alles goed en wel, ik mag dan wel al die kwaliteiten bezitten, maar dat wil niet zeggen dat ik mezelf gelukkig VOEL, ik voel me slecht, verdrietig en schuldig tov mezelf, ik doe mezelf verdriet en ik ben nu het kostbaarste geschenk dat ik ooit mocht krijgen, kwijt. DOOR MEZELF. Dus ik wil niet meer leven. Ik ben gewoon bang dat het heel veel pijn gaat doen, ik ga erg angstig zijn als het moment aanbreekt. Morgen zouden we normaal x aantal tijd samen zijn, ik wil niet dat die dag komt.. Help me aub iemand want ik wil naar de eeuwige duisternis toe !!!!!! :'( :'( :'( :'(
Datum:
10-01-2012
Naam:
E*
Leeftijd:
26
Provincie:
België
Ik weet het niet meer..
Opgegroeid in strijd tussen oma en moeder, deels opgegroeid bij oma, deels bij moeder. Beiden zijn psychisch niet stabiel. Vader leeft in een ander land en kan ik niet op bouwen. Wel een heel lief broertje die ik nu helaas weinig zie. Verder geen familie hier. Niks om op terug te vallen dus ben ik op mezelf gaan wonen om tussen de strijd uit te komen. Maar de eenzaamheid slaat toe. Enige familie die ik had hier is weggevallen door kanker.
3 jaar geleden heb ik een hele lieve jongen ontmoet. Hij was dol op mij, ik later pas echt op hem en toen ben ik volledig voor hem gegaan maar toen was hij eigenlijk al klaar met mij. Anderhalf jaar met hem naar bed geweest in de hoop dat ie echt voor me wilde gaan. Bij hem was ik altijd eventjes gelukkig. Maar nadat ik had gelogen over naar mijn mening iets heel kleins was ie het honderd procent zat en wilde die al helemaal niks meer met me. Daarna nog wel contact gehad en met elkaar geslapen. Maar nog steeds wilde hij niks opbouwen. Dit heb ik hem verweten, geroepen dat hij me al die jaren gebruikt had en het mij niks opgeleverd had. Nu is hij boos dat ik zeg dat ik hem gebruik en ondanks dat ie eerst zei dat ie er altijd nog voor me zou zijn roept ie nu dat ik hem volledig met rust moet laten. Hier probeer ik al maandenlang overheen te komen en ik ben zeer feministisch van nature en vindt dat een vrouw niet afhankelijk van een man moet zijn. Maar hoe graag ik ook wil, ik kom er niet overheen. Ik blijf contact met hem zoeken en hem verwijten maken. Ik blijf met hem in m'n hoofd. Terwijl de dingen die in mijn familie spelen veel heftiger zijn en ik begrijp maar niet waarom ik niet over deze jongen heen kan komen. Ik kan nergens meer echt van genieten, kan niet meer gelukkig zijn. Sinds we met elkaar naar bed zijn gegaan en hij steeds minder gek op mij werd ben ik niet meer echt gelukkig geweest. Sterker nog ik ben op. Ben kapot. Net weer een poging gedaan om deze jongen een schuldgevoel aan te praten, hem te laten inzien dat het echt not done is jarenlang met me naar bed te gaan en vervolgens ervoor te kiezen me te laten vallen. Maar steeds creëer ik voor mezelf nog meer afwijzing. Ik wil weer gelukkig zijn. Maar het lukt echt niet en mijn geduld raakt op. Waarom laat ik m'n leven leiden door zo'n eikel.
Datum:
09-01-2012
Naam:
Bella
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland
verlossing
Sinds 13jaar in de schulden.. Geen huis, geen geld, geen toekomst. Alleen maar schulden.. Maar wel iedere dag gewerkt :( En wat zijn we ermee opgeschoten.. helemaal niks.. Overal bijstandtrekkers.. Overal nep schuldaneringen..En ik? Netjes belasting betalen en dieper de schulden in zakken.. Ik haat mijn leven.. Heb geen poging tot zelfmoord gedaan.. Maar als ik iets doe, dan gebeurt het ook.. Heb er geen poging voor nodig.. Duurt niet lang meer voordat ik weg ben..
Datum:
09-01-2012
Naam:
anonimo
Leeftijd:
31
Provincie:
Noord-brabant
...
hallo iedereen ik heb zo'n slechte rapport ik voel me niet goed en iedereen plaagt me omdat ik zo lelijk ben... Mijn leerkrachten vinden me dom, dit zeggen ze zo kan iemand me helpen? Ik wil nu echt dood, ik heb al geprobeerd maar het lukte me niet. Ik zal wachten tot vrijdag morgen, als het echt niet gaat dan verlaat ik deze domme wereld!
MVG
Datum:
09-01-2012
Naam:
An
Leeftijd:
16
Provincie:
België
Voor moedertje aarde
Lieve jongens en meisjes,
Wat kunnen we toch gigantisch in de knoop zitten, ik soms ook hoor, gisteren nog en straks misschien weer. En soms moet je dan alleen zijn, als een gewond dier dat zich tijdelijk terugtrekt. Op krachten komen om weer aan te sterken, jezelf uit te spreken, soms een helpende hand te accepteren - het afrikaanse Ubuntu - en zonder het zelf te weten die ander te helpen soms door alleen aanwezig te zijn. Om je vervolgens weer terug te trekken om je de ervaringen positief en negatief weer eigen te kunnen maken als het ware. Net als ademhalen, blijf ademhalen bij voorkeur diep van onder uit de buik. Wat doen we onszelf toch vaak tekort, de mensheid is daar een meester in, jammer en dat mag anders. Er is zoveel om je over te verwonderen en natuurlijk is het leven een onverklaarbaar fenomeen waar we eigenlijk niet om gevraagd hebben. Er staan grote veranderingen voor de deur, mensen zoeken elkaar meer en meer op op zoek naar kwaliteit van leven met respect voor de aarde en de natuur. Zie Occupy, Transition Towns, Pemacultuur, tuinen, samenleven en werken de tuin van Eeden. Symboliek? Maar wel een opbeurende en praktische. Moedertje aarde heeft ons nodig!!! Wij zijn die kosmos, dat onnoemelijke wonder, aarde, dat leven, die natuur of van mij part God. Geniet ervan, duik erin, leer, ervaar en deel. En dat je (soms) somber bent mag ook best, dat hoort er een beetje bij. Maar geef het een plekje maak het niet te groot want je bent meer waard dan je je in je stoutste dromen voor kan stellen.
Hieronder zomaar een paar linkjes die je wellicht een beetje op weg kunnen helpen als je het even - want waar hebben we het over op kosmische schaal - niet ziet zitten.
Ik wens jullie allen het allerbeste. We zien elkaar. Ga op onderzoek, wees kwetsbaar, twijfel, stel kritische vragen, slinger je liefde de wereld in, in kadans, adem in adem uit.
Zelf genruik ik vaak het orakelboek de I Tjing waar ik veel aan heb als het gaat om mogelijke conflicten met de zogenaamde buitenwereld (die jou mestal een spiegel probeerd voor tehouden - je vijand is je beste vriend) dan wel met de binnenwereld (wta je nu werkelijk goed kan en wilt doen, we vullen elkaar aan).
Kweet niet of ik het zo een beetje goed heb opgeschreven maar het komt redelijk onversneden naar buiten dus zal wel goed zijn. Ben natuurlijk van alles vergeten te melden.
Wees goed voor jezelf.
Tom
Datum:
09-01-2012
Naam:
Tom
Leeftijd:
51
Provincie:
Zeeland
