Levensverhalen (pagina 260)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Leeg gevoel

Ik weet niet hoe ik me voel, maar het voelt zo raar. Op school heb ik wel vriendinnen maar eigenlijk zijn ze geen goede vrienden, ze houden me elk moment van de dag in de gaten, wat ik eet, waar ik heenga, wat ik doe! Alles! En ze bekritiseren me op alles.. Ik voel me zo gekleineerd... Op de basisschool had ik zo'n goede vriendin, zij ging ook mee naar de middelbare maar we hebben nog maar heel weinig contact en ik mis haar zo... Helaas heeft zij besloten om door te gaan zonder mij.. Ook ben ik verliefd op iemand uit mijn klas maar ik durf het niet te zeggen want ik weet zeker dat hij me niks vind.. Net als de rest van de klas, iedereen vindt me saai en verlegen.. Ik voel me steeds slechter en mijn cijfers gaan ook niet echt goed.. Ik weet niet wat ik meer wat ik moet doen, ik heb geen zin meer.. Ik kan het niet meer... Ik moet me altijd maar schamen op school en ik ben zo klunzig, iedereen lacht me altijd uit.. Ik lach maar mee maar vanbinnen voel ik me zo verschrikkelijk.... Het enige waarvoor ik nog leef zijn mijn ouders, zus en familie. Ik hou zo ontzettend veel van mijn zus en wil haar ook echt niet kwijt.. Als ik haar niet had, was ik hier waarschijnlijk niet meer geweest.. Maar nu moet ik doorgaan, ik ga door in de hoop op een leuke toekomst, met fijne mensen om me heen en dat ik een reden heb om door te gaan.
Datum:
31-10-2013
Naam:
Emma
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

minderwaardig

Ik ben een stil meisje met puisten en grote neus. dat is de enigste manier hoe ik mezelf kan beschrijven. Ik heb een hekel aan mezelf, aan mijn uiterlijk maar ook aan mijn innerlijk. Ik ben heel verlegen ik vind het moeilijk contact te maken met mensen, ik ben vreselijk ongemakkelijk in het bijzijn van mensen. Ik weet niet precies waarom ik zo verlegen ben maar ik vind het vreselijk... Ik voel mij minderwaardig, iedereen is beter dan mij. Je moet eerst van jezelf houden voordat andere van je kunnen houden. Ik voel mij als een verspilling; ik ben niet mooi, ik ben niet slim, ik ben niet leuk, ik ben ongelukkig in het leven... niet veel mensen zullen mij missen als ik zal verdwijnen. Ik denk vaak aan zelfmoord, maar ik ben bang.... voor wat? geen idee, misschien ben ik bang dat het een fout zal zijn als ik nu stop met leven, misschien moet ik iets langer volhouden.
amgst houd me tegen. angst houd mij tegen om te leven en om dood te gaan...
Datum:
30-10-2013
Naam:
Rosely
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

Zelfmoord

Ik heb vroeger eens een keer over een treinspoor gelopen met het idee dat er een trein aan zat te komen. Zodra ik de trein zag aan denderen werd ik bang en sprong snel weg.

Ik ben 18 jaar lang mishandeld op school met pesten. Jongeren die mij moedwillig probeerde zelfmoord te laten plegen. Eenmaal van school af was de mishandeling weg, alleen bleef het in mijn hoofd doorgaan. Nu nog steeds komen herinneringen weleens op.

Een hele tijd heb ik rondgelopen met het idee dat iedereen zo was, dat iedereen elkaar maar probeert tot zelfmoord te drijven met gemene woorden en dat dat de sleutel zou zijn tot succes in deze wereld. Ik ging er van uit dat mensen die succesvol waren in het leven net zo gemeen waren geweest op de middelbare school.

Jaren later kom ik er achter dat de mensen die mij zo hebben mishandeld net zo gedaan hebben tegen hun familie, op hun werk, tegen vrienden, ja en dan ben je op een gegeven moment nergens meer welkom. Slecht zijn is zeker geen voordeel, dat is allemaal schijn en acteerwerk.

We laten ons allemaal weleens opjutten dat je de mooiste moet zijn, de rijkste, de slimste, de sterkste. Het is allemaal onzin en ik denk dat iets van 5% van ons voldoet aan de maatschappelijke eisen die ons worden voorgelogen door onze media.

Iedereen is mens, niks meer, niks minder. Of je nou moslim bent, christelijk, atheïst wat dan ook, je bent net zo waardevol als ieder ander. Of je bijdraagt aan de economie met hard werk, of je leeft van een uitkering, je bent mens, en mensen zijn van onmetelijke waarde.

Denk maar niet dat succesvolle mensen meer waard zijn dan anderen. Ga maar na hoeveel geld je krijgt als je een uitkering hebt: 850 euro ongeveer? Vergelijk dat met hoeveel geld er omgaat om nutteloze films, muziek of computerspelletjes te maken. Die artiesten stelen nog het meest van de maatschappij en ze worden geprezen bij het leven.

Nou, dit is ook een beetje een 'note-to-self' omdat ik me ook rot voelde vanmiddag. Wel even lekker om zo wat van me af te schrijven.
Datum:
30-10-2013
Naam:
N
Leeftijd:
34
Provincie:
Utrecht

Alleen

Ik voel me alleen. Zelf in de aula van school. Als ik thuis kom kan ik me pas weer voordoen zoals wie ik echt ben. Op school doe ik me vaak anders voor en doe mn best om me echt als een 16 jarige te gedragen terwijl ik me veel jonger voel. Ondanks dat heb ik wel gevoelens voor jongens, maar ik kan daar met niemand over praten want al mijn vriendinnen merken toch dat ik me jonger voel dan dat ik echt bent. Ik heb op school en ook thuis het gevoel dat niemand me begrijpt en daarom probeer ik vaak een einde aan mijn leven te maken. Zo heb ik al meerdere keren in de vensterbank gezeten voor het open raam, al vaker geprobeerd mezelf te stikken door iets om mn nek te binden en heb ik al wel eens plannen gehad om voor de trein te springen. Toch wil ik dit niet en ik weet dat ik hulp nodig heb. Dus alstjeblieft help me!
Datum:
30-10-2013
Naam:
iemand
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

school

heb je dat ook? Dat school je leven verpest en ik meen het serieus ik ga morgen zelfmoord plegen. Ze zeuren maar om huiswerk en morgen heb ik nog lekker een paar toetsen en dan wil de regering er nog meer van maken. Als zij kinderen waren hadden ze allang al hun polzen gesneden, maar wij moeten strijden en dat houd ik niet meer vol daarom deze brief voor afscheid en mijn haat aan school en wat de regering wel niet allemaal aanricht!
Datum:
30-10-2013
Naam:
soti
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Verdrietig

Ik ben nu 12 jaar en zit al zowat 5 weken op de middelbare school. Op de Baisschool werd ik heel veel gepest omdat ik aan 1 kant maar 4 halfe vingers heb, dan worden er dingen geroepen zoals gehandicapte. In groep 8 was het pesten eindelijk klaar en kreeg ik weer een beetje zin in leven. Tot vandaag. Het blijkt dat de kinderen waar ik van dacht dat ze me vrienden waren me haten ze schelden me uit voor gehandicapte en loner. Ook kreeg te horen dat ze bij me op hockey (me hobby) over me roddelen van ziek in me hoofd en altijd smoesjes alleen omdat ik het vaak druk heb en dus dan niet op de trainingen kan komen. Wat moet ik doen? Elke dag krijg ik minder zin om te leven...
Datum:
30-10-2013
Naam:
Anonoiem
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

Geen zin meer.

Sinds een paar maanden kan ik niet echt meer lachen. Ik zie het leven niet meer zitten. Ik wil alleen maar in een hoekje thuis zitten en huilen. Het liefst wil ik gewoon stoppen met leven.. niemand gaat mij missen en iedereen zal toch door gaan met leven. Ik weet niet eens wat ik later wil worden? Ik vind alles maar stom en ik kan niks.. Ik kan beter gewoon stoppen met leven, dan hoef ik mij ook geen zorgen te maken om mijn leven. Ik heb al zoveel mensen verloren. Aan de dood maar ook gewoon iedereen laat mij in steek. Ik probeer sterk te zijn.. soms lukt dit gewoon niet. Overdag op werk, school en stage ben ik lekker vrolijk, niet mezelf. De hele dag heb ik een stomme nep lach op mijn gezicht. Daarom denkt iedereen dat ik mij aanstel als ik zeg dat ik echt niet lekker in mijn vel zit. Ik kan dit niet langer.. Ik wil dit niet langer.
Datum:
30-10-2013
Naam:
fopje.
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

Heb helemaal niemand

Ik ben een meisje van 13, en op het moment word ik door 2 klassen gepest ik ben al van Drama weg gehaald alleen blijft iedereen me altijd volgen! Nu heb ik nog muziek waar ik gepest word door iedereen. Gelukkig nog net niet mijn eigen klas. Maar nou ben ik pas echt depressief geworden toen mijn vader onverwachts ineens overleed.. Vanaf toen zag ik nergens meer de nut van in..waarom leven zonder mijn vader als ik ook naar hem toe kan..al meerdere pogingen gehad allemaal mislukt..mijn moeder,broers de school enz. merken er niks van. Sterker nog mijn moeder negeert me alleen maar. Ik denk nogsteeds aan zelfmoord elke nacht huil ik mezelf in slaap wensend dat ik nooit meer wakker zou worden..En elke dag is het een gevecht om naar school te komen..ik weet het gewoon allemaal niet meer..ik heb zowat niet meer gelachen of boos geweest..alleen verdriet en niemand merkt het. Ik voel niks meer alleen kou..
Datum:
29-10-2013
Naam:
Cheyenne
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Hoop

De dood was voor mij altijd ver weg, nooit was er in mijn nabije omgeving iemand overleden. Tot op een dag 4 maanden geleden, mijn leven werd opgeschrikt door de zelfmoord van mijn broer. Na 21 jaar had hij er geen zin meer in, niemand weet tot op de dag van vandaag de reden. Depressiviteit en drugs hebben zeker weten een invloed gehad in zijn leven net als het pesten op de basisschool, maar toch hij leek zijn zaakjes op orde te hebben. Ach wat moest mijn lieve broer moe zijn van het leven. Ik zelf heb nooit rond gelopen met zelfmoord gedachtes en ik kan zelfs zeggen dat ik blij ben met mijn leven. Van die blijheid zou ik jullie graag iets willen meegeven en juist aan jullie omdat mijn broer deze ´wereld´ zo dichtbij heeft gebracht en ik van mijn blijheid wil delen. De blijheid die ik met jullie wil delen heeft een naam: Jezus Christus. Velen zien geen uitweg meer en wanhopig willen ze er een einde aan maken, maar geliefde mensen hebben jullie Jezus Christus al geprobeerd? Ik geloof dat er voor een ieder van jullie hoop is. Zelf heb ik deze hoop 5 jaar geleden persoonlijk mogen leren kennen, en ik ben er behoorlijk van onder de indruk geraakt. Heb je alles al geprobeerd? Gods arm is nooit te kort om te helpen, wat heb je te verliezen? God wil voor een ieder van ons een liefdevolle vader zijn, roep maar naar hem! Vraag maar of hij zichzelf aan jou wil laten zien en hoop wilt geven. Ik had zo graag gewild dat mijn broer deze hoop ook omarmt had, helaas heeft hij zijn lasten niet willen delen met de Heere Jezus. Vrienden voordat het te laat is roep ik jullie op God te zoeken. God zegt in zijn woord de bijbel:
De HEER is mijn herder, het ontbreekt mij aan niets.
Hij laat mij rusten in groene weiden
en voert mij naar vredig water,
hij geeft mij nieuwe kracht
en leidt mij langs veilige paden
tot eer van zijn naam.

Al gaat mijn weg
door een donker dal,
ik vrees geen gevaar,
want u bent bij mij,
uw stok en uw staf,
zij geven mij moed.
Psalm 23

God is trouw en stelt nooit teleur.


Ik wens jullie allemaal Gods vrede toe,
Sylvester
Datum:
29-10-2013
Naam:
Sylvester
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

Dit voelt beter

Ik ben erachter gekomen waarom ik al jaren angstig en gestresst ben. Ik heb mensen om me heen jarenlang bedrogen met leugens. Ik weet niet meer wie ik ben en ik kan mezelf niet meer aankijken in de spiegel. Ik kan andere mensen ook niet meer aankijken omdat ik angstig ben geworden door het vele liegen. Nu op dit moment is er een vrouw in mn leven met wie ik mijn leven wil delen. Ik heb ervoor gekozen om eerlijk te zijn, omdat ik deze relatie puur en eerlijk wil houden. Nu wil ze niet met me verder. Gelukkig voelt verdriet in ieder geval beter dan angst. De dood waarschijnlijk ook beter dan leven. Ik wil niet meer willen leven.
Datum:
28-10-2013
Naam:
Lifehurts
Leeftijd:
27
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.