Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.
Weet het gewoon niet..
ik ben 14 en heb echt geen idee wat ik moet doen.. Mij moeder is overleden, Broer is aan de drugs, halve famillie is dood of zijn gewoon weg gegaan, ik drink, mijn zus vind dat ik niet spoor, tante zit in een inrichting (is manisch depresief en agressief), mijn oma heeft net een dubbele tia gehad, me pa is bijna altijd weg of negeert me, bijna alle leraren vinden me zwaar vervelend (en dat late ze merken), ben echt heel erg lelijk en dik, heb zelfs nog nooit gezoend en wil eigenlijk gewoon deze haat dragende wereld verlaten, maar hou me elke dag in leven omdat ik weet dat mijn beste vriendin me nodig heeft en ik haar geen pijn wil doen, ik ben sinds 2 weke gestopt met eten en snij mezelf heel soms om mijn pijn te verlichten.. vandaag werd ik weer uitgescholden voor lelijke kkerheor.. en ik denk dat ik vanavond toch maar verdwijn, dag wereld!
Datum:
12-01-2012
Naam:
Anoniem..
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant
wat nu...
ik heb mijn verhaal al eens eerder gedaan hier, maar ik heb het gevoel dat ik nooit dieper heb gezeten dan vandaag. Mijn vriend heeft het vandaag uitgemaakt, na een relatie van een jaar. Het ging dan weer wel en dan weer niet goed. Onze laatste ruzie ging er heftig aan toe. Hij sloeg me, en ik heb de lelijkste dingen tegen hem gezegd die ik maar kon zeggen, en waar ik heel veel spijt van heb. ik weet dat sorry zeggen geen zin meer heeft. hij riep dat hij me nooit meer wou zien, en ik weet dat hij deze keer bloedserieus is. het grote probleem is dat we samen op kot zitten, en er is geen enkele manier hoe ik hem kan ontlopen. ik zit hier stilletjes te sterven terwijl ik weet dat hij 1 kamer verder zit. ik kan nergens naartoe vluchten. daar komt dan ook nog eens bij dat ik midden in mijn examens zit, en het studeren me absoluut niet lukt. ik heb geen toekomstperspectief meer. ik was opnieuw bezig alles op te bouwen wat kapot is gegaan, maar nu heb ik het opnieuw zelf verkloot en er is geen weg terug meer. de stage die ik over een week ga lopen zie ik niet zitten, want ik ben erachter gekomen dat de richting die ik nu volg me niet ligt. ik voel me mislukt over de hele lijn. soms heb ik het gevoel dat er maar 1 weg meer is. en vreemd genoeg maakt het me rustig en gelukkig. er is nog 1 ding waar ik helemaal zelf over kan beslissen. nu maar hopen dat er geen leven meer is na de dood.
Datum:
12-01-2012
Naam:
As
Leeftijd:
23
Provincie:
België
En toen ging hij
Ik heb zelf een heel vervelend leven gehad.
Incest, tehuizen, en wat verder.........
heb zelf meerdere zelfmoordpogingen gedaan, maar steeds weer op gekrabbelt!!!
Huwelijken gehad,en weer gescheiden en toen een pracht mens ontmoet.
Alleen sinds een paar jaar is Nederland en zijn hulpverlening tekort geschoten en mijn lieve schat heeft een poging tot zelfmoord gedaan.
Ik heb hem nu nog even omdat het niet lukte, maar ik ben bang, heel bang!!!!
Wat ik hier tot een ieder wil zegen:
Lieve mensen, er is waarschijnlijk altijd iemand die je achterlaat.
En hoe groot je pijn ook is:
Er is iemand die van je houdt!!!!
Datum:
12-01-2012
Naam:
Eus
Leeftijd:
52
Provincie:
Zuid-holland
niks
nu nog niet
Datum:
12-01-2012
Naam:
harrie
Leeftijd:
49
Provincie:
Limburg
alles door school
snachts huil ik, omdat ik niet de prestaties kan leveren die iedereen van me verwacht. school gaat heel slecht mijn cijfers dalen steeds. het klinkt misschien sneu dat dit mijn reden is. maar ik heb het gewoon heel zwaar met de gedachte dat dit door zal blijven gaan tot mijn achtiende want van sommige vakken kom ik gewoon niet af. ik leer me dagenlang suf met als resultaat een 4. vrienden van mij leren een uurtje en hebben een 7 of 8. ze lachen dan om mij. maar eigenlijk weten ze niet de schade die ze daarmee aanrichten. ik wil soms wel weglopen en nooit terugkomen of me van een flat gooien, alleen maar om er vanaf te zijn. maar dan komt er een avond dat je met je ouders op de bank zit en lekker een film kijkt. dan denk ik... wil ik dit alleen maar door school? wat is dat voor iets doms! dit is toch de betere kant van het leven? nu ik dit typ is het half 10 en nog maak ik huiswerk, ben al de hele dag bezig geweest, mijn ouders zijn weg, dit is zou zo'n moment waarop ik mijn zakmes bij mijn keel zou willen houden en gewoon alles stop zetten.
Datum:
11-01-2012
Naam:
sjoerd
Leeftijd:
15
Provincie:
Friesland
houdt het dan nooit eens op
Ik ben een alleenstaande moeder en voed mijn kind helemaal alleen op. Zoveel ellende meegemaakt vroeger tot aan nu dat ik niet weet waar ik moet beginnen. Ik kan niet meer, werk keihard en daarnaast volledige zorg voor mijn kind. Mijn energie is op en tijd of geld voor leuke dingen is er niet. Altijd overleven elke dag weer en nu komt de bom voor de zoveelste keer.. ik kan niet meer. Ik ben op. Enige waar ik voor leef is voor mijn kind heb geen andere redenen meer. En voor mijn kind MOET ik, dat ben ik haar verschuldigd en heb ik haar bij haar geboorte beloofd. Maar het besef dat mijn kind mij altijd ziet lijden en zwoegen, nooit vrolijk of gelukkig ziet, altijd maar weer nee verkopen, altijd maar weer druk. Dan denk ik dan is ze beter af bij een ander. Stomme kutwereld, je word steeds moeilijker, slechter en onbewoonbaarder. Hoe ik ook vecht en wat ik ook doe het lukt me niet.
Datum:
11-01-2012
Naam:
Wolk
Leeftijd:
35
Provincie:
Utrecht
geen hoop meer
ben zo verdrietig meer kan ik niet zeggen
Datum:
11-01-2012
Naam:
harrie
Leeftijd:
49
Provincie:
Limburg
met pijn en verdriet
wil hier even mijn verhaal kwijt,, puur omdat ik gewoon echt niemand heb waar ik het tegen kan zeggen..
loop nu al maanden met gedachten rond,, ik slik die pillen en tis klaar.. hoevaak ik niet bij de medicijnkast sta.. maar dan hoor ik me kleine meis,, en ruk me los van die gedachten.. voor mijn kinderen wil ik blijven,, hun zijn denk de enige die mij nog een beetje nodig hebben..
het leven kan soms zo oneerlijk zijn,, en ben echt zo jaloers op de mensen om me heen,, kan er niks aan doen..
leven is al zo moeilijk,, zeker als je niemand heb die je even een duwtje in de rug kan geven.. je even op pept, "joh het komt goed ben dr voor je"
vanaf me 14de ging alles berg afwaards..
vader verdween uit me leven even als me grote broer en zus.. moeder die niet spoor,, agressief en geweldadig is.. 15 jarig leeftijd bijna verkracht,, 3 jongens ( geen nederlandse afkomst) trokken me van de fiets af,, zat bij een vriendin achter op,, dwongen me om handelingen bij hun te doen,, omdat ik dit niet deed werd ik in elkaar getrapt, bespuugd,, ik gilde het uit tot me vriendin terug kwam met haar moeder.. ze hoorde haar roepen en mij,, wederom weer een trap in me gezicht.. en ze rende weg.. heb dit veder aan niemand anders kunnen vertellen schaamde me dood.. ik was zon sterke meid,, die door 3 jongens de grond ingetrapt werden,, meisje met de grote mond,, werd een meisje met heel veel waantrouw,, en vertrouwde niemand meer.. dit heeft veel effect gehad,, nu nog... ben nu een volwasse vrouw van 3 kinderen,, leeftijd 0 tot 6.. 5 jaar relatie met me huidige vriend.. voor hem is sex en alles heel belangrijk,, maar heb nooit het hoofdstuk van toen af kunnen sluiten.. ons relatie staat op springen,, puur omdat ik bepaalde dingen niet wil.. nu ben ik 10 maanden geleden bevallen van me kleine meis,, en loop al zeker een half jaar emt de gedachten,,iedereen is zo veel beter af zonder mij,, ik maak me vriend dood ongelukkig,, ben geen goede vriendin want vertrouw niemand,, vader heeft vast een goede reden waarom hij mij uit zijn leven heeft gebannen.. en dan nog niet te spreken over alle schulden!! hoe hard ik het ook probeer we houden onze hoofd net niet boven water,, kinderen missen niks hoor,, proberen zo goed mogelijk te doen dat hun er niks van merken,, maar wij daar in tegen,, eet al dagen geen ontbijt en middag eten.. lukt me ook niet totaaaaal geen honger.. maar ook puur omdat ik het wil besparen.. heel slecht weet het,, de laatste 2 weken is het gevoel van zelfmoord zo sterk aanwezig.. voel me zo nutteloos,, ben deprie en ben mega snel boos,, huil super snel om niks.. mijn vriend is neit gelukkig,, en de kinderen hebben in deze staat ook niks aan mij.. voor hun zou eht ook veel beter zijn als me vriend een nieuwe vriendin krijg,, 1 die met hart en ziel van me kinderen hou en hun wel kan geven wat ik niet kan,, een stabiele moeder.. maaar dan schrik ik van die gedachten.. wil niet missen hoe mijn kinderen groot worden,, hoe zij kinderen krijgen,, en hun laten weten dat ik altijd wat er ook mag gebeuren vor hun klaar sta hoe erg hun ook in de problemen zitten,, zal altijd proberen ze te helpen als zou het me leven kosten.. ik wil er voor hun zijn,, en niet zo als mijn ouders,, zal hun nooit in de steek laten,, en dat is weer de gedachten die mij weer boven water hou,, mijn liefde voor mijn kinderen,, maar het is zo moeilijk,, de ene moment wil je dood,, andere moment kan je het niet voor je kinderen.. mijn kinderen zijn de redens dat ik hier nog ben,,
Datum:
11-01-2012
Naam:
ikke
Leeftijd:
26
Provincie:
Zeeland
waardeloos
Vanaf de dag dat ik ben geboren breng ik niets anders dan ongeluk.. Mijn leven is een grote hel zonder dat ik daar een rustmoment van krijg. Op de basisschool was het het pesten dat alles hel maakte thuis was ik nooit goed genoeg.. Toen ik van t lelijke eendje naar een zwaan begon te veranderen begon iedereeen me te gebruiken.. Tegen mijn zin in ben ik oo 13 jarige leeftijd verkracht door een 24 jarige tienerleider uit de kerk.. Daarna kon het me niet meer schelen en liet me gebruiken door iedereen.. Stemmen in mijn hoofd diw nooit ophouden pijn in mijn hart zo intens zo verschikkelijk.. It never stops.. Toch komt er iemand in mijn leven die mij probeert te redden.. En voor een aantal jaren was ik van hem en ginf het war beter.. Maar wat deed ik? Ik moest alles kapot maken.. Ik ben verschikkelijk en weetje zelfmoord verdien ik niet eens.. Ik verdien zo erg te leiden.. Voor zolang ik me kan herinneren wil ik er een einde aan maken maar zelfs dat verdien ik niet.. Therapie helpt voor geen meter.. Ik ben alles kwijt Alles! Ik voel mezelf steeds meer verdrinken ik verlies mijn verstand.. Het kan me niet meer schelen ik ben al dood van binnen.. Just a zombi living this shamefull useless painfull life.. Not knowing who she iss
Datum:
11-01-2012
Naam:
Roos
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland
Heb mijn eigen leven en liefde verpest
Ik had alles wat ik wou, na zoveel jaren alleen te zijn, trof ik op m'n werk de man van m'n dromen, het klikte van het eerste moment tussen ons. Ik beleefde de mooiste tijden met hem, liefdevolle tijden zoals ik nog nooit eerder had meegemaakt. Hij heeft me zoveel nieuwe dingen laten ervaren, hij heeft me leren schaken en koken, hij heeft me geleerd om ook van mezelf te houden. Ik had nooit eerder zo sterk het gevoel van oprechte liefde, hij was werkelijk de ware voor mij. We hadden wensen en dromen zoals trouwen en kindjes, nooit eerder wekte iemand dat verlangen bij me op. Ik wou hem echt m'n hele leven liefhebben :'( En dan ineens verpest ik het door teveel gedronken te hebben en weet ik veel waarom hem in het wildeweg ben beginnen te slaan in z'n gezicht, tot bloedens toe. Ik was zo zat, ik zag vanalles voor me, ik zag hem de hele tijd met anderen praten, ik zag hem over de rug van een ander meisje strelen, maar ik zag dit allemaal met mijn zatte ogen. Ik WIST dat ik alles voor hem betekende en waarom oh waarom drink ik dan zoveel en word ik agressief en sla ik hem in z'n gezicht? Hij had drie grote schrammen, ik ben zo geschrokken van mezelf, dat dit uit mij kon komen, ik die nog niet eens een vlieg kan doodmeppen, maar ik mep wel op m'n enige grote liefde :'( Hij heeft me laten vallen, hij zei dat het niet goed te keuren was dat iemand dit bij hem deed :'( :'( :'( ik ben kapot, ik haat mezelf, dat ik dit heb kunnen veroorzaken !!!!! Zoiets moois hebben, zo'n goed iemand hebben die alles voor me doet en voor me zorgt, en dan verpest ik het gewoon zelf door zattigheid en slaan !!!!!!!!! :'( :'( Sorry zeggen hielp niet meer, hij wou het niet en al z'n gevoelens die ooit zo sterk waren, waren door mijn gedrag ineens volledig verdwenen :'( :'( :'( Ik was bijna iedere dag bij hem, ik hield zoveel van hem en van z'n lieve hondje :'( Nu zie ik hen niet meer, ik ga er kapot aan :'( :'( Nog meer ga ik kapot eraan dat ook heel wat mensen mijn gedrag hebben gezien, ik durf hen niet meer onder ogen komen, ik sluit mezelf op, ik durf nergens meer te komen :'( :'( zij denken nu heel slecht en verkeerd over mij :'( en ik ben de liefde van m'n leven kwijt :'( :'( door m'n eigen SCHULD !!!!!!!!!!!! Ik wil niet meer met dit klote schuldgevoel leven, ik probeer al 3 dagen maar het lukt me niet, ik vergeef het mezelf nooit !!!!! Zo lang droomde ik van iemand lief te kunnen hebben, dan vind ik hem en verpest ik door me slecht te voelen omdat hij me niet wou vastnemen, ik bedoelde het thans heel goed en lief, ik wou hem wat troosten op een slecht moment, maar ik kreeg geen enkel gebaar van dankbaarheid terug en dat deed pijn en deed me zoveel drinken en hem uiteindelijk slaan, ik voelde me zo onzichtbaar op dat moment :'( :'( Maar nu ben ik écht alles kwijt en wil ik het liefst onzichtbaar zijn voor alles en iedereen !!!! :'( Al van zondag lees ik alleen maar op sites van zelfmoord, ik word gek van m'n eigen gedachten en vooral moe van mezelf, extreem moe. Ik hou zielsveel van mijn mama, papa en broer en ik wéét dat zij zelf volledig kapot zullen zijn als ik hen in de steek laat, vooral m'n mama omdat onze lieve oma ook reeds gestorven is vorig jaar, zij was voor mij als een tweede mama aangezien ze altijd bij ons had gewoond.. Als ze nu ook nog eens haar dochter verliest, pleegt zij zelf ook zelfmoord denk ik zo :'( Het doet me zo schuldig voelen om haar zoveel pijn te moeten doen, maar om zélf zo vol schuldgevoelens te moeten zitten en de dagen nu te moeten doorstaan, dat lukt me gewoon ook niet !!!!!!!!!!!!!!!! :'( :'( :'( :'( Ze kunnen wel zeggen: jij bent zo mooi, je hebt een mooi lichaam, je hebt mooie haren, je bent goed in sporten, je bent zo goed met kindjes, je mag trots zijn op jezelf als persoon!!! Alles goed en wel, ik mag dan wel al die kwaliteiten bezitten, maar dat wil niet zeggen dat ik mezelf gelukkig VOEL, ik voel me slecht, verdrietig en schuldig tov mezelf, ik doe mezelf verdriet en ik ben nu het kostbaarste geschenk dat ik ooit mocht krijgen, kwijt. DOOR MEZELF. Dus ik wil niet meer leven. Ik ben gewoon bang dat het heel veel pijn gaat doen, ik ga erg angstig zijn als het moment aanbreekt. Morgen zouden we normaal x aantal tijd samen zijn, ik wil niet dat die dag komt.. Help me aub iemand want ik wil naar de eeuwige duisternis toe !!!!!! :'( :'( :'( :'(
Datum:
10-01-2012
Naam:
E*
Leeftijd:
26
Provincie:
België
