Levensverhalen (pagina 1709)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

over de grens

Nooit gedacht dat ik het lef zou hebben en zo ver zou komen, want vaak speelde ik met die gedachte, uiteindelijk was ik te bang voor de pijn. Maar dat had ik dus blijkbaar wel. Ik heb niet gedreigd van te voren "ik maak er een einde aan" en toen ik zover was, deed ik het zo dat het echt dodelijk zou zijn. Geen ruimte om terug te kunnen, als je het doet, dan doe je het goed, want anders is het een roep om aandacht en aandacht vragen is kinderachtig en manipulerend op deze manier. Dat is wat ik dacht. Ik had geen datum geprik, me het niet speciaal voorgenomen, het was gewoon al lang een optie gewoon voor het "geval dat". Stel dat ik het niet meer anders kan, dan is dat wat er gaat gebeuren. Het was een gegeven in mijn hoofd.

Waarom, er zijn veel redenen. Ik voel me verdrietig, soms zonder duidelijke reden. Ik voel me onder druk gezet door mijn omgeving, veel mensen verwachtte wel iets van me op één of andere manier. Ik stikte in de stilte en de ongesproken woorden in de sfeer waarin ik leef. Ik stikte in druk vanuit mijn werk, aan alles waar ik aan moest voldoen, aan de tijddruk die er was om mijn werk te doen en mijn opdrachten voor school af te maken. Ik stikte in de begeleiding waar ik het mee moest doen op mijn werk, voelde me betutteld en niet gehoord.

En nu...dood ben ik niet, de politie kwam binnen want mijn vriend voelde het blijkbaar aan komen. Ze pakte de pillen die er nog lagen af en binnen no time was ik buiten zeil van alles wat er al binnen was. Toen ik wakker werd wist ik niet waar ik was. Het was een film. Ik was in een ziekenhuiskamer en zodra ik me beter voelde wilde ik daar weg.

En ploep, ineens, waren er mensen die me nu wel ruimte konden geven, tja, dit was toch wel heel serieus. Op de achterste poten, zwaar ontdaan. Waarom had ik niet om hulp gevraagd. Dat had ik wel, ik had wel aan gegeven dat ik niet meer kon, maar blijkbaar was ik niet duidelijk. Eerlijk gezegd, ik voelde eigenlijk vrij weinig, ik was er nog en dus nu moest ik verder.

Dat ga ik dan maar doen.
Datum:
22-05-2006
Naam:
anna
Leeftijd:
24
Provincie:
Utrecht

onrecht bestaat

lieve mensen ik wil mijn verhaal kwijt
ik ben een man van marokaanse afkomst ik ben geboren in marokko ik ben naar nederland gekomen in 1976 en ben geboren in 1966 ik ben nu albijna 30 jaar in nederland ik ben hier naar school geweest ik ben hier op gegroeid en ik voel me hier thuis ik ben getrouwd heb 2 dochters die ik niet zie en ben gescheiden in 1996 en toen ging alles fout ik kwam in pschysche problemen en in 1999 heeft de justitie mijn verblijfs verguning ingenomen van wege ze zeiden dat ik naar het buitenland was vertrokken wat niet waar is toen ik dat kon bewijzen vertelden ze me je bent 1 jaar niet ingeschreven gestaan en dat klopt ook ben 1 jaar niet ingeschreven gestaan en nu ben ik van 1999 illegaal en ben hopeloos ik leef in angst ik durf de straat niet meer op en als ik een politie auto zie raak ik in paniek ik ben hier opgegroeid me ouders wonen hier en ik moet het land uit waar moet ik heen zelfs mijn taal kan ik niet meer goed helpppppppppppp ik kan niet meer volhouden de dood is mijn enige uitweg
Datum:
22-05-2006
Naam:
samir
Leeftijd:
35
Provincie:
Zuid-holland

Dood

ik zit diep in de put.. ik heb geen vrienden niets.. ik weet zelf niet waarom.. ik denk omdat ik te weinig zelfvertrouwen heb.. ik word er gek van.. ik wil dood ! kan IEMAND mij helpen please?
Datum:
21-05-2006
Naam:
Robin
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

gezakt

Ik ben Jazmin 17 jaar en heb een joegoslavische afkomst...
Dit is mijn probleem:
Ik ben bang dat ik ga zakken met examens.. ik heb morgen examens.. en ik sta ongeveer op het randje met mij gemiddelen op mijn rapport... maar als ik me examens niet haal voel ik dat ik geen doel meer heb in me leven.. ik heb dus 4 jaar voor niks op school gezeten.
ik heb wel een beetje problemen met leren en al dat toestand omdat ik zelf werk en thuis ook afentoe problemen heb en in de buitenleven...
maar als ik zak heb ik iedereen teleurgesteld.. vooral me moeder omdat ik alleen met me moeder woon.
mijn vader is 13 jaar geleden overleden.
en veel van me familie is ook overleden door de oorlog in Bosnie..
ik heb echter niet vele mensen om me heen iedereen denkt dat ik stom ben of ze beginnen gelijk slecht over mij te praten...
maar heb me eigen belooft als ik niet slaag dat ik echter niet meer wil leven...
Datum:
21-05-2006
Naam:
Jazmin
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

next

Ik had echt nooit gedacht dat ik zover zou gaan,
ik had al wel een paar test gedaan en ja inderdaad...ik ben depressief.
om precies te zijn manisch depressief, ik heb het nog niemand verteld, en dat wil ik liever ook nog even niet.

ik heb mezelf al een aantal keren gesneden, maar meer met de bedoeling om mezelf even pijn te doen dan om echt zelfmoord te plegen.
Èèn keer wou ik het serieus doen, maar toen had ik geen mes bij me, jammer.

ik schaam me er niet echt voor, maar ik denk dat als ik het iemand vertel dat ze verkeerd over me oordelen en direct iedereen het weet.

dat wil ik niet, ik hou het voor mezelf,

en ik ga zelf.

blessed be
Datum:
21-05-2006
Naam:
don't know who I am
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

I just can't.

Can't do it any longer.

It just takes 2 long, it takes 2 much, in the end..it will take me 2.
Datum:
21-05-2006
Naam:
Ik
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

Waarom l??

Verlaten door degene die ik het meest vertrouwde.
Veraden door degene die ik alles toevertrouwde.
Ik geloofde in ware liefde.
Ik dacht dat haar liefde nooit zou stoppen voor me.
Niemand die me zo goed kon als zij.
Ik heb gevochten 2 jaar lang op mijn manier.
Ik heb verloren
Haar en mezelf
Ik weet niet meer waarom ik smorgens op moet staan.
Ik lig de hele nacht wakker
Ik wil de hele wereld laten zien wat ware liefde was....

Datum:
21-05-2006
Naam:
Rob
Leeftijd:
40
Provincie:
Limburg

tjaa...

ik ben 12 jaar en woon in breda...
ik heb een leive vriend Kevin.
ik wil al heel alng dood mar wil het neimadn aan doen ik ehb heel veel problemen... wio wilt me helpen zet dan un keer in het begin van je bericht kim ik wil je wel helpen ...

houw van iedereen op de wereld
Datum:
20-05-2006
Naam:
kim
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-brabant

vader

ik heb een vader die ik niet mag ik heb hierdoor veel pijn en verdriet school die doet of ze alles weten ik kan er allemaal niet meer tegen ik wil al een tijdje zelfmoord plegen ik heb het tegen mijn vader gezegd en mijn moeder moest meteen naar school komen ik rook ook hierdoor en ik weet geen uitweg meer ik kan er allemaal niet meer tegen ik gooi me liever nui voor de trein ik kan erallemaal niet meer tegen
Datum:
20-05-2006
Naam:
anja
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Al 35 jaar zinloos geleefd

Ik ben 35. Klassiek geval: kille jeugd. Ouders dood, maar die miste ik toch niet (althans mijn moeder niet). Veel vrienden gestorven en andere familie. Heb chronische ziekte met steeds meer complicaties. Ben al zo lang ik me kan herinneren depressief. Ik ben allergisch voor antidepressiva en mag ze ivm chronische ziekte niet slikken.
Heb meermalen banen verloren door rotwerkgevers, burnout. Schommel al jaren tussen bijstand, WW, ziektewet en WAO. Afhankelijk van d ebui van politiek den haag. Elke keer als ik wil reïntegreren gebeuert er weer wat: overlijdt er iemand in zeer naaste omgeving, zak ik door mijn rug, krijg ik een ziekte, pleegt er een vriendin zelfmoord, of wat dan ook.
Ik ben mijn hele leven al lichamlijk moe. En mentaal. Steeds meer emotioneel.
Ik heb op mijn 15e mijn 1e poging gedaan. Mislukte. Daarna nog 3 . Weer mislukt.
Ik ben een knokker. Ik heb mijn hele leven ontzettend hard geknokt om toch er bovenop te komen. Wanhopig gezocht.
Toch zit er blijkbaar wel een vonkje in me. Ik ben niet voor niets op de wereld gezet, denk ik dan maar.
Maar waarvoor dan. In al mijn talenten kan ik mij niet uitleven, gaan werken, want ik ben er te ziek voor.
Wie zou ik achterlaten? Een broer met wie ik al jaren geen contact meer heb. Enkele vrienden die mijn dips en ziekte ook beu zijn onderhand.
Tussen mijn grote dips door ben ik best een leuke meid. Sociaal type. Maar van binnen verscheurt mijn hart elke dag.
Ik laat elke avond de moed zakken.
En elke morgen raap ik 'm zuchtend weer op.
Maar er komt een dag dat ik 'm niet meer opraap.
Datum:
20-05-2006
Naam:
Pippi
Leeftijd:
35
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.