Levensverhalen (pagina 1843)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Austisme

Ik ben Jeffrey ben 15 jaar.
Ik heb Autisme.
Ik durf niet met een meisje te praten.
Durf niemand an tekijken.
Durf niet alleen op straat te lopen.
Kan geen vrienden maken.
Weet me niet te gedragen bij iemand die ik niet ken.

Kan niet bij gezelschap zijn.

En het ergste me moeder verstoot mij.
En trekt mijn zus voor.
En ze weet dat ik Autisme heb.
Maar welke vorm weet ze niet.
Ze weet niet dat ik niet met mensen durf te praten.
Ik ben eigelijk nooit jarig
(Ik wordt wel een jaar ouder)
Maar ik mag nooit feestjes houden.
Ik heb ook maar 4 vrienden.
Een jongen van mijn klas.
En mijn Cavia.
En computer.
En vliegtuigen.

Ben gek van vliegtuigen.
Wou vroeger piloot worden.
Maar kan niet meer.
Leer niet goed.
Zit op VMBO
Eigelijk voor piloot moet je HAVO-Anthneum hebben.

Vroeger toen ik 11 was had ik 7 paracetamol ingeslikt.
Was toen alleen ik coma.
Maar was jammer genoeg niet dood.
Wil het grag.
Nieuw leven en alles...
Datum:
26-06-2005
Naam:
Jeffrey Ouwens
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Mij lieve Beste simone unt ik die der agter na wilt

had ik nooit zelfmoordneigingen.. ma een jaar geleden, kreeg ik ut wel.. ut begon allemaal zo.. 24 mei 2004 was Simone me allerbeste vriendin was een zus voor me..
Ma die ochtend had ik nooit geweten dat simone bij me weg ging.. ze was altijd zo vrolijk enzo.. ze was niet op school, dat vond ik al vaag, ik probeerde der al te bellen.. ma kreeg geen gehoor... ik ging na huis.. me moeder zei dat ik na simone der moeder moest gaan. ik belde aan.. moeder was in paniek ik wist neit wat me overkwam.. ze vertelde.. dat ze simone der messen had gevonden en die onder ut bloed elke keer zaten.. en dat ze de hele dag niet thuis geweest is... ik weet waar ze altijd uit hing.. dus ik ging na ut station daar stond die mooie Simone voor ut laast.. ik roepde der.. toen kwam de trein er aan ze deed steeds meer stappe.. ik rende na der toe.. ma ut was te laat:( ze sprong .. ze had der tas agter gelaten.. en had een brief voor me agter gelaten die brief heb ik nog daar stond een gedicht op die ze voor mij had geschreven
dit is der gedicht
De nacht is over gegaan
Weer een nacht voorbij
Hoor de wereld opstaan
Het is de wereld achter mij

Laat mij slapen
Liever niet opstaan
Laat mij de kracht eerst oprapen
Voordat ik moet doorgaan

De wereld hoort niet bij mij
Vervreemd van hier
Alles gebeurt langs mijn zij
De nacht is beter dan het plezier

Als ik morgen weg ben
Treur niet om mij

Denk aan de dingen
Die je graag deed, zij aan zij

Denk aan de grappen
Die ik maken kon
Denk aan de tranen
Die ik je bezorgen kon

Eén ding moet je niet doen
En vergeet dat niet
Maak niet meer tranen dan nodig
Heb vooral geen verdriet....
----------------------------------------------------
ik was verstijft.. ik kon niks doen ik huilde kei hard, der moeder kwam er aan renne ze kwam na me toe, toen hebbe we 4uurtjes op ut station gezeten.. de moeder wou niet weg... ik en simone,s moeder snappen niet hoe dit had kunne gebeuren, simone was niet zo iemand die snijde enzo.. die maand daar op was ut allemaal te erg... ik begon me te snijde,, ik kon alleen aan Simone denken, ik moest er aan wenne dat ze der niet meer was, ma dat lukte niet zo, als je 24uur bijna met elkaar omgaat, school ging niet meer ik haalde allen ma onvoldoendes.. ik wou niet meer.. ik verlangde alleen ma na de dood en altijd rust,, die half jaar daar op ging ut iets beter,, ma toen kwam ik thuis. toen zei me moeder dat ze wou scheiden van me vader, alles wat ik op had gebouwt was weer weg,Ik rende na boven pakte me mes en snee kei diep in me pols.. me moeder kwam na boven.. we moesten me spoed na ut ziekenhuis.. me pols moest gehecht worden, die week daar op had ik er helemaal geen zin ik pakte potjes met pillen en begon ze te slikken, en jah weer had me moeder betrapt.. me maag moest leeg gepompt worden.. sinds die dag snijde ik alleen ma, ik werd gek van me eigen ik sprong ma van brugen af, liet me eigen expres van de trap afvallen. ik wilde gewoon bij simone zijn.. ma begin januari 2005 leerde ik bob kenne.. hij hielp me kei erg en begreep me kei goed.. hij heb me zo goed geholpen.. toen even later leerde ik kyra kenne.. ze deed ut zelfde als mij snijde.. ik probeer haar der af te halen,,
ik heb nu 3goed lieve vrienden. die me zo goed helpen daar ben ik ze dankbaar voor.. ma toch help ut niet.. die zelfmoordneigingen blijven ma kome.. ik doe ma gekke dingen en iedereen sgrikt ervan.. Zoals me klasgenootjes ook vorige keer zette ik zo een mes in me arm.. ze zate allemaal te gille... ik wou gewoon dood, en als ik dat zei dan zeiden ze dat ik me aanstelde terwijl ut gewoon puur is... Simone was me allebeste vriendin al vanaf de peuterschool tot de 2de klas,, moet je nagaan hoe hard de klap is.. ik wou bij der zijn wil ik nog steeds.. ma elke keer ben ik gewoon te laf om zelfmoord plegen elke keer kom ik er ma goed van af... ik snij nooit goed ofzo.. ik bene gewoon te laf ik hoop dat ut me binnekort wel lukt xxx
Datum:
26-06-2005
Naam:
Do
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

dood

egt ik word helemaal gek thuis he....ik ben naar me vriend gegaan in rotterdam en ik ben zwaar geplat omdat ik stiekem ging...nu mag ik nx meer ik mag nog geen eens naar me betse vriendin toe gaan egt kut mang ik mag nog geen eens een vriend hebebn ik heb een keer me zelf met een mes gestoken was bijna dood gegaan...word nu thuis geslage en alles egt heel erg moeilijk voor iik ben nu van plan om van huisweg te renne en dng stop ik maar mt school ik zit zelfs aan de durgs...help me
Datum:
25-06-2005
Naam:
jenise
Leeftijd:
15
Provincie:
Flevoland

heey

ik wil dood k heb veel prblemen k weet niej meer wat k moet doen en k wil gewoon niej meer leven dan gaan mii ouders wel huilen maar het moet maar zo k weet niks anders :S:Sk zit elke dag wel te huilen
Datum:
25-06-2005
Naam:
hallo
Leeftijd:
15
Provincie:
Zeeland

Wil niet meer

Ik zie het gewoon niet meer zitten.. het lijkt wel of niemand me meer mag... Iedereen doet vaag tegen me en kraakt me af. In het begin was ik heel positief en ging het wat beter maar nu niet meer... Ik praatte er met iemand over maar durf er nu niet meer met diegene over te praten.. Ik wil hem niet lastig vallen... Het wordt steeds erger... Ik snij nu ook in mezelf.. Alles gaat fout..Echt iedereen bekt me af.. Als ik iets zeg dan krijg ik altijd wel een rot antwoord terug... Daar kan ik niet meer tegen.. Dat afzeiken wordt me teveel.. Ik heb al veel dingen geprobreed.. Maar het lukt niet.. Als het niet snel veranderd gaat het snijden te ver..
Datum:
25-06-2005
Naam:
Lauriej
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

ik wil dood

IK heb geen mooie jeugd gehad allebei mijn ouders drinken mijn moeder is geslagen waar ik stond op t ekijken en ik ben seksueel misbruikt geweest als 13 jarige nu dat eindelijk alles op zijn plooi valt krijg ik het heel moeilijk ik heb altijd alles op gekropt
Datum:
25-06-2005
Naam:
evelien
Leeftijd:
22
Provincie:
Limburg

ik weet het niet

Ik denk bijna elke dag, zo niet elke dag aan er een einde aan maken.... ook als het beter met me gaat.. er zijn mensen in mijn vriendenkring die het weten... maar zij kunnen er ook niks aan doen...

Er is 1 persoon... een leraar bij mij op school... waar ik altijd mee kan praten... Maar hij heeft de laatste tijd ook het gevoel dat ie machteloos staat...

Het grootste probleem is dat ik niet weet waarom ik niet verder wil... ik heb gewoon perioden waarin ik erg down ben... en als ik niet in zo'n periode zit dan hoeft er maar 1 klein ding te gebeuren en dan val ik er weer in terug...

Ook snij ik in mijzelf... nou ja eigenlijk nu niet meer... maar het is nog steeds erg moeilijk om het niet te doen...

Doordat ik me zo voel... begin ik dingen te zien en horen... ik weet dat ik het zelf ben die die dingen zie en hoor... het komt uit mijn hoofd... maar ik kan niet zorgen dat het stopt...

Dit maakt het allemaal nog veel moeilijker... ik wil dan niet verder... maar ik denk niet dat ik ooit zelfmoord zou kunnen plegen.... ik wil niemand pijn doen... Maar ik begin de laatste tijd wel te stoppen met kijken bij het oversteken enzo... in de hoop dat ik aangereden wordt....

ik weet niet echt meer wat ik nu moet doen...
Datum:
25-06-2005
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

Ik heb er genoeg van

Hoi mensen. Fijn dat ik hier mijn verhaal kwijt kan. Ik heb vroeger heel veel ruzie gehad met mijn ouders en nog meer tegenslagen gehad. Ik ben nu op een punt gekomen dat ik niet meer verder wil. Ik durf alleen niet en dat vind ik laf van mezelf. Het klinkt raar voor mensen die om me geven maar dat interesseert me nu niet meer. Ik wil het liefst zo snel mogelijk een overdosis pilen slikken. Als ik het durf en genoeg moed heb verzameld zal ik het zeker doen! xxx
Datum:
24-06-2005
Naam:
...
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

ik wil gewoon niet meer leven.

ik heb vaak ruzie thuis en altijd krijg ik overal de schuld van ik kan gewoon niks goed doen volgens mijn ouders, als ik ga leren dan vraag ik wel is of ze me willen helpen en dat doen ze dan ook wel maar ik krijg altijd ruzie met ze. ik krijg om de kleinste dingen al ruzie. toen ik nog wat jonger was ben ik door mijn broer sexueel misbruikt toen ben ik alleen dieper in mezelf gebracht. nog niet zo lang geleden is mijn tante overleden en ik hield echt heel veel van haar en toen ze overleed kwamen alle gedachtes weer terug; over wat er met mijn broer en mij is gebeurt, over dat ik eigenlijk een zus hoor te hebben (en die wil ook graag want ik hoop dat zei me dan kon steunen enz.), en de ruzie met mijn ouders dan. ik heb er op school al met iemand over gepraat maar het helpt me niks IK WIL GEWOON NIET MEER LEVEN. ik heb ook al dingen geprobeert maar ze waren niet gelukt of ik durfde het uiteinderlijk niet meer. ik hoop dat het me binnekort wel een keer lukt.
Datum:
24-06-2005
Naam:
-
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Borderline

Ik heb borderline en heb in mijn leven veel teleurstellingen te verwerken gehad.
Op liefdes gebied, maar ook een bepaald familie lid die me flink teleurgesteld heeft.
Ik heb een aantal keren zelfmoord geprobeerd te plegen, maar op de een of andere manier had ik nooit de juiste hoeveelheid in huis waardoor ik gewoon weer wakker werd, ook snij ik in mezelf.
Therapie krijg ik wel, maar het helpt soms niet, in de diepte punten heb ik alleen mezelf en mezelf is niet genoeg.
Datum:
23-06-2005
Naam:
anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.