Levensverhalen (pagina 244)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Te hard moeten vechten

Ik kom uit een gezin van armoede. Mijn jeugd was erg ongelukkig en mijn vader is snel agressief. Daardoor kwam ik op vroege leeftijd al in de problemen met leeftijdsgenoten. Vanaf mijn 11e ben ik mij gaan misdragen en kwam in aanraking met veel slechte mensen. Er zijn veel mensen mijn grens over gegaan omdat mijn ouders mij en mijn broertje min of meer het leven in gegooid hebben zonder enige uitleg. Bijv. simpele dingen als menstruatie is mij nooit uitgelegd waardoor ik niet wist wat mij overkwam.

Had daardoor een flinke achterstand en kon ook niet opschieten met andere kinderen. Voelde mij altijd ouder en moest op mijn 11e al helpen in de kledingwinkel van een vriend om op die manier geld te verdienen. Naar drie middelbare scholen gegaan en van allemaal afgetrapt. Nooit diploma gehaald. Ik ben door veel mensen misbruikt en heb ook zelf slechte dingen gedaan, die mij nog steeds achtervolgen.

Drie jaar terug besloten om mijn leven te veranderen en begonnen met een opleiding, na veel geld daarin gestopt te hebben blijkt het papiertje uiteindelijk waardeloos te zijn want geen HBO opleiding wil mij hebben.

Nu ook ontslagen op mijn werk omdat zij simpelweg geen werk mij voor mij hebben door de crisis. Een nieuwe baan kan ik niet vinden.

Nog steeds woon ik bij gestoorde ouders omdat ik anders op de straat zou moeten leven.

Heb echt mijn best gedaan, ik heb het echt geprobeerd, ik wil het ook niet langer zo, maar ik zie geen uitweg meer. Ik zie niet meer hoe ik in godsnaam een toekomst kan hebben. Hoe ik ooit weg kom uit deze hel en die generatiearmoede moet doorbreken.

Ik wil vooruit maar er is niemand die mij kan steunen.

Mijn passies kan ik niet volgen vanwege geld, en ook normale relaties kan ik niet opbouwen.

MIjn hart al vaker gebroken en mijn ex sloeg mij in elkaar waar mijn ouders bij waren. Het kon ze geen flikker schelen.

Van de buiten kant lijkt het leuk, ik zie er redelijk goed uit en ik kan makkelijk praten. Maar vanbinnen ben ik al dood. Ik zie het ehct niet meer zitten. Hoe kom ik ooit vrij van deze zooi.

Ik wil gewoon rust en hoop. Ik wil gewoon een opleiding en een baan en dan een eigen leven opbouwen met lieve mensen. Maar het is niet voor mij weggelegd.
Datum:
06-05-2014
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

vrienden

hallo,
mijn vriendin zij laatst tegen mij dat haar vriendje (wie ook een goede vriend van mij is) zelfmoord wou plegen en als hij dat zou doen dat zij het ook zou doen omdat ze niet zonder hem kan en omdat het goede vrienden zijn wil ik ze liever ook niet kwijt. mijn vriendje zij ook tegen mij dat hij zelfmoord wou plegen omdat hij het leven niet meer ziet zitten. toen hij dat zij werd ik echt gedeprimeerd en zat eraan te denken hoe het zou zijn als al je vrienden dood zijn en ik kon me geen leven voorstellen. toen dacht ik als mijn vrienden en vriendje zelfmoord plegen dan doe ik het ook
Datum:
05-05-2014
Naam:
schorpioentje
Leeftijd:
12
Provincie:
Overijssel

Ik wil nieuwe ouders of beter met mijn ouders kunnen leven

Ik heb veel pijn en verdriet en ben er zeker van dat mijn ouders mijn niet graag zien of niet mijn ouders zijn ... Ik ben ook verslaaft geraakt aan een spel genaamd howrse door die verslaving deed ik per ongeluk 2600 euro op maar hierna dacht ik na een tijdje : "mijn band met mijn mama is beter geworden " maar ik kan haar alleen verdriet doen ... Soms wil ik weglopen maar ik heb schrik dat ik ze ga missen ... Mijn papa heeft ook al gedrijgt mijn nek te breken , mij door de raam te gooien , mijn Hoofd eraf kloppen ( ik ben echt mega bang voor hem ) en dan zijn ze boos op me dat ik er snachts even tussen uitknijp ... Alsof het ze iets kan schelen ik wil veranderen maar het lukt niet !!! Ik heb er toch ook niet voor gekozen geboren te zijn !!! Ik wil mijn leven iemand anders gunnen die er wel iets goede van kan maken .... Ik ben zo geboren maar wil niet zo zijn !
Datum:
05-05-2014
Naam:
Charissa
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Moeilijk

Hallo,ben namelijk 23 jaar.ik heb me vroeger me nooit goed gevonden in me lichaam tot ik de papa van me 1ste kindje tegen kwam alles ging goed tot die mij in de steek liet, een jaar later leerde ik iemand opnieuw kennen
Natuurlijk heel voorzichtig aan een relatie begonnen.beetje later kregen we nieuws dat we een kindje verwachten na 17weken zwangerschap kreeg ik te horen dat ik abortus moest plegen omdat hij het kind niet wou,dan heb ik beslist om van die persoon weg te gaan en voor het kind zelf te zorgen.nuja heb ik 2
Kinderen van 2 verschillende vaders. Elke keer als ik iemand leer kennen en ik vertel dat ik kinderen heb willen ze ineens geen relatie meer.ik probeer er dan mee te leven maar dat gaat echt niet meer. Ik krop alles op en probeer er dan een goed leven van te maken voor mijn kinderen maar soms denk ik dan even ik moet wel blijven voor mijn kinderen te kunnen zorgen.diep van binnen in zit ik toch met een heel groot verdriet...
Datum:
04-05-2014
Naam:
Els
Leeftijd:
23
Provincie:
België

Weg kwijt

Its a bit easier to write this in English. I honestly dont know where to start. I am a complete and utter failure, at loss with myself. Traveled the world lived and seen so much, but that was given and i have always felt as a outsider, a loner. no education, and everytime i attempt to go for a higher level education i result back to my conversion disorder a flickering of eyesight, a semi conscious disorder. but yeah, its of my doing as my parent said, self inflicted unlike the worries and problems they have had or that of my brother. i am accused of soo much, but in an attempt to save myself i bury myself in lies and lose myself in it. i have very little faith in what i can or want, as it has all bitterly come to an end. too much time alone, little attention from those around me to my state. i beat myself up..i mean..thats why my parents gave me an international private education, but i have made little of it...a failure (even my parents ask me will you ever make something of yourself? its not the beard but the man behind it and he doesnt have much to show (my fathers words). people ask me, why i am so good at fighting..all my failures, disappointments and mostly self hate fuel me to fight....but for what? cant beat up everything in my way...and i am alone in this one...honestly..dont know if it should just end now...or hope for better days, but if the past is an indicator of who and what..the future looks dreary...
Datum:
04-05-2014
Naam:
wiebenik
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

Waar doe ik het nog voor?

Ik ben vroeger heel erg gepest op de basisschool en de middelbare school en dat zorgde ervoor dat ik niemand meer vertrouwde. Nu nog steeds wantrouw ik iedereen om me heen.
Ik ben door mijn vader het huis uit gegooid en woon nu bij iemand anders in. Twee maanden daarna ben ik mijn (redelijk) goed betaalde baan kwijtgeraakt en werk nu in een fastfood restaurant, veel lager kan ik niet meer zakken. Ik had altijd al een somber gevoel en op de middelbare school wou ik al zelfmoord plegen, maar ik durfde het niet door te zetten. Nu ben ik op zo'n punt beland dat ik gewoon niet meer verder wil. Ik heb al zoveel moeten doorstaan in het leven (het pesten is maar een deel daarvan) en het wordt gewoon niet beter. De enige reden dat ik het nog niet gedaan heb is omdat ik het verdriet mijn familie niet aan wil doen, maar ik wil gewoon niet verder meer. Ik ben in therapie bij de GGZ maar echt serieus genomen wordt ik daar niet, ze willen gewoon snel een therapietje of groepstherapie geven en dan moet je het zelf maar proberen.
Iemand zei een keer dat het makkelijker is om dood te gaan dan om te blijven leven, want het leven is gewoon een strijd. De strijd om te overleven, waarom zou ik dat de rest van mijn leven nog moeten doen? En nog belangrijker, ik denk niet dat ik dat kan.
Datum:
04-05-2014
Naam:
Amber
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-holland

het komt nooit meer goed

Ik denk dat ik in mijn hart een heel mooi mens ben. Ik kom op voor de minder bedeelden, hou van kinderen en geef liever iets weg dan dat ik het zelf houd. Als 12 jarige ben ik door 4 mannen verkracht, een gebeurtenis die mij heeft gevormd voor de rest van mijn leven. In het begin heb ik die zwarte gebeurtenis ver weggestopt en deed ik alsof er niets was gebeurd. Ik leefde mijn leven en werd een top-kok. Ik had vele relaties, maar geen één hield stand omdat ik mijn financieen niet op orde kreeg. In 2005 probeerde ik een eind aan mijn leven te maken, maar dat lukte niet. Ik wilde daarna mijn levensverhaal op papier zetten en bracht vorig jaar mijn boek uit, een droom die uit kwam. Het boek verteld echter ook het hele verhaal van mijn leven en dat sloeg in mijn omgeving in als een bom. Niet alleen in mijn omgeving, maar ook bij mijzelf werd de jaren sluimerende wond onherstelbaar open gereten. Mijn huidige vrouw, dochtertje van 5 en de kinderen uit een andere relatie zijn gek op mij, maar ik zie het niet meer, het komt nooit meer goed! Volgende week ga ik wederom proberen mijn leven te beeindigen. Hulp is er wel, maar komt alleen net onder je hart niet in het centrum.

Liefs Bigchef
Datum:
04-05-2014
Naam:
bigchef
Leeftijd:
48
Provincie:
Flevoland

genoeg

voor en uit. en stap er uit
Datum:
04-05-2014
Naam:
jan
Leeftijd:
55
Provincie:
Noord-brabant

het is genoeg

ik wil uit het leven stappen . mijn vrouw is overge overleden. ik zie gheen uitweg meer wet ni wat ik moet doen, wwet dat ik mijn kinderen pijn doe, maar denk een mes door mijn mij in mijn =hart dan ben ik ale pijn kwijt, gegroet wereld hop op een later moment ooit teug te keren nals normaal mens,
Datum:
04-05-2014
Naam:
jan
Leeftijd:
55
Provincie:
Noord-brabant

het is over over me

ikzie het niet meer ziten , mijn vrouw is vorige wel overleden, en zit met een grote schlud, ik kan de huur niet meer opbrengen.zie gen andere oplossing dan uit het leven stappen,weet ik dat ik mnijn kinderen niet goed doe, maar heb het idee dat mijn voorbij is.
Datum:
03-05-2014
Naam:
puf
Leeftijd:
59
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.