hoelang kan ik dit gevecht nog volhouden. ik denk al sinds een paar maanden aan zelfmoord, en ben iemand die aanleg heeft om depressief te worden en de dingen in het leven op een negatieve manier te zien. waarom ben ik zo een goed persoon, terwijl heel de wereld zo slecht is. ik ben m'n belangstelling in mensen verloren, heb zoveel teleurstellingen gehad en ben zo vaak belazerd door mensen, ik schaam me dat ik een mens ben. Ik heb nog meer respect voor dieren, want als hun je liefde geven dan is het ook echt bedoelde liefde, en niet een strategie om iets voor elkaar te krijgen bij jouw. en ik heb er ook schijt genoeg van dat ik geen vriendin heb, toen ik 16, 17, 18 was had ik wel om de zoveel tijd een vriendin, maar nou.
het wil gewoon niet lukken, al 3,5 jaar lang helemaal niks. ik begin mezelf zelfs wijs te maken dat ik dat ene onderdeel van god om meisjes te versieren niet heb meegekregen, ik kan het gewoon niet, durf het niet. en al me vrienden hebben een vriendin, of het gaat uit en dan hebben ze weer een nieuwe binnen korte tijd. en dan denk ik van, wat doe ik verkeerd dan. ik vind dat ik niet lelijk ben, en ik heb ook wel sociale vaardigheden.
maar het lukt gewoon niet, en daar baal ik van. de normaalste zaak van wereld, wat bij iedereen normaal is, waar niemand moeite mee heeft. dat heb ik niet.
en doordat ik zie dat iedereen, maar dan ook iedereen (in mijn ogen dan) het wel kan, of al een partner heeft. dan voel ik me een mislukkeling, of zit ik gewoon in me pech jaren, of straft god mij, omdat ik niet in hem geloof.
ik heb mezelf de tijd gegeven tot december, dan ben ik alweer 4 jaar lang vrijgezel. als het dan niet is gelukt, dan zal het wel nooit lukken, dan kan ik beter stoppen. want ik vertik het om als trieste eenzame door het leven te gaan. ik wil niet dat ik over 10 jaar nog steeds alleen ben, en in me eentje woon, met alleen een hond of een kat, en dat je dan zo desperate naar de hoeren gaat, omdat je toch niks anders heb. en daarbij moet je dan aankijken hoe je vrienden, wel allemaal een vriendin krijgen. En dan moet je maar blij reageren elke keer, terwijl je eigenlijk denkt, waarom jij wel en ik niet. ik kan ook niet meer tegen die opmerkingen van, hoe lang sta je al droog?? waarom durf je niet op der af te gaan?? je bent niet echt iemand die op vrouwen af gaat he?? WAAROM BEN IK ZO, what the fuck is dit, waarom durf ik niet iets wat alle jongens wel durven, die drempel is zo hoog. Dan zeg ik ook tegen mezelf dat god bij mij het angstnivo hoger heeft gemaakt dan bij andere, dat ik daarom niet durf. ik ben ook geen 1 bericht tegen gekomen op deze site die een beetje op de mijne lijkt, en daardoor voel ik me helemaal een mislukkeling. ik kom allemaal verhalen tegen over relatie problemen, ik wou dat ik die problemen had, want dan had ik tenminste een relatie die ik nooit heb gehad.
ik wil helemaal niet dood, want voor de rest heb ik wel een goed leven. maar ik kan dit niet meer aan, die opmerkingen die eeuwige eenzaamheid, het aanzien hoe andere mensen wel liefde hebben.
maar ik kan me ouders en familie niet in de steek laten, ik hou zoveel van ze. me ouders weten dat ik zelfmoord gedachten heb, maar ik zeg dat het ergens anders aan ligt, ik wil dat niemand het weet wat mijn probleem is, ook omdat, dan je status zwaar naar beneden gaat ten opzichtte van je omgeving, en daar ben ik ook bang voor, ik wil niet bekend staan als jongen die geen meisje kan of durf te krijgen. its a fuckin timebomb, er moet snel iets gebeuren of mensen gaan nog denken dat ik homo ben ofzo (ik respecteer homo's daar niet van) en als het zover is, dan weet ik zeker dat ik niet meer wil leven, wil niet die outsider zijn, waarom ben ik zo, waarom heb ik zo een berg angst gekregen die ik niet aankan. angst voor een doodnormaal iets voor andere mensen.
pfff zo dat kostte echt moeite om te typpen, maar ik ben blij dat ik ergens m'n verhaal kwijt kon
groeten van een FAILURE of GOD
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.