Levensverhalen (pagina 261)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Neigingen

Ik ben tegenwoordig erg depri, mn "beste" vriendin had een tijdje terug de vriendschap gebroken waarna er woede en ruzie en veel verdriet is ontstaan ik krijg hierdoor van die zelfmoordneigingen en wil mezelf ook weleens steken. Nu heb ik dat nog niet gedaan omdat ik weet dat er veel mensen zijn die om me geven. Maar vandaag was het weer raak. Ik probeer mezelf zo goed mogelijk te weerhouden. gr. Subject
Datum:
03-11-2013
Naam:
Subject
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

vriendin van mij

die haar lief stuurt ineens ik moest tegen een meisje zeggen da ze haar BH moest uit doen en da kwam bij haar uit en nu denkt ze aan zelfmoord ik word er niet goed van
Datum:
01-11-2013
Naam:
brandon
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Waarvoor?

Daar zit je dan. 44 jaar en net iets te veel shit in je leven gehad. Mijn eerste vrouw ben ik verloren aan een ziekte. Mijn tweede vrouw...tja..ben nu bezig met scheiden van haar. Alles glipt weg door mijn vingers...alles. Mijn hond is teruggehaald door de fokker omdat ik niet goed voor hem zou zorgen...mijn maatje...afgepakt alsof het een stuk speelgoed was. Mijn vrienden...pfff...welke vrienden? Ik heb er geen meer. Iedereen en alles laat me vallen als een baksteen. Mijn baas loopt alleen maar te zeuren dat ik niet goed functioneer. Wel raar met al die shit in mijn leven. Ik heb niks meer...helemaal niks meer. Waarvoor ben ik nog in leven vraag ik me dan af. Waarom ga ik niet naar mijn grote eerste echte liefde? Mijn eerste vrouw...waarom ga ik niet naar haar toe? Waarvoor doe ik dit alles nog? Mij rest nog maar 2 vragen in dit rot leven...wanneer? En hoe?
Datum:
01-11-2013
Naam:
Eenzaam
Leeftijd:
44
Provincie:
Utrecht

Het doet pijn...

Het begon op jonge leeftijd (10)toen ik al neigingen had om zelfmoord te plegen. Zomervakantie daar begon het gezellig bij me familie op bezoek wat ik elke jaar deden vanaf me geboorte tot die ene dag tot me trauma en hell van me leven begon verkracht en bedreigt door me eigen neef tot de dag van vandaag leef ik er nog mee en niet tegen me ouders durven te vertellen, zo ging ik de jaren door en zo verkrachtte hij mij meerdere malen elk jaar!! Begon me zelf op te sluiten in me kamer alleen in de donker huilen pols door snijden wat blijkbaar toch geen nut had werd vaak gered toen net op tijd! Ik baalde alleen zo erg en of het leven niet erger kon overleefde me vader waar ik alleen enige band mee had op 15jarige leeftijd ik raakte diep ingezonken en niks kon me niet meer schelen heb me meerdere keren voor de bus of auto maar dat deed niks met me alleen schrammetjes aan over gehouden nou over geluk gesproken niet dus pff dat is niet wat ik wilde, pillen hadden geen effect op mij alcohol deed ze werk ook niet, er ontstonden alleen meer ruzies tussen me moeder en omgeving van der familie tot de dag van nu verdraag ik het niet meer! Leven heeft geen nut, relaties gaan stuk vrienden steken de mes in je rug hoe kun je dan nog helder van iets denken of nog te denken dat er nog een licht te verschijnen valt in je leven.. Zelfmoord heeft zo geen nut bij mij!!! Zoek nu me eigen weg en ruimte aangezien ik de oorzaak begon te zien in me leven allemaal gewoon door thuissituatie ben ik geworden hoe ik tot de dag van vandaag ben ongelukkig en alleen verdrietig haat in me leven en zie geen nut in niks je dromen worden kapot gemaakt hoe hard je ook probeert je wordt in de diepe zwarte put gegooid!! Me enige uitweg is nu zo snel mogelijk van huis zien te ontsnappen aangezien vluchtte toch geen nut heeft!!
Datum:
01-11-2013
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
22
Provincie:
Gelderland

Ik weet het niet meer

Ik ben een meisje van 16 jaar en ik heb al een jaar last van huilbuien.. een minderwaardigheidsgevoel.. en het gevoel alsof niemand van mij houdt en dat ik niks waard ben en maar een last ben. ik ben er helemaal klaar mee en ik weet niet wat ik er nog aan kan doen. Ik ga helemaal kapot vanbinnen. Kan iemand mij nog helpen..?
Datum:
01-11-2013
Naam:
...
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

ik kan niet meer vechten

Hallo
Ik ben 22jaar
Ik denk bijna dagelijks aan zelfmoord
Ik heb veel meegemaakt
Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik een ongewenst kind ben
Ik werd mishandelt door mijn moeder ze sloeg mij
Haar vriend verbood mij alles ik mocht geen contacten hebben niet naar buiten niet praten geen tv kijken helemaal nix
Mijn broer heeft mij misbruikt toen ik 6a7jaar was
Toen ik 17 of 18 was deed hij poging tot verkrachting
Mijn zus heeft mij altijd geslagen enz
Ben altijd gepest op school
Ik ga sinds kort naar een soort van psycholoog gedragsdeskundige via mijn begeleiding het lucht wel op maar tijdelijk
Ik kan niet verwerken wat er is gebeurt er is teveel gebeurt
Ik ben misbruikt en verkracht door mijn exvriend
Ben vaak bedreigt met de dood
Niemand accepteert mij voor wie ik ben
mensen begrijpen mij niet
Ik vertrouw niemand meer ik durf mij niet te hechten aan mijn vriend ik durf niet lief te hebben ik durf niet te praten met vreemde mensen
Ze hebben mijn leven verpest alles gaat verkeert zelfs nu nog nu ik begeleid woon de druk word me te hoog alles word mij te veel
Ik kan het niet meer aan alles weegt te zwaar op mijn schouders
Ik wil dit leven echt niet meer echt niet
Ik ben het zo beu ik kan niet meer ik ben op.
Datum:
31-10-2013
Naam:
rebecca
Leeftijd:
22
Provincie:
Gelderland

Leeg gevoel

Ik weet niet hoe ik me voel, maar het voelt zo raar. Op school heb ik wel vriendinnen maar eigenlijk zijn ze geen goede vrienden, ze houden me elk moment van de dag in de gaten, wat ik eet, waar ik heenga, wat ik doe! Alles! En ze bekritiseren me op alles.. Ik voel me zo gekleineerd... Op de basisschool had ik zo'n goede vriendin, zij ging ook mee naar de middelbare maar we hebben nog maar heel weinig contact en ik mis haar zo... Helaas heeft zij besloten om door te gaan zonder mij.. Ook ben ik verliefd op iemand uit mijn klas maar ik durf het niet te zeggen want ik weet zeker dat hij me niks vind.. Net als de rest van de klas, iedereen vindt me saai en verlegen.. Ik voel me steeds slechter en mijn cijfers gaan ook niet echt goed.. Ik weet niet wat ik meer wat ik moet doen, ik heb geen zin meer.. Ik kan het niet meer... Ik moet me altijd maar schamen op school en ik ben zo klunzig, iedereen lacht me altijd uit.. Ik lach maar mee maar vanbinnen voel ik me zo verschrikkelijk.... Het enige waarvoor ik nog leef zijn mijn ouders, zus en familie. Ik hou zo ontzettend veel van mijn zus en wil haar ook echt niet kwijt.. Als ik haar niet had, was ik hier waarschijnlijk niet meer geweest.. Maar nu moet ik doorgaan, ik ga door in de hoop op een leuke toekomst, met fijne mensen om me heen en dat ik een reden heb om door te gaan.
Datum:
31-10-2013
Naam:
Emma
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

minderwaardig

Ik ben een stil meisje met puisten en grote neus. dat is de enigste manier hoe ik mezelf kan beschrijven. Ik heb een hekel aan mezelf, aan mijn uiterlijk maar ook aan mijn innerlijk. Ik ben heel verlegen ik vind het moeilijk contact te maken met mensen, ik ben vreselijk ongemakkelijk in het bijzijn van mensen. Ik weet niet precies waarom ik zo verlegen ben maar ik vind het vreselijk... Ik voel mij minderwaardig, iedereen is beter dan mij. Je moet eerst van jezelf houden voordat andere van je kunnen houden. Ik voel mij als een verspilling; ik ben niet mooi, ik ben niet slim, ik ben niet leuk, ik ben ongelukkig in het leven... niet veel mensen zullen mij missen als ik zal verdwijnen. Ik denk vaak aan zelfmoord, maar ik ben bang.... voor wat? geen idee, misschien ben ik bang dat het een fout zal zijn als ik nu stop met leven, misschien moet ik iets langer volhouden.
amgst houd me tegen. angst houd mij tegen om te leven en om dood te gaan...
Datum:
30-10-2013
Naam:
Rosely
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

Zelfmoord

Ik heb vroeger eens een keer over een treinspoor gelopen met het idee dat er een trein aan zat te komen. Zodra ik de trein zag aan denderen werd ik bang en sprong snel weg.

Ik ben 18 jaar lang mishandeld op school met pesten. Jongeren die mij moedwillig probeerde zelfmoord te laten plegen. Eenmaal van school af was de mishandeling weg, alleen bleef het in mijn hoofd doorgaan. Nu nog steeds komen herinneringen weleens op.

Een hele tijd heb ik rondgelopen met het idee dat iedereen zo was, dat iedereen elkaar maar probeert tot zelfmoord te drijven met gemene woorden en dat dat de sleutel zou zijn tot succes in deze wereld. Ik ging er van uit dat mensen die succesvol waren in het leven net zo gemeen waren geweest op de middelbare school.

Jaren later kom ik er achter dat de mensen die mij zo hebben mishandeld net zo gedaan hebben tegen hun familie, op hun werk, tegen vrienden, ja en dan ben je op een gegeven moment nergens meer welkom. Slecht zijn is zeker geen voordeel, dat is allemaal schijn en acteerwerk.

We laten ons allemaal weleens opjutten dat je de mooiste moet zijn, de rijkste, de slimste, de sterkste. Het is allemaal onzin en ik denk dat iets van 5% van ons voldoet aan de maatschappelijke eisen die ons worden voorgelogen door onze media.

Iedereen is mens, niks meer, niks minder. Of je nou moslim bent, christelijk, atheïst wat dan ook, je bent net zo waardevol als ieder ander. Of je bijdraagt aan de economie met hard werk, of je leeft van een uitkering, je bent mens, en mensen zijn van onmetelijke waarde.

Denk maar niet dat succesvolle mensen meer waard zijn dan anderen. Ga maar na hoeveel geld je krijgt als je een uitkering hebt: 850 euro ongeveer? Vergelijk dat met hoeveel geld er omgaat om nutteloze films, muziek of computerspelletjes te maken. Die artiesten stelen nog het meest van de maatschappij en ze worden geprezen bij het leven.

Nou, dit is ook een beetje een 'note-to-self' omdat ik me ook rot voelde vanmiddag. Wel even lekker om zo wat van me af te schrijven.
Datum:
30-10-2013
Naam:
N
Leeftijd:
34
Provincie:
Utrecht

Alleen

Ik voel me alleen. Zelf in de aula van school. Als ik thuis kom kan ik me pas weer voordoen zoals wie ik echt ben. Op school doe ik me vaak anders voor en doe mn best om me echt als een 16 jarige te gedragen terwijl ik me veel jonger voel. Ondanks dat heb ik wel gevoelens voor jongens, maar ik kan daar met niemand over praten want al mijn vriendinnen merken toch dat ik me jonger voel dan dat ik echt bent. Ik heb op school en ook thuis het gevoel dat niemand me begrijpt en daarom probeer ik vaak een einde aan mijn leven te maken. Zo heb ik al meerdere keren in de vensterbank gezeten voor het open raam, al vaker geprobeerd mezelf te stikken door iets om mn nek te binden en heb ik al wel eens plannen gehad om voor de trein te springen. Toch wil ik dit niet en ik weet dat ik hulp nodig heb. Dus alstjeblieft help me!
Datum:
30-10-2013
Naam:
iemand
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.