Levensverhalen (pagina 302)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

pijn

sinds ik op school kwam wed ik gepest buiten gesloten omdat me ouders uit marokko komen.
het ging zo maar door ik haate de pauze dan moest ik weer rondlopen en toe kijken hoe ze speelden.
het gaf krassen op mijn hart en ze zijner nog steeds ik zit nu in groep 7 en word nog steeds ge pest.
thuis wordtik geslagen als ik wat fout doe meestal met een soep lepel ofzo
me zussen schelden me uit voor vieze hond en mogool.
meschien ben ik wel een mogool
toen ik tegen me zus zij dat als ze zo door gaat ik zelfmoord ga plegen ze werd aleen maarbozer en schelde me voor ergerendingen uit.
ik zitnu nog steeds met de pijn .
het moet weg en de enige opsie is de dood
Datum:
24-04-2013
Naam:
meriam
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-holland

Water staat me tot aan de lippen

Hoi,

Mijn naam is Paul,
34 en trotse vader van 2 kinderen (1, en 7).
Ik zit nu al sinds 2002 in theraphie vanwege een combinatie van hevige Borderline en andere persoonlijkheidstoornissen. In de eerste paar jaar was ik vooral depressief en bezocht ik verschillende psychiaters, uiteindelijk kwam ik bij het GGZ terecht. Waar ik een dikke 2 jaar therapie gevolgd heb. Omdat de situatie vaak niet uit te houden was greep ik naar de alcohol, maar dat zorgde er juist voor dat mijn emotionele uitbarstingen nog heviger werden, ik begon en schreeuwen mezelf te branden en te snijden, mijn linker arm is een zooitje! Na één woede-uitbarsting in een MBT-groep werdt mij de deur gewezen. Ik was alleen maar aan het schelden, wél op iedereen om me heen, maar daar bleef het dan wel bij, geen geweld ofzo. Ondertussen hadden mijn twee oudere zussen me al (viavia) laten weten niet meer met mij om te kunnen gaan, al m'n vrienden was ik al kwijt, en voor nieuwe contacten maken ben ik als de dood. Toen ze me bij het GGZ de deur wezen, én zelfs mijn Psychologe, waar ik zo'n grote vertrouwensband mee opgebouwd had in twee jaar tijd, liet plots niets meer van zich horen, zelfs niet na al m'n smeek mailtjes. Terwijl zij niets met de situatie te doen had.
Dat ik me verlaten en veraden voelde is niet zo moeilijk te snappen, denk ik.
En toen begon de agressie, de woede, ik ben vaak een bom die op klappen staat, nu al 2,5 jaar. Ik heb verschrikkelijke uitbarstingen thuis bij m'n gezin, m'n vrouw krijgt het vaak verschrikkelijk te verduren, zelfs m'n oudste zoontje heeft soms onder mij te lijden, al heb ik hem gelukkig nog nooit iets lichamelijks gedaan. Helaas kan ik dat voor mijn vrouw niet zeggen, al heb ik haar nóg niet geslagen, wel heb ik haar al vele malen vastgegrepen, door elkaar geschud, geduwd en helemaal verrot gescholden.
Omdat zij mijn enige uitlaadklep is, (therapeuten zeggen bijna nooit de dingen die je kwaad maken), mijn ouders hebben ook al aardig wat met me meegemaakt onderhand.
Ik wilde me voor intensieve therapie laten opnemen in Oegstgeest, maar daar mocht ik niet heen vanwege m'n woede. Dus werdt ik naar de Waag gestuurd, waar ik nu nog zit. En ze helpen me wel met m'n agressieve aanvallen thuis, wat natuurlijk héél belangrijk is, maar het stukje waar ik elke morgen opsta met de gedachte; jezus, was ik maar dood, daar zijn ze niet echt de instelling voor, het maakt ze wel erg angstig.
Ik wil dit leven niet, vooral niet voor mijn gezin, ik haat mezelf ontzettend veel, maar ik haat de wereld om mij heen net zo veel omdat ik het onderhand niet kan uitstaan dat ik niet gewoon kan zijn als een ander. Nee ik heb geen dodelijke ziekte, had ik het maar. Maar een ziekte is het zeker wel, en alleen ik voel hoe dodelijk het soms kan zijn, hoe hopeloos het er allemaal uit ziet. Ik heb het gevoel dat ik een keuze moet maken, óf mijn gezin in de steek laten en een kluizenaar worden, of de dood. Alleen ben ik ook nog eens als de dood voor wat voor schade ik zou aanrichten met mijn zelfmoord. Ik wenste dat iedereen mij plots zou vergeten, en dat ik het zonder schuldgevoel zou kunnen doen, maar ja, sprookjes zijn sprookjes...
En ondertussen blijft die stem in mijn hoofd maar zeggen; Doe het gewoon, en speur ik het internet af naar dé perfecte zelfmoord methode en fantaseer ik constant, elke dag wel, over verschillende zelfmoord scenario's, waarbij ik de trauma's voor eventuele getuigen zorgvuldig analyseer, en afweeg. Ik word er echt nóg gekker van, en het voelt letterlijk alsof ik verdrink!!

HELP ALSJEBLIEFT!!!!
Datum:
23-04-2013
Naam:
Paul
Leeftijd:
34
Provincie:
Zuid-holland

zie het niet meer zitten

Ik heb een lief gezin, maar zie het niet meer zitten op mijn werk. Nochtans doe ik heel graag het werk, maar het is vooral om 1 collega te doen.
Daarom wil ik er niet meer zijn en weet niet hoe ik er een einde moet aan maken
Datum:
23-04-2013
Naam:
veronique
Leeftijd:
40
Provincie:
België

Waarom ?

Hallo ieder
alles gaat goed
leuke vriendin, maar soms/vaak zoek je een uitweg je wil niet meer.
mensen begrijpen me niet ?
doe alles verkeerd :S
waarom?
troost vind je dan in je familie vrienden
praten hebt :)
Datum:
22-04-2013
Naam:
k.h.l.j
Leeftijd:
22
Provincie:
Anders

ze hebben me laten vallen

Al mijn vrienden hebben me laten vallen, altijd als ik vraag of ze een keer kunnen afspreken krijg ik geen antwoord maar ik zie wel dat ze het lezen. Als ik het in hun gezicht vraag praten ze erover heen.. ik wordt al een paar jaar uitgescholden voor schaap omdat ik krullen heb, maar als ze het zeggen, zeggen ze het zo overtuigend dat het lijkt alsof ze me willen kwetsen, en dat al een paar jaar.. ik heb nu dus geen vrienden meer, En ik wordt altijd genegeerd. ze praten alleen tegen me als ze me nodig hebben. ik weet niet hoelang ik dit eenzame leven nog aankan.
Datum:
21-04-2013
Naam:
Mike
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

ja of nee?

hooi.
ik leef met zoveel pijn, vrienden die me indesteek laten , mensen die de ergste geheimen door vertellen.
toen ik klein was had ik een tumor , toen ik teggemnn me beste vriendin vertelde dat ik pijn had dacht zij dat ik weer kanker haddus ging ze dat door lullen . town dachten veel mensen dat ik kanker had en keken me raar aan...
het probleem is ik ben neit de allerliefste meid ofzo maar als je me eemal kent dan wel, dan snap je me ook...
ik heb ook geen vrienden meer iedereen laat me in de steek als het kon zou ik hier allang weg zijn want ik ben alleeen gebleven voor me ouders en broer.'
door als die pijn die ik meemaak snij ik mezelf ook...
ik wil gewoon weg alsof iemand mij gaat missen! nee dus ....
Datum:
21-04-2013
Naam:
E
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Geen vooruitzicht langdurige pijn

Ik ben wrkeloos geen uitkering geen bijstand geen vooruitzicht de overheid doet niks om mensen zoals mij te helpen, ik leef dag tot dag niet wetende of ik morge kan eten of wil ik er dan nog ben
Datum:
21-04-2013
Naam:
anno
Leeftijd:
23
Provincie:
Limburg

Stop

Sinds mijn geboorte niet welkom op deze wereld.. pijn, angst.. meermaals misbruikt..
School vroeger gepest haar in brand, slaan, vernielen materiaal, uitlachen, leraar probeert mij wurgen..
muziek, veel talent, geniaal bij momenten.. bewijzen --> falen!!! Veel vrienden, veel begrip maar toch niet voelen.. "ziel is niet in mijn lichaam".. foute dingen: kinderporno FBI, huiszoeking, correctioneel ik = GEEN pedofiel.. justitie denkt gevaar ben. Ik leraar, altruïst, lief, warm, romanticus, levensredder, engel.. - - - LIEFDE -
Vrouwen: telkens fout
Zelfwalging, onredzaam, eenzaam.. droomwereld, veel verwachtingen.
Romantiek, ik niet van deze tijd, Dostojevski. Pijn fysiek fibromialgie, moe, geen zin, thuis, facebook, koppijn, champagne, roes, eten, drinken, INSOMNIA.
Boek lezen = vergeten.. geen doel frustrerend als ex-intellectueeel!!!! Huilen, versteend. Rommel, niet kunnen kuisen.. alles dubbel protestants - atheïst - agnost - wat? waarom? STOP
Datum:
21-04-2013
Naam:
mr-champagne
Leeftijd:
26
Provincie:
België

het heeft geen zin meer

Ik ben alles beu al die haat op my wrm ik ben ok maar een meisje ja ok met een mannesport maar ik doe hetcgraag besef dat nu is daar ben.ik men eigen. Ik wil mezelf zyn en niet het meisje zien wie jij wilt dat ik ben ! Ik koetscgraag ik hou er van ik kan niet zonder. ! En noem ma geen slet of hoer ik ben al 3 jaar met men lief dus ajb zwyg over my ik ben gelukkig hoe ik ben en probeer me niet.te veranderen door jullie wil ik weg

jllie laaten me gelooven dat ik zelfmoord moet plegem echt danku :'( jullie maaken me zo klein.ik.lach mss nog elke dag maar vanbine ben ik.gans kapot :'(
Datum:
20-04-2013
Naam:
k.
Leeftijd:
13
Provincie:
België

ik moet iets kwijt

Sinds ik sindskort ben beginnen koersen krijg ik zlleen maar haat we zyn met 10 meisjes in men klas en ik ben altijd het neisje die word uitescholden van slet , hoer enzo... Ik ben dat echt beu ik kan niks goed doen voor niemand ik wil gewoon mezelf kunne zijn en niet zijn wie jullie willen ja ik ben een wielrenster zo erg ?!
Datum:
20-04-2013
Naam:
ikhebhulpnodig
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.