Levensverhalen (pagina 1781)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zie t niet meer zitten

ik was 12 toen ik werd verkracht, later werd ik nog 1 x verkracht door 2 alochtonen, op dat moment dacht alleen maar aan zelfmoord, mijn vader sloeg me altijd en mijn moeder was er nooit voor me, toen ik 15 werd ging ik steeds vaker uit en ging ik steeds vaker drugs gebruiken,ik sliep niet meer thuis en mijn ouders gingen scheiden.
n paar weken gelede heb ik geprobeert met een scherpe punt van mijn sieraden doosje mijn polsen door te snijden, mijn ouders weten ook dat ik zelfmoord wil plegen maar doen er toch niets aan..
ze worden meestal boos maar daar houd t ook mee op, 2 van mn beste vrienden zijn al overleden en ik kan het gewoon niet meer aan.. ik weet ook soms niet meer wat ik doe.. en ik denk altijd negatief over mezelf..
Datum:
30-12-2005
Naam:
mutske
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

mii verhaal

hOooii ,
k vOel muh al een hele tijd niie sow leukker i muh vell en denk nu well aan zelfmoord wat moet k doen .!!
Datum:
30-12-2005
Naam:
anoniiem
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

mensen die zelfmoord plegen hebben zoveel redenen

Hallo,

Mijn man heeft op 16 dec 2005 zelfmoord gepleegd.
Hij heeft z'n eigen opgehangen in de schuur.
Mijn man had verschillende persoonlijkheden.
We zijn 3 jaar 4 maanden en 5 dagen bij elkaar geweest,waarvan 4 maanden en 5 dagen getrouwd.
Onze relatie blijkt een grote leugen,omdat mijn man in twee werelden leefde.
Zijn fantasie wereld en de realiteit.
Dit is gekomen toen hij op 11 jarige leeftijd zijn moeder is verloren en nooit geen hulp heeft gehad,na de dood van zijn moeder is het voor hem ook niet makkelijk geweest hij heeft geen jeugd gehad doordat zijn vader veel drank dronk.
Op zijn 24 ste is zijn vader overleden en hij heeft ook nooit geen hulp gehad.
Hij heeft altijd zijn eigen boontjes moeten doppen.
Wat ik hiermee bedoel te zeggen is dat vaak mensen die zelfmoord plegen een hele grote achtergrond hebben.
Het is niet goed te praten wat hij heeft gedaan,maar ik kan het wel begrijpen.
Hij heeft nu z'n rust.
Datum:
30-12-2005
Naam:
hanneke
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

alleen

ik heb heel vaak het gevoel dat ik alleen ben.. door een ruzie heb ik geen vrienden op school meer en thuis heb ik maar een vriendin, maar zij heeft ook andere vrienden. en als ik vraag of ik met die andere vrienden en haar mee mag iets leuks doen dan zeggen ze dat ik dan hun vriendschap kapot zal maken en dat ik niet bij ze pas... ik denk ook vaak dat buiten mijn familie en mn vriendin niemand me zal missen. ik heb geen vriendje ofzo en ben ook heel lelijk en klein voor mijn leeftijd. ik wil soms liever dood zijn...
Datum:
30-12-2005
Naam:
Nina
Leeftijd:
15
Provincie:
Flevoland

het is genoeg geweest

Als je al sinds je geboorte het gevoel hebt overbodig te zijn en dat ook van alle kanten bevestigd krijgt dan krijg je na verloop van jaren het gevoel,"wat doe ik hier in vredesnaam". Nooit erkenning krijgen in wie je bent. Als je daarop ook nog alles kwijtraakt wat je lief is en daarna gebroken probeert de draad weer op te pakken en opnieuw je maatje van je afgepakt wordt dan sta je weer alleen in het leven en is alle vertrouwen in de toekomst en het geloof in jezelf tot het nulpunt gedaald. Het leven is gewoon oneerlijk en alleen de sterksten zijn brutaal genoeg om te overleven. Dezde wereld zit duidelijk niet op Wilma te wachten. Ik heb psychische hulp maar zelfs deze man kan mij niet over dit punt heenhelpen. Alleen God kan dat maar hoeveel ik ook bid en smeek er gebeurt helemaal niets! Ik heb het gevoel dat zelfs Hij niks met me te maken wil hebben. Het zal zelfs voor sommige mensen een zegen zijn als ik er niet meer ben. Ik heb dit op internet gelezen hoe mijn ex me door de modder haalt en me dood wenst.
Wat kan het leven toch geweldig zijn !!!!!

Daarom is het genoeg geweest.
Datum:
30-12-2005
Naam:
Wilma
Leeftijd:
48
Provincie:
Zuid-holland

rust

waarom lijden in dit leven , als het leven in het niernaamaals vreugde en voldoending geeft
Datum:
30-12-2005
Naam:
niemand
Leeftijd:
53
Provincie:
Utrecht

Waarom?

Waarom. Waarom haalt ons geloof ons uit elkaar? Waarom kiest hij voor de makkelijk weg, terwijl ik wil vechten? Al die vragen met waarom, al die vragen om hem. Waarom?!
Ik wil het zo niet, ook al weet ik dat het altijd erger kan, dat ik echt niet degene ben die het het zwaarste heeft. Zelfs verre weg van dat. Maar toch. I don't want to live like this.
Misschien is het beter.. Beter om nu naar de hemel te gaan..
Datum:
30-12-2005
Naam:
Niki
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

no fate

ik kom uit een formeel maar koud gezin ik heb altijd de warmte en liefde gezocht die ik nodig had nu 37 jr later raak ik alles kwijt wat voor mij de drijfveer is voor het door deze ellendige wereld waarin we leven enigzins vol te houden . ik ben weer terug bij af een pasgeboren blote baby in een koude wereld ...
Datum:
29-12-2005
Naam:
vinders rene f g
Leeftijd:
37
Provincie:
Limburg

zelfmoord...

Een aantal jaren geleden dacht ik ook continu aan zelfmoord, t gaat nu al een stuk beter met me. T begon bij mij ook allemaal met school de middelbare school. Ik was mollig, (nog steeds). Had geen conditie, had wel veel vriendinnen maar die waren allemaal schijnheilig. Werd in de 1e en 2e jaar van de opleiding veel gepest, omdat ik dik enzo was. Als je op dat moment niet lekker in je vel zit heb je zoiets van wat doet ik hier nog. Waarom zou ik nog leven als er toch mensen zijn die niks om mij geven. Mijn ouders hadden t niet eens door. Ik zei overal op t gaat goed, er is niks aan de hand, terwijl ik me ontzettend verdrietig voelde en in een diepe put was beland. Ik ben op den duur bij een therapeut terecht gekomen, eigenlijk kwam ik bij ie man omdat ik ergens een allergische reactie op had maar niemand kon me vertellen waarom. Toen ik bij hem kwam en met hem ging praten kwam hij er achter dat ik heel veel pijn hebt diep van binnen in mijn lichaam. Doordat ik met hem praatte veel praatte kwam alles los, en moest ik wel alles tegen mijn ouders gaan vertellen. Dat heb ik op dat moment ook gedaan, in het eerste jaar vertelde ik ze alles wat er me dwars zat, maar ik merkte al snel dat dat al een stuk minder ging worden. Nu middels 3 jaar later vertel ik ze niks meer, en merk ik dat ik af en toe nog wel eens de gedachten hebt. Ik loop nog steeds bij die therapeut 1 x in de 2 a 3 maanden, ligt eraan hoe ik me bij de laatste sessie dan heb gevoeld. T ging weer een hele tijd goed, totdat ik ruim 4 weken geleden een auto ongeluk kreeg. Dit werd me teveel ik heb een hele ochtend in t ziekenhuis gelegen en als je daar dan leg dan ga je pas nadenken over hoe je leven eigenlijk precies is. Alles komt op dat moment door je hoofd. T was ook nog eens mijn laatste werkweek ze hadden geen werk meer voor mij dus ik moest ander werk zoeken. Dit heb ik gevonden ga a.s. maandag bij mijn nieuwe baan werken. Jippie :-( ik ziet er heel erg tegen op, omdat ik niet tegen hun heb gezegd dat ik een auto ongeluk heb gehad waar ik veel problemen van heb overgehouden. En dan als je dan nog eens een keer ruzie krijgt met je ouders om iets doms over de boodschappen voor t oud en nieuw, dan kan ik wel janken. Ik ben ontzettend emotioneel geworden in die 3 jaar tijd. Voor een poep en een scheet jank ik al. Af en toe heb ik t gevoel dat ze niet beseffen hoeveel pijn ik nog heb. Ik moest weer meer dingen gaan doen betreft mijn schouder en nek en dat doe ik nu ook, maar ik doe t wel met mijn kiezen op elkaar, want anders gaat t heel moeilijk!! Dit zal bij mij maandag ook gebeuren. Binnenkort moet ik weer naar ie therapeut toe. Daar ben ik erg blij om want bij ie man heb ik een soort van uitlaatklep wat ik thuis niet kan. Ik kan daar alles zeggen wat ik wil en dat lucht op. t geef een goed gevoel en ik denk er al een stuk minder aan, ondanks t feit dat ik nog steeds niet helemaal gelukkig bent. Maar ik weet t gaat ooit een keer komen. Ik weet niet of je er wat aan heb gehad om dit te lezen. Maar als je er aan denkt om zelfmoord te plegen, denkt er dan ook eens aan hoe je de mensen achterlaat, hoe ze zou reageren als ze je ergens vinden. Denk er eens over na om iemand in te schakelen. Kijk eens op internet, want er zijn ook sites waar ze je kunnen helpen door middel van emails, je hoeft niet altijd langs te komen.

Maar in iedere geval bedankt dat ik op jullie site mijn verhaal heb mogen tikken, dit is ook een soort van een uitlaatklep!
Bedankt........
Datum:
29-12-2005
Naam:
...
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

?!?!?!

ik was vroegr ook heel veel gepest omdat ik lelijk was enzo maja de laaste jaren at ik heel weinig en werd ik steeds dunner het begin van vorgjaar voelde ik me helemaal gelukkig enzo
totdat een goede vriend van mijn zelfmoord pleegde ik was hellemaal kappot helemaal teneinde raad!
ik voelde me zwak en het ging slecht opsgool, nu nogsteeds mijn ouders snappen me niet omdat ik gohtic kleding dragen ik word als oudvui behandeld me zussen krijgen alles wat ze willen maar ik hoor er neit meer bij:(
ik heb nu een hele lieve vriend voor hem leef ik alleen nog maar paar zelfmoord acties zijn mislukt maar ik heb nogsteeds elke dag in me hoofd om er een einde aan te maken ik voel me kei kut
ik lees vaak jullie verhalen en dat grijpt mij ook aan er zijn eindelijk mensen die mij snappen die het zelfde voelen als ik
kusjes me
Datum:
29-12-2005
Naam:
dark-angel
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.