Levensverhalen (pagina 1770)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Waarom zit het zo tegen ?

Als klein jongetje ben ik altijd al gepest, dit is doorgegaan tot mijn 16de toen kreeg ik eindelijk eens een kameraad die ik kon vertrouwen, Ben nu 26 en heb nog geen relatie of iets dergelijks wat er maar in de verre verste op lijkt gehad, ben altijd alleen geweest. Ben het zat om alleen voor "vrienden" te moeten leven. Heb nu gevoelens voor een meid, maar hier krijg ik alleen maar input van terug als een vriend prima maar voor de rest laat maar (zoals het tot nu toe bij alle meiden is gegaan waar ik interesse in had) Door mijn lichamelijk probleem kan ik niet fatsoenlijk werken (ben werkloos), geen fatsoenlijk sociaal leven leven hebben, opbouwen, door alle zooi die ik in mijn jeugd heb meegemaakt ben ik geen sociaal persoon (wordt het liefst helemaal niet opgemerkt) ben de laatste 6 maand nogal on edge, denk al meerdere jaren aan zelfmoord, en snij mezelf sinds een maand of 4 om de pijn te kunnen veranderen in andere pijn wat wel draagbaar is. Ik weet het allemaal niet meer, ik wil niet meer en kan niet meer, ik zie geen toekomst en wil niet alleen verder.....ik ben het spuugzat
Datum:
20-01-2006
Naam:
grey man
Leeftijd:
26
Provincie:
Groningen

eenzaam

IK VOEL ME EENZAAM, DE MAATSCHAPPIJ IS VERSCHRIKKELIJK, IK BEN DOM EN LELIJK, IK HEB GEEN VRIENDEN IK HEB SCHIZOFRENIE IK HEB NIEMAND IK BEN ZIEK EN IK HAAT DIE ZIEKTE IK KAN HET NIET MEEER AAN IK GGA DENK IK EEN OVEERDOSIS PILLEN NEMEN OF IK SPRIONG VAN HET BALKON, STEEDS ALS IK OP HET GALLERIJ LOOP DENK IK OM TE SPRINGEN MAAR HET LUKT NIET, DAN GA IK OP BED LIGGEN PIEKEREN EN VERDRIETIG TE ZIJN. ER IS GEWOOON GEEN LIEFDE VOOR MIJ IN DEZE MAATSCHAPPIJ ZAL HET NOOIT WORDEN, IK BEN ZIEK EN NIEMAND WIL MIJ, IK WIL DOOD IK WIL ER NIET MEER ZIJN.
Datum:
19-01-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

twijfel er steeds meer aan

hoi ik ben s.
ik heb erg vaak rusie met mijn ouders en het gaat heel erg slecht op school.. ook de jongen waar ik verliefd op ben doet soms heel lullig tegen me en breekt dan steeds opnieuw me hart.. de ene keer is die heel erg verliefd en de andere keer weet hij het niet.
ik doe nu tl. maar ik moet misschien naar kbl. me moeder is daar heel erg boos om. ze wilt je zelf in een internaat stoppen.. ik word echt helemaal gekk van me leven. ik kan dit echt langer niet. altijd maar dat verdriet altijd maar rusie met me ouders. ik snij soms zelf met een mes in me arm. omdat ik boos ben of verdrietig ben. ik kan dit langer niet..

dit was mijn verhaal
groetjes s.
Datum:
19-01-2006
Naam:
s
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

Einde.

Ik heb nu voor de zoveelste keer een misstap gemaakt in mijn huwelijk en kan er niet meer mee omgaan.Wil gewoon weg uit de dagelijkse sleur thuis.Durf het alleen niet aan om door te zetten en krijg veel schuldneigingen als mijn vrouw huilt.Niet zo zeer dat ik bij haar weg ga,maar dat zij alleen komt te staan en dan nog de kinderen.Ik kan niet met die druk omgaan.Ben erg verliefd op iemand anders en zit ook in de knoop thuis met haar huwelijk.Eerst had ze haar man al weggestuurd en heb ik ook aan mijn vrouw verteld dat ik weer vreemd was gegaan.Maar alles ging me veels te snel en nu probeert ze het weer met haar man en ik ben nu wel klaar voor haar.We sms,en veel,ik meer dan haar en ze zegt dat ze ook nog gek op mij is.Maar ze laat haast niets meer horen en komt haar afspraken niet na.Ik weet niet hoe ik nu verder moet.Het eerlijkste is dat ik helemaal alleen verder ga,maar weet niet of weet haast wel zeker dat ik dit niet aan kan.Ik ga aan de drank met alle gevolgen van dien.Ik gebruik trouwens al meer dan 7 jaar Prozac en weet niet of dit me goed heeft gedaan.Graag hulp.
Datum:
19-01-2006
Naam:
j.schoenmaker
Leeftijd:
45
Provincie:
Groningen

................

Ik haat mijn leven, en ik hoop dat ik binnenkort eindelijk de kracht vind om er dan ook eens een eind aan te maken. Het wordt niet beter, en het zal ook niet beter worden. Een moeder die mn moeder niet wil zijn, een vader waarvoor ik nooit goed genoeg zal zijn, en een vriend die tegen me liegt en doet alsof IK gek ben als ik m daarmee confronteer…

Ik heb het gehad… Het enige wat ik mn hele leven wil is oprechte liefde. En ik begin langzaam steeds meer het gevoel te krijgen dat ik iets fout doe, want waarom zouden de belangrijkste mensen in mn leven mij anders zo behandelen? Ik probeer me zoveel mogelijk aan te passen aan de wensen van de mensen waar ik liefde van wil, maar het lijkt nooit goed te zijn… En ik heb het daarmee echt gehad. Mn hoop is zo goed als op, er zijn geen lichtjes meer in mn leven. Ik me zo schuldig tegenover mn lieve Bo’tje. Oke, zo lief is ze niet, maar ze is mijn kleine katje en de gedachte dat ze nergens heen kan… Mn ouders willen haar niet, zoiets zullen ze nooit voor me over hebben, zelfs niet als ik dood ben.

Ik voel me dagelijks schuldig over dat ik mn katje nooit heb kunnen geven wat ze nodig had; op een kamer in een studentenhuis leven is niets voor een kat. Maar met geen mensen die van me hielden, was ik zo egocentrisch om een katje te kopen in de hoop toch ergens het gevoel van liefde te hebben…

Ik zal een brief schrijven aan mijn ouders, eentje aan mijn broer maar geen aan mn zus, twee aan mn vriendinnen, en eentje aan mn vriend; de belangrijkste persoon uit mn hele leven, maar die niet snapt hoeveel zijn leugens kapot hebben gemaakt. Om de kleinste dingen krijgen we ruzie, omdat de basis van onze relatie weg is. We lijken geen respect meer voor elkaar te hebben; “je liegt niet tegen iemand die je respecteert, en je respecteert niet iemand die tegen je liegt”.

Alles lijkt uit elkaar te vallen, en ik weet nu al dat ik de pijn niet wil meemaken die ik zal voelen als alles daadwerkelijk instort…

Ik weet dat andere mensen dit misschien allemaal het hoofd zouden kunnen bieden, maar ik ben doodop… Mn hele leven heb ik gevochten, en ik ben doodop en heb bijna geen hoop meer. Ik wil een eind aan mn leven maken nu ik nog redelijk gelukkig ben, en niet later als wanhoopsdaad… Het is een beslissing die ik neem, een keuze die ik maak, en niet een impulsieve daad als ik overmand wordt door emoties…

Jarenlang heb ik me tegen laten houden omdat ik er niet tegen zou kunnen over wat mensen van me zouden denken. Jarenlang heb ik me aangepast om anderen maar niet teleur te stellen. Ik kom er echter steeds meer achter dat ik moet stoppen me te frustreren dat ik mensen teleurstel; mensen stellen MIJ teleur! En laat ik 1 keer in mn leven eens aan mezelf denken, en doen wat ik wil…

Het is niet zozeer dat ik dood wil, maar ik wil gewoon niet meer leven en al die pijn voelen... Maarja, uiteindelijk resulteert dat toch in hetzelfde he??

………
Datum:
19-01-2006
Naam:
Inge
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

Geloof in het positieve en in jezelf

Lieve mensen,

JIJ bent diegene die bepaald of je depressief wilt zijn en JIJ bent ook diegene die bepaalt of je vrolijk wilt zijn.
Negatieve gedachtes trekken negatieve mensen aan en negatieve situaties.
Al snel kom je dan in een negatief kringetje terecht en uiteindelijk krijg je zelfmoordgedachtes, omdat je nergens meer iets positiefs in KAN en WIL zien.

Wij zijn hier op aarde om te leren van situaties en er sterker door te worden!
Iedereen krijgt andere leerstukken voorgeschoteld en geloof me, gedachten spelen hierbij de hoofdrol.

Probeer eens,als je bv op je kamer zit, en je alleen voelt hulp en kracht te vragen van boven.
Onthoud je bent nooit alleen, echt niet!
Als je positief probeert te denken ( en in het begin zal dat heeeeeeel veel moeite kosten en ik kan het weten)dan zal je dat langzamerhand ook uit gaan stralen naar je familie, je klasgenoten, enz enz en dan zal je steeds meer positieve situaties tegenkomen in je leven en dan pas zal het zonnetje weer voor je gaan schijnen.
En wees dan ontzettend trots op jezelf, want JIJ hebt hierzelf voor gezorgd.

Mensen die andere mensen pesten, uitschelden of andere dingen doen die onmenselijk zijn, die krijgen het vroeg of laat zelf op hun boterham!
Als je dat onthoud kun je eigenlijk alles aan.
Jullie denken misschien dat zelfmoord de oplossing is, want dan ben je van alles af, maar eigenlijk begin je dan weer opnieuw.
Je zal nadat je zelfmoord heb gepleegd weer naar de aarde moeten komen (incarneren) om af te maken waar je aan begonnen was en dit keer vol vertrouwen in jezelf en niet weer zelfmoord te gaan plegen.

Ik hoop vanuit het diepst van mijn hart dat diegene die denken aan zelfmoord een lichtje mogen gaan zien door mijn verhaal en van dat lichtje een zon proberen te maken, hoe de omstandigheden ook mogen zijn.
Alles zal verbeteren door liefde aan andere mensen te geven en vooral liefde aan jezelf.
Houd van jezelf en koester jezelf en probeer positief te blijven.

Heel veel licht en liefde van Ilona!
Datum:
19-01-2006
Naam:
ilona
Leeftijd:
24
Provincie:
Gelderland

leven als een dode

Hallo,

Door een heleboel ellende in mijn leven loop ik al heel lang met het idee dat ik er liever niet dan wel zou zijn. Dat heeft er zorg voor gedragen dat ik het gevaar niet opzoek maar het ook zeker niet uit de weg ga. Ik leef met de dag maar in feite voel ik me dood. ik moet door omdat er kids zijn en dat is dan ookde enige reden waarom ik er nog ben. ik doe wat ik moet doen en thats it ik werk omdat je moet eten en je rekeningen betalen maar ik heb er geen lol in. thuis doe je de dingen die je moet doen maar puur omdat het moet. Wat voor zin heeft het leven ? Wat is liefde. voor mij is leven het afhandelen van een hele reeks verplichtingen. ik denk daty ik mijn taken er op heb zitten en dat het mijn tijd wel zou mogen zijn.
ik ben een soort van pion zo voel ik me en zo leef ik ook.

doen wat er gedaan moet worden en thats it.

sterkte iedereen
Datum:
19-01-2006
Naam:
n.v.t
Leeftijd:
40
Provincie:
Flevoland

stilletjes

het is uit met mn vriend sins vandaag ik wil dood hij was het beste van mn leve en mn vriende zij wete dat ik depressief ben ze steunen me het help niet veel... Niemand zal me missen ik wil niet leven ik wil niet dood zijn stilletjes zit ik hier ik weet het allemaal niet meer.
Datum:
18-01-2006
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

mijn gedichten

ik wou ook nog graag deze gedichten met ander mensne delen dus dacht ik maar dat ik ze naar hier kon sturen .die gedichten betkenen heel veel voor me en ik hoop dat jullie ze kunnen gebruiken ( hier zijn maar enkele gedichten die ik nu opschrijf want de andere gaan niet zo over zelfmoord ) als jullie de ander ook graag zouden ehbben mag je altijd mailen naar mijn mail adres alvast bedankt




HET DONKERE HOEKJE

Ik kruip in een donker hoekje
De kamer is donker
De gordijnen dicht, het licht uit
Alles rond me is rustig
Maar niet in mijn hoofd
Het zit vol met gevoelens,
Er lopen tranen over mijn wangen
Ik zit in mijn donker hoekje
Me te verstoppen voor mezelf



BLOED

Mijn arm doet pijn,
Het is mijn eigen schuld
Op mijn arm staat HAAT en HELP
Door een mes erop gekrast
Het ziet rood maar het bloed niet.
Maar binnen in mij bloed mijn hart





RECHT OP BESTAAN

Heb ik het recht op bestaan als
Ik het leven haat
Heb ik het recht op bestaan als
Als ik de wereld haat
Heb ik het recht op bestaan als
Ik van de dood hou
Ik denk van niet maar
Het leven denkt daar anders over



DE SLEUR

De zon komt op
De zon gaat onder
Het is dag
Het is nacht
Er is leven
Er is dood
Maar eenmaal dat je het leven betreedt
Zal je er niet meer uitkunnen
Tot de dood je komt ophalen



KWAAD OP GOD
Ik ben kwaad op God
Hij luistert niet naar me.
Hij weigert mijn wens te vervullen
Ik weet dat omdat elke ochtend dat ik
Op aarde wakker word een dag is dat
Mijn wens niet vervult is.



DINGEN

Alle dingen zijn gemaakt om
nuttig en goed te gebruiken,
zo gebruik jij ze ook.
Maar als ze in handen van een dwaas
Zoals ik terecht komen worden
Het gevaarlijke dingen.
dingen waar je moord
mee kan plegen: zelfmoord




VERBERGEN

Maskers verbergen mijn gelaat
Dat laat zien hoe ik me voel.
Mijn lichaam verbergt mijn ziel
Dat laat zien welke pijn ik heb.
Mijn T-shirt verbergt mijn armen
Die laten zien wat ik haat: mezelf



EIND MAKEN

Ver sta je er niet vanaf
Nu doe je het op de bovenkant
Maar als je het aan de onderkant doet
Gaat je leven ingeruild worden
Voor de - misschien mooie - dood
Geen kat die er om zal klagen.
Datum:
18-01-2006
Naam:
meisje L
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

ik haat het leven

elke dag opnieuw denk ik aan zelfmoord maar ik durf het nooit de doen. ik snij mezelf wel vaak met messen. mijn ouders weten eht maar hebben het opgegeven ik ben nu al een jaar en half depressief en ik heb al 3 verschillende psychologen gehad. de gen wara ik nu bij ben kan ik wel mee praten maar het helpt niet echt.
ik weet echt ni meer wat ik moet doen. want ik ben heel toevallig op deze site gekomen. wnat ik was weer radeloos en typte www.zelfmoord.be in maar dat bestond neit en toen heb ik www.zelfmoord.nl geprobeerd en ja toen kwam ik hier en heb ik besloten mijn verhaal te doen...
Datum:
18-01-2006
Naam:
meisje L
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.