Levensverhalen (pagina 285)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Dingen

Mijn leven is 'perfect', uitgezonderd van mijzelf dan. Ik heb lieve ouders, een broertje, een vriendje en genoeg vrienden. Ik weet niet waarom ik deze gedachtes heb. Elke dag is zwaar en meestal denk ik aan waarom ik géén zelfmoord zou willen plegen.

Afgezonderd van mijn afgrijselijke uiterlijk en persoonlijkheid heb ik geen reden. Daarom snappen mensen niet waarom ik zou willen sterven, snijden enzovoorts. Als ze er achter komen worden ze boos. Ik weet het niet meer. Ik wil niet meer. Ik weet niet wat ik moet doen
Datum:
15-06-2013
Naam:
Beathe
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Laat de moed niet zakken

Ik sta er van te kijken wat ik hier allemaal lees. Bij toeval kwam ik op deze site terecht (google)omdat ik een spierziekte heb en misschien een hersenoperatie moet ondergaan.
Ik zie dat er vooral jongeren denken aan zelfmoord en daar schrik ik van. Ik wil alleen maar zeggen: laat de moed niet zakken en probeer er (met een psycholoog) over te praten. Probeer je leven weer leuk te maken en probeer de ellende achter je te laten. Begin weer opnieuw en geniet van het leven! Sterkte met alles
Datum:
14-06-2013
Naam:
N
Leeftijd:
34
Provincie:
Limburg

Ik haat mijn leven

ik haat mijn leven gewoon.Mijn beste vriendin weet hier alleen over. ik snijd me zelfs soms maar ik voel geen pijn maar allen kwaadheid en verdriet. soms denk ik. dat het leven gewoon geen zin meer heft soms dacht ik zelfs aan zelfmoord. dan sta ik in de keuken met een mes in me handen maar ja het lukt me gewoon niet ik ben dat mijn vriendin het allen weet en dat ze me altijd steunt .
Datum:
14-06-2013
Naam:
anna
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

ik zie het niet meer zitten...

Ik ben een meisje van 14 jaar. en dit is mijn verhaal.

elke dag leef ik met angst angst om naar school te gaan, naar huis of naar sport. het begon allemaal in groep 5 mijn beste vriendin verhuisde, ze was de enige die ik had. toen ze weg was begon het pesten vrijwel direct niet alleen mijn klasgenoten haatten me ook leraren en andere leerlingen van mijn school en uit mijn wijk.maar ik bleef volhouden tot klas 1
klas 1: ik dacht dit wordt mijn nieuwe jaar maar ik had het mis. ik werd weer gepest en buitengesloten ik voelde me nutteloos, een stuk afval. ik ontmoette een jongen online we kregen wat ik voelde alles voor hem ik gaf hem mijn hele levensverhaal. na 6 maanden ging het uit. 3 maanden later was het weer aan het ging ik uit hij dumpte me voor een ander. ik begon mezelf te snijden en ik probeerde van flatten af te springen ik heb zelfs een keer me zelf proberen te verdoven en in coma te brengen maar het misluktte. klas 2 werd alleen nog maar erger er kwamen nog meer mensen in mijn klas die me ook begonne n te pesten. 1 keer vond mijn beste vriendin mij , ze zag me aan een reling van een flat hangen ze heeft me leven gered zonder haar zou ik dit al niet eens meer kunnen navertellen. nu gaat het weer wat beter met me dankzij haar zonder haar was ik nooit hier geweest.
Datum:
13-06-2013
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

een slecht leven tegemoet

Ik wil dood, waarom ? Dat is een lang verhaal. Ik zit in de 4de klas van het vmbo-gtl, ik heb sinds december hard geknokt om goede cijfers te halen voor me SE en CE om naar me mavo de Havo te doen. Dus vandaag heb ik me uitslag gehoord en kom net 0,2 tekort om Havo te doen. Ik baal er ontzettend van. Ik ben de hele tijd aan het huilen, wil dood. Ik had gebid, gehoopt om naar de Havo te gaan. Maar helaas, tijdens me examen was ik veelte zenuwwachtig en had ik mijn examen perongeluk afgerafeld ! Ik baal er zo van ik wil niet naar het mbo ! Omdat ik niet weet wat ik wil gaan worden. Ga ik een opleiding doen die ik niet eens leuk vind. Ik wil dood, ik had mezelf al beloofd als ik niet naar Havo ga dan pleeg ik zelfmoord. Sorry mama
Datum:
13-06-2013
Naam:
Isabella
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord

Ik ben een last voor iedereen: mijn papa en ik maken vaak ruzie omdat studeren niet al te best gaat! Mijn mama komt er dan bij en dan is er ruzie tussen mijn mama en papa. En zelf vind ik mijn eigen ook niet mooi! Te dik! Ik geraak ook nooit in slaap en dan betrapt mijn papa mij als ik nog op mijn IPad zit! Ik verpest alles!!!!
Datum:
13-06-2013
Naam:
marjolein1221
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Ik zie soms nergens meer het nut van in.

Ik ben een meisje van 14 jaar. Ik hen een heel verleden achter de rug, ik heb al 2 jaar lang dat ik het niet meer wil, en ik denk iedere keer van: " ik stop nu met leven. " maar dan denk ik nee, ik kan mama het niet aan doen.
Ik ben zelf eerder al iemand aan zelfmoord kwijt geraakt, en ik mis haar nog iedere dag.


Denk aan je ouders, vriend(in) die van je houd, je nabestaande.

Hou je kop op! Zoek hulp, je bent niet de enige,
Iemand die zijn/haar kind verloren is aan zelfmoord, is alleen maar blij als ze een iemand er vanaf kunnen houden.


Ik wens je heel veel sterkte, en geef niet op! Hou je koppie hoog. Ik weet dat je het kan.

Liefs.
Datum:
13-06-2013
Naam:
L.
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Mijn leven

Hey mensen , ik ben 19jaar en zit al een jaar in een depressie. ik heb serieus veel dingen meegemaakt. ik werd misbruikt door mijn vader ben mijn nonkel verloren aan een trombose die een vaderfiguur was voor mij werd gepest 2 jaar lang en verloor recent mijn eerste grote liefde. we waren 3j samen en we kenden elkaar al 5j. ik denk ook veel aan zelfmoord maar kon het nooit doen. ik mis hem enorm en zal hem altijd graag blijven zien. echte liefde doet het meeste pijn en ik heb mijn lesje geleert. ik hoop dat hij op een dag weer voor mijn deur staat en mij zegt dat hij spijt heeft maar de hoop is verdwenen. B : I still love you (24.08.1O) (l)
Datum:
13-06-2013
Naam:
Veronique
Leeftijd:
19
Provincie:
België

Wat nu?

Ik voel me al een tijdje niet zo goed in mijn vel. Ga na school nooit ergens heen. Altijd naar huis en weet nooit wat ik moet doen. Op school lach ik gewoon mee als iemand iets zegt. Meestal weet ik niet eens waar het over gaat omdat ik met mijn gedachten ergens anders ben. Niemand op school heeft het tot nu toe gemerkt. Op school word ik niet gepest maar het is niet zo dat ik heel erg populair ben. Ik heb wel 2 meiden op school die dicht in de buurt van vrienden komen. Heel leuk en aardig allemaal maar ik kan mijn problemen niet echt aan ze vertellen. De een denkt dan meteen dat ik me aanstel en de ander luistert gewoon niet! Ik heb eigenlijk 1 beste vriendin. Maar die heeft mij 3 maanden geleden verteld dat ze al zo'n 3 jaar bezig is met afvallen. Ik vond haar de laatste tijd wel erg dun ja maar wie verwacht nou dat je beste vriendin anorexia heeft!! Toen heeft ze het aan haar ouders verteld en daarna ging het allemaal heel snel. Ze werd opgenomen in het ziekenhuis. Daar ligt ze nu al 4 weken. Nog steeds niet echt een verandering. Ze is 15 en weegt maar 37,2 kg! Ze komt niet echt aan en het gaat heel slecht met haar. Ik probeer er 3x in de week naartoe te gaan maar dat is ook wel erg zwaar met school. Ze ligt aan zo'n apparaat dat haar hart in de gaten houd. En er is dag en nacht een zuster in haar kamer om te zorgen dat ze geen oefeningen gaat doen (om nog meer af te vallen). Sinds zij daar ligt gaat het nog slechter met mij. En het egoïstische vind ik nu dat ik er voor haar moet zijn en niet met mezelf en mijn depressie!!! Op school loop ik erg ver achter en heb veel onvoldoendes doordat ik me gewoon niet kan concentreren met leren. Mijn ouders zijn gescheiden en ik heb geen contact meer met mijn vader. Ze zijn dan wel al zo'n 4 jaar gescheiden maar ik heb nu heel erg vaak ruzie met mijn moeder. En dan kan ik nu niet naar mijn vader toe. Mijn moeder heeft al meerdere keren gezegd dat ze me niet meer in huis wil hebben en dat ik maar naar mijn vader toe moest gaan. Dus nu ben ik afgelopen week naar mijn vader toe gegaan en heb gevraagd of ik daar misschien mocht gaan wonen. Maar hij zei meteen nee. Niemand houd van mij!!! Als zelfs je ouders niet van je houden, wie dan wel? Ik heb 2 weken geleden geprobeerd zelfmoord te plegen. Ik had slaappillen gevonden op de badkamer. Het doosje was nog halfvol en heb het allemaal doorgeslikt. Ik ben in slaap gevallen maar de volgende ochtend werd ik gewoon weer wakker!!! Waarom?! Verdien ik het zelfs niet om zelfmoord te plegen? Heeft iemand advies? Kan iemand mij helpen? Ik wil aan de ene kant graag dat het stopt, en aan de andere kant wil ik van dit gevoel af en er gewoon voor mijn vriendin zijn. Alsjeblieft weet iemand wat ik kan doen?
Bedankt voor het luisteren.
Datum:
13-06-2013
Naam:
Vikki
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

constant droevig

Hallo iedereen,

Ik was (zoals zoveel keren hiervoor) aan het denken over een manier om uit het leven te stappen.. Mensen van buitenaf zouden dit niet van mij verwachten. ik ben namelijk het meisje dat altijd lacht en altijd actief bezig is, veel vrienden heeft, al jaren een vriendje heeft,... Ik heb veel zaken waar ik heel gelukkig mee moet zijn. en hoewel ik deze mensen enz heel erg aprecieer, toch voelt het alsof het het niet meer waard is om verder te leven. Ik heb namelijk jaren mijn familie (van vaders kant) en mijn vader niet meer gezien. Dit contact is ondertussen hersteld, maar toch voelt het alsof ik er niet bijhoor.. ik ben een ezel tussen de paarden.. ook de familie langs de kant van mijn moeder zie ik nauwelijks. Waardoor ik ook niet bij hun thuishoor. Ik heb geen uitzonderlijke talenten, ik ben niet echt mooi om te zien en ik mag gerust wat slanker zijn.. Hierdoor heb ik het gevoel dat ik nergens thuis hoor, dat ik nergens in uitblink en dat dus niemand me zou missen, moest ik er eenmaal niet meer zijn. Maar ik ben niet moedig genoeg om er een einde aan te maken.. ik voel me constant verdrietig, terwijl ik aan de buitenkant toch glimlach. Ik voel me leeg en ik voel me alleen.. Ik mag in een ruimte zitten met 10 mensen die me nauw aan het hart liggen, ik zal me nog steeds eenzaam voelen. Maar wanneer ik dit aan anderen probeer te vertellen (mijn vriendje), dan wordt dit genegeerd.. Ik weet niet wat ik moet doen..
Datum:
13-06-2013
Naam:
--sadpanda--
Leeftijd:
21
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.