Levensverhalen (pagina 1752)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

kop op allemaal

Hoi ik ben een vrouw van 40 en heb heel veel mee gemaakt! Echt heel veel geloof me. Een moeder die aan de drank was vanaf ik me zo ongeveer kan herinneren. Een vadre die nooit thuis was (die werkte in de kroeg) dus kwam s`nacht als wij al lagen te slapen een keer thuis. S`morgens afwachten hoe zijn bui was als hij nou had gewonnen met kaarten dan was hij ok maar anders.... NIET TE GENIETEN!Op mijn 25e getrouwd met een man die ook alcolhollist werdt. Daar ook nog een kind van gekregen. Kind woont nu niet meer bij mij omdat ze ook niet erg gelukkig was met de woon omgeving heb steeds maar tijdelijke woningen vanwegen mijn scheiding. Nu ben ik alleen. En geloof me het valt allemaal niet mee. Ik gebruik drugs ik drink regelmatig en heb een eetprobleem. Dus je zult begrijpen dat ik meer dan 1 x een zelfmoordneiging heb gehad! Maar toch.... Ik geef niet op en jongens alsjeblieft proberen jullie dat ook niet te doen! Er is altijd wel ergens een licht puntje te vinden. Geloof me ook al moet je dat heeel erg ver zoeken maar het is vast de moeite waard! Ik blijf altijd maar dromen dat het vast een keer beter gaat en voor die droom blijf ik zeker leven ik geef niet op!!! Jullie toch ook niet hoop ik? heel veel sterkte en een hele dikke kus van mij. En vergeet niet GEEF NOOIT OP!!! GELOOF IN JEZELF! Als ik dan kan weet ik zeker dat jullie dat ook kunnen!
Datum:
20-02-2006
Naam:
chrissie
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-holland

wat heeft mijn leven nog voor zin

hoi,
Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen, ik wil gewoon even mijn verhaal kwijt.
Ik ben een vrouw van 35, getrouwd en ik heb 3 kinderen. Reden genoeg om gelukkig te zijn zou je zeggen, niet dus.
Op mijn 18de ben ik verkracht en mishandeld, en toen zijn de problemen begonnen. Ik ging trouwen op mijn 20ste en toen ik 23 was kreeg ik mijn 1ste kind. Daarnaast werkte ik fulltime als doktersassistente. Op mijn 25ste ben ik gescheiden en kort daarop kwam ik mijn huidige man tegen. Met hem heb ik nog 2 kids gekregen.
Psychisch zat ik toen al helemaal aan de grond. Eerst bij de riagg gelopen, daarna een jaar dagbehandeling gevolgd. Direkt daarna weer bij de riagg. Een diagnose hebben ze me nooit gegeven.
Ik heb 3 keer een zelfmoordpoging gedaan en in 1999 werd ik opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Daar heb ik 8 maanden gezeten. Maar een diagnose had ik nog steeds niet. Weer terug naar het riagg.
Uiteindelijk kreeg ik de diagnose borderline en manisch depressief. Ik heb heel wat medicatie geslikt. Maar de drang om te sterven is nooit weggegaan.
Voor ik mijn jongste 2 kids kreeg heb ik 7 miskramen gehad, wat er ook aardig ingehakt heeft. En de laatste jaren ben ik ook heel veel dierbaren verloren.
Eerst mijn oma, dan de opa van mijn man, toen mijn schoonmoeder, daarna de oma van mijn man en tenslotte afgelopen 2 januari stierf mijn vader.
En dat laatste heeft mij echt genekt. Ik was een echt vaderskindje en ik kan het niet verkroppen dat hij er niet meer is. Mensen zeggen wel dat het verdriet zal slijten en dat ik door moet, al is het alleen maar voor mijn gezin. Maar ik kan het niet, ik heb maar 1 wens en dat is mij zo snel mogelijk weer bij mijn vader voegen. Ik kan echt niet leven zonder hem. Hoe veel pijn ik mijn nabestaanden er ook mee zal doen, ik zie echt geen andere uitweg meer.....
Sorry, maar dit moest ik even kwijt
Datum:
20-02-2006
Naam:
nicky
Leeftijd:
35
Provincie:
Noord-holland

vrienden..

ik heb oOk neigingen naar selfmoOrd.. al begrijpt niemand me.. ik ben vOlgens me vrienden heel pOpu in de 1e en dat wOrden er steeds meer(2e.. 3e.. enz..) ik heb veel "vrienden".. ik sta steeds Op et punt Om zm te plege .. maar dan denk ik aan me vrienden.. voOral jOep.. hij is er altijd voOr me.. een betere vriend is er egt nieJ! ik wil hun geen verdriet aanbrenge.. maar k wil oOk nieJJ meer leven..:( nu ik julie verhalen heb gelese vind ik een beetJe dat ik meself aanstel.. er sijn veel ergere dingen dan een brOer dieJJ J elke dan in elkaar rOst(sOals mijne..) maarJJa..

-xxXxx- mira.. klein duisternisJJ uit haarlem..
Datum:
20-02-2006
Naam:
mira
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

Help

Ik red het niet langer meer,
ik ben verkracht ,gepest zins de kleuterschool,en ik wordt geslachen.
Mijn ouders doen dingen die ouders niet horen te doen.
Aub. laat m`n ouders niet weten dat ik deze brief geschreven heb.
liefs,T......
Datum:
19-02-2006
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

........

ik zit al vanaf me 9e natedenken over weglopen maar het lukt steeds niet vorige keer wou ik bijna een mes pakken en me polsen doorsnijden omdat ik niet kon weglopen en ik een kut leven heb ik krijg iedere dag minstens 3 klappen in me gezicht en daarna doen ze alsof alles normaal is ze luisteren nooit naar me en als ze eens naar me luisteren doen ze alsof ik bullshit zit te lullen nou ik kan er gewoon niet meer tegen niemand houd van me behalve mijn konijn pluisje maar voor de rest niemand ik ga me egt een keer vermoorden als het zo doorgaat!!!!!
vaarwel
van
IkkE
Datum:
19-02-2006
Naam:
IkkE
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

Leven?

Ik wil dood. Niemand heeft mij ooit gevraagd of ik wou leven, of ik hier wou zijn. Wel, ik wil het niet. Ik hoor niet te leven. Ik wil niet leven, ik wil niet voelen. Ik heb toch nooit gevraagd om geboren te zijn?!!! Ze hebben mij gedwongen, zomaar op de wereld gezet zonder mijn toestemming. Ik wil hier en nu niet leven, ik wil hier geen deel van uitmaken. Het is nooit de bedoelinggeweest dat ik hier terecht zou komen.
Datum:
19-02-2006
Naam:
Verdwaald
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

niemand geeft om mijn gevoelens

ik ben een meisje van 18 en ik loop nu al zun 5,5 jaar met zelfmoord gedachtens. de laaste paar maanden zijn ze erger geworden. ik ben gaan snijden in mijn boven benen,ik heb mijzelf al eens geprobeerd te laten stikken. ik zie het leven niet meer zitten en de reden daar voor zijn vooral de scheiding van mijn ouders,mijn pest verleden, de ruzie's met mijn pa, mijn moeder die mij de hele tijd kwetst.

3 maanden geleden had ik aan mijn vrieden op school verteld dat ik deze gedachtens had en dat ik me zo voel. en toen zeiden ze dat ik mijn gevoelens moest uiten en dat als er wat was dat ik bij hun terecht kon. maar afgelopen week voelde ik mij weer klote en toen zeiden 2 van die vrienden dat er meerderen waren die thuis problemen hadden en dat ik maar een beetje mee moest ouwe hoeren. nu den k ik echt zo van menen jullie wel wat jullie ene paar maanden geleden zeiden?

mijn pa en ik hebben iedere keer als hij thuis is ruzie met elkaar en ik krijg altijd de schuld van hem nooit zegt hij eens dat ik iets goed doe altijd krijg ik te horen wat ik fout doe. mijn moeder denkt alleen maar aan zichzelf. in de alfgelopen drie jaar heeft ze mij zoveel pijn gedaan dat ik nu heel erg er aan denk om niet meer naar haar toe te gaan en nooit meer contact te hebben met haar.

nou dit is zun beetje de reden waarom ik aan zelfmoord denk.
Datum:
19-02-2006
Naam:
linda
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

verdriet

Ik heb 4 jaar lang een relatie gehad.Okeej het was niet altijd even goed.Ik heb 4 jaar lang echt me best gedaan, ik heb veel gegeven en ook veel genomen.Maar op et laatst was er alleen maar bonje.Dus 2 weken terug heeft mijn ex de knoop doorgehakt.maar ik kan niet zonder em,ik hou van em. een andere reden is ook dat ik voor zolangf ik weet tegen iedereen lieg.me ouders,vrienden,liefje tegen iedereen en de enige manier hoe ik kan stoppen is door dood te gaan.vanmorgen had ik het pistool van me broertje geladen en op een muur geschoten, ik schrok me wild maar toch doe ik het. alleen wanneer weet ik nog niet
Datum:
19-02-2006
Naam:
ikke
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

Gezeik

Dag in dag uit, het zelfde gezeik
Iedereen denkt altijd het slechtste van me.
Als er iets gebeurt komen ze als eerste naar mij toe. Laatst nog, was er troep gemaakt in de trappenhal...... Ze gaven mij de schuld. Laatst was er iets in de hens gestoken...... Weer verdachten ze mij. Ik ben het leven zat. Elke keer als ik een trein zie denk ik bij mezelf.... 'Was ik er maar meteen voor gesprongen'. Vrienden van mij schelden me alleen maar uit..... zelfs de ouders van de vrienden. Want ik heb een zogenaamde 'slechte invloed' op hun.Vandaag (zondag 19 februari) ben ik in elkaar getrapt, omdat ik zogenaamd van een van die jongens zijn oma had uitgescholden..... Weer niet waar.
Als ik de waarheid vertel tegen iemand, geloven ze mij nog een eens..... Ik ben het leven echt helemaal zat geworden.
Datum:
19-02-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

je blijft maar je best doen

je probeerdt iedereen naar de zin te maken, maar steeds wordt je daarin teleurgesteld. ben een vrouw van 29 jaar oud heb 1 kind en ben zwanger van de 2 de kind. nog 6 weken en het wordt geboren. ik vind me zelf geen goeide moeder. denk dat je het goed doet.maar krijg het tegenoverstelde te horen. ook krijg je te horen dat jij de oorzaak bent van zijn gevoel en irritatie. terwijl je alles aan doet om hem te helpen en te sturen.ik zie ontzettend tegen op op die 6 weken weet niet of ik het vol houdt. ben levensmoe. kreeg ik maar rust in mijn leven. of kon ik maar stilletjes ontglippen aan het leven....
Datum:
19-02-2006
Naam:
kika
Leeftijd:
29
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.