Levensverhalen (pagina 285)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

wil dood

Heb van jongs aan al dat ik dood wil. Heb geen steun van familie of vrienden hoor ik al denken. Vrienden? Wat is dat? Nooit gehad. Stond altijd overal alleen voor. Uitgaan: alleen. Altijd alleen
Familie dan? Broer die 1250 kilometer weg woont. Hooguit 2 x per jaar spreek ik hem
Moeder: stuk serpent moest me netjes zeggen dat ik nooit geboren had moeten zijn!
Vader: zei altijd dat ik nergens voor deugde. zat op ivo mavo wegens dislexie. Volgens mijn vader een gekkenschooltje! Alleen debielen gaan daarheen
Lagere school altijd gepest. Leerlingen, maar ook leraren. Christelijke school! Iedere dag geslagen, spullen kapot, fiets kapot, en als steun thuis een pak op mijn donder omdat mijn spullen weer kapot waren.

Nu loop ik al hele tijd te denken hoe een wel geslaagde zelfmoord te plegen.
In het verleden is al paar keer maag leeggepompt, ergens poging met pillen.
bijna iedere dag jankend in Slaap vallen! Of gewoon hele nacht huilen.
Niemand om mijn verhaal te doen.

Mijn vader is dood. Opgevreten door de kanker. Moeder, stuk serpent, zou ook langzaam moeten sterven! Wat die twee niet alleen mij, maar ook mijn kinderen hebben aangedaan.
Na mijn scheiding, kwam mijn zoon bij mij wonen. Later hoorde ik dat als hij niet luisterde, hij met zijn hoofd in de wc gedrukt werd, en dan werd er doorgetrokken. Trek dat me aan want was omdat ik de schulden uit het huwelijk moest betalen.
Mijn dochter was nooit echt welkom. Was kind van mijn ex, dus niet van mij. Met DNA moeten bewijzen! Je zoon geloof je niet!!

Door mijn verrotte jeugd heb ik geen sociaal leven, geen kennissen of vrienden. Tot nu toe 2 relaties, maar beide al lang geleden. Zat 8 jaar Tussen en nu al ruim 8 jaar alleen.

Waar heb ik dit aan verdient? Was ik maar dood.
Ga beginnen om voedsel te stoppen. Heb al paar ideeën om mijn leven te beëindigen.
Wat zal ik blij zijn, als ik nooit meer wakker wordt.
Datum:
16-06-2013
Naam:
do
Leeftijd:
52
Provincie:
Zuid-holland

mijn verhaal

Mijn ouders zijn al een tijd gescheiden. dat was een moeilijke periode. Met mn moeder heb ik nog steeds geen contact, al een hele tijd niet meer. Gisteren ontdekte ik dat mn vriendin ook wel héél erg goed kan opschieten met een collega. Mn vriendin is echt alles voor me. Soms maakt me dat echt bang, moest zij er niet meer zijn..
Maar twee dagen geleden ontdekte ik dus dat ze constant smste met een collega, ik ben er kapot van. Overdag valt het nog mee, maar savonds en vooral snachts heb ik suïcidale gedachten. Ik sta er niet alleen voor, ik heb familie en vrienden die me graag zien, maar ik heb het heel moeilijk om te zeggen hoe ik me voel, niemand weet dit! Ik heb al aan een rivier gestaan, als ik met de auto rijdt, denk ik soms wat als ik nu zwaar crash? Maar altijd is er iets dat me tegenhoudt. Ik denk dat het vooral mn familie is, die zouden er kapot van zijn en dat wil ik ze niet aandoen. Soms voel ik me heel gelukkig, en is er niets aan de hand. Maar als ik een zware tegenslag ken, zoals nu met mn vriendin, dan zie ik het soms echt niet meer zitten..
Datum:
16-06-2013
Naam:
jddd
Leeftijd:
21
Provincie:
België

zelfmoord

hoi
mijn naam is ella en ik ben 16
ik ben al sinds mijn 13e depressief
ben bij een psycholoog geweest enzo en heb medicijnen gekregen, maar niks hielp
Ik dacht een tijdje dat het beter met me ging: durfde meer met mensen om te gaan, mensen waren ook positiever naar mij, werd opeens bevriend met iemand waarvan ik het niet had verwacht.
En dat bleek ook niet zo te zijn
Het is zo raar.
Dat meisje, ja ik weet het niet, ik 'gaf' echt om haar en we kenden veel van elkaars geheimen die zij en ik aan weinig anderen hadden verteld,
maar toch
we zijn al 1 jaar vrienden, maar ik heb nog nooit wat met haar gedaan buiten school.
nog nooit.
en het doet me zoveel pijn
ik weet niet wie ik kan vertrouwen
ik weet niet wie mijn echte vrienden zijn
heel vaak negeert ze me ook opeens op whatsapp
uit het niets
ook laats was er een feestje van iemand uit mijn klas. bijna de hele klas was uitgenodigd, behalve ik
de maandag daarna was vre-se-lijk
ik hoorde alleen maar hoe leuk iedereen het had en ik, ik zat die avond thuis.
zoals ieder weekend
tot diep in de nacht tv kijken
en mezelf snijden
ze weet dat ik mezelf snijd, maar dat is het eigenlijk
het maakt haar geloof ik niks uit..

ik ben best wel paranoïde geloof ik
dat zeggen mijn ouders tenminste, maarja als je vader zijn vriendin die hij 2 maanden kent boven jou verkiest en jou er ook nog van beschuldigt dat je, je broertje en zusjes mishandelt dan kan dat wel mogelijk zijn
ik haat mijn leven
ik wil zo graag zelfmoord plegen, maar aan de andere kant ben ik ook erg bang voor de dood

alles in mijn leven gaat fout
ik weet nog toen ik een jaar of 9 was en dacht: 'dit is misschien wel de laatste keer dat ik echt gelukkig ben'

dat was ook zo

hel brak los
mijn ouders hadden elke dag ruzie
vaak ook niet alleen verbaal
ik was zo bang
ik weet niet,
het heeft mij wel op een bepaalde manier 'volwassen' gemaakt, want ik moest altijd op mijn broertje en zusjes passen, ik moest altijd groot voor ze zijn, er voor ze zijn
ik voelde me als een soort van moeder voor ze

niemand weet hoe ik me echt voel
niemand vraagt ooit hoe het echt met me gaat

ik ben ook nergens goed in
ik ben best slim hoor, maar heb gewoon geen motivatie, want als ik moet leren is het zo stil.. en dan ga je denken.
over al de vreselijke dingen die er ooit in je leven zijn gebeurd en dat moet je niet hebben dus in het vervolg ga je niet meer leren
maar dan gaan er nog meer dingen fout in je leven en krijg je nog meer gezeur met je ouders en nog meer dagelijkse problemen

1 havo-vwo
2 vwo
2 vwo
3 havo
4 vmbo

ik weet niet wat ik moet doen

ik voel me verdoofd


ik heb vaak weg willen lopen, maar ik heb niet genoeg geld en wil niet een of andere zwerver worden

als ik de kans had om mijn leven opnieuw te doen zou ik dat nooit doen. nooit.
alles overnieuw doen. nee echt niet

als ik zou kunnen kiezen zou ik het liefst helemaal zelfstandig wonen ergens in the middle of nowhere met genoeg eten voor de rest van mijn leven en een tv
nooit meer dagelijkse 'struggles'








ik wil hier zo graag vandaan
Datum:
15-06-2013
Naam:
ella
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Waarom

Ik werd in groep 3/4 heel erg gepest en in die periode was ik dus heel ongelukkig, ik vond m'n leven waardeloos. Daarna was het wat beter totdat ik verhuisde. Ik liet mijn vrienden achter en viel weer terug. Toen ik naar de middelbare school ging, ging het wat beter. Tot dat ik 9 maanden geleden een grote relaps kreeg. Ik had mezelf nog nooit echt gesneden, wel pijn gedaan, maar nu dus wel.

Ik heb het aan een vriendin vertelt die hetzelfde had, dit heeft me wel veel geholpen. Toen ik een andere vriendin vertelde, heeft ze het eerst genegeerd en het vervolgens aan haar ouders en een andere vriendin vertelt. Dat was de druppel. Mijn ouders zijn heel boos geworden, ze vonden het 'belachelijk'en ik heb toen alles moeten ontkennen. Die andere vriendin controleert mij nu voortdurend en zorgt ervoor dat ik nog dieper in het zwarte gat zak. Ik zie het echt niet meer zitten. Elke dag als ik me uitkleed word ik herinnerd aan mijn afschuwelijke lichaam en mijn littekens. Elke dag als ik in de spiegel kijk word ik herinnerd aan mijn lelijke gezicht.

Hoewel mijn leven er perfect uitziet, Ouders, broertje, vriendje, vrienden etc zijn er veel momenten waarop ik het gewoon niet kan. Ik zie de zin van het leven sowieso al niet, maar waarom nog meer druk en pijn. Voor wat? En ik weet dat het ooit over moet gaan, maar wat dan? Het leven heeft nooit zin en brengt enkel pijn en ellende, tegenover de veel talrijkere rotte tijden. Maar misschien dat we de zin nooit gaan zien. Maar blijf proberen net als ik en iedereen die hier zijn verhaal post. Stay Strong
Datum:
15-06-2013
Naam:
Nizori
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Dingen

Mijn leven is 'perfect', uitgezonderd van mijzelf dan. Ik heb lieve ouders, een broertje, een vriendje en genoeg vrienden. Ik weet niet waarom ik deze gedachtes heb. Elke dag is zwaar en meestal denk ik aan waarom ik géén zelfmoord zou willen plegen.

Afgezonderd van mijn afgrijselijke uiterlijk en persoonlijkheid heb ik geen reden. Daarom snappen mensen niet waarom ik zou willen sterven, snijden enzovoorts. Als ze er achter komen worden ze boos. Ik weet het niet meer. Ik wil niet meer. Ik weet niet wat ik moet doen
Datum:
15-06-2013
Naam:
Beathe
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Laat de moed niet zakken

Ik sta er van te kijken wat ik hier allemaal lees. Bij toeval kwam ik op deze site terecht (google)omdat ik een spierziekte heb en misschien een hersenoperatie moet ondergaan.
Ik zie dat er vooral jongeren denken aan zelfmoord en daar schrik ik van. Ik wil alleen maar zeggen: laat de moed niet zakken en probeer er (met een psycholoog) over te praten. Probeer je leven weer leuk te maken en probeer de ellende achter je te laten. Begin weer opnieuw en geniet van het leven! Sterkte met alles
Datum:
14-06-2013
Naam:
N
Leeftijd:
34
Provincie:
Limburg

Ik haat mijn leven

ik haat mijn leven gewoon.Mijn beste vriendin weet hier alleen over. ik snijd me zelfs soms maar ik voel geen pijn maar allen kwaadheid en verdriet. soms denk ik. dat het leven gewoon geen zin meer heft soms dacht ik zelfs aan zelfmoord. dan sta ik in de keuken met een mes in me handen maar ja het lukt me gewoon niet ik ben dat mijn vriendin het allen weet en dat ze me altijd steunt .
Datum:
14-06-2013
Naam:
anna
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

ik zie het niet meer zitten...

Ik ben een meisje van 14 jaar. en dit is mijn verhaal.

elke dag leef ik met angst angst om naar school te gaan, naar huis of naar sport. het begon allemaal in groep 5 mijn beste vriendin verhuisde, ze was de enige die ik had. toen ze weg was begon het pesten vrijwel direct niet alleen mijn klasgenoten haatten me ook leraren en andere leerlingen van mijn school en uit mijn wijk.maar ik bleef volhouden tot klas 1
klas 1: ik dacht dit wordt mijn nieuwe jaar maar ik had het mis. ik werd weer gepest en buitengesloten ik voelde me nutteloos, een stuk afval. ik ontmoette een jongen online we kregen wat ik voelde alles voor hem ik gaf hem mijn hele levensverhaal. na 6 maanden ging het uit. 3 maanden later was het weer aan het ging ik uit hij dumpte me voor een ander. ik begon mezelf te snijden en ik probeerde van flatten af te springen ik heb zelfs een keer me zelf proberen te verdoven en in coma te brengen maar het misluktte. klas 2 werd alleen nog maar erger er kwamen nog meer mensen in mijn klas die me ook begonne n te pesten. 1 keer vond mijn beste vriendin mij , ze zag me aan een reling van een flat hangen ze heeft me leven gered zonder haar zou ik dit al niet eens meer kunnen navertellen. nu gaat het weer wat beter met me dankzij haar zonder haar was ik nooit hier geweest.
Datum:
13-06-2013
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

een slecht leven tegemoet

Ik wil dood, waarom ? Dat is een lang verhaal. Ik zit in de 4de klas van het vmbo-gtl, ik heb sinds december hard geknokt om goede cijfers te halen voor me SE en CE om naar me mavo de Havo te doen. Dus vandaag heb ik me uitslag gehoord en kom net 0,2 tekort om Havo te doen. Ik baal er ontzettend van. Ik ben de hele tijd aan het huilen, wil dood. Ik had gebid, gehoopt om naar de Havo te gaan. Maar helaas, tijdens me examen was ik veelte zenuwwachtig en had ik mijn examen perongeluk afgerafeld ! Ik baal er zo van ik wil niet naar het mbo ! Omdat ik niet weet wat ik wil gaan worden. Ga ik een opleiding doen die ik niet eens leuk vind. Ik wil dood, ik had mezelf al beloofd als ik niet naar Havo ga dan pleeg ik zelfmoord. Sorry mama
Datum:
13-06-2013
Naam:
Isabella
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord

Ik ben een last voor iedereen: mijn papa en ik maken vaak ruzie omdat studeren niet al te best gaat! Mijn mama komt er dan bij en dan is er ruzie tussen mijn mama en papa. En zelf vind ik mijn eigen ook niet mooi! Te dik! Ik geraak ook nooit in slaap en dan betrapt mijn papa mij als ik nog op mijn IPad zit! Ik verpest alles!!!!
Datum:
13-06-2013
Naam:
marjolein1221
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.