Levensverhalen (pagina 1752)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

niemand geeft om mijn gevoelens

ik ben een meisje van 18 en ik loop nu al zun 5,5 jaar met zelfmoord gedachtens. de laaste paar maanden zijn ze erger geworden. ik ben gaan snijden in mijn boven benen,ik heb mijzelf al eens geprobeerd te laten stikken. ik zie het leven niet meer zitten en de reden daar voor zijn vooral de scheiding van mijn ouders,mijn pest verleden, de ruzie's met mijn pa, mijn moeder die mij de hele tijd kwetst.

3 maanden geleden had ik aan mijn vrieden op school verteld dat ik deze gedachtens had en dat ik me zo voel. en toen zeiden ze dat ik mijn gevoelens moest uiten en dat als er wat was dat ik bij hun terecht kon. maar afgelopen week voelde ik mij weer klote en toen zeiden 2 van die vrienden dat er meerderen waren die thuis problemen hadden en dat ik maar een beetje mee moest ouwe hoeren. nu den k ik echt zo van menen jullie wel wat jullie ene paar maanden geleden zeiden?

mijn pa en ik hebben iedere keer als hij thuis is ruzie met elkaar en ik krijg altijd de schuld van hem nooit zegt hij eens dat ik iets goed doe altijd krijg ik te horen wat ik fout doe. mijn moeder denkt alleen maar aan zichzelf. in de alfgelopen drie jaar heeft ze mij zoveel pijn gedaan dat ik nu heel erg er aan denk om niet meer naar haar toe te gaan en nooit meer contact te hebben met haar.

nou dit is zun beetje de reden waarom ik aan zelfmoord denk.
Datum:
19-02-2006
Naam:
linda
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

verdriet

Ik heb 4 jaar lang een relatie gehad.Okeej het was niet altijd even goed.Ik heb 4 jaar lang echt me best gedaan, ik heb veel gegeven en ook veel genomen.Maar op et laatst was er alleen maar bonje.Dus 2 weken terug heeft mijn ex de knoop doorgehakt.maar ik kan niet zonder em,ik hou van em. een andere reden is ook dat ik voor zolangf ik weet tegen iedereen lieg.me ouders,vrienden,liefje tegen iedereen en de enige manier hoe ik kan stoppen is door dood te gaan.vanmorgen had ik het pistool van me broertje geladen en op een muur geschoten, ik schrok me wild maar toch doe ik het. alleen wanneer weet ik nog niet
Datum:
19-02-2006
Naam:
ikke
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

Gezeik

Dag in dag uit, het zelfde gezeik
Iedereen denkt altijd het slechtste van me.
Als er iets gebeurt komen ze als eerste naar mij toe. Laatst nog, was er troep gemaakt in de trappenhal...... Ze gaven mij de schuld. Laatst was er iets in de hens gestoken...... Weer verdachten ze mij. Ik ben het leven zat. Elke keer als ik een trein zie denk ik bij mezelf.... 'Was ik er maar meteen voor gesprongen'. Vrienden van mij schelden me alleen maar uit..... zelfs de ouders van de vrienden. Want ik heb een zogenaamde 'slechte invloed' op hun.Vandaag (zondag 19 februari) ben ik in elkaar getrapt, omdat ik zogenaamd van een van die jongens zijn oma had uitgescholden..... Weer niet waar.
Als ik de waarheid vertel tegen iemand, geloven ze mij nog een eens..... Ik ben het leven echt helemaal zat geworden.
Datum:
19-02-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

je blijft maar je best doen

je probeerdt iedereen naar de zin te maken, maar steeds wordt je daarin teleurgesteld. ben een vrouw van 29 jaar oud heb 1 kind en ben zwanger van de 2 de kind. nog 6 weken en het wordt geboren. ik vind me zelf geen goeide moeder. denk dat je het goed doet.maar krijg het tegenoverstelde te horen. ook krijg je te horen dat jij de oorzaak bent van zijn gevoel en irritatie. terwijl je alles aan doet om hem te helpen en te sturen.ik zie ontzettend tegen op op die 6 weken weet niet of ik het vol houdt. ben levensmoe. kreeg ik maar rust in mijn leven. of kon ik maar stilletjes ontglippen aan het leven....
Datum:
19-02-2006
Naam:
kika
Leeftijd:
29
Provincie:
Utrecht

Moe!

Ik ben moe van het leven
het heeft me alleen maar verdriet gegeven
van kinds af aan
is het niet goed gegaan
geen basis gehad
veel geslagen vernederd
in de steek gelaten
niemand had dat op tijd in de gaten
nu nog steds elke dag stijd
het leven is moeilijk voor deze meid! ben zo moe
van al het gedoe
Probeer van alles niks helpt echt
Voel me vaak van binnen slecht
blijf nog steeds voor een enkeling
die zecht houd de moed erin
maar het duurt al een halve leven lang
niemand die mijn wonden echt stelpen kan
de dood is de laaste uit weg
soms lijkt het helemaal niet zo heel slecht! gewoon rust
ben uit geblust
van dat vele vechten overal voor
soms niet uit tehouden hoor
sommigen zullen wel van me houden
daarom wordt ik nog vastgehouden
in het leven
anders had ik het allang opgeg
Datum:
19-02-2006
Naam:
ladywitkuif
Leeftijd:
40
Provincie:
Utrecht

snyden bordeliner

soms is het leven mooi,maar meer van de tyd niet.
ik voel mij zo alleen,ze roepen alleen wanneer het nodig is.
mij armen zijn al onder gekras,maar dat is maar voor effe om de pijn te vergeten.
heb bps,bordeline peroonslijk stoornis.
dit is soms geen pretje om mee te leven,mensen zeggen gelijk die is gek.
maar gelukkig weet ik beter.
soms wil ik ook graag dood,maar ben tog bang.
ik zie wel hoe het allemaal verder afloopt.
ik heb tog wel gelukkige momenten,maar als ik dan bij mij fam komt en weer afgekraakt word zie ik ut weer niet zitten.
dan ga ik er maar niet meer heen,lijk mij ook beter.
maar fdoet tog pijn en veel verdriet als je zo behandeld word.
NEE DAN ZEGGEN ZE JE BENT JALOERS.
ik weet het soms niet meer maar ja
KNUFFEL VAN EEN BORDELINER.
MENSEN ASJEBLIEFT KRAS NIET HET IS ZO ZONDER,IK BEN ZELF OOK GETEKENT,EN WEET DAT HET GEBEURT VOOR DAT JE ERG IN HEB.
MAAR ALS JE TOG VERDER LEEFT EN KIJK LATER NA JE ARMEN.NEEEEEEE.
MAAR JA IK HEB ER GELEERD MEE TE LEVEN.
DAN KRYG JE WEER VAN DIE VRAGEN WAT HEB JIJ GEDAAN.
BEN DOOR HET PRIKKELDRAAD GEVALLEN.
HET DOET ME OOK BEST WEL VERDRIET ALS JE HIER ZO LEEST,AL DIE JONGE MENSEN.
NOU GROETJES EN EEN DIKKE KNUFFYYYYYY
Datum:
19-02-2006
Naam:
franny
Leeftijd:
35
Provincie:
Utrecht

Geen kracht meer...en dan niet op z'n Jolings.....

Ik ben leeg, helemaal kapot en gebroken.
Ik worstel nu al meer dan 11 jaar met zeer ernstige hoofdpijn. Ik slik dagelijks 3 Zaldiar tabletten ( morfine) en 's avonds 2 Zopiclon, zware slaaptabletten, die je minstens 8 uur onder zijl houden. Geen inslapers dus. Ik loop bij de huisarts, de neuroloog, een craio-osteopaat, en ik onderga Shiatsu therapie. Ondanks alle inzet van al die mensen die me zo goed willen helpen (inclusief mijn lieve vriedin) zit ik nu op een punt dat ik het volledig kwijt ben. Ik zie geen positieve uitweg meer, en krijg teleurstelling op teleurstelling wat betreft de hoofdpijn. Deze is nu op dit moment zo hevig, dat als er nu een inbreker of overvaller binnen komt stormen, ik hoop dat hij een pistool bij zich heeft, en mij uit mijn lijden kan verlossen.....
Ik weet echt absoluut geen raad met de ernst v/d hoofdpijn die ik nu onderga....ik ga hier volledig kapot aan....

Sorry, dat ik jullie heb lastig gevallen, maar ik moest dit echt kwijt.....

Hermen
Datum:
19-02-2006
Naam:
Hermen
Leeftijd:
33
Provincie:
Overijssel

zelfmoord

Hallo,ik ben schizofreen en heb nog geen echte relatie gehad en ik krijg zware medicijnen,wat mijn hormonen blokkeerd en als ik ze niet inneem wordt ik psychotisch dan komt het eropneer dat je moet kiezen in een van deze twee situaties te leven.Ik moet dus de rest van mijn leven doorbrengen zonder dat mijn hormonen werken.En dat zie ik echt niet zitten.
Datum:
18-02-2006
Naam:
x
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

Geen hoop meer op een gelukkige toekomst

Ik loop over straat, kijk door de ramen. Overal zie ik gelukkige gezinnetjes. Mensen die het gezellig hebben samen. Ik loop naar huis. Een huis dat stil en leeg is. Ik denk aan een man, een man die mij zo dierbaar en lief is, een man waar ik zielsveel van hou met heel mijn hart. Hij is niet bij mij, waarschijnlijk gaat dat ook nooit gebeuren. Hij is bij zijn vrouw en kinderen. Hij zegt dat hij meer van mij houd, maar niet bij mij kan wonen. Ik huil van binnen. Ik voel mij zo eenzaam. Er is niemand die mij kan helpen. Ik wil niet meer leven, het heeft voor mij geen zin. Teveel mislukte relaties, ik hou teveel van allemaal. Ik kan het niet aanzien hoe ze gelukkig zijn bij een ander. Ik wil niets meer voelen, ik ben een en al pijn.
Datum:
17-02-2006
Naam:
27
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-holland

denk er goed over na

Mijn vader heeft 2 maanden geleden zelfmoord gepleegd, ik weet nog steeds niet waarom hij dit heeft gedaan. Wij missen hem zo erg, het verdriet is ondraaglijk. Het is allemaal zo plotseling gebeurd, niemand zag het aankomen. Ik hield heel veel van mijn vader, hij hield ook van mij maar toch heeft hij mij in de steek gelaten. Het is echt heel moeilijk om dit te verwerken. Mensen die met zelfmoordneigingen rondlopen, alsjeblieft denk er goed over na voordat je een beslissing neemt. Sta stil bij het feit dat je familie en vrienden met een schuldgevoel achterblijven. Het is makkelijk om zomaar uit het leven te stappen, dat is de oplossing voor alle problemen denk je misschien, maar denk aan de mensen die om je geven, want straks als je er niet meer bent zal het heel zwaar zijn voor je nabestaanden om door te gaan zonder jou. Ik hoop dat de mensen die zelfmoord willen plegen, hier goed over nadenken..... een verdrietige dochter....
Datum:
17-02-2006
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.