Levensverhalen (pagina 1791)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik wil niet meer..

ik weet het niet meer .. ik ben heel erg depressief en in de war ik ben 17 bijna 18 en ik zit niet op school en werk ook niet 4jaar geleden ben ik gestopt met school kan je nagaan toen was ik 13 jaar.. ik ben gestopt omdat ik niet veel vriendinnen had eigelijk maar 1 maar die ging ineens heel veel met een ander meisje om die mij niet aardig vondt..dus ze werd van me afgepakt sinds die tijd heb ik me heel vaak ziek gemeld ik ben lang vindt ik zelf 1.80 er zijn niet veel meisjes die zo lang zijn en in mijn klas was ik dus ook de langste ik wou daarom nooit mee doen met gym dus melde me heel vaak op de dag dat ik gym had ziek.. maar eigelijk was ik elke dag wel ziek elke ochtend dat ik me bed uit moest voor school had ik buikpijn en kon ik bijna niet lopen ik maakte me veelste druk toen was ik alles zo zat dat ik gewoon niet meer ben gegaan maarja toen kreeg ik dus de leerplicht achter me aan en moest praten bij de jeugdzorg die wisten na een paar afspraken niet meer wat ze met me aan moesten ik had eigenlijk maar 1 maatje en dat was me hond maar die is overleden een paar jaar terug en daar zit ik nog steeds heel erg mee ik denk nog heel vaak aan haar ik mis haar echt misschien klinkt het stom maar ik vertelde alles tegen haar .. uiteindelijk kwam ik bij het triversum terecht en moest daar een test maken daar kwam dus uit dat ik best wel depresief was toen die mevrouw dat daar zei werd ik helemaal stil van binnen ik kon niks meer zeggen het enige wat ik dacht was ik ben een mislukkeling me ouders verdiene mij niet ze verdiene beter!! ik heb toen thuis ook pillen geslikt ik wou niet meer verder maar ik durfde er niet meer te slikke ik wou me ouders en zussen geen pijn doen nu ben ik 4jaar verder en het wordt alleen nog meer erger en iedereen blijft maar zeggen het komt wel goed het komt wel goed.. maar dat komt het helemaal niet ik ben heel snel verdrietig je hoeft maar te zeggen dat ik iets niet goed doe en ik begin al te huilen en wil dan het liefst zo snel mogelijk naar me kamer en alleen zijn..ik durf ook niet goed voor mezelf op te komen ik wou dat ik anders was en ik wil anders worden maar het lukt niet het lukt echt niet .. ik durf ook bijna nergens heen zonder mijn moeder soms durf ik niet eens naar buiten omdat ik denk dat alle mensen mij aan kijken en rare dingen over me denken ik heb ook geen vrienden .. ik heb 1 vriendin waar ik het altijd supergoed mee kon vinden en supergoed mee kon praten maar we hebben hele erge ruzie gehad en ik huil er de hele dag om ze zegt zelf dat het nooit meer zo zou worden tusse ons zoals het was en dat doet me superveel pijn want de reden dat ik nu nog leef is eigelijk door haar zij gaf me het gevoel dat ik wel iets waard was en iets had om voor te vechte maar nu is het ineens allemaal weg ik voel me heel erg alleen ik weet niet meer wat ik moet doen ik heb mezelf ook gesneden niemand wist dat ik dee shirts aan met lange mouwen zodat niemand het zou zien maar ik kon het niet meer alleen dus ik heb het aan me moeder laten zien .. ze reaggeerde niet boos maar wel geschrokken ik heb er soms superveel spijt van maar soms denk ik ook gelukkig heb ik het gedaan .. soms zie ik alles leuk in en heb ik overal zin in en wil ik werk zoeken en soms draai ik in 1x helemaal om en sluit ik mezelf op op me kamer en wil ik dat niemand tegen me praat en zit ik de hele dag te huilen ik moet nu gaan praten ergens maar ik denk dat dat toch niet helpt door de jeugdzorg en alles voelde ik mezelf alleen nog maar meer kl*** .. ik wil niet meer verder maar ben te bang om mezelf iets te doen

ik wil graag in contact komen met mensen die ook zo denken
mail me alsjeblieft... of voeg me toe op msn het maakt me niet uit hoe oud je bent en ook al denk je niet zo ik zoek gewoon mensen waar ik een vriendschap mee kan opbouwen en leuke dingen mee kan doen!!
Datum:
12-12-2005
Naam:
K
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

a pill that makes me anybody else.

Hallo iedereen,

Zelfmoord is al een lange tijd (2jaar) een soort van obessie voor me geworden. Ik ben te bang om daadwerkelijk door te zetten, maar ik ben al wel een aantal maal er voor gaan zitten. Ik vraag me af wat hij mij zal opleveren. Ik geloof zelf een hoop rust. Wat ik echt nodig heb. Toen ik 15jaar werd ben ik begonnen met de vernieling van mijn eigen leven. Drugs drank sex. Het waren 2 "mooie" jaren totdat ik 17 werd. Ze kwam in mijn leven. Een prachtige dame vanwie ik gaande weg zielsveel ging houden. Na anderhalf jaar liep het fout. Ik was gestopt met de drugs.. en dat beviel. Maar zij mistte iets. Wat ik vanaf de dag van vandaag nog niet weet. Een tijd lang heel depressief geweest, en echt vaak op willen geven. Nachten lang huilen. Het was zo verkloot. Ik zette mezelf erover heen en wou verder. School was inmiddels ookal mislukt en ik kreeg een nieuwe kans. Die kans greep ik. Ik ontmoette opnieuw een pracht dame. Ze was geweldig voor een jaar lang en ik hield van haar. Maar nu is dat gevoel weg en dat heb ik 3 a 4 weken geleden gemeld. Nu kan ik zo weer opnieuw beginnen aan een relatie met zo'n prachtige dame. Ze is jonger als mij. Heel erg veel. Ik zie het verdriet van mijn allerlaaste ex. Ik kan haar niet garanderen dat zij dat niet krijgt. De grootste moeite is om met mezelf door 1 deur te gaan. Dat lukt maar zelden. Ik ben niet trots op alles wat ik bereikt heb. Al het werk dat ik verzet is matig tot redelijk. Het is niet mooi, het is niet nuttig. Het maakt me erg down, en ik wil af en toe rust. Een eeuwige slaap net als doornroosje. Ik wil zo graag rust.
Of a pill that makes me anybody else.
Datum:
12-12-2005
Naam:
marilyn
Leeftijd:
20
Provincie:
Drenthe

de metro

ik heb soms wel eens gedachten dat ik denk: 'niemand houd van mij waarom leef ik eigenlijk nog????
het leven is kut en ik heb geen EGTE vrienden.'
dus dan denk ik: DE METRO de enige plek waar het kan gebeuren.
soms heb ik wel eens de neiging om voor de metro te springen.
want jah dan ben ik van het kut leven af.
WIL IEMAND MET MIJ EROVER PRATEN????
1 keer stond ik bij de metro en dacht: is het leven mij eigenlijk wel waard?
dus ijk wouw de trap af naar het perron.
maar toen kwam er iets ik weet niet wat maar het kwam in me.
en ben terug naar huis gelopen.
soms komt die metro gedachten wel eens terug.
IK WIL SPRINGEN gaat er dan door me heen.
maar telkens lukt et niet.
WIE HELPT ME
Datum:
12-12-2005
Naam:
sebastiaan
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

onbegrijpelijk

ik heb al 2 jaar zelfmoordneigingen.
ik heb men afscheidsbrief al klaar, ik heb het al geprobeerd, door polsen over te snijden, maar niets lukt, daarom voel ik me nog waardelozer, er komt altijd iets tussen als ik zelfoord wil plegen, ofwel toeval, ofwel een vriendin. maar ooit, zal er niets meer tussen komen. ik kras nu al meer dan 2 maand, en voel geen pijn van krasen, maar pijn vanbinnen, ik zie geen ren om te stoppen met krassen. ik woon niet in zuid holland, maar in antwerpen, het stond niet bij keuzemogelijk heden.
groetjes, ik
Datum:
11-12-2005
Naam:
raar meisje
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

verdrietig wanhopiG pijn !

ik vertel even een verhaal over wat ik allemaal heb mee gemaakt. ik ken vanaf kleins af aan me vader al niet ik ben allen op gegroeid met me moeder 8 jaar alleen met me moeder.. tot dat er een (stomme) stiefvader) in het spel kwam. En ik 2 broertjes der bij kreeg me hele leven veranderde ik zat op de basischool en werd daar gepest toen ging ik naar de hogere school het oosvaarderscollege en daar begon het weer.
Ik durfde niet meer naar school omdat ik in elkaar geslagen zou worden omdat ik over hun sprak ofso ze dacht dat ik slechte dingen over hun zei tegen me andere vriendinnen .. ik heb al veel mee gemaakt . En wil nu eindelijk ook een beetje geluk in me leven. Toen ging ik naar een andere school het groenhorstcollege in lelystad daar ging het wel beter alleen ik was vaak ziek omdat het was ver en ik had veel aan me hoofd en gedoe. Ik heb ook heel vaak rusie met me stiefvader meestal als me meoder weg was dan sloeg ie me maar dan lok ik het uit maar hij gooide me van de trap ensoo .. maar mem oeder gelooft me niet. Want ik ben een puber en ik scheld veel enso .. ik dacht ik wil me vader zien ik meot hem leren kennen dus me moeder had ze adres gevonden en ik mocht een brief schrijfen en opsturen naar hem .. het was onder tussen 2 weken geleden en hij nam geen contact op op één dag belde die op en ik schrok en moest huilen hij wou gelijk afspreken .. dus me moeder had met hem gesproken en met hem af gesproken bij onze alberthijn want hij woont in lelystad. Dus we gingen bij de v&d wat drinken en praten toen gingen we naar de douglas luchtje's kopen en kleding kopen bij andere winkels hij verwende me .. en daarna hadden we rusie gekregen daar zit ik HEEL erg mee en wil die me niet meer zien en spreken zei die tegen me moeder en hij zei dat ik alleen blij was als ik spullen kreeg en ik mocht niet met buitenlanders omgaan want ik werd brutaal en nog meer dingen maar toch nam ie me vriendinnen altijd mee enso ik heb hem misschien 2/3 maanden gekend. Toen heeft ie niks meer van zich laten horen want ik zei wat ik vond en ik had me 2 zusje's ook leren kennen en die mocht ie ook niet meer zien en heb nog een zus van 17 en een broertje van 8 die heet mike.. ik mis hem heel erg. wie kan nou wel zonder vader? nou ik niet. ik hem nu een vriend waar ik heeel veel van hou en die altijd voor me klaar staat waneer ik hem nodig heb of wat dan ook . Ik hou heel veel van hem en hij van mij ik ben blij dat ik ook goeie mensen in me leven heb . ik zit nu op het echanton 3de jaar handel&administratie bbl het is leuk op die school ik word niet gepest of wat dan ook alleen rusie met een jongen uit me klas maar we praten niet meer tegen elkaar en als ie wel wat doet dan meld ik het aan me mentor. Ik ben klein en mensen denken altijd dat ze mij wel kunnen pakken omdat ik niks terug doe maar op een dag pak ik ze echt allemaal terug .. ik maak zoveel mee is niet meer normaal ik heb vaak problemen met me stiefavder die ik echt haat en dan doet ie weer lief . ik heb ook een tijdje bij me tante gewoont omdat ik het gevoel heb dat me moeder me haat , en voor mij gevoel is dat ook zo want altijd schreeuwt ze me of slaat ze me en zegt ze dat ik altijd het slachtoffertje speel ik huil heel vaak in me kamer daar voel ik me alleen maar op me gemak & mezelf. me moeder heeft ook schulden maar die is ze al heel lang aan het aflossen en me ECHTE vader ook daarom wilt ie me een tijd niet sien :( daardoor kan je je kinderen toch niet laten liggen .. dit was zo mijn verhaal op 12 dec schrijf ik wel weer.
bedankt xxx wanhopig klein meisje N.
Datum:
11-12-2005
Naam:
wanhopig klein meisje
Leeftijd:
15
Provincie:
Flevoland

geen zelfmoord

Ik zou graag zelfmoord plegen. Weg van deze wereld. Er zijn ook goeie dingen, maar de slechte dingen zijn te erg.
Ik snij me wel en zou wel dood willen maar dat ga ik niet. Want dat kan ik mijn vrienden niet aandoen. Want hun hart zou dan ook verscheuren, en dan is er nog meer pijn in de wereld. En dat wil ik niet.
Dus denk erover na, als jij dood bent heb je geen gevoel meer. Maar de mensen die je achter laat, die om je geven, veel pijn hebben.
Mijn vrienden hebben al iemand verloren aan zelfmoord en ik kan ze dat nooit nog eens aan doen, niet nu ik weet hoe vreselijk ze het vonden en hoe gebroken ze waren want ze probeerde te helpen.
Als je zegt dat ik eht niet moet doen werkt dat niet, want ik luister niet, ik laat me niet bevelen. maar als je zou vragen wat je kan doen om me te helpen, zou ik het gevoel krijgen dat je om me geeft, wat een fijn gevoel heeft. Helaas heeft nog niemand dat gedaan...

Kus, Saskia
Datum:
11-12-2005
Naam:
Saskia
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

dag

een aantal weken had ik mijn verhaal al gepubliceerd. Het ging over een jongen die mij heeft ontmaagd en morgen gaat hij trouwen. Ja morgen gaat die trouwen. Ik heb naar zijn huis gebeld om hem nog voor het laatst te kunnen horen, maar zijn vader was boos. HIj zei laat ons en hem met rust. Ik had nog een beetje hoop maar nu is het helemaal over voor mij. Dag en nacht dacht ik nog het komt misschien allemaal wel goed. MIsschien houd ie nog van me en komt die weer terug bij mij. Maar het is nu over. HIj trouwt morgen met een ander. Me mij is het ook afgelopen. Waarom zou ik nog leven als niemand vn me houd. Me ouders niet me zusjes niet en hij niet. Waarom zou iknog leven als de wereld zo hard is. Ik heb toch geen leven meer. klaar afgelopen met al die ellende .
Datum:
11-12-2005
Naam:
PiPi
Leeftijd:
21
Provincie:
Gelderland

Mijn lijdensweg

Mensen denken dat het leven alleen om zichzelf draait,ieder voor zichzelf.Dat voel ik ook want ik sta er helemaal alleen voor,ik zeg het wel tegen mensen dat ik zelfmoord wil plegen,maar ik krijg geen reactie of gewoon geroep.Ik hou van iemand en die zou me juist moeten helpen,maar ik krijg geen hulp.Ik snijd mezelf,ik heb pillen met alcohol genomen,maar niks helpt.Na een zelfmoordpoging sturen ze je verplicht naar een psychiater,maar dat helpt niks.Het maakt het alleen maar erger,ik wil met rust gelaten worden,ik wil liefde krijgen.Als ik over zelfmoord begin wordt er gezegd:weeral een roep om aandacht!Maar als ik dan zo roep om aandacht,waarom geeft niemand mij die dan?Ik wil ook enkel gelukkig zijn,is dat zoveel gevraagd?
Datum:
11-12-2005
Naam:
Wouter
Leeftijd:
15
Provincie:
Groningen

wat heeft het nog voor zin

ik zat vroeger al aan zelfmoord te denken maar nu is er egt niks meer in me leven over waar ik voor wil leven.
in groep 8 van de basischool zijn me ouders gescheiden dat was een hoop gezeur en veel ruzie. ik ben vroeger misbruik door me broer waar ik nog steeds heel erg last van heb bijvoorbeeld als ik verkering krijg ofzow dan vind ik het heel moeilijk ik denk dan steeds dat alle jongens zo zijn en me ook willen misbruiken. nu ben ik verlieft op een hele liefe jongen en hij ook op mij maar hij had eerst met een vriendin van mij gehad en nu heeft die viendin waarschijnlijk uit jaloers heid gezegt tegen hem dat ik hem niet meer leuk vind ( wat dus echt niet waar is ) en toen vroeg een ander meisje hem verkering en hij zei ja omdat hij dacht dat ik hem niet meer leuk vond. ik heb hem ook nog gevraagt wie hij leuker vond en hij zei mij maar gaat het niet uitmaken met dat andere meisje. nu is me leven pas echt verkloot :(.
ik zie het nut er ook niet meer van in . en school is ook nooit leuk geweest iedereen pest me en roddelt om me rug om terwijl ik een doodgewoon meisje ben.

groetjes mij
Datum:
11-12-2005
Naam:
lotte
Leeftijd:
15
Provincie:
Drenthe

waarom ik zelfmoord wil plegen

ik wil zelfmoord plegen omdat mijn moeder haat me en ik moet haar slaafje zijn en als ik het niet wil doen dan word ik in mekaar geslagen. en niemand wil ooit naar mij luisteren en ik doe altijd alles mis
Datum:
10-12-2005
Naam:
Raisa de jong
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.