Levensverhalen (pagina 1837)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Zo vrij als een vogel in Rtterdam

Mensen, dieren, wezens, alles wat op deze planeet en er omheen leeft, niets is wat het lijkt. Of wel, ik heb geen idee. Het raarste wat er op deze planeet bestaat naar mijn menig zijn gedachtes. Anderen zullen misschien een koe die in het weiland staat raar vinden, of een ijsje dat smaakt naar pis, een vogel die op hun hoofd schijt, of harry de drank verslaafde, of kelly de goedkope straathoer. maar wat is raar? wat is sowieso een mening? vogels blijven toch wel in de lucht vliegen, ongeacht hoeveel we ook denken. Want denk je nou echt dat veugels naar beneden pleuren als wij aan het denken zijn!! Ga gauw een end weg. Het meisje dat elke zondag naar de kerk gaat heeft ook zo haar overtuigingen. De mensen in Oranje geladen ook. Ik ook..Ben er alleen nog niet achter welke. Maar de maan schijnt voorlopig wel, maar ooit stopt de maan met schijnen hoor! Angaanjagend? Ik vind van wel. Maar wie ben ik in deze wereld. Een meisje dat dit schrijft zonder enig nuttig doel. Behalve om te overtuigen dat je moet doen wat je wilt. Ook al word je 1 x in de week uitgescholden door kinderen op straat en onder gepoept door zeemeeuwen die verdwaald rondvliegen in rotterdam.
Datum:
06-07-2005
Naam:
Gina
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Geen uitweg meer

ik zit al maanden elke dag erover te denken om zelfmoord te plegen. ik ben op jonge leeftijd gedumpt door mijn ouders. daarna ben ik door vrienden aan drugs geraakt en gebruik nog elke dag PCP. toen dumpte mijn vriend me en was ik het spoor bijster help!!!!!!!!
Datum:
06-07-2005
Naam:
Hessel
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord

ik den er wel aan nu ben 25 jaar getrouwt geweest en nu heef ze me in de steek gelaten door een streek van haar zelf om met andere mannen te sjanzen
Datum:
06-07-2005
Naam:
peter
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-brabant

drugs is duivelse troep

heb net een afscheidsbrief geschreven,heb het idee dat ik nergens goed in ben. denk op het moment heel slecht over mezelf. snapte niet waar het vandaankwam,want er is niks aan de hand.
nu ik beter nadenk,snap ik het wel,ik gebruik soms drugs,alleen in weekenden,maar het is genoeg om me zo depri te voelen. mijn gedrag is totaal anders sinds het gebruik van die troep.
ik weet dat ik het nu echt niet meer moet doen,maar dan moet ik nu eerst door die depressiviteit heen. gelukkig ben ik nog niet zo ver heen om dat niet te beseffen. en als je door die troep dan depri geworden bent,neem je meer om dat voor een moment niet meer te zijn. heb de afscheidsbrief klaargelegd,en wil het nu proberen,sta er nog niet helemaal achter,dus wie weet kan die brief de prullenbak in. maar toch betwijfel ik dat
Datum:
06-07-2005
Naam:
anoniem
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

hij houdt van me hij houdt niet van me

ik heb een relatie met een super lieve jongen .Maar soms heb ik egt het gevoel dat hij liever om gaat met zijn vriendin dan met mij!
ik heb al 2keer op intensieve zorgen gelegen met wonden en sneeën door pogingen tot zelfmoord.Al 2jaar ga ik naar een psychologe!
Zij doet haar uiterste best maar het zelfmoord gaat maar niet weg uit mijn gedachten.
HET MEOT OPHOUDEN MAAR HET GAAT NIET!!!!!
HELP ME!!!!!!!!!!
Datum:
06-07-2005
Naam:
Gianna
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

wat moet ik doen?

hallo mensen ik heb met mijn eigen een groot probleem en weet niet waar het vanaf komt. ik heb alles goed voor elkaar en toch kan ik niet met dingen omgaan ik ben te kritisch voor mijn eigen en heb het daar erg zwaar mee.wat moet ik ik heb hele lieve mensen om mij heen maar soms wil ik niet meer en zeker niet van wege mijn zoon ???? wat nu
Datum:
05-07-2005
Naam:
mark
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-brabant

geluk in je leven

ik heb een geluk in mijn leven mijn zoontje van 4 als ik hem niet had dan was ik al lang weg uit deze ellendige wereld vol haat en egowisme als je niet gelukig bent zoek een plus punt en hou je daar aan vast zoek iets wat deze wereld nog een beetje verdraag baar maakt een knuffel voor alle mensen die hem nodig hebben
Datum:
05-07-2005
Naam:
priscilla
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

En nu?

Ik ben 36. Al vanaf het moment dat ik ben gaan werken word ik ontslagen omdat:
ik langzaam ben,
niet in het team pas,
het werk niet aan kan,
ik niet met de baas overweg kan etc.
Om het halve jaar (soms sneller) moet ik op zoek naar een andere baan. Ik heb periodes van werkloosheid gehad. Op een of andere manier word ik wel altijd snel aangenomen, ik kan me heel goed voor doen. Maar als het er op aan komt doe ik iets (weet niet precies wat) waardoor ik ontslagen word. Bij het laatste ontslag is er iets in me geknapt. Ik heb zeker een ander halve maand tegen mijn vriend lopen gillen dat mijn leven over was. Ik heb me toen ook aangemeld bij een deeltijd therapie om te bekijken wat het precies is wat ik doe. Na 3 maanden is het daar ook fout gegaan. Ik heb daarna 3 gesprekken gehad om te bekijken wat ik verder kan doen. In deze 3 gesprekken werd gezegt dat ik waarschijnlijk naar een 4 daagse groep of een 2 daagse groep zou gaan.
Het advies van de club psychologen is me telefonisch doorgegeven. Het word de uitstapgroep van anderhalf uur eens in de 2 weken!! In plaats van te kijken wat er nou gebeurd en wat ik daar aan kan doen is het advies om vooral maar niet meer te praten maar weer te gaan werken. Ironisch genoeg ging het laatste mondelinge gesprek over “als je iets niet kan, wil dat dan ook zeggen dat je er niet meer mag zijn?”. Ik voel me behoorlijk in de kou gezet. Wat moet ik nu? Ik kan weer gaan werken, dat is het probleem niet, het probleem begint pas als ik daar een tijdje werk. Ik vind het te belachelijk voor woorden. Ik klop aan omdat ik een patroon heb, het patroon herhaalt zich bij de therapie, en ik word afgeschreven. Doet echt wonderen voor je zelfvertrouwen, en mijn probleem is niet opgelost. Ik wil niet nog een keer ontslagen worden, en ik wil niet thuis op de bank gaan zitten. Ik wil gewoon mijn baan kunnen blijven houden, net als de rest van nederland.
Datum:
05-07-2005
Naam:
Anita
Leeftijd:
36
Provincie:
Noord-brabant

Mijn Leven Die Veranderde In Een Hel.

Hallo,

Mijn naam is Sharony. Ik ben 17 jaar en in een klap diep ongelukkig geworden. Het begon allemaal 7 jaar gelden. Ik en de rest van mijn gezin kregen te horen dat mijn moeder baarmoederhals-kanker had. Na een zawre operatie zeiden de artsen dat ze genezen was, maar ze moest nog wel 5 jaar lang voor controle komen. Pas na die 5 jaar zou ze volledig genezen worden verklaard. Nog geen 4 jaar later kreeg mijn moeder borst-kanker. na een borstamputatie ging het weer beter met haar. Nog geen jar later kregen we te horen dat mijn moeder ongenezelijk ziek was geworden. Ze had uitzaaiingen naar de botten. Ik geloofde het niet. Mijn moeder was een doorzetter en had deze ziekte immers al 2 keer eerder overleefd. Waarom zou ze dat nu niet kunnen? Helaas was mijn hoop voor niets. Ze overleed op 10 september 2002, 2 dagen na mijn verjaardag. Ik en mijn vader bleven alleen achter. Net toen ik dacht dat ik mijn leven weer een beetje op kon pakken, werd mijn vader opgenomen met een hartinfarct. 2 dagen later overleed ook hij, een half jaar naar mijn moeder. Ik had er nooit aan gedacht dat mijn vader ook dood zou kunnen gaan. ik kwam in een pleeggezin. Ik had een voogd die zei dat ze een goede vriendin van de familie was en dat geloofde ik, ik vertrouwde haar en heb toestemming gegeven om haar tot voogdes te benoemen. Ik heb anderhalf jaar lang in een pleeggezin gewoont die ik zelf had uitgekozen. Ik wou namelijk mensen die ik kon vertrouwen. Ik leefde al die tijd van 90 euro per maand. Ik dacht dat er niks aan de hand was. Tot de vader van mijn toen nog vriend uit had gezocht hoeveel geld er voor mij binnen kwam. En dat was heel wat meer dan 90 euro. Ik ben daar weggegaan en ben toen bij de ouders van mijn vriend gaan wonen. hij had het net daarvoor uitgemaakt. En als je denkt dat het niet erger kan krijgt hij met mijn ex. De Jongen die hij het meeste verafschuwde in onze relatie. Nu gaat hij doodleuk alle dingen doen die wij eerst hadden alsof het allemaal nikx heeft voorgesteld. Af en toe wou ik gewoon dat ik voor even alles achter me kon laten, maar dan ben ik weer bang dat het dan zo'n fijn gevoel geeft dat ik nooit meer hier naar toe terug wil. Ik weet zeker dat als ik de moed er voor heb het me geen moeite zal zorgen. Ik heb het gevoel dat ik steeds maar weer gestraft wordt voor iets waarvan ik niet weet wat ik gedaa heb. alsof ik alle leed van dewereld moet dragen. Als ik huil lucht het niet op. Als ik plezier maak voel ik me daarna nog kutter. Is het dan zo raar dat ik hier weg wil?

Sharony
Datum:
05-07-2005
Naam:
Sharony
Leeftijd:
17
Provincie:
Drenthe

waarom

een vriend van mij heeft vorige week zijn polsen doorgesneden en 2 keer in zijn buik gestoken.Hij leeft gelukkig nog wel.
Zelf heeft hij de ambulance gebeld,dus het is een schreeuw om aandacht geweest.Waarom heeft hij niet eerder aan de bel getrokken?Ik heb niks gemerkt aan hem,het is verschrikkelijk.
Hij is nu opgenomen in een gesloten inrichting.Ik hoop dat dit nooit meer gebeurd,bij niemand.
Datum:
05-07-2005
Naam:
eva
Leeftijd:
27
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.