Levensverhalen (pagina 305)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

geen puff

hallo iedereen,
hier kan ik eindelijk mijn verhaal kwijt.
ik denk aan zelfmoord omdat het thuis helemaal niet lekker loopt, mijn vader is alcoholist en rookt f*cking veel, en mijn moeder is nu bij mijn vader weg, en ik sta er nu dus (heb geen broers/zussen.) helemaal tussenin en zie het helemaal niet meer zitten.
ben al bezig met een afscheidsbrief voor mijn moeder, dat het allemaal niet aan haar ligt maar aan mijn vader.
dus binnenkort zullen jullie wel op het nieuws horen dat er weer iemand zelfmoord heeft gepleegd.
(dus bereid je er maar vast op voor)
ik weet dat ik dit niet moet gaan doen maar dit is wel het beste voor mij en voor iedereen.
het beste en hoop voor jullie allemaal dat eht wel goed komt.
heb al heel veel hulp hiervoor gehad maar het heeft allemaal niet geholpen.
de mazzel
Datum:
12-04-2013
Naam:
annemarijn
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

wat moet ik doen ?? LEES DEZE please

Hoi,

Ik wil héééél graag dood dat heb ik ook al aan mijn ouders veteld en briefjes geschreven, mijn moeder zei weet je wel hoe erg verdrietig ik er van word als jij weg bent.
Ik heb wel geprobeerd /niet gesneden/ geprobeerd om lang adem intehouden maar ik durf niet om dood te gaan.

Wat moet ik doen ik sta open voor tips
Datum:
11-04-2013
Naam:
jan
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

'K zie het leven niet meer zitten

Iedere dag en keer op keer wordt er tegen me gezegd dat ik het niet goed doe, dat ik het slecht doe, dat ik niets waard ben. Keer op keer krijg je te horen van de mensen waarvan je houdt dat je het verpest. Keer op keer laat ik zien dat ik me best probeer te doen maar steeds is het niet goed genoeg. Waarom begrijpt niemand dat het moeilijk is om te leven met een verleden die je steeds opnieuw achtervolgt. Een verleden dat te pijnlijk is voor woorden, en die je steeds probeert te vergeten. Waarom kan ik niet gewoon mezelf zijn, zonder iedere keer die 'masker' op te doen.
Datum:
10-04-2013
Naam:
GinoGee
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

mensen die aan zelfdoding doen

hooi ik denk zelf helemaal niet aan zelfmoord hoor, maar een vriend van me heeft zelfmoord gepleegd. en heel veel mensen doen het de laatste tijd in mijn regio, in het nieuws wordt ook veel gepraat over zelfmoord. Ik vindt dat slecht want veel depressieven jongeren denken er te snel over. mensen moeten meer uiten want het is heel er dat het gebeurd.
Datum:
10-04-2013
Naam:
benny
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

ik wil niet meer

Ik wil niet meer, ik kan gewoon niet meer...
Het ging een hele tijd goed met mij, ik heb het beste liefje dat ik me kan wensen, kan terecht bij een fantastische vriend, enzoverder. Helaas lukt het me niet meer. Ik voel me zo eenzaam, verlaten. Mijn studies zijn een ramp. Het is mijn laatste jaar, maar ik zie het allemaal niet meer zitten. Ik heb geen vrienden in mijn klas, leerkrachten maken me belachelijk en stoken de klas tegen mij op. Ik kan dus op niemand meer rekenen. Ik ben gebuisd voor mijn tweede trimester. Hoewel mijn klas leerkracht zegt dat het nog niet verloren is, voel ik mij wel zo. Het is allemaal veel te laat. Ik wil het niet meer, ik kan het niet meer.

Verder heb ik ook geen thuis. Of toch wel, maar ik voel me er niet thuis. Ik vind het hier verschrikkelijk... Ik haat het hier. Mijn ouders tergen mij al 17 en een half jaar. Ze halen me het bloed van onder mijn nagels. Ze pesten me. Ik heb een jongere broer en hij kan niets verkeerd doen. We waren bezig met 'de grote lente schoonmaak' en ik was de hele dag aan het werk. Mijn broer amper 5 minuten en toch word ik op het eind van de dag gestraft. Zo gaat het altijd. We wonen in een krot van een huis en ik overdrijft zeker niet. Ik heb geen eigen kamer, slaap in een stapelbed met mijn broer. Ik heb niemand thuis. Het zit 'm allemaal in de kleine dingen, op de kast staat een gigantische foto van mijn broer. Er stonden ook foto's van mij en een oorkonde van mij op die kast, maar die moeten allemaal weg. Nergens in het hele huis kan je merken dat ik er ook leef. Behalve in de slaapkamer en de badkamer. Ik voel me er niet thuis. Ik heb al vaak gedacht om weg te lopen. Was het op een bepaalde dag echt van plan. Ik had een dikke jas en sjaal aan en liep gewoon. Maar ik kon niet verder... Zo ben ik, te bang...

Ik wou volgend jaar toegepaste psychologie gaan studeren. Had er echt mijn zinnen op gezet. Maar dit zit er niet meer in. Ik zal mijn droom moeten laten varen. Ik zal weer verder moeten. Met weer elke dag datzelfde stemmetje in mijn hoofd dat zegt: geef op, het zal je toch nooit lukken. En ik zal altijd denken: ik wil niet meer, ik wil niet meer, ik kan gewoon niet meer... Gewoon, omdat ik te bang ben
Datum:
09-04-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
België

steeds afscheid nemen

Ik ben Kasper niet, Kasper is mijn hond. Ik heb hem bij een jong gezin geplaatst, omdat hij verlatingsangst heeft. Ik kon het emotioneel en lichamelijk niet aan.
Nu weer afscheid moeten nemen, weer die pijn en het verdriet, alleen achter te blijven. Mijn hele leven al, begin ik aan iets en moet afhaken omdat ik het emotioneel of lichamelijk niet meer aan kan.
Ik word dan veroordeelt, zelfs door mensen uit mijn familie, terwijl ik er altijd voor hen was. Als ik om hulp vraag, weten ze zich er geen raad mee. Dus trek ik mij terug en voel mij in de steek gelaten.
Wanneer lukt het mij eens, om liefde, mensen, vast te houden, niet steeds alleen achter te blijven, en weer de kracht ergens vandaan te zien halen om het maar weer te gaan proberen.
Wat doet het pijn, deze eenzaamheid, het verlamd mij, verdriet voel ik, machteloosheid. Kasper weer loslaten, een pachttig mooi lief dier. Hoe heb ik hem weg kunnen doen, zo lief, we pasten eigenlijk heel goed bij elkaar.
Datum:
09-04-2013
Naam:
Kasper
Leeftijd:
56
Provincie:
Limburg

Heey,
Ik loop nu al echt 2 jaar met het idee wat moet ik hier nog, ik heb wel is geprobeerd om hulp te nemeb niemand nam mij echt sirieus. Ik heb ook wep is een poging gedaan maar ik zat net gedachteb in me achter hoofd dan laat ik alles achter iedereen heb mensem die om hun geven al lijkt het niet zow geloof me mensen zelfmoord is geen optie als je dat denkt denk dan ook is aan de leuken dingen en aan je dierbaren.
Datum:
08-04-2013
Naam:
Iemand
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

O God Wat heb ik gedaan

O GOD wat heb ik gedaan!!!
Ik heb op mijn werk mijn baas in problemen gebracht door bepaalde handelingen te plegen niets illegaal- maar waarbij onze zaak aan het licht kwam.
Wij hebben toen van de maatschappij een schrijven ontvangen waarbij vermeld werd dat wij geroyeerd zijn.
Mijn aandeel hieraan was dat ik handelingen had gepleegd waar ik niet bij stil stond dat het zo'n invloed zou hebben.
Ik voel me shit en heb mijn lieve baas in problemen gebracht en in financieel strop.
Ik wil een eind aan mezelf maken door dit voorval omdat ik helemaal voor verantwoordelijk voor ben.
O GOD ik kan niet meer zo leven met dit blaam en shit.
Ik wil dood , dood ik weet niet hoe ik dit moet oplossen, er is denk ik geen oplossing.
Ik wil een einde aan alles maken, ik maak mensen kapot en depressief.
O GOD ik wil dood,dood,dood..........Leven heeft geen zin.
Vergeef me mijn lieve baas, je bent een goede mens, ik heb je kapot gemaakt.
Datum:
08-04-2013
Naam:
Choe
Leeftijd:
46
Provincie:
Zuid-holland

Ksie het niet meer zitten.

Ik zie het niet meer zitten,.. op de basisschool werd ik gepest, ik had gelukkig wel een goede vriendin en een goede vriend. maar in groep 8 voelden ze zich allemaal de "oudsten" van de school. dus alle jongens gingen inees Stoer doen, en de meisjes werden ineens allemaal Bitches. Zelfs mijn beste vriendin... Ik was nog gewoon normaal, dus ik werd buitengesloten. Ik werd echt helemaal happy toen ik naar de middelbare school ging, een nieuw begin. leuke gezellige klas.. je word niet gepest als je ergens fan van bent dat niet leuk is ofzo, zelf ben ik fan van Pirates of the Caribbean, Hele leuke film. Ik heb heel vaak geen zin om mijn huiswerk te maken of andere troep van dat soort. Als ik iets verkeerds doe thuis, of ik zeg perongeluk wat verkeerds, word er gelijk op mij gescholden door mijn moeder, en mijn vader staat er dan maar een beetje bij.. Ook als ik een slecht rapport heb.. Ik doe echt mijn best, goed leren enzo, maar steeds loopt mijn moeder op me te schelden. Ik ben ook mijn opa en oma kwijtgeraakt omdat ze mijn moeder en vader uitscholden tijdens onze vakantie. Nu komt mijn 3e rapport eraan, maar ik sta 7 onvoldoendes. ik ben erg bang voor mijn moeder hoe ze gaat reageren. ik zou graag zelfmoord willen plegen omdat ik op internet heb gelezen dat alleen je lichaam dood gaat, niet je geest. Maar ik durf het gewoon niet, dan laat ik mijn broertje in de steek en hij is nog maar 7. Dit was mijn verhaal.
Datum:
08-04-2013
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

Life sucks.

Het begon allemaal zo :
Ik had vroeger als ik nog klein was het niet altijd gemakkelijk. Mijn vader was er bijna nooit voor mij hij moest altijd gaan "werken". En mijn mama was altijd geirriteerd omdat mijn papa altijd aan het werken was. Mijn papa bleef wel tot 3u s'nachts werken. Tot de grote vakantie voor ik naar het 6de leerjaar ging. Op moederdag 15 augustus heeft mijn papa een ongeluk gehad met zijn auto hij wou zelfmoord plegen maar die was mislukt. Een week daarna was hij ook zijn werk kwijt. Hij geraakte in een depressie en moest naar een kliniek en daarna therapie gaan volgen. Mijn thuissituatie werd erger. Ik en mijn mama zijn er toen achtergekomen dat mijn papa mijn mama bedroog met een hoer van 10 jaar jonger. Op 1 september de eerste schooldag besloten mijn ouders om te scheidden. Waardoor mijn leven instortte, ik kreeg 2 levens. En ik heb het daardoor heel moeilijk gehad. 1jaar later ging het beter met me. Tot ik vreselijk hard gepest werd met mijn gewicht en dat ik lelijk was. Ik wou niets meer eten en ik kreeg een eetstoornis. Daarna ben ik mezelf gaan haten en mezelf gaan straffen voor mijn vreselijk leven en sneed me. Ik ben er dan in mijn eentje doorgeraakt door naar een psychologe te gaan. Dat heeft me geholpen. Het pestte stopte. Tot ik nu naar het 2de middelbaar ging begon het via een nieuwe site genaamd : ask. Ik heb verschrikkelijke dingen gekregen zoals : lelijk,en waarom leef je nog. En ik ben op dit moment echt in de knoop met mezelf. En snijdt mezelf weer... En heb ook 2x zelfmoordpogingen gedaan.. Die helaas mislukt zijn :(
Bedankt om het te lezen.
Groetjes E.
Datum:
07-04-2013
Naam:
E.
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.