Levensverhalen (pagina 284)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

iedereen is hetzelfde de 1 alleen sterker dan de ander

iedereen die hier iets schijft of denkt aan zelfmoord denk verder je kunt nooit meer terug weg is weg ik zelf heb in mijn jonge jaren een poging gedaan en nog steeds heb ik het gevoel dat ik niet meer wil maar ergens komt dan dat lichtje weg is weg je kan niet meer terug , dus mensen doe het niet maar zoek dingen die je wel leuk vind en maak je niet druk wat een ander vind het geluk moet bij jezelf wegkomen want eerlijk ik heb alles een mooi huis een geweldige man vrienden had ik maar heb ik afgekapt dus eigenlijk alles wat een ander als normaal ziet huisje boompje beestje maar ik ben niet gelukkig want het probleem zit in mijzelf ik kan niet meer positief denken maar toch ga ik door komt wel een dag dat ik en vele anderen zich hopelijk beter gaan voelen als de mens maar wil accepteren dat imago niet alles is iedereen hier wees sterk en wees jezelf en laat iedereen maar kletsen het is jou leven ook als jij er niet meer bent gaat het leven door
Datum:
20-06-2013
Naam:
megableueyes
Leeftijd:
25
Provincie:
Groningen

Zelfmoord doen.

Hallo,
Mijn nl is niet perfect sorry voor dat...
Ik heb een vriendin, we zijn al 6 maanden samen en zijn echt serieus! We hadden planning voor de hele leven.. En opeens hoor ik dat haar ouders gaan verhuizen en zij moet ook mee... Maar ik kan niet zonder haar en zij niet zonder mij, want ons liefde is puur en echt... En ik heb voor mijzelf al besloten als ze weggaat zelfmoord te plegen, en ik zal ook niet van mijn mening veranderen. Ik wou mijn verhaal gewoon kwijt. Bedankt voor aandacht!
Datum:
19-06-2013
Naam:
Vlad
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

de eerste echt liefde

het ging allemaal heel goed , ik leerde een jonge kennen die bij mij op de school zat hij was 18 , hij was heel populair op school iedereen had hem dood graag & veel meisjes waren verliefd op hem .. voor en na school ging ik altijd bij hem , ik wachte op zijn 9de lesuur en we amuseerden ons te pletter .. ik begon er mee af te spreek buiten school dus samen uitgaan , iets gaan drinken enzo .. het klikte heel goed en ik werd verliefd & hij werd verliefd op mij we hadden besloten om het te proberen en hoe het was , was het precies een film maar zijn ouders vonden mij te jong & op een dag had hij mij verteld dat hij zwaar met drugss bezig zat .. hij was gepakt uiteindelijk , thuis moest hij niet meer zijn dus zijn leven was omzeep maar ik zag/zie hem nog altijd graag maar mijn ouders accepteren het helemaal niet elke dag zagen ze en zette mij ondruk ik word er alleen maar ziek van , niemand snapt hoe graag ik hem zie en iik zal hem blijven graag zien dat kan niemand veranderen ! maar dat onderdruk zetten , en dreigen om tegen de vader te zeggen dat ik niet breek .. maakt mij heel ziek , alle dage wenen .. constant boos en verdrietig zijn en pijn voelen maar niemand dat mij snapt ..
Datum:
18-06-2013
Naam:
Anon
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Ik weet het niet meer

Ik had het allemaal op een rijtje.maar weet het niet meer.
Ik heb al meer als 3 jaar een vriendin en er ook al een kind mee van 10 maanden. Nu ben ik er pas achtergekomen dat we er weer een krijgen. Mooi maar ik red het niet meer.
Ik had.kortgeleden.het.bedrijf van mijn broer overgenomen. Maar dat is niks geworden. Alleen maar schulden en geen werk. Tot de dag van nu heb ik geen werk. Ik kom er ook niet aan wegens mijn criminele jeugd verleden. Ooit heb ik iets fouts begaan omdat me ouders nooit naar mij omkeken.en nu zit ik nog met de gebakken peren. De relatie die ik nu heb gaat steeds slechter omdat er geen geld is voor de kleine. Ik heb abbonomenten afgesloten en de telefoons verkocht voor de kleine en.ons gezin. Nu zijn ze er wel achter dat er niks betaald word. En lopen de schulden alleen maar op en op. Nu is de stress te veel. Ik moet ong. Deze zomer voor 30 dagen verblijfen in een gevangenis. En dan zijn me.ouders ver op vakantie en se ousers van me vriendin ook. Dus kan ze dalijk met onze kleine nergens verblijven want we hebben zelf geen geld. Wij krijgen geen steun helemaal niks! Ook geen uitkering of bezondere gevallen. Maar waar het op aankomt is dat ik het niet meer zie zitten. Me vriendin weet er niks van maar het kan zijn dat iemand me vind als ik niet meer bij bewustzijn ben. Wil het niet echt niet maar het vreet aan me vandaag geef ik het nog.1 kans om meverhaal te.doen. Ik hoor graag of iemand advies en belang heedt voor een jonge tiener vader
Datum:
18-06-2013
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

verdriet

ik ben een meisje van 13 jaar en ik wil zelfmoord plegen . waarom omdat ik super veel verdriet heb . mijn lieve pit die is gestorven en mijn vriendin Silke ik heb haar de waarheid van in het begin gezegd en dan is ze kwaad ik kan der gewoon niet meer tegen
geef me altu raad x
Datum:
18-06-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
België

De depressiviteit en eenzaamheid sluipt langzaam in me

De depressiviteit en eenzaamheid sluipt langzaam in me. Het is in mijn lijf gekropen en lijkt zich van binnenuit te verspreiden. Alsof het uit een grote plaag ongedierte bestaat, dat mij langzamerhand van binnenuit lijk op te vreten. Het tast mijn hoop aan, mijn optimisme, mijn hart, mijn levensenergie en zelfrespect. Tot er niets mee van mij overblijft. Een grote leegte is wat overblijft.

En ik sta het toe. Ik heb geen zin om mij nog langer te verzetten en terug te vechten. Welke weg ik ook bewandel. De uitkomst is steeds hetzelfde: Ik voel me vervreemd van deze wereld, ik voel me vervreemd van mezelf. Steeds maar weer moeten toekijken vanaf de zijlijn hoe anderen het spel spelen. Steeds maar weer moeten aanzien hoe ikzelf en hoe anderen mij buitenspel zetten. Hoe hard ik ook mijn best doe, ik lijk geen aansluiting te vinden. Ik heb in mijn leven meer mensen verjaagd en van me weggeduwd,dan dat ik vriendschappen heb gesloten. Dan moet er toch wel een heel slechte kern in mij aanwezig zijn? Wat doe ik hier nog, is mijn grote vraag.
Datum:
16-06-2013
Naam:
Robb
Leeftijd:
26
Provincie:
Flevoland

wil dood

Heb van jongs aan al dat ik dood wil. Heb geen steun van familie of vrienden hoor ik al denken. Vrienden? Wat is dat? Nooit gehad. Stond altijd overal alleen voor. Uitgaan: alleen. Altijd alleen
Familie dan? Broer die 1250 kilometer weg woont. Hooguit 2 x per jaar spreek ik hem
Moeder: stuk serpent moest me netjes zeggen dat ik nooit geboren had moeten zijn!
Vader: zei altijd dat ik nergens voor deugde. zat op ivo mavo wegens dislexie. Volgens mijn vader een gekkenschooltje! Alleen debielen gaan daarheen
Lagere school altijd gepest. Leerlingen, maar ook leraren. Christelijke school! Iedere dag geslagen, spullen kapot, fiets kapot, en als steun thuis een pak op mijn donder omdat mijn spullen weer kapot waren.

Nu loop ik al hele tijd te denken hoe een wel geslaagde zelfmoord te plegen.
In het verleden is al paar keer maag leeggepompt, ergens poging met pillen.
bijna iedere dag jankend in Slaap vallen! Of gewoon hele nacht huilen.
Niemand om mijn verhaal te doen.

Mijn vader is dood. Opgevreten door de kanker. Moeder, stuk serpent, zou ook langzaam moeten sterven! Wat die twee niet alleen mij, maar ook mijn kinderen hebben aangedaan.
Na mijn scheiding, kwam mijn zoon bij mij wonen. Later hoorde ik dat als hij niet luisterde, hij met zijn hoofd in de wc gedrukt werd, en dan werd er doorgetrokken. Trek dat me aan want was omdat ik de schulden uit het huwelijk moest betalen.
Mijn dochter was nooit echt welkom. Was kind van mijn ex, dus niet van mij. Met DNA moeten bewijzen! Je zoon geloof je niet!!

Door mijn verrotte jeugd heb ik geen sociaal leven, geen kennissen of vrienden. Tot nu toe 2 relaties, maar beide al lang geleden. Zat 8 jaar Tussen en nu al ruim 8 jaar alleen.

Waar heb ik dit aan verdient? Was ik maar dood.
Ga beginnen om voedsel te stoppen. Heb al paar ideeën om mijn leven te beëindigen.
Wat zal ik blij zijn, als ik nooit meer wakker wordt.
Datum:
16-06-2013
Naam:
do
Leeftijd:
52
Provincie:
Zuid-holland

mijn verhaal

Mijn ouders zijn al een tijd gescheiden. dat was een moeilijke periode. Met mn moeder heb ik nog steeds geen contact, al een hele tijd niet meer. Gisteren ontdekte ik dat mn vriendin ook wel héél erg goed kan opschieten met een collega. Mn vriendin is echt alles voor me. Soms maakt me dat echt bang, moest zij er niet meer zijn..
Maar twee dagen geleden ontdekte ik dus dat ze constant smste met een collega, ik ben er kapot van. Overdag valt het nog mee, maar savonds en vooral snachts heb ik suïcidale gedachten. Ik sta er niet alleen voor, ik heb familie en vrienden die me graag zien, maar ik heb het heel moeilijk om te zeggen hoe ik me voel, niemand weet dit! Ik heb al aan een rivier gestaan, als ik met de auto rijdt, denk ik soms wat als ik nu zwaar crash? Maar altijd is er iets dat me tegenhoudt. Ik denk dat het vooral mn familie is, die zouden er kapot van zijn en dat wil ik ze niet aandoen. Soms voel ik me heel gelukkig, en is er niets aan de hand. Maar als ik een zware tegenslag ken, zoals nu met mn vriendin, dan zie ik het soms echt niet meer zitten..
Datum:
16-06-2013
Naam:
jddd
Leeftijd:
21
Provincie:
België

zelfmoord

hoi
mijn naam is ella en ik ben 16
ik ben al sinds mijn 13e depressief
ben bij een psycholoog geweest enzo en heb medicijnen gekregen, maar niks hielp
Ik dacht een tijdje dat het beter met me ging: durfde meer met mensen om te gaan, mensen waren ook positiever naar mij, werd opeens bevriend met iemand waarvan ik het niet had verwacht.
En dat bleek ook niet zo te zijn
Het is zo raar.
Dat meisje, ja ik weet het niet, ik 'gaf' echt om haar en we kenden veel van elkaars geheimen die zij en ik aan weinig anderen hadden verteld,
maar toch
we zijn al 1 jaar vrienden, maar ik heb nog nooit wat met haar gedaan buiten school.
nog nooit.
en het doet me zoveel pijn
ik weet niet wie ik kan vertrouwen
ik weet niet wie mijn echte vrienden zijn
heel vaak negeert ze me ook opeens op whatsapp
uit het niets
ook laats was er een feestje van iemand uit mijn klas. bijna de hele klas was uitgenodigd, behalve ik
de maandag daarna was vre-se-lijk
ik hoorde alleen maar hoe leuk iedereen het had en ik, ik zat die avond thuis.
zoals ieder weekend
tot diep in de nacht tv kijken
en mezelf snijden
ze weet dat ik mezelf snijd, maar dat is het eigenlijk
het maakt haar geloof ik niks uit..

ik ben best wel paranoïde geloof ik
dat zeggen mijn ouders tenminste, maarja als je vader zijn vriendin die hij 2 maanden kent boven jou verkiest en jou er ook nog van beschuldigt dat je, je broertje en zusjes mishandelt dan kan dat wel mogelijk zijn
ik haat mijn leven
ik wil zo graag zelfmoord plegen, maar aan de andere kant ben ik ook erg bang voor de dood

alles in mijn leven gaat fout
ik weet nog toen ik een jaar of 9 was en dacht: 'dit is misschien wel de laatste keer dat ik echt gelukkig ben'

dat was ook zo

hel brak los
mijn ouders hadden elke dag ruzie
vaak ook niet alleen verbaal
ik was zo bang
ik weet niet,
het heeft mij wel op een bepaalde manier 'volwassen' gemaakt, want ik moest altijd op mijn broertje en zusjes passen, ik moest altijd groot voor ze zijn, er voor ze zijn
ik voelde me als een soort van moeder voor ze

niemand weet hoe ik me echt voel
niemand vraagt ooit hoe het echt met me gaat

ik ben ook nergens goed in
ik ben best slim hoor, maar heb gewoon geen motivatie, want als ik moet leren is het zo stil.. en dan ga je denken.
over al de vreselijke dingen die er ooit in je leven zijn gebeurd en dat moet je niet hebben dus in het vervolg ga je niet meer leren
maar dan gaan er nog meer dingen fout in je leven en krijg je nog meer gezeur met je ouders en nog meer dagelijkse problemen

1 havo-vwo
2 vwo
2 vwo
3 havo
4 vmbo

ik weet niet wat ik moet doen

ik voel me verdoofd


ik heb vaak weg willen lopen, maar ik heb niet genoeg geld en wil niet een of andere zwerver worden

als ik de kans had om mijn leven opnieuw te doen zou ik dat nooit doen. nooit.
alles overnieuw doen. nee echt niet

als ik zou kunnen kiezen zou ik het liefst helemaal zelfstandig wonen ergens in the middle of nowhere met genoeg eten voor de rest van mijn leven en een tv
nooit meer dagelijkse 'struggles'








ik wil hier zo graag vandaan
Datum:
15-06-2013
Naam:
ella
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Waarom

Ik werd in groep 3/4 heel erg gepest en in die periode was ik dus heel ongelukkig, ik vond m'n leven waardeloos. Daarna was het wat beter totdat ik verhuisde. Ik liet mijn vrienden achter en viel weer terug. Toen ik naar de middelbare school ging, ging het wat beter. Tot dat ik 9 maanden geleden een grote relaps kreeg. Ik had mezelf nog nooit echt gesneden, wel pijn gedaan, maar nu dus wel.

Ik heb het aan een vriendin vertelt die hetzelfde had, dit heeft me wel veel geholpen. Toen ik een andere vriendin vertelde, heeft ze het eerst genegeerd en het vervolgens aan haar ouders en een andere vriendin vertelt. Dat was de druppel. Mijn ouders zijn heel boos geworden, ze vonden het 'belachelijk'en ik heb toen alles moeten ontkennen. Die andere vriendin controleert mij nu voortdurend en zorgt ervoor dat ik nog dieper in het zwarte gat zak. Ik zie het echt niet meer zitten. Elke dag als ik me uitkleed word ik herinnerd aan mijn afschuwelijke lichaam en mijn littekens. Elke dag als ik in de spiegel kijk word ik herinnerd aan mijn lelijke gezicht.

Hoewel mijn leven er perfect uitziet, Ouders, broertje, vriendje, vrienden etc zijn er veel momenten waarop ik het gewoon niet kan. Ik zie de zin van het leven sowieso al niet, maar waarom nog meer druk en pijn. Voor wat? En ik weet dat het ooit over moet gaan, maar wat dan? Het leven heeft nooit zin en brengt enkel pijn en ellende, tegenover de veel talrijkere rotte tijden. Maar misschien dat we de zin nooit gaan zien. Maar blijf proberen net als ik en iedereen die hier zijn verhaal post. Stay Strong
Datum:
15-06-2013
Naam:
Nizori
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.