Levensverhalen (pagina 286)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik zie soms nergens meer het nut van in.

Ik ben een meisje van 14 jaar. Ik hen een heel verleden achter de rug, ik heb al 2 jaar lang dat ik het niet meer wil, en ik denk iedere keer van: " ik stop nu met leven. " maar dan denk ik nee, ik kan mama het niet aan doen.
Ik ben zelf eerder al iemand aan zelfmoord kwijt geraakt, en ik mis haar nog iedere dag.


Denk aan je ouders, vriend(in) die van je houd, je nabestaande.

Hou je kop op! Zoek hulp, je bent niet de enige,
Iemand die zijn/haar kind verloren is aan zelfmoord, is alleen maar blij als ze een iemand er vanaf kunnen houden.


Ik wens je heel veel sterkte, en geef niet op! Hou je koppie hoog. Ik weet dat je het kan.

Liefs.
Datum:
13-06-2013
Naam:
L.
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Mijn leven

Hey mensen , ik ben 19jaar en zit al een jaar in een depressie. ik heb serieus veel dingen meegemaakt. ik werd misbruikt door mijn vader ben mijn nonkel verloren aan een trombose die een vaderfiguur was voor mij werd gepest 2 jaar lang en verloor recent mijn eerste grote liefde. we waren 3j samen en we kenden elkaar al 5j. ik denk ook veel aan zelfmoord maar kon het nooit doen. ik mis hem enorm en zal hem altijd graag blijven zien. echte liefde doet het meeste pijn en ik heb mijn lesje geleert. ik hoop dat hij op een dag weer voor mijn deur staat en mij zegt dat hij spijt heeft maar de hoop is verdwenen. B : I still love you (24.08.1O) (l)
Datum:
13-06-2013
Naam:
Veronique
Leeftijd:
19
Provincie:
België

Wat nu?

Ik voel me al een tijdje niet zo goed in mijn vel. Ga na school nooit ergens heen. Altijd naar huis en weet nooit wat ik moet doen. Op school lach ik gewoon mee als iemand iets zegt. Meestal weet ik niet eens waar het over gaat omdat ik met mijn gedachten ergens anders ben. Niemand op school heeft het tot nu toe gemerkt. Op school word ik niet gepest maar het is niet zo dat ik heel erg populair ben. Ik heb wel 2 meiden op school die dicht in de buurt van vrienden komen. Heel leuk en aardig allemaal maar ik kan mijn problemen niet echt aan ze vertellen. De een denkt dan meteen dat ik me aanstel en de ander luistert gewoon niet! Ik heb eigenlijk 1 beste vriendin. Maar die heeft mij 3 maanden geleden verteld dat ze al zo'n 3 jaar bezig is met afvallen. Ik vond haar de laatste tijd wel erg dun ja maar wie verwacht nou dat je beste vriendin anorexia heeft!! Toen heeft ze het aan haar ouders verteld en daarna ging het allemaal heel snel. Ze werd opgenomen in het ziekenhuis. Daar ligt ze nu al 4 weken. Nog steeds niet echt een verandering. Ze is 15 en weegt maar 37,2 kg! Ze komt niet echt aan en het gaat heel slecht met haar. Ik probeer er 3x in de week naartoe te gaan maar dat is ook wel erg zwaar met school. Ze ligt aan zo'n apparaat dat haar hart in de gaten houd. En er is dag en nacht een zuster in haar kamer om te zorgen dat ze geen oefeningen gaat doen (om nog meer af te vallen). Sinds zij daar ligt gaat het nog slechter met mij. En het egoïstische vind ik nu dat ik er voor haar moet zijn en niet met mezelf en mijn depressie!!! Op school loop ik erg ver achter en heb veel onvoldoendes doordat ik me gewoon niet kan concentreren met leren. Mijn ouders zijn gescheiden en ik heb geen contact meer met mijn vader. Ze zijn dan wel al zo'n 4 jaar gescheiden maar ik heb nu heel erg vaak ruzie met mijn moeder. En dan kan ik nu niet naar mijn vader toe. Mijn moeder heeft al meerdere keren gezegd dat ze me niet meer in huis wil hebben en dat ik maar naar mijn vader toe moest gaan. Dus nu ben ik afgelopen week naar mijn vader toe gegaan en heb gevraagd of ik daar misschien mocht gaan wonen. Maar hij zei meteen nee. Niemand houd van mij!!! Als zelfs je ouders niet van je houden, wie dan wel? Ik heb 2 weken geleden geprobeerd zelfmoord te plegen. Ik had slaappillen gevonden op de badkamer. Het doosje was nog halfvol en heb het allemaal doorgeslikt. Ik ben in slaap gevallen maar de volgende ochtend werd ik gewoon weer wakker!!! Waarom?! Verdien ik het zelfs niet om zelfmoord te plegen? Heeft iemand advies? Kan iemand mij helpen? Ik wil aan de ene kant graag dat het stopt, en aan de andere kant wil ik van dit gevoel af en er gewoon voor mijn vriendin zijn. Alsjeblieft weet iemand wat ik kan doen?
Bedankt voor het luisteren.
Datum:
13-06-2013
Naam:
Vikki
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

constant droevig

Hallo iedereen,

Ik was (zoals zoveel keren hiervoor) aan het denken over een manier om uit het leven te stappen.. Mensen van buitenaf zouden dit niet van mij verwachten. ik ben namelijk het meisje dat altijd lacht en altijd actief bezig is, veel vrienden heeft, al jaren een vriendje heeft,... Ik heb veel zaken waar ik heel gelukkig mee moet zijn. en hoewel ik deze mensen enz heel erg aprecieer, toch voelt het alsof het het niet meer waard is om verder te leven. Ik heb namelijk jaren mijn familie (van vaders kant) en mijn vader niet meer gezien. Dit contact is ondertussen hersteld, maar toch voelt het alsof ik er niet bijhoor.. ik ben een ezel tussen de paarden.. ook de familie langs de kant van mijn moeder zie ik nauwelijks. Waardoor ik ook niet bij hun thuishoor. Ik heb geen uitzonderlijke talenten, ik ben niet echt mooi om te zien en ik mag gerust wat slanker zijn.. Hierdoor heb ik het gevoel dat ik nergens thuis hoor, dat ik nergens in uitblink en dat dus niemand me zou missen, moest ik er eenmaal niet meer zijn. Maar ik ben niet moedig genoeg om er een einde aan te maken.. ik voel me constant verdrietig, terwijl ik aan de buitenkant toch glimlach. Ik voel me leeg en ik voel me alleen.. Ik mag in een ruimte zitten met 10 mensen die me nauw aan het hart liggen, ik zal me nog steeds eenzaam voelen. Maar wanneer ik dit aan anderen probeer te vertellen (mijn vriendje), dan wordt dit genegeerd.. Ik weet niet wat ik moet doen..
Datum:
13-06-2013
Naam:
--sadpanda--
Leeftijd:
21
Provincie:
België

Nogmaals

Heb mezelf opgevoed, ken geen liefde. Bezit geen empathie behalve als het te laat is. Te laat dat is het zeker.
Ik ben je kwijt je bent mijn soulmate.

Heb slechte dingen gedaan, teveel....
Nu ben ik je kwijt!
Je was, maar voor mij nog steeds is mijn soulmate.

Je hielp me in alles, je redde me vanuit de goot, je maakte me een beter mens en ik vergooi alles.
Kwijt.

Ik ben je kwijt en alle vrolijke gevoelens die ik door jou leerde kennen ook.
Ik val weer terug, in mijn oude gewoontes dus ook de zelfmoordpogingen...

Sorry
Ik hou van je
Datum:
13-06-2013
Naam:
Kim
Leeftijd:
30
Provincie:
Anders

de wereld is het leven niet waard

ik word best wel moe van mn leven ik zie alles gewoon zo somber in. in principe heb ik alles wat ik wens. maar ik heb dingen gewien die mij zo diep hebben geraakt. familie en vrienden die je willen gebruiken voor geld; die eigenlijk niet om je geven je niet bijstaan maar wel alle hulp willen die je ze kan geven. onderwijl roddelend en je belasterend. ik heb zoveel onrecht te verduren gehad dat ik graag zou willen breken met elke valse persoon om mij heen
helaas gaat het om mijn directe naasten wat inhoudt dat je wel met ze zal moeten omgaan af en toe het doet me zo een pijn dat ik mn familie wel help maar zij mij nooit bijstaan integendeel ze zijn de eersten om me zwart te maken maar als ze me kunnen gebruiken dan ben ik wel handig en ho maar dat ze ooit zullen toegeven dat ik het ben achter de hulp.

in deze wereld zie ik alleen vrraad en mlensen die je willen gebruiken om mij heen

de reden dat ik geen zelfmoord pleeg al heb ik donkere gevoelens is dat ik ook veel heb om dankbaar voor te zijn en ik weet dat een perfect bestaan gewoonweg niet bestaat.

Datum:
12-06-2013
Naam:
koechie
Leeftijd:
27
Provincie:
Anders

zelfmoord

hallo,ik ben 11(dus zeer jong)en ik denk dat ik depresief ben,ik wil elke dag dood zijn,elke ochtend denk ik:ik kan me nog van kant maken,mijn ouders weten hiervan niet,maar ze spelen een grote rol,laat ik het kort houden:ik ben lelijk,wil dood,mijn ouders verkiezen mijn nep zusje(ze komt 3 uur in een week omdat ze een stoel op mijn moeders hoofd heeft gesmeten),de liefde van mijn leven(ja,dat heb ik al)wijst me af,mijn klasgenoten laten me denken da ik inderdaad het best dood kan gaan,wel ik denk dat dit genoeg is want echt ik probeer mezelf te wurgen,te verdrinken,... niemand weet hiervan behalve jullie nu,ik vraag me eigenlijk ook af hoe iemand van me kan houden,kan beminnen en kan liefhebben.
Datum:
12-06-2013
Naam:
eenzaam
Leeftijd:
11
Provincie:
België

Ik kan niet meer

Hallo
Ik ben een vrouw van 40 met 2 kinderen van 10 en 5 jaar. Lig in scheiding en ben met mijn eigen zaak gestopt met veel schuld. Loop al jaren met een gevoel wat ik hier eigenlijk doe op deze wereld en de laatste3 jaar word ik steeds meer depressie ik zit er helemaal door heen. Kan mijn kinderen bij me laten slapen omdat ik geen geld heb kan mijn huur niet betalen laat iedereen over me heen lopen zeg nooit iets tegen anderen hoe ik me precies voel maar mijn gevoel is nu dat ik deze week niet meer haal ik kan gewoon weg niet meer
Datum:
12-06-2013
Naam:
Esther
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-brabant

Geen toekomst meer!

Hallo,

Ik moet dit kwijt. Loop nu al paar weken met gevoel dat ik op het laatste van mijn leven ben. Dat ik alles heb gedaan wat ik kon om door te gaan. Maar ik kan niet meer verder, ik heb er de kracht niet meer voor.
Mijn leven verloopt al sinds ik me kan heugen niet normaal. Ik ben een pleegkind sinds mijn derde jaar. Daarvoor ben ik seksueel mishandeld door mijn biologische vader en mijn moeder deed er niks aan. Ik ben terecht gekomen in geweldig pleeggezin samen met mijn zusje. Op de basisschool ben ik zoveel gepest dat ik op drie basisscholen heb gezeten waaronder een speciaalonderwijs door mijn sociale achterstand door het pest gedrag. In groep acht wilde ik al dood. Op de middelbare school werd het pestgedrag alleen maar erger en wilde niet meer naar school. Ik heb in de eerste twee jaar van middelbare school verschillende keren zelfmoord poging gedaan. Bijna gelukt die laatste maar toen vond mijn zusje mij voor ik kon springen naar beneden. Door haar ben ik gestopt. voor haar en mijn familie. We zijn dat jaar verhuisd en naar een andere stad gegaan. Hier ging alles beter! Tot ik 3 jaar terug mijn havo afrondde. Ik ging naar de kunstacademie daar voelde ik me thuis maar ik moest stoppen. Ik moest iets anders gaan doen. Mijn droom stortte in maar kon P op andere manier halen. Die school deed er alles aan om mij niet over te laten gaan en mijn kans om terug te keren naar de academie verdween. Ik ging weer wat anders doen. Verhuisde naar een studentenkamer in Amsterdam en vond daar mijn plekje binnen een culturele opleiding HBO. it Dliep mis door mijn dislectie, ik kon de tentamevragen niet eruit halen bij die essay vragen. Dus ook die droom verviel. Toen eindelijk terug bij het begin op mbo niveau. Maar ook nu loopt alles mis. Eerste week van school liep al mis in de klas, ik werd gedumpt op uitje in Antwerpen. En mijn mentor had geen begrip voor mij. Ik kreeg door de stress slaapproblemen en daarna moest ik naar andere klas en normale snelheid opleiding. Ook hier hielden mn slaapproblemen aan daarna kreeg ik zware darmklachten waar ik nog last van heb. En een paar maanden terug hoorde ik dat ik als kind seksueel misbruikt werd. Daarbovenop kreeg ik niet zo lang geleden te horen dat ook met deze opleiding ik moet stoppen. En volgens de dokter hebben al mijn fysieke klachten te maken met mijn stress.
Door dit alles zie ik geen toekomst. Ondanks mijn lieve vriend die mijn enige lichtpunt is. Ik heb geen baan, geen opleiding, geen geld, niks. Ik ben een nietsnut. Zonder opleiding geen stufi en zonder stufi of een baan kan ik niet meer op mezelf wonen en thuis wonen is geen optie meer omdat ik te zelfstandig ben geworden en dus bots met mijn lieve pleegouders.
Kortom ik zie het niet meer zitten...
... Alleen mijn lief voorkomt zonder het te weten dat ik een uitweg uit dit alles zoek op de meest erge manier.
Datum:
12-06-2013
Naam:
rowena
Leeftijd:
23
Provincie:
Utrecht

jongengen

Het begon allemaal zo
Er is zo een jongen die ik heel leuk vind op 24 maart.
Hij vond mij lelijk en ik was verdrietig ik wist niet wat ik moest doen dus ik was met mijn beste vriendin ; F...r..l aan het chatten. En ze vroeg heb je de nummer van k..v..n
Ik zei nee moet ik het vragen voor je ?
Ja is goed. hij gaf die 06 en ik gaf aan mijn vriendin.
Onder tussen had ik ok die 06 opgeslagen.
Hij vroeg aan mij op whats app wie ben jij
Toen even lat er zij ik mijn naam en hij vroeg weer aan mij wie ben je maar wel eerlijk ik ben het B..r..l
Toen zei hij oke
Hij zei ik ga blokeren ik zei nee plies hij zei oke
Een dag later zei ik tegen minn vriendin heeft A...y....a
Nou met k...v...n?
F...r....l zei ik weet het niet ik ga het even aan hun vragen
F...r..l had het tegen k en a gezecht
En k....v...n zij tegen mij hoezo heb je dat gezegt het is nu uit met mijn vriendin ik zei het toch niet mijn schuld. Ik heb het niet gezegt.
Paar dagen later
Ik vroeg aan hem waarom zeg je dingen die niet waar zijn hij zei hjm ik zeg jamaar zomaar zeg je dat
Hij had me geblokkeerd en ik zei tegen me andere vriendin R...s...a.
Ik ga mezelf moordplegen
Ik zei morgen bij efteling jij moet er bij zijn want jij gaat het doen bij mij!!!
Datum:
11-06-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.