Levensverhalen (pagina 179)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik zie geen nut in het leven

ik snap niet wat het doel is van het leven. ik vind het moeilijk tebegrepen ik wil het graag begrepen maar hoelanger over na denk hoe moeilijker het word ik snap het niet en ik wist dat het terug zo keren dat ik weer drep word ik voel me zo machtenloos tegen dit hele leven wereld ik vind het zo moeilijk en er niks gebeurt ik voel me eens zo. vind het zo jammer en zo moeilijk ik wil gewoon iets doen maar wat ik vind werk niks ik vind school niet leuk mensen zeggen werk geeft je dagbesteding jaaa leuk word ik nog meer drep dan zeggen bijna dit dat zien we dan wel weer hoe we dat oplossen wat is dat voor kut antwoord
Datum:
06-07-2015
Naam:
jesper
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord en de realiteit

Ik loop al jaren met gedachten en voorbereidingen , Het hoe en waar.
Maar net als ik weer zo ver ben dat ik het durf,
Gebeurd er iets,waardoor ik niet kan.
Ben getrouwd 2 zoons en mijn vrouw is zwaar autistisch.Dus ze heeft veel moeite met het opgroeien van de kinderen. Na twee jaar hulp is deze gestopt waardoor mijn hoop is vervallen dat het nog beter wordt,ik voel me diep ongelukkig terwijl ik mijn kinderen niet wil overlaten aan mijn vrouw.
Onlangs ging morgens mijn collega plots naar huis. Na 2 dagen kwam ze zeggen dat haar man een zelfmoord poging had gedaan.
Ze heeft 3 zoons beide hebben een goede baan.. Dan vraag je waarom ze wist het niet en dan val ik stil met een brok in mijn keel.
Datum:
05-07-2015
Naam:
Frans
Leeftijd:
48
Provincie:
Noord-brabant

verraden

Ik had al een kleine afscheidsbrief geschreven aan één van mijn vriendinnen ik dacht dan schrikt ze niet zo als ik er straks niet meer ben..
Maar ze was ermee naar een maatschappelijk weker gegaan (vertrouwens personen waren er toen niet) ik had het helemaal niet zien aankomen. Ik werd opeens uit de klas gehaald en ik moest erover praten, en als ik iets kut vind vind ik het wel praten over mij khad daarom ook gezegt dat ik het allemaal niet van plan was enzo maar die vrouw ging mijn oudrs bellen, en toen ik thuis kwam ging mijn moeder helemaal met mij praten over waarom dan en het is niet goed het mag ook noet van God (ik ben namelijk christen)
En ik heb ook tegen haar gezegt dat ik alleen over het fenomeen zat na te denken. Daardoor ben ik nu van het gezeik af. Maar sinds die dag deden mijn vriendinnen heel raar alsof ik niet echt meer bestond, en ik zelf voelde me vet verraden. Ik weet ook niet wat ik er mee aan moet ik loop nu elke dag alsnog rond met dat ik me alleen voel en dat ik het misschien maar beter wel kan doen.. maar als ik er over na ga denken wie ik dan allemaal in de steek laat kan ik het niet over mijn hart krijgen om het te doen.. khad toen ook problemen met de gene op wie ik was dus ik voelde me zoieso al rot.. maar nu nog steeds ik loop er al zolang mee.. ik weet echt niet of io het nu wel of niet moet doen..
Datum:
05-07-2015
Naam:
Marielle
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Ik ben klaar

Me basis is weg me ouders dood me ex houdt me dochter bij me weg het leven is klaar
Datum:
04-07-2015
Naam:
B
Leeftijd:
28
Provincie:
Overijssel

zelfmoord

Toen ik in groep 3 zat begon alle ellende ik werd gepest. Vanaf groep 6 werd ik elke dag opgewacht in de steeg bij mij thuis. Daar sloegen ze me. Ik durfde er nooit wat van te zeggen. Ik dacht het zal ooit wel weer overgaan. In groep 7 op schoolkamp waren we aan het voetballen. Ik mocht niet meedoen. Ik stond aan de kant dichtbij een stoepje. 1 van de pesters gooide een bal tegen me aan. Ik viel op de grond met me hoofd tegen de stoeprand. De hele klas stond me uit te lachen. De leraren durfde er niks van te zeggen. In groep 8 kwam er nog meer ellende. Me moeder hoorde dat ze ziek was en dus niet meer kon werken. Daar was ze heel boos over. Op een gegeven moment ging ze de boosheid op mij af te reageren. Dat ging van kwaad tot erger. Ik werd mishandeld. Toen ik in de 1e klas zat durfde ik er niks over te zeggen. Ik hoorde allemaal mensen die zelfmoord gingen plegen. Ik dacht mischien is het voor mij ook wel beter als ik uit het leven stap. In de 2e klas ging ik op internet kijken hoe je het beste zelfmoord kan plegen. Ik wist het. Ik ga uit het leven stappen. Een maand later ging ik mezelf voor de trein gooien. Het lukte niet. Een klasgenoot haalde me weg. Van hem moest ik het vertellen aan me leraar. Dat deed ik niet. Ik zit nu in de 3e klas. Als ik langs het spoor loop en als er dan een trein aankomt denk ik, zal ik ervoor springen. Maar dan om de een of andere reden durf ik het niet. En ik wordt nog steeds elke dag gepest en mishandeld
Datum:
03-07-2015
Naam:
ri
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

ik weet t niet meer ik wil dood

ik weet t niet meer, ik wil echt dood. ik snij mezelf en sommige denken dat het voor de aandacht is. maar dat is helemaal niet zo. als ik t voor aandacht deed dan schreeuwde ik t van de daken. maar dat hoeven ze niet meer te zeggen want binnekort ben ik dood. ik weet t echt nietmeer ik wil dood.
Datum:
02-07-2015
Naam:
suicidal
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

dankbaarheid

Ik heb alles om gelukkig te zijn. Een fantastische man en een gezonde dochter van 4 maand oud. We hebben een huis gebouwd. Alleen kan ik er niet wonen. Ik krijg er paniekaanvallen. Niemand die het begrijpt. Het is maar een hoop bakstenen, dat klopt. Maar leven is niet evident voor mij. Altijd piekeren, stress en nergens thuiskomen. Ik ben wel dankbaar voor alle dingen die ik gekregen heb in het leven. Alleen is het voor mij te zwaar en pikzwart.
Datum:
01-07-2015
Naam:
Nova
Leeftijd:
29
Provincie:
België

het leven duurt langer dan het lijkt

Als je de titel van mijn verhaal leest lijkt het alsof ik het gevoel heb dat ik mijn leven zat ben. Dit is ook een tijd lang zo geweest. Ik zat in de put en voelde me slecht zoals de meeste mensen zich hier zullen voelen. Op een gegeven moment ben ik tot de conclusie gekomen dat je leven kan veranderen. Dit klinkt als een cliché maar dit maakt het niet minder waar. Op een gegeven moment komt het wel goed. Misschie niet morgen, misschien niet dit jaar of misschien nieteens de komende 10 jaar maar uiteindelijk komt het wel goed. Ik wil niet beweren dat de tijd al je problemen zal oplossen maar uiteindelijk zul je vrede krijgen met je probleem. Het gezegde luidt niet voor niets:'tijd heelt alle wonden'. Uit ervaring weet ik dat je je dit waarschijnlijk niet voor kunt stellen. Maar proberen kan geen kwaad toch? Draait het leven niet om de kleine dingen? De dingen waar jij plezier uit beleefd? Vogels spotten, gamen, bier drinken of whatever het is dat jij leuk vind om te doen blijft toch fijn? Richt je hierop laat los wat de rest denkt! Laat het grote plaatje los! Er zijn toch nog leuke dingen in de wereld? Uiteindelijk komt er weer een dag dat je je de longen uit het lijf lacht. Al is het er maar een!

Dit is de filosofie die mij erbovenop geholpen heeft.

'Het leven draait niet om hoevaak je ademhaalt. Het leven draait om hoevaak je adem stokt!'
Datum:
01-07-2015
Naam:
het leven duurt langer dan het lijkt
Leeftijd:
22
Provincie:
Limburg

rouwverweking echtgeboort

ik ben geboren in amsterdam normaal ik alles voor ellkaar ik had vrouw en kind zoon hij is om het leven gekomen ik zien gebeuren voor mijn ogen na meden gevallen 3 hoog ik kwam met de vrachtwagen zie mijn zoon op de vensterbank staan hij zie papa aan komen hij valtn met dodelijk afloop twee weken na overleden pleeg mijn vrouw yvonne zelfmoord iki nu niet over heen jaar geleden me dochter om gekomen zie leven niet meer zitte val paard ik alleen geen famlie die omg gekomen met de bijmerramp idereen mag mijn bellen mail raad wwet
Datum:
30-06-2015
Naam:
Gerard
Leeftijd:
50
Provincie:
Groningen

Ik wil hier helemaal niet zijn.

Als ik zeg "Ik wil hier helemaal niet zijn", heb ik het niet over bijvoorbeeld thuis of school. Ik heb het dan over hier, op deze aarde. Ik wil helemaal niet bestaan en ik wil helemaal niet leven. Ik wil doodgaan. Ik weet dat iedereen ooit overlijdt, door verschillende redenen, maar ik wil nu.
Ik weet dat ik pas 14 jaar ben en dat me nog een hoop te wachten staat, maar ik wil niet door zoals het het afgelopen 1,5 jaar gegaan is.
Ik ben niet blij met de manier waarop ik eruit zie. Ik ben niet blij met de manier waarop ik soms denk. Ik ben niet blij dat ik geen een vriend of vriendin heb gehad die er voor meer dan een jaar voor me was.
Op school praat ik met de maatschappelijk werker en hij zegt dat ik moet proberen om van me gehouden te laten worden. Oh, want dat is nog iets: ik voel geen liefde. Niet als bron en niet als ontvanger.
Ik wil dood, maar niemand weet dit. Ik voel me niet comfortabel om het er met iemand over te hebben.
Ik ben erg geïnterresseerd in geestelijke afwijkingen. Dat houdt in dat ik gefascineerd ben door eetstoornissen en andere stoornissen zoals depressie. Laatst las ik over bipolaire stoornissen en de symptomen die werden genoemd leken akelig veel op wat ik voel. Dan zou je zeggen; laat je testen, maar zo gemakkelijk gaat dat niet. Dan moet ik eerst aan mijn ouders uit gaan leggen dat ik al een jaar online tests doe op depressie, angst en stress en dat een van die tests zei; doe ook eventjes de test voor bipolaire stoornissen. Daarna moet ik ze nog overtuigen om met me naar de dokter te gaan (of moet je dan naar een psycholoog?). Tot slot moet ik dan vier uur lang vragen beantwoorden over hoe ik me voel, waarbij ik niet geheel eerlijk kan zijn omdat mijn ouders naast me zitten.
Ik ben Rianne, ik ben veertien jaar oud, gefascineerd door geestelijke afwijkingen en ik wil hier helemaal niet zijn.
Datum:
29-06-2015
Naam:
Rianne
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.