Levensverhalen (pagina 1772)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik kan het niet meer

ik weet niet waarom ik nog op aarde rondloop eigenlijk, ik wil niet meer leven en kan het gewoon niet meer, zoveel stress en pijn thuis, geen uitzicht op de toekomst die ik wil, geen zin meer in het leven en het liefst wil ik me ogen sluiten en ze niet meer openen...ik heb geen reden om het niet te doen...
ik voel me zwaar depressief het liefst huil ik de hele dag door, ik heb nooit geleerd over me gevoelens te praten en misschien dat ik me daarom nu zo voel, maar ik weet niet meer wat me hier houdt, ik ben al depressief sinds me 12de ofso en ik kan het nu gewoon niet meer aan..het moet stoppen...
Datum:
16-01-2006
Naam:
kelly
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

verdriet

zoveel pijn zoveel verdriet iedereen laat me in de steek zelf de man waar ik meest van hou is gewoon weg ik kan hetniet verwerken watik doe ik kan de pijn en het verdriet niet verdragen. heb hulp gezocht het duurt allemaal zo langik kan niet meer wachten ik ga kapot van verdriet en pijn ik red het niet!!
Datum:
15-01-2006
Naam:
danielle
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

waarom(W)

al bijna 3 jaar lang pijn verdriet woede angst... het gaat niet meer over het wordt alleen maar meer en erger..dingen uit het verleden die ik niet meer kan vergete hulp op school helpt niet niks helpt.. ik snei mezelf en ze worden steeds dieper en dieper..kijk nu al uit na de dag dat het raak is..weg van alles geen pijn en verdriet meer..geen mense die me pijn doe en de mensen die ik pijn doe. weg van alles daar kijk k na uit!!

mensen die zich ook zo voelen veel sterkte(K)
Datum:
15-01-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

pesten kap er godverdomme mee

het is zowieso erg als kinderen zelfmoord plegen en er zijn genoeg redenen om het te doen mijn reden is dat ik gepest word al bijna drie jaar.
ik weet niet wat ik die mensen gedaan heb maar ze pesten mij altijd ze pakken mij altijd ik heb er al en paar keer aan gedacht om zelfmoord te plegen maar ik durf het niet netzoals andere klinderen die het net durven mdat er te veel mensen zijn die om je geven.
ik wil heel graag van em leven af maar ik heb een vriendin ze heet linda en ze is em heel dierbaar en me moeder en haar vriend en mijn broer ook en ik wil ze niet inde steek laten.
Datum:
15-01-2006
Naam:
franka
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

wat te doen..?

wat ik heb gelezen komt me heel bekend voor.. nergens zin in...eenzaam...veel pijn... zelfmoord...ruzie met ouders...ruzie met vriendje... ruzie vriendinnen... ken het allemaal... jeugdzorg ken ik ook al te goed... heeft me nooit geholpen heeft me aan me lot over gelaten was net 13... kreeg een voogd.. zou me helpen zodat ik naar school kon gaan zodat ik kleren zou hebben zodat ik alles zou krijgen wat ik nodig had... nooit iets van gemerkt... iedereen die hier naar toe gaat wil NIET dood!!! iedereen hier wilt dat de PIJN OPHOUD!! heel groot verschil... ik ben hier na toe gekomen om te zeggen dat ik 18 ben en overal buiten val... me moeder heeft me het huis uit gegooit omdat zij ziek is... ben 18 en kan nergens heen heb geen famillie die me wil helpen heb geen vader die me wil... heb niemand heb vrienden die me niet snappen...die me niet kunnen helpen... alles ging goed 4 weken geleden... had me leven weer op orde geloof het of niet... kon genieten van de zon op me gezicht... en dat kan jij ook.. alleen je moet er hard voor werken en je moet er veel pijn voor doorstaan maar je komt er wel uiteindelijk ook lijkt dat heel ver weg en onmogelijk... maar ik heb nu geen huis boven me hoofd geen kleren en niemand die me kan helpen... niemand die mij laat weten het komt goed we gaan je helpen... eenzaam zijn is het ergste wat er is... niemand om je heen hebben die een arm om je heen slaat niemand die je zegt het komt goed... maar iedereen die dit nu leest: het komt goed... binnen nu en een jaar of mischien wel 5 jaar maar het komt goed... komt niet vanzelf het zit in de kleine dingen... ik zat in de trein en had de nieuwe cd van kane gekocht en ging naar huis.. en de zon scheen en de lucht was blauw en ik was intens gelukkig en dat had ik nog nooit gehad... maar het komt ooit terug... mischien nu anders over een jaar en anders over 5 maar ik ga me niet gek lopen maken... ik ga geen zelfmoord plegen... hoe kan ik dat me vrienden aandoen? hoe kan ik dat mezelf aandoen... en hoe zou JIJ dat kunnen doen...er is altijd wel iemand die om je geeft of die dat nou zegt of niet... ik hoop dat jullie hoop vinden hieruit en neem van mij aan zelfmoord is niet de oplossing en als je bang bent... dan wil je niet dood... dan wil je dat de pijn op houd... en dat heb ik nu ook heel erg... de pijn moet ophouden...want dat maakt je kapot... veel sterkte allemaal en succes kuss sabrina
Datum:
15-01-2006
Naam:
sabrina
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Some words that descibe how i feel....

1.

Scared and tired
Cold and alone
Who is my fire
Where is my home

Who are my friends
What is real love
Where are the things
that kept from running off

I feel selfdestuctive
Abandonned and poor
What are the things
That i'm living for

I am so confused
Dont know what to do
Try to be strong
But i don't know for who

I'm tempted by running
And never come back
By no longer being
What people expect

I keep on struggling
Day in and day out
Feel like i never find my way
Or figure life out.


2.

When someone you trust,
Just lets you down
You don't feel respected,
You feel like a clown

when you find out
Your life has been a lie
You dont want to live
You just want to die

When people don't tell you,
things you really should know
It might become a burden
As you continue to grow

Can't seem to laugh
Can't seem to cry
I just feel empty
But I dont know why

The way i trust people
will not be the same
Those who didn't take me serious
Really should take the blame
Datum:
14-01-2006
Naam:
LJ
Leeftijd:
20
Provincie:
Utrecht

zucht......

Het laatste jaar is het leven ronduitverschrikkelijk, alles wat je dacht dat van jouw was lijkt ineens niet meer te bestaan, het is als horen dan sinterklaas niet bestaat...alleen dan..voor alle dingen die echt belangrijk zijn in je leven. Eerst hoor je dat je halfbroers en zussen hebt en je familie dus bijna 19 jaar allerlei dingen voor je hebben verzwegen. Dan krijg je een vriendje waar je ontzettend veel van houdt, die je vervolgens bedriegt met iemand waar hij niets omgeeft, maar gewoon omdat ik niet dezelfde behoefte heb aan seks als hij heeft.

En ik heb geprobeerd om hem los te laten alles te vergeten, maar mijn gevoelens vor hem zitten te diep, zowel de gevoelens van liefde, als de gevoelens van haat door wat hij mij heeft aangedaan, En elke keer als hij terugkomt en omvergeving vraagt dan ben ik er weer voor hem omdat ik nou eenmaal zo in elkaar zit en om hem geef.

En ik heb het gevoel dat ik er me niemand over kan praten, en zelf kom ik er ook niet uit. Heb wel lieve vriendinnen, maar ben er ook veel verloren doordat ik me heb laten verblinden door de liefde...

IK vertrouw hem niet meer, maar trap er elke keer in als hij zegt dat hij echt wil veranderen. Ik geloof het niet, maar ik hoop het zo erg, niet zozeer voor ons, maar voor hem.

Het gevoel dat je er alleen voor staat en je snacht ligt te huilen in bed en er niemand is met wie je dit kan delen doet TE veel pijn!! Ik kan dit niet meer, ik wil dit niet meer, ik ben pas 20 en moet er niet aan denken om nog ruim 60 jaar hier en vooral zó te moeten leven. Elke dag als ik met de trein naar school moet wil ik niet instappen maar ervoor springen. Maar ik ben gewoon te bang... dat het mislukt en iedereen weet hoe ik me voel....:-(
Datum:
14-01-2006
Naam:
LJ
Leeftijd:
20
Provincie:
Utrecht

*

*Elke handeling is slechts voor zichzelf.
*Wat is het nut van het leven?
*Wat is liefde?
Datum:
14-01-2006
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

angst

Mijn vader en nonkel hebben alletwee zelfmoord gepleegd, Mijn grootmoeder zit in een depressie, en zelf ben ik al drie keer blijve zitten op school . Waarom mensen zelfmoord plegen is volgens mijn mening "angst". angst om dingen kwijt te spele, angst om uw job te verliezen, angst om vrienden kwijt te spelen. angst voor verandering. Ikzelf ben al een paar keer weg gelope om zo van al mijn problemen af te gerake en om te hope dat het erges anders beter is. En nu heb ik terug zo het gevoel om terug weg te lope maar ik weet dat dat ook niet de oplossing is want je komt toch terug, want de schuldgevoelens maken je kapot. Nu is er nog 1 gedachte dat mij rechthoud en dat is een droom om erges heen te kunnen gaan waar iedereen in vrede leeft met elkaar waar niemand afziet waar iedereen elkaar graag ziet, en die plaats heb ik op deze wereld gevonde denk ik, maar om daar heen te gaan moet ik iedereen achterlate die ik graag zie en dat maakt mij kapot en vuld mij met wanhoop en angst dat ik er nooit nie zal geraken naar die plaats, maar ik weet ook als ik er niet heenga dat ik hier toch ook zo goed als dood ben
Datum:
14-01-2006
Naam:
Ken
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

Zoveel pijn en Verdriet!!

Hallo ik ben een meisje van 14 jaar bijna 15. Ons gezin bestaat uit 4personen Ik, me broer & mijn 2 ouders. Mijn broer is nu 17 en woont al alleen. Vanaf dat me broer het huis uit is gaat het slecht thuis. Ik heb altijd ruzie met me moeder of vader. Ik mag maar 3x in de week naar een vriendin toe. Ik mag soms bij een vriendin slapen. Maar dan moet ik die volgende dag weer om 12uur smiddags thuis zijn. Me ouders brengen me naar me vriendinnen en komen me daar ook weer ophalen. En Vandaag was de ergste ruzie die ik ooit met mijn moeder heb gehad. Het begon zo. Op Vrijdag 13 Jan. 2005 Vroeg een vriendin van mij of ik bij haar bleef slapen Omdat het vrijdag de 13e was en er kwamen horrorFilms Op tv. Dus ik aan me ouders gevraagt of ik daar mocht slapen en Het mocht Ik Helemaal blij. Maar die vriendin van mij moest om 6uur voetballen tot half8 en ik moest daar in de kou staan. Maar ik had nog 1 joint in me jas en ik en die vriendin van me hadden afgesproken dat we die naar het voetballen zouden roken. Het voetballen was afgelopen & wij rookte die joint op er was nog een vriendin van mij bij dus we waren met zijn drieen. Toen ik en me vriendin bij mijn haar thuis waren Gingen we tv kijken en daarna slapen. Die volgende morgen toen we wakker werden Had ik me vader een smsje gestuurd dat die me om 12uur moest komen halen. Ik wou eigenlijk weg omdat ik der geen zin meer in had om bij mij vriendin te blijven. Dus stuurde ik opnieuw een smsje dat die me meteen moest komen halen. Maar 5minuten naar dat ik dat smsje had gestuurt belde een vriendin van mij op & ze vroeg of zij met der vriend naar ons kon komen Ik en me vriendin vonden dat goed. Maar omdat ik in me kleren in slaap was gevallen die nacht stonk ik naar zweet. Dus zei ik tegen me vriendin dat ik om half1 weer bij haar zou zijn en dat ik me thuis even zou douchen. Toen ik thuis was douchte ik me En toen ik klaar was vroeg ik aan me moeder of ik naar anne ging en ze zei nee. Ik flipte totaal helemaal uit ik begon mezelf pijn te doen te snijden me hooft tegen de muur aan slaan de spiegel door geslagen met een mes in me benen en gezicht snijden. En toen kwam ineens me moeder naar me kamer toen ik net me polsen open wou gaan snijden. En toen zei ze Ja doe het dan want ik breng je naar het ziekenhuis en dan redden ze je wel ik had het mes in me pols gezet en heb het gedaan maar ze brach me niet naar het ziekenhuis ze begon te lachen en te lachen. Ik dacht dat ik gek werd. Dat moment heeft me zoveel pijn gedaan. Maar nu zit ik sinds kort in een internaar en dat gaat veel beter.
Datum:
14-01-2006
Naam:
******
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.