Levensverhalen (pagina 304)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik vid julie allen geweldige personen !!

Ik zit hier nu te lezen,en ik kan alleen maar respect geven aan jullie.Jullie hebben mijn hart geraakt.Ik dacht toch echt dat er maar een oplossing was,en ik geloof dat dit de foute is.Wij slaan ons er toch wel uit?!Heel veel respect voor jullie die hun verhaal doen,en dank julllie !!!!!
Datum:
19-04-2013
Naam:
Richard
Leeftijd:
34
Provincie:
Zuid-holland

mijn verhaal

ik ben een meisje van 14 jaar, ik heb een tijdje geleden ontdekt dat mijn moeder via der mobiel een "relatie" heeft. Dat deed me erg zeer en daar voel ik me zeker kut over.
Ik heb wel vriendinnen, maar ik ben wel het buitenbeentje. Ook al ben ik bij me vriendinnen ik voel me nogsteeds alleen.
Ook als ik in de spiegel kijk, word ik best verdrietig omdat ik mezelf niet mooi vind, ik kan me niet voorstellen dat iemand van mij zou kunnen houden.
Ik heb op een een of andere manier geen zin om verder te gaan, het gaat gewoon niet.
Ik ben een tijdje geleden begonnen met mijn polsen te snijden, ik weet ook niet waarom het gaat vanzelf...
ik heb er vaak over nagedacht om er een eind aan te maken, maar telkens is er weer iets waardoor het niet kan, echt maar een klein dingetje, ik wil kunnen stoppen met snijden, me goed voelen en plezier hebben in het leven. Dat is mijn doel, het is lastig dat zeker, maar ik denk dat het haalbaar is
Datum:
18-04-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

hopeloos geval

Ik ben 21 jaar en onlangs gestopt met mijn rechtenstudie. Ik ben verslaafd aan cocaine en alcohol. Mijn omgeving weet hier niet van, ook niet van mijn schulden. Ik weet niet hoe ik hieruit ga komen en heb daarom zelfmoord in overweging genomen, maar toch niet gedaan. Zelfs dat kan ik niet. Ik weet gewoonweg niet hoe ik dit moet oplossen, ik durf ook niet. Omdat ik een schijtluis ben.
Datum:
16-04-2013
Naam:
galileo
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg

Blijf sterk

Ik ben een meisje van 13 jaar,
ik ben sinds groep zeven depressief geworden, nu al bijna 4 jaar. Ik huil bijna elke dag, heb een periode gehad dat ik me sneed en voel me het grootste gedeelte van de dag down. Zelfmoord? Daar denk ik elke dag aan. Maar weet je wat? Ik ben nog maar 13, heb een heel leven voor me en ik blijf sterk. Ik zie hier veel verhalen van kinderen van 13 of jonger die zelfmoord willen plegen. Dan lees ik verhalen over kinderen waarbij er een jongen vervelend doet, een broer of zus je pest of dat je gevallen bent van je pony. Die periodes duren NIET je hele leven, dus waarom zou je zelfmoord plegen? Zoek hulp! Dat ben ik nu ook aan het doen. Het helpt bij mij al een beetje...

Ik schrijf (bijna) elke avond mijn gevoelens op in een boekje. Dit is echt heel fijn, op die manier kan je je verdriet van je af schrijven.

Zelf ben ik ook met een docent gaan praten hierover. Het is fijner om het met een volwassene te doen, die weten hier meer over. Ik praat namelijk niet met kinderen over mijn depressie. Die snappen me niet en dat maakt me nog verdrietiger...

Ik weet natuurlijk niet zeker of deze tips werken. Maar alsjeblieft, pleeg geen zelfmoord. Er zijn mensen die van je houden, echt waar!

Maar onthoud, is er een jongen die vervelend doet? Zoek hulp. En voel je je vaak verdrietig? Praat er met iemand over !

En blijf ALTIJD, maar dan ook echt ALTIJD sterk! Je bent maar één keer kind en van die tijd moet je genieten!
Datum:
16-04-2013
Naam:
L.
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

zonder reden leven

Ik word al jaren aan een stuk door gepest, door leerkrachten, studenten, alles licht zo overhoop ik weet nie hoe het zo nog langer verder kan, Ik zie geen uitweg meer, mss is het beter dat iedereen van me af is? tkomt er ook altijd opneer dat ik heb ben, ik heb geen reden nie meer om te vechte omte leven! ik kan het niet aan. De liefde vn mijn leven ziet me niet staan, ik ga dag na dag meer kapot in mijn eige lichaam en niemand die het ziet! ik kan niet meer ;'(
Datum:
15-04-2013
Naam:
JOlien
Leeftijd:
17
Provincie:
België

geen zin of puf meer

Ik kan er echt gewoon niet meer tegen, iedereen zeurt over me, er wordt geroddeld over me, ik heb problemen op school (zowel mijn cijfers als met spijbelen enzo), mensen geloven me niet als ik de waarheid spreek, ik heb nog steeds heel veel moeite met de scheiding van mijn ouders, ik heb geen goede band met mijn vader, mijn moeder is niet gelukkig en ga zo maar door. Iedereen denkt dat ik van steen ben en dat alles goed met me gaat, ik heb wel verteld tegen mensen dat ik dit soort gedachtes heb en ook mijn ouders weten het maar ik wil er niet over praten want dan voelt het alsof ik zeik. Mijn moeder heeft echt een kutjeugd gehad en ik voel me dan zo lullig dat ik eigenlijk een perfect leventje heb en me dan zo voel. Stiekem huil ik s'nachts urenlang totdat ik gewoon te moe ben en dan in slaap val waardoor ik elke ochtend weer chagerijnig opsta en dus al slecht met mijn dag begin. Nu door alles bij elkaar kan ik bij elke kleine ruzie al instorten en zou ik, als ik het lef had, zo van een flat afspringen of iets wat daarop lijkt. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen want ik doe nooit wat goed hoe hard ik ook mijn best doe, mensen merken het niet. Waarom ziet niemand dat ik zo vreselijk ongelukkig ben? waarom kan iemand niet gewoon vragen of het wel goed met me gaat zodat ik er niet zelf over hoef te beginnen? en waarom voel ik me toch altijd alleen als ik nog zoveel vrienden heb, alhoewel ik weet dat de helft nep is. Mischien kan iemand hier op reageren en me opbeuren want dit is mijn laatste hoop, en als dit nniet helpt, weet ik niet hoe lang ik nog op deze aarde ben...
Datum:
15-04-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

enige uitweg

Ik word sinds groep 3 gepest en heb al vaak gedacht aan zelfmoord het lijkt voor mij wel de enige uitweg iedere keer weer de ene keer buitengesloten dan uitgescholden en dan ook nog thuis veel ruzie met mijn ouders zelf heb ik ook wel eens een mes tegen me keel aangezet maar ik durfde niet want ik dacht ik heb nog een toekomst .
Datum:
15-04-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

moe

Hoi,

Daar ben ik weer. Zo nu en dan kom ik op deze site en laat ik mijn verhaal achter onder deze schuilnaam. Ik denk nog steeds dat ik niet dood wil, maar moet mijn verhaal weer eens kwijt op een site waar het niet uitmaakt hoe "donker" het is.

Het is zondag, altijd al een klotedag gevonden. Denk dat ik me morgen wel weer OK voel, maar kan me vandaag niet echt tot iets zetten. Ben ook weer moe van alles.

Al jaren worstel ik met het leven; ik weet niet wat ik er mee aan moet. Ik kan er soms wel van genieten, maar het blijft een zinloze exercitie in mijn ogen. Ik heb al veel geprobeerd en uiteindelijk is het denk ik toch proberen te genieten van het moment, hoe moeilijk ook.

Ik ben nu bijna veertig en maak de balans op: ik woon in een aardig huisje in een aardig stadje. Ik heb een aardige sociale kring om mij heen (maar ben altijd wel een einzelgänger geweest). Op hobby-gebied doe ik weinig eigenlijk op het moment.

Werk gaat niet erg lekker, al heb ik gelukkig een financiële reserve. Ik ben na ontslag free-lancer geworden en in het begin ging ik als een speer. Nu vind ik het toch wel erg vermoeiend, heb ik weinig klussen door de economie en verminderde motivatie en de klussen die ik doe gaan wisselend. Ik ben er eigenlijk op uitgekeken, terwijl het (videomontage) altijd een erg belangrijk ding in mijn leven was. Wat ik anders zou willen weet ik eigenlijk niet. Alsof ik al jaren zoek naar mijn drive. Ik weet dat ik erg van muziek houd, maar daarin verder proberen te gaan is nooit echt succesvol gebleken.

Het belangrijkste is dat ik nog altijd niet gelukkig ben in de liefde, wat ik ook probeer en niet probeer en dat maakt me soms erg verdrietig. Aan de ene kant vind ik het wel lekker om alleen te zijn, aan de andere kant verlang ik al jaren naar een bijzonder iemand in mijn leven en vind ik het gewoon zonde om mijn leven zo door te brengen.

Trouwen en kinderen krijgen droom ik ook al jaren van, maar in de praktijk voel ik me vaak ongemakkelijk als het "echt" wordt, kan ik niet zo goed met relaties (vrouwen) omgaan en twijfel ik ome meerdere redenen of ik wel kinderen moet nemen. De knoop doorhakken voelt als een onmogelijkheid en ik snap de tegenstrijdigheid in mijn verlangen en de realiteit niet.

Ik denk wel dat één en ander te maken heeft met mijn hoogbegaafdheid en ik herken ook wel trekken van Asperger (lichte vorm van autisme) bij mezelf. Ook al gaat het met sommige mensen erg goed (en lijkt het weg te vallen), heb ik toch wel moeite met diverse situaties, vooral het "versieren". Ervaring lijkt hierbij nauwelijks een factor te zijn.

Ik geef de moed niet op, maar als het niet lukt, waar doe je het dan nog allemaal voor?
Het blijft allemaal een kwestie van accepteren en er proberen om te lachen, maar makkelijk is het niet.

Nou goed, bedankt voor het lezen en succes met je eigen strijd.
We worstelen maar weer door met zijn allen, nietwaar?

Groet!

Datum:
14-04-2013
Naam:
Gerrit
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-holland

Waardeloos

Dit is hoe ik me voel elke dag:
Ongewaardeerd, alleen, ongeaccepteerd, lelijk, dik, depressief, niet goed genoeg, hopeloos, ongelukkig, nep, hulpeloos, gebroken, verscheurd, waardeloos, zwak, in de knoop, hatelijk, onbergrijpelijk, beoordeeld, leeg, onzichtbaar
Verder niks. Ik wil niet meer leven. Ik wil weg zo snel mogelijk.
Datum:
13-04-2013
Naam:
Kian
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

ik ga zelfmoord plegen.
mijn ouders zijn super streng.
mijn opa en oma zijn 5 weken geleden overleden.
ik heb bijna geen familie meer.
ik word veel gepest op de middelbare school.
Ouders als jullie dit zien dit komt bijna allemaal door jullie.
Datum:
13-04-2013
Naam:
Bas
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.