Levensverhalen (pagina 300)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

afscheid

sorry ik moet gaan… dit is de laatste keer dat jullie mijn woorden zullen zien staan maar horen zullen jullie ze nooit meer want dit zullen mijn laatste zinnen zijn, alsjeblieft snap me of probeer me op zen minst te begrijpen dat ik zo niet verder kan.. ik leef in mijn ‘eigen’ wereld waar ze mij iedere keer opnieuw pijnigen elke keer als ik denk dat het beter gaat word ik weer door een andere geraakt zo wil ik niet verder ik wil hier weg, maar dan voor eeuwig en altijd verlost van mijn verdriet en pijn want ik kan het niet meer, wil niet meer ik geef het dan ook op want mijn leven kan niet stuk meer hopelijk accepteren jullie mijn keus probeer het op zijn minst.. blijf vooral niet treuren en ga verder waar je gebleven was, want vergeet niet ik hou van jullie allemaal het spijt me maar vergeet me nooit onthoud mij als een vrolijk meisje met een lach op haar gezicht en niet als een meisje met een traan over haar wang.. want vrees niet ik sta jullie altijd bij wees niet bang !!
“ ik hou van je “

Veel Liefs, ...
Datum:
01-05-2013
Naam:
caroline
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Mijn vader haatte mij

Ik pleeg binnen kort zelfmoord,
er is zo ontzettend veel gebeurd in mijn leven,dat ik niet meer slaap en eet.
Heb in heel veel inrichtingen gezeten,
Wordt nooit zoals mij!
Ik wens jullie het beste!Tom.
Datum:
30-04-2013
Naam:
Tom
Leeftijd:
42
Provincie:
Noord-brabant

Ik wil niet meer.

Hoi.
Ik wil dit leven niet. Ik heb een moeder die depressief is. Mijn vader is overleden toen ik jong was. Mijn moeder zegt heel vaak dat zij zelfmoord wil plegen. Ik denk heel vaak dat dat mijn schuld is. En op school, hoor ik er ook niet bij. Op de basisschool werd ik nooit echt gepest, maar wel altijd stomme opmerkingen. Die ik altijd maar blijf onthouden.. Niemand heeft toch iets aan mij. Dus wat doe ik hier nog.
Datum:
29-04-2013
Naam:
N.
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Niet zo belangrijk. Niet zo geliefd.

Het is niet eerlijk en dat zal het ook nooit worden.
Al heel lang voel ik me veel minder dan mijn zus. Zo voel ik me niet alleen, dat ben ik waarschijnlijk ook. Niet dat het een feit is, maar dat blijkt uit heel veel verschillende dingen in mijn leven.
Zij mag alles. Ze heeft een iPod, een eigen laptop, een grote eigen slaapkamer, ze is op vakantie geweest in Zweden en in Denemarken. Ze gaat binnenkort nog even naar Amsterdam en daarna mag ze naar Londen.
Ik heb een laptop van school.. Niet van mij. Ik heb een kleine kamer waar weinig aan is gedaan. Ik ben nog nooit verder geweest dan net over de grens in Duitsland voor misschien net vijf uurtjes om in een park te zijn.
Misschien is het niet met elkaar te vergelijken. Sommige mensen krijgen ook gewoon meer, toch? Maar daar krijgt de ander ook iets leuks voor terug, toch?
Niet dat ik daar veel verstand en ervaring mee heb, want bij mij is dat in geen geval zo.

Nog een voorbeeld dat mijn leven veel minder belangrijk is dan dat van mijn zus.
Nog niet zo lang geleden waren de examenstunts bij ons op school. We mochten al super vroeg naar huis. Iedereen gaat vol vreugde weg. Ik wist al dat ik even zou moeten wachten, want mijn moeder werkt 's ochtends. Ik was niet de enige die even moest wachten, er waren wel een paar meer. We waren verplicht buiten te wachten want binnen was het feest. Na een kwartier regende het. Na nog tien minuten was iedereen al opgehaald. Ik stond daar, nat en wachtend. Ik ging ergens zitten vlak voor de school. Na een uur te wachten was er nog niemand om mij op te halen. Ik had geen geld voor de bus (de bus prijzen zijn omhoog gegaan). Toen zag ik sommige leraren verkleed de school uit lopen en niet veel later ook alle leerlingen. Ik zat daar nog steeds. Ik werd letterlijk uitgelachen door die mensen.
Ik heb uiteindelijk twee en een half uur moeten wachten, helemaal alleen en in de regen.
Waar was mijn zus? Die was gewoon al thuis natuurlijk.

Of nog een voorbeeld.
Ik had een perkplantenverkoop op school en ik was verplicht aanwezig. Ik heb daar vijf uur lang in de brandende zon gestaan, waar ik helemaal geen problemen mee heb. Maar dan als het voorbij is en je weer moet wachten (niet zo lang dit keer) dan word je het echt wel beu. En als je moeder er dan is en je zus zit ook in de auto. Je stapt in en niemand die iets tegen je zegt. Ze hebben alleen oog en oor voor elkaar, maar niet voor mij. Ja, hallo, leuk dat je zo veel interesse in me hebt. Ik had net een geweldige dag! Ja, leuk hè?
Niet dus.

En als we gaan eten. Hé, wil jij nog wat extra eten? Wil jij het grote stuk vlees? We hebben hier nog maar één van, wil jij die?
Ja, die wil ik wel, maar nee, de vraag was niet voor mij maar voor mijn zus.

Of toen ik een grap maakte en mijn ouders boos werden. Dezelfde grap die mijn zus maakte, maar zij kreeg er geen problemen mee.

Waarschijnlijk denk je: je stelt je aan en bent gewoon jaloers.
Ja, ik ben jaloers. Maar als dat hierboven je hele leven al door gaat? Dan is het geen jaloezie meer. Je begint te geloven dat je minder waard bent dan je zus. Je went er wel wat aan, maar dan komt er weer een schepje boven op.

Al vaak huil ik me zelf in slaap. Ja, daar heb je weer zo'n huilebalk. En iedere ochtend word ik wakker en denk: Ik leef nog steeds op geleende tijd, ik had er al lang niet meer hoeven te zijn.
En dan weer een dag minder gewaardeerd, en minder geliefd.

Iedere keer hetzelfde, maar dan net iets anders.
Datum:
29-04-2013
Naam:
Maaike
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

kut ouders

Hallo.
Ik ben een jongen van 14 en ik heb al een paar keer zelfmoord proberen te plegen. 1x met een kabel om me nek. En met een overdosis aan pillen. Mijn ouders hebben me toen gezien alleen ze begonnen toen te lachen dus ja..

Ik doe dit doordat k thuis word buitengesloten en erg.
Mijn ouders zijn de druppel van het verhaal. Dat komt omdat als k thuis ben ze niks va me temaken willen hebben. Ook is het zo dat als ik ruzie heb met 1 van mijn broers en mijn moeder ziet dat zegt ze eerst niks. Maar wanneer mijn broer begint te trappen en slaan is er ook nix aan de hand. Maar wanneer k dan het lef hef heb oom hen met een ving aan te wijzen komt me moeder. En slaat zij me nog en word k beschuldigd an alles en krijg ik straf met slaag
Dut geld ook voor mijn vader alleen koopt hij ook niks voor me als kadootje( wat wel het geval ia bij mijn broers verjaardag) dan krijg k nix. Alleen een schouder klopje (letterlijk).

Daarom vraag ik wat ik moet doen??
90% zegt dat ik nu de laatste poging moet doen om zelfmoord te plegen en san van de brug of uit een flat te springen.
Datum:
29-04-2013
Naam:
jeroen--
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Snijden en zelfmoord

Hallo allemaal ik snijd mezelf en het wordt bijna zomer, ik kan dit echt niet meer aan en begin gek in mijn hoofd te worden, bij elk klein dingetje dat er gebeurd wil ik gaan snijden, ik wil zo graag zelfmoord plegen zodat ik niks meer hoef te verbergen en dit leven niet meer hoef te lijden, maar slaappillem kopem mag pas als je 16 bent, en dat gaat dus niet, ik zou gewoon niet weten hoe ik zelfmoord moet plegen. Ik vind leven verschrikkelijk, keer op keer verpest ik alles weer. Ik zou graag hulp willen maar ik weet niet hoe.. Ik hoop dat het over een tijdje beter met me zal gaan..
Datum:
29-04-2013
Naam:
L.
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

pijn

Hallo, Ik ben 14 en ik ben al heel lang verdrietig.
Ik ben verdrietig omdat me beste vriend( me hond ) dood is gegaan toen ik 12 was, Hij was doodgegaan omdat hij kanker had. Ik heb zo'n gevoel dat het allemaal mijn schuld is. Ik ben ook heel bang omdat ik in de zomervakantie in 2012 het gehallucineerd, Ik zag doden mensen:(.
op school behandelen ze me alsof ik niks ben. als ik de mogelijkheid had om een snelle dood te maken, zal ik dat gaan gebruiken

doei
Datum:
29-04-2013
Naam:
justinsander
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

ik kan niet meer.

Hallo iedereen,

het is elke dag weer hetzelfde. Ik kom op school en meteen roepen ze iets naar me dat ik klein ben, of dat ik niet op deze school hoor maar op de basisschool. Ik spuit al groeihormonen, en pilletjes op me rustig te houden, anders had ik iedereen die me heeft uitgescholden kapot getrapt. Ik wil niet dood, want ik hou teveel van mijn familie en goede vrienden, ze merken heir niks van, maar elke nacht lig ik te huilen, de volgende dag ben ik redelijk moe, en heb ik nergens puf voor. Op het voetbalveld voel ik me vrij, en heb ik nog een beetje plezier. Ik kan niet meer door met mijn leven, maar ik ga door. Speciaal voor mn pesters, ik ben sterk, en dat ga ik laten zien.
Datum:
28-04-2013
Naam:
Dominique
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

De zin.

Goeieavond,

Al m'n hele leven was ik ongelukkig. Ik vocht tegen m'n eigen geaardheid, ik wou er niet aan toegeven. Ik deed het toch, alles werd 'beter' in mate van het mogelijke. M'n eerste relatie met een meisje was ongeveer 3 jaar, door haar niet te willen kwetsen zocht ik liefde bij iemand anders, en kwetste ik haar nog meer.. Daarna heb ik nog 3 korte relaties gehad waarbij ik bij 1 meisje m'n hart verloren had, de rest heeft me allemaal bedrogen.. Het duurde jaren voor ik haar kon vergeten.. Ik leerde iemand kennen, ze liet me haar vergeten, ik wist dit word het meisjewzar ik m'n toekomst mee opbouw. Alles op z'n tijd dacht ik, ik was alles voor haar, als we ruzie hadden sneed ze zichzelf, dit kwetste me zo diep.. Dit wou ik nietmeer, ik wou haar dit nietmeer aandoen.. Ze maakte me kwaad want ik was alle dagen gaan werken, het waren lange dagen, maar ik deed het voor onze toekomst.. Ze zocht het op internet bij een ander, ik kwam erachter en ze smeekte me om bij haar te blijven.. Ik zei dat het genoeg was en ging gaan werken, had een hele dag erover nagedacht en ik wist dat ik niet veel tijd voor haar maakte en haar te weinig aandacht gaf, 's avonds ging ik naar haar en zei dat ik verder met haar wou.. We hebben nog een paar maand gelukkig geweest, we zijn samen gaan wonen in een groter huis ik ben veranderd van werk, waarbij ik nu veel tijd voor haar had, ik dacht een nieuw begin.. Na 2 weken hier te wonen ontdekte ik dat ze me al bijna een maand bedroog.. Nu 5 maanden later ben ik nog steeds bij haar, al die maanden heeft ze me verder blijven bedriegen.. Na al wat ik opgegeven had en voor haar gedaan had.. Ik bleef bij haar ondanks alles, want ik zou niet willen weten wat mij zou overkomen als ik haar nietmeer had.. Ze bleef wenen en smeken dat ik bij haar bleef ik deed dat, nu plots dumpt ze me en 1 week later gaat Ze zelfs met die andere naar een communie mee, ze zegt nu wil ik ervoor gaan en niets verkeerd doen.. Kwil een eerlijke relatie, en mij laat ze gewoon vallen alsof het niets was, na 2 jaar.. Nu heeft ze er een relatie mee, en ik krijg elke dag meer en meer zwarte gedachten, die me aansterken om het te doen.. Mss laat haar dat inzien wat ze kwijt is.. Ze ziet me graag zegt ze.. Maar wat betekent graag zien als je je zo gedraagt?
Datum:
28-04-2013
Naam:
E.
Leeftijd:
21
Provincie:
België

klaar

Voel me echt zo vreselijk nu.

Sinds 15e begonnen problemen, niet naar school, etc.
door verschillende gebeurtenissen ging ik veel nadenken over de dood.
Alles al gehad, maar ook vaak mn best niet genoeg gedaan, of is t de ziekte???? Karaktologisch haat ik mezelf ook. Gek worden van t tv kijken. Mn wenkbrauwen hangen bijna op mn ogen, zo moe ben ik er van.
Op dit moment geen medicijnen of hulp die iets voor me kunnen doen.
Enige is een kliniekopname vn 9 maanden.
Heb zooooveeeellll foute gemaakt.
Ben bang voor mezelf en mn eigen tekortkomingen. Geen werk, geen geld, maar schatten van ouders.
Toch wil ik er al lange tijd niet meer zijn en maak ik elke dag plannen. Echt vreselijk vind ik het soms dat je zooo diep zit en er dan niet helder over kan praten.
Heb altijd een soort crue tegen hulpverleners gehad. Stapte ik uit een gesprek of sessie, dan met een wrok gevoel. En trok de deur achter me dicht en genoot van t leven. Met een steeds angerige gevoel. Vertrouw mezelf totaal niet meer, kan alleen nog verder in de goot belanden en helemaal doordraaien.
Dit wil ik voorkomen en eruit stappen, maar het is zooooo verdomde moeilijk.

Voor degene die ook in t schuitje zitten, Veel sterkte
Datum:
28-04-2013
Naam:
rvdb
Leeftijd:
28
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.