Levensverhalen (pagina 185)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

alles kapot

ik heb veel mensen gezien die een slechter leven hadden dan ik. ik voe me ook nog schuldig als ik me leven haat sommige zouden er veel voor doen, mijn leven. maar ik kan er niks aan doen . me beste vriendin is me alles maar ik zou haar nooit alles kunnen vertellen ze zou me haten en nooit meer tegen me praten. me vriend is super lief maar als hij zou weten wat ik met mezelf doe of me gedachtes zou die het gelijk uit maken. eigenlijk kan ik het aan niemand vertellen. overdag is alles oke maar s'avonds gaat alles verkeerd. en het wordt steeds erger me armen zitten onder met littekens en me vriend begint me nu al raar aan te kijken straks gaat alles kapot ik doe het zelf maar ik verdien ook niks anders. misschien wil iemand me helpen, van welke pillen kan je dood gaan na overdosis?
Datum:
18-05-2015
Naam:
...........
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Opgeven

Soms is het oke om op te geven. Als je niet meer verderkomt, mag je best je eigen grenzen accepteren. Je hebt je strijd gevochten en je kunt het niet meer. De vermoeidheid en de angstaanjagende gedachten over jezelf nemen je lichaam over. Je probeert je er iedere keer weer tegen te verzetten, maar diep van binnen baal je alleen maar meer als dit niet lukt. Iedere dag weer hetzelfde cirkeltje, ik ben er klaar mee. Ik kies dit keer, voor mezelf..
Datum:
17-05-2015
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

Help me met zelfmoord

Ik kamp zelf al jaren met depressie en zelfmoord gedachten/pogingen. Ik ben het leven zo beu!!! Mensen denken altijd dat ik happy ben. Maar niets is minder waar. Ik ben weliswaar een hele lieve spontane en ook nog een goed uitziende vrouw. Hen 2 schatten van kinderen (18 en 16 jaar) ben sinds 2.5 jaar gescheiden. Maar ben echt diep en diep ongelukkig. Het enige wat mij nu nog op deze aarde houd zijn mijn kinderen. Ik zou het liefst vandaag al uit het leven willen stappen. Maar beide kinderen zitten in hun examens. Ik heb een leuke vriend terug, maar die heeft mij ontzettend bedonderd met meerdere vrouwen in het begin van onze relatie. Ik ben echt verknocht op hem en ook op zijn familie en zijn 2 kinderen. Echter merk ik dat het verleden mij niet los kan laten. Ik voel me echt bedonderd!!! Ook al merk ik dat hij nu heel erg zijn best doet. Ik ben diegene die het niet kan laten rusten. Heb op dit moment geen werk en financieel sta ik er erg slecht voor. Ik heb mijn kinderen beloofd om mezelf nooit voor de trein te gooien zodat ze nog een lichaam hebben waar ze afscheid van kunnen nemen. Al zou dit voor mij de snelste en makkelijkste manier zijn. Nu wil ik jullie dus vragen of jullie mij een tip kunnen geven om mezelf op een goeie en snelle manier van kant te maken. Ik heb ook nog 30 oxazepam in huis. Wellicht kan ik daar wat mee??
Datum:
17-05-2015
Naam:
Leonie
Leeftijd:
46
Provincie:
Gelderland

Pffffff

Hey iedereen,

Hoe begin ik aan mijn verhaal ?
Eerst en vooral wil ik niet te negatief klinken maar ook ik wil hier wel eens mijn ei kwijt !!! Zelf kom ik uit een leuke zelfstandige thuis, de jongste meid tussen 3 grote broers ( denk nog steeds dat ik een ongelukje was ?! ) overbeshermd altijd geweest door mijn mama ... Altijd mee moeten helpen thuis en op de firma, alleen spijtig dat 2 van mijn broers toen ik 10 was mij ni met rust konden laten if you know what I mean ??? Ong een 2 jaar hebben ze da volgehouden .... Ik alles netjes verdrongen !!! Nooit iets van gezegd!!! Dus heel mijn jeugd naar de bom ! Dan op mijn 18e leer ik de man van mijn leven kennen ... Moest ik mee trouwen van thuis want ik had met hem geslapen, op zich ni erg integendeel ... Tof en super 10 jaar getrouwd geweest met ups en downs, samen een pracht van een kind enz ... Maar het was op, elk iemand anders leren kennen ... En nog iemand enz ....
Nu ben ik al 7 jaar met iemand die mijn superlieve zoon steeds een rotkind noemt ( jaloers ) mij een hoer, een teef en stom wijf en alles wat vernederend klinkt voor een vrouw... Mij pluimt, nooit eens 1 keer op bezoek wou gaan bij mijn ouders, nu nog ni !!! Ik mag ni werken, moet naar hem luisteren, mij overal zwart maakt .... Hij is een echte Fils a papa en ook al 3 keer op straat gesmeten, partnergeweld noem maar op ....!!!
Het verhaaltje van het vogeltje in de gouden kooi dus ....die geen kant op kan !!! Ik ben totaal afhankelijk en kan geen kant op ...
Vroeger was ik een toffe, vrolijke en spontane meid
... Nu ben ik nog een schim van wat ik was ... Ik probeer er voor mijn kind nog te zijn en hou de schone schijn hoog hierbuiten maar ik ben moe, op en leeg !!!
Ik verlang naar warmte en genegenheid, iemand die ons graag ziet !!! Maar ik werk me uit de naad thuis en krijg geen enkele vorm van respect of appreciatie ...ik treur veel en ben enorm angstig, verlatingsangsten zeg maar ....& kan van niets meer genieten
Zo zie je maar ...ook je vrienden verdwijnen als sneeuw voor de zon ... Door isolatie !!! Mmm ik verlang naar eeuwige rust nu maar mijn kindje .... En mijn ouders ... Die kan ik dat toch ni aandoen ??? Mijn nonkel heeft het over 2 jaar gedaan ... En heb het leed mogen meemaken !!!
Ik wil hier stilletjes weg !
Datum:
15-05-2015
Naam:
Me
Leeftijd:
35
Provincie:
Noord-brabant

Stom kind

Mijn ouders zijn gescheiden ze maken altijd ruzie en ik word er bij betrokken en ze schreeuwen altijd tegen me en meestal is mij moeder boos op mijn vader en als ik over iets begin zeggen ze altijd gij kunt da niet je kunt da niet altijd! Ik ben mij leven echt wel bui is voel me constant een rot kind ik heb mij vroeger al eens proberen stikken en gesneden
Datum:
14-05-2015
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
10
Provincie:
België

Ik ben anders

Ik was vroeger anders, ik ben nog steeds anders, of is ieder anders anders?
Is het normaal dat ik denk voor ik iets doe?
Is het normaal dat ik nieuwsgierig ben?
En is het normaal dat de dood aantrekkelijker is dan het leven?
Ik leef in een wereld met aliens en ik zal me pas thuis voelen als ik weg ben...
Datum:
14-05-2015
Naam:
-
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

De kracht van liefde.

Ik heb liefde ervaart. Maar ik heb wel getwijfeld of ik in staat ben verliefd te zijn, omdat dat weleens gezegd wordt over mensen zoals ik. Onzin. De eerste keer liefdesverdriet, voelde als dat de wereld voor je is ingestort. Maar je pakt jezelf weer op. De tweede keer minder heftig want t duurde niet lang. De initiële pijn was minder.. Het resultaat des te heftiger. Studie gestaakt, en voor t eerst in mn leven niet meer presteren, t leven ligt stil. Geen antwoorden gekregen, alleen maar onzekerheid. Nu bijna 1,5 jaar later nog steeds dezelfde gedachten. Behandelingstraject gestart nadat er t een en ander onbedoeld bekend werd. Niemand weet dat mijn lijdensdruk behoorlijk hoog of dat ik in mijn hoofd helemaal niet bezig ben om er weer bovenop te komen(door te werken en 'van plan te zijn' een andere studie te starten). Ik wil niet perse altijd bezig zijn met hoe het zou zijn om weg te zijn, maar dat wil niet zeggen dat ik het niet wil. Mijn leven is een lijdensweg, omdat ik de meeste tijd mezelf opgesloten voel in mijn eigen hoofd. Niet perse omdat ik zoveel denk, maar omdat ik extra veel moeite moet doen om een beetje te functioneren en dan liever de rust in mijn hoofd zoek. Alleen die rust vind ik niet. Ik wou dat ik gewoon was, en vooral had ik gewild dat ik alle facetten van het leven in de juiste volgorde doormaakte, vanaf nu en tot mijn natuurlijke dood. Liefde is het enige wat het bestaan in mijn ogen draaglijk maakt, maar ik ben bang dat ik nooit meer verliefd zal worden. Als de realiteit je in de ogen staart, is het om te ontsnappen fijn om te denken dat echte, onvoorwaardelijke liefde bestaat. Ik kijk ook Once Upon A Time omdat het surreële van de sprookjes die er in voor komen een van mijn ontsnappingswegen is. Ik lig vaak tot 's morgensvroeg te kijken. Ik zit vaak te denken van wat zal ik missen als ik er niet meer ben, en dan denk ik niet aan mensen maar aan videogames of nieuwe seizoenen van tv-series. Ik wou dat er een andere oplossing was dan 'doe het niet, maar denk positief en doe tegelijkertijd doodsaai werk en meld je aan voor een studie'. Bovenstaande is het enige dat ik kan concluderen na 6+ maanden hulpverlening over wat ze van me verwachten. Als mijn leven tot nu toe niet zo succesvol geweest was in de zin van dat ik mn vwo-diploma heb gehaald, had ik al eerder mijn hoge mate van lijdensdruk erkent. Nogmaals ik ben niet zoals de normale mensen en toch wordt ik zo bestempeld door mijn intelligentie. Ik mag n leven met zoveel nadelen lijden en me niet druk maken over mn liefdes- en seksleven(dat ik niet heb) of de vrienden die ik niet heb. Dat is heel eerlijk in mijn ogen waar ik wel mee bezig ben. Er zijn mensen geweest die gesuggereerd hebben dat ik er beter n eind aan kon knopen. Niemand nu echter wil dat ik in volle gezondheid verkies te gaan rusten, maar niemand doet ook een poging mij echt te leren begrijpen. Het is allemaal resultaatgericht en nu moeten ze zich vooral met het budget van de zorgverzekeraar bezighouden, wat mij natuurlijk weinig kan schelen behalve dat ik tot 5 keer aan toe dezelfde vragenlijsten mag invullen. Dit is geen bericht om hulp, dit is een bericht van iemand die overal voor open stond maar nu hoopt ziek te worden of anderzijds niet meer te 'hoeven'. Het is teveel gevraagd, zeker in de hedendaagse maatschappij, om liefde te vinden en houden als je er voor openstaat als je n mentale handicap hebt. Het is n taboe en mensen willen er ook niet over praten, daarom zeg ik t ook nooit want ze kunnen het ook niet aan me zien. Ik houd mijn hele leven de schijn op dat ik succesvol wil zijn, terwijl ik eigenlijk meemaak dat ik alleen maar ongewenst ben en voor groepsopdrachten automatisch een lager cijfer krijg. Ik ben vanaf mijn geboorte opgezadeld met de vloek dat ik naast intelligent en goede bagage soms in mezelf opgesloten lijk. Maar de meeste mensen denken dat dat mijn karakter gewoon is, maar ik weet dat geen normaal persoon zo in zichzelf gekeerd is(met name toen het voor t eerst duidelijk zichtbaar was, was ik volledig in mezelf gekeerd). Zolang de maatschappij niet mensen met mijn stoornis accommodeert, en alle facetten van het leven aan mij voorbijgaan omdat ik gedoemd ben alleen te blijven en langzaam door de tijd alleen maar familie zie doodgaan, leef ik niet echt, dus ben ik al dood.
Datum:
12-05-2015
Naam:
anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

Pijn😢

Iedeeen haat me!
IK kan niks!
Mijn ouders willen met me naar een psygholoog omdat ik gek ben in mijn kop volgens hun.
Mijn vriend(waar ik al 2 jaar iets mee heb) haat me lijkt het
mijn vriendinnen laten me stikken.
ik ben helemaal alleen met mijn paard(figaro).
Ik hou van hem zoveel heb ik nog nooit van iemand gehouden.
Sinds dat mijn opa is overleden heb ik overal moeite mee.
Datum:
10-05-2015
Naam:
A.A
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

help

Zo lang ik me kan herinneren ben ik ongelukkig. Jarenlange behandeling van psychologen en antideprissiva, 25 jr leuke baan, 30 jr lieve partner, droomplek om te wonen, vind ik het nog steeds een ramp dat ik überhaupt leef!
Voor mijn 51ste wil ik er mee stoppen.
Hierbij zou ik graag hulp en/of advies van u ontvangen.
Groet, Karen
Datum:
10-05-2015
Naam:
karen
Leeftijd:
50
Provincie:
Friesland

ik wil dood

Ik loop al een paar maanden rond met het gevoel.dat ik dood wil ik woord door mijn beste vriendin veranden en ik heb al een keer poging.toy zelf moord gepbeert maar kom het niet want mijn vader en moeder weten er niks van en durf het ook niet te zeggen ik ben bang voor hun reactie
Datum:
10-05-2015
Naam:
pinda
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.