Levensverhalen (pagina 175)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mijn leven

De reden waarom ik dit schrijf weet ik zelf ook niet en misschien kom ik er later wel achter. Ik haat mezelf. Ik haat mezelf al 3 jaar. Ik weet niet wat ik moet doen met mn leven. School weet ik nog steeds niet werk kom ik nergens aan geen een meisje  zou mij ooit willen dus een toekomst met kinderen zit er ook niet in. Ik heb geen leuke dingen in mijn leven. Er zijn een aantal redenen waarom ik nog leef en niet drie jaar geleden alsnog ervoorgesprongen. Ten eerste vrienden. Ik heb vrienden die veel mensen niet accepteren zoals mijn ouders en veel mensen die mij niet met hen om wil zien gaan. Maar het rare is dat deze vrienden mij het beste begrijpe mijn probleme snappe en kunne meeleve in wat een persoon meemaakt. Mijn ouders snappe veel dinge niet omdat ze alles vanuit de islam probere te redenere maar dat kan gwn niet  ik geloof niet in de islam en dit kan ik niet zegge tege mn ouders. Ten tweede de wiet. Ookal is het drugs, ookal is het slecht voor je (contratie gaat achteruit iets tragere reactievermoge)alsnog is het een vand de dinge die me recht op houd. Ik vind mijn rust hier in. Ik kan urenlang prate met mense over hoe ik denk als ik onder invloed ben. Jammer genoeg heb ik niet nog meer redenen. Ik wil niet meer leven. Ja mense zulle mij misse en ik hun ook maar ik wil niet verderleve met mezelf. Ik kan het gwn niet aan. Toen ik nog jong was dacht ik nooit aan zelfmoord en vond ik het bizar dat mense dat wilde doen. Maar nu begrijp ik het. Ik schrijf dit voor het geval ik in een van deze dage weg ben en mense kunne leze hoe ik denk. Ook de mense die het nie geaccepteerd zouden hebben als ik nog zou leven. Ik wil tegen mijn ouders zegge dank je wel voor de liefde de financiele hulp en onderdak maar ik wil niet verderleve same met jullie. Ik heb nooit iets eerlijk kunne zegge tege jullie. Ik blow al sinds mijn 15de. Ik heb een enorme haat gecreeerd tege de islam puur vanwege de opvoeding die de islam vereist. Ik heb gedronke en gerookt en ik heb ervan genoten omdat ik in een goede omgeving was. Iets wat ik thuis niet kan noemen. Tege mijn vriende wil ik zegge leef voort en ik wens jullie al het geluk in deze hele wereld. Jullie ware de beste en niemand kan jullie iets anders wijs maken.
Ik heb veel foute gemaakt in mijn leve. Ik heb gestole en verkocht in mijn leve en ik leerde niet vwn mn eerste maar pas de zoveelste fout. Maar er zijn honderdduizenden mensen zoals ik dus wrm zou t mij een slechter mens make. Ik heb 1 jaar lang rond gelope met kleding die mij niet eens fatsoenlijk paste. Als ik geluk had had ik een 5je op zak. Ik ben jaloers op mense die uit een gezin kome waar ze het heel breed hebben. Ze hebbe geen moeilijke tijde doorgemaakt. Ze zijn blij en gelukkig. Mense zegge dat geld niet geukkig maakt, maar dat is de grootste leugen die er is. Als was t maar 50 euro dat ik zou krijge of verdiene dan zou ik al blij en gelukkig zijn. Geld maakt de man. Met geld kom je aan een vriendin een huis een rijbewijs een auto een gezin. Zonder geld kom je nergens. Welk meisje wil je als je geen ene rooie cent hebt. Het leven is kut en hard en ik weet niet meer wat ik moet doen.
Datum:
23-07-2015
Naam:
Ilias
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

Zelfmoord

Ik wil zelfmoord plegen omdat ik thuis heel veel ruzie heb omdat ik rook en me ouders mogen dat niet weten en ze ruiken dat en nu gaan ze er een heel probleem van maken ben er gewoon klaar mee met dat geruzie
Datum:
23-07-2015
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Sexualiteit

Het gebeurde voor het eerst toen ik 6 jaar was.
Ik werd door een kennis verkracht.

We woonden in een asielzoekerscentrum, eerst was het die kennis, daarna was het een buurjongen.

Het gebeurde keer op keer, ik mocht niks aan mijn moeder vertellen of ze zou dood gaan.

Mijn vader heb ik nooit gekend, die is overleden.

Mijn moeder heeft twee keer zelfmoordpogingen gedaan om ons (ik en mijn broer) in Nederland te houden. (wij zouden worden teruggestuurd).

Ik kwam erachter dat ik homoseksuele was.
Dit hield ik jarenlang verborgen!

Ik dacht dat dit slecht's een fase was en ik deed er niks mee.

Ik raakte in contact met mensen van mijn geslacht, en ik voelde mij zeer goed.

Ik kreeg een relatie, in het geheim, maar mijn broer zag een foto van mij en mijn ex in mijn telefoon.

Dit leidde tot een ruzie, waarbij ik uiteindelijk toegaf dat ik het was met tranen die niet te stoppen waren.

Ik kreeg klappen, en werd beschouwd als een zieke geest die het leven niet waard was.

Ik werd naar een priester gebracht zonder dit te weten. Ik heb gedaan wat de priester mij vroeg, maanden lang geen contact gehad met niemand, bidden... bidden...bidden..
Er kwam er niks van!

Mijn broer sleurde me mee naar de huisarts, ik vertelde mijn verhaal omdat hij mij dwong, en zij zag het probleem niet in waarom wij bij haar waren. Ze nam het op voor mij! Ze zag hoe mijn broer mij behandelde en vond dit niet normaal.

Ik heb hier veel pijn mee geleden, omdat ik ook vaker geslagen werd.

Nu is er een moment van rust, het is al een jaar later maar wij hebben het er niet over.

Maar ik heb een hoge muur om mij heen gebouwd en laat niemand toe.

Ik wil iedereen die met zijn seksuele geaardheid zit (vooral de buitenlanders) aansporen dat je dit niet kunt veranderen, en ook niet met de dood!

Heb zelfmoord pogingen gehad, maar dan flitst alles voorbij. Dit helpt niet het is geen oplossing.

Kom op voor jezelf, het gaat om jouw!! Je bent wie je bent en dat kan niemand veranderen, je ouders niet, je vrienden niet en ook God niet.

Ik hou van je, we houden van je, je bent niet alleen.


♥︎
Datum:
23-07-2015
Naam:
D.
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

story of my life

hallo
ik ben vorige week 18 geworden en ben het nu al zat vrienden willen meer dingen doen dat dat ik wil ze will drinken en feesten zo dronken worden als kan. zo ben ik niet en voel ik me niet. maar ze gaan ver tot overhaalen. heb binnen 2 weken bijna geen vrienden die voor mij of met mij zijn. staar levenloos voor mij uit en luister naar de wint het geluid van stilte das vijne geen gezeur meer aan je hooft heb nog nooit lief gehad en zal ook nooit krijgen. ben een eenzame jongen die langzaam wegkweld voor alles om mij heen speel ik schijn maar zeg nie hoe ik me voel. zoms zauw ik zeggen was het maar mijn beurt.

(je leeft in liefde en pijn maar met de dood zal je nooit gelukkig zijn)
Datum:
21-07-2015
Naam:
verborgen
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

Suicide en hulp

Hallo allemaal,

Ik ben 22 en vanaf m`n 10e heel erg suicidaal en depressief. Ik vraag me af waarom het zo moeilijk is een einde aan je eigen leven te maken, als het niet zo moeilijk was geweest dan was ik er allang niet meer. Voel me daardoor gevangen in dit leven.

Maar goed, als je lotgenoten zoekt, een luisterend oor of iets anders, schroom je dan niet contact met me op te zoeken. Je bent dan niet (meer) alleen! Ik wil er graag zijn voor mensen hoe jong of oud ook die zich ook zo voelen of misschien is het bij jouw wel iets minder erg of juist veel erger dat maakt me niks uit, ik heb zelf heel erg veel meegemaakt en kijk nergens raar van op.



Datum:
19-07-2015
Naam:
Mila
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

Het leven niet willen

Ooit al het gevoel gehad dat het voor jou als persoon niet uitmaakt of je er nog bent? Als het een enquete zou zijn dat je de dood mag aankruisen omdat het voor jou geen meerwaarde is om te leven? Ik leef al van mijn 15jaar met die gedachte en die is nooit echt weg gegaan. Soms zit het gewoon wat verder in de gedachte dat je er niet zo aan denkt. Op mijn 16 heb ik een zelfmoordpoging gedaan. Ik heb mijn nek open gesneden maar mijn vader had me gevonden. Onmiddellijk moest ik in therapie en werd ik al snel bestempelt als depressief! Die therapie heeft me niet veel goed gedaan. Er werd niet begrepen dat dat gevoel dat ik had niet ging weggaan, dus gaf ik mijn psycholoog wat hij wou. Zeggen dat ik niet meer aan de dood dacht.
Als ik nu tegen mijn vriend of mijn ouders zeg dat het leven gewoon niet hoeft voor mij verklaren ze me depressief en stellen ze voor om weer met die psychologen te gaan praten. Ze snappen me niet dat dat mijn keuze is, wat ik voel. Als ik daar eerlijk in ben tegenover hen ben ik bang dat ze me terug naar therapie gaan sturen. Dan zwjjg ik maar en zet ik een masker op.. terwijl ik toch liever de keuze van dood te zijn zou willen.
Datum:
18-07-2015
Naam:
-
Leeftijd:
21
Provincie:
Anders

Mijn momenten

Ik heb mijn momenten, waar de pijn extra voelbaar is. Door woorden die worden gezegd, door het probleem om alles letterlijk te nemen. Ik kijk terug naar een persoon met momenten waar het verdriet zich wortelt in gedachtes en in de ziel, de wortels blijven eeuwig zichtbaar en worden op momenten aangetikt, waardoor ze gestimuleerd worden om de weer pijn voelbaar te maken.

Ik word soms bang bij het feit dat de gedachte om niet meer te willen terug blijft komen ,de ene keer ben ik meer bang dan de andere keer, want aan de andere kant hoort het bij mij denk ik dan maar..

Je hebt je fases in het leven waar alles shit gaat maar er is altijd een fase wat dat weer gedeeltijk heelt. Maar niet volledig, niet bij mij. Mijn beeld blijft negatief en onzeker over mijn leven.

Ik wil dat deze gevoelens blijft bij momenten en zich niet zo ontwikkelen dat ik er geen controle meer over heb.
Datum:
17-07-2015
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
25
Provincie:
Groningen

Zo geen zin meer in

Voor de zoveelste keer loop ik vast op hulpverlening. Elke keer komt het uit op mijn verleden. Dit station heb ik al eens ervaren en gevoeld en bijna met mijn leven moeten bekopen omdat ik zelfmoord wilde plegen destijds.
Hoe vervelend ook nu weer dit gevoel van vroeger omhoog komt ik meer verlang om mijn fout van destijds te herzien en nu wel uit het leven te stappen. Ik snap dat dit een definitieve oplossing is om onder mijn gevoel uit te komen. Maar nu trek ik het ook niet meer. Thuis 'moet' ik maar net doen of ik blij ben, na al die keren bij de psych geweest te zijn weet ik eigenlijk niet eens wat ik moet en volgens mij hij ook niet met mij. Ik ben verscheurd van binnen en blok nu mijn gevoel uit bescherming van mijn gevoel.

Net 2 uur gereden met mijn auto in de hoop me even beter te voelen maar helaas.

Ik vertrouw mezelf niet meer want weet dat ik moet doorgaan maar ben zo klaar met dat fokking leven. Heb een ultimatum voor mezelf om iets beter te gaan voelen anders hoeft het voor mij niet meer.

Datum:
15-07-2015
Naam:
Mij
Leeftijd:
48
Provincie:
Noord-holland

Kut leven

Ik wil tegen jullie allemaal zeggen dat we eigenlijk niet aan dit onderwerp moeten denken. Ik mocht het van mezelf niet zeggen omdat ik zelf ook zo denk. Ik heb de hele tijd stemmen in m'n hoofd dat ik het moet doen... Dan ga ik me afvragen wie om me geven. Niks. Ik ben nog nooit gepest, maar ik heb ook nooit goed in mijn vel gezeten. Op dit moment wil ik gewoon dood zijn, voor altijd. Het kan toch niemand schelen of ik er wel of niet ben. Ik ben nutteloos in deze kut wereld. Ik heb hier niks meer te zoeken. Ik moet alleen nog aan een datum denken om het te doen, en het eindelijk te durven. Daarna zal ik hier niet neer zijn.

Vaarwel iedereen, ik zal jullie missen

X Sanne
Datum:
15-07-2015
Naam:
Sanne
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

help

help ik ward gek mijn ouders corrigeren me alleen maaaaar ik word er gek van ze willen dat ik alleen maar schoon maak en dat hun gewoon kunnen luieren mijn moeere is de hele dag aan het werk en is maar 1 xin de week thuis en dan doet ze alsof ze er de hele week was en ze zegt je doet nooit wat je leert nooit wat maar hoe weet je dat nou als je er nooit bent en omdat zij er niet is en mijn vader in de gevangenis zit past mijn oom op mij maar hij zegt de hele tijd wat ik fout doe je doet dit je doet dat je wilt altijd het laatste antwoord geven en wilt altijd gelijk hebben en hij geeft mij altijd de schuld en mijn nichtjes en neefjes noooooit mijn telefoon is afgepakt plus ik mach geen tv kijk of op de computer nu is een uitzondering ze zijn naar de bios dus ging ik stiekem op de computer maar wat doe ik vekeerd ik gebruik geeeen druks en geeeen alchohol ik doe tog niks fout wees is een keeer trots op mij maar ik ben altijd de slechterik mijn leven is gewoon zo warig help me er is zelfs meer maar mijn ouders komen zo teurg dus stop ik voor nu
Datum:
14-07-2015
Naam:
secretdramakid
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.