Levensverhalen (pagina 1698)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik heb het helemaal gehad :-(

Pfff ik heb al zo vaak het geprobeert zelfmoord te plegen maar bij mij mislukt het gewoon... k weet nie hoe dat kOmt
me mOeder heeft me Oowk vroeger geprobeert te vermoorden om te laten verdrinken.
ik dook zelf ook het water in om mezelf te verdrinken en later ook geprobeert me te wurgen...maar nOpe niet gelukt
ik ben me leventje helemaal zat ik wil zo niet meer vedder.
ik heb alleen maar ruzie's met me vriendinnen en als het weer goed is gaan ze raar tegen me doen.
ik ben een gevoelige meisje...ik kan gewoon niet tegen ruzie's!!
en ik word ook gepest op school en dat vind ik vreselijk.
binnenkort ga ik bij iemand slapen voor 1 week maar als het zo doorgaat bij hun dan wil ik het gewoon niet meer
hOpelijk kOmt alles goed en dat ik niet meer zulke gedachten blijf houden anders maak ik gewoon er een eind aan.............
Datum:
15-06-2006
Naam:
__Angel__
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

HELP

Al zeven jaar gaat mijn leven niet over rozen. Na een ingrijpende verhuizing ben ik in een dip geraakt die nu zijn dieptepunt heeft bereikt. In 2004 ben ik een opleiding gestart. Een half jaar geleden ben ik met die opleiding gestopt.
Ik zit nu al een half jaar thuis. Ik kan geen opleiding vinden die bij mij past. Van mijn moeder moet ik nu gaan werken maar ik wil ook geen vakken vullen ofzo. Ik heb het idee dat ik geen kant meer op kan en heb vaak zelfmoordneigingen. Maar diep in mijn hart wil ik helemaal niet dood. Ik zie alleen geen andere oplossing.
Datum:
15-06-2006
Naam:
Anna
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

NIET DOEN!

Mensen please doe het niet![sm18]
Ik weet dat het moeilijk is maar je hoeft geen zelfmoord te plegen je lost er niets mee op!
Zelf heb ik het ook willen doen, ik dacht ook dat het leven geen zin meer had !
Ik ben niet eens geholpen door een psygoloog en i ben er bovenop gekomen.
Ik dacht dat het leven nooit meer zin zou hebben maar nu is dat anders, het lijkt misschien alsof dat niet kan maar het kan echt !
Datum:
14-06-2006
Naam:
Moi
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

ik krijg er genoeg van

t begon al lang geleden op debazis school, k werd gepest geplaagd getreiterd k werd helemaal gek kwam eleke dag weer jankend en boos tuis na 2 jaar kwam ik op een redelijke school toen d8 ik veel aan zelfmoord k hd probleemen op school tuis overal k werd in mekaar geslagen zelfs door vrienden, k snee mezelf ook veel doot die problemen, t hielp ene beetje later had ik er spijt vna t hald pijn uit je hard weg en vuld de wonden tot ze weer geneezen zijn, toen was het idee van zelfmoord verdwenen voor een paar maanden nu zit ik op een andere school word weer in mekaar geslagen haal slechte cijfers en kan er niet meer tegen ik heb er genoeg van nog eeven zo door en dan kan t uit de hand loopen, iedereen sterkte nog later

deep purple
Datum:
14-06-2006
Naam:
deep purple
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

Verlaten

Hoi,
Ik ben een meisje van 16 jaar oud,
ik heb een tijdje geleden een hele liefe vriend gehad maar ik kwa erachter dat hij achter mijn rug om vreemd ging, ik durfde het aan nimand te vertellen en ook niet aan me moeder of vriendinnen.
toen het uit ging was ik heel opgelucht omdat hij meer wou dan mij maar daar bleef het niet bij, toen het uit was wou hij nog steeds meer dan vriendschap.
Ik heb me daardoor een tijd kut gevoeld en een paar keer naar het mes gepakt en was moeilijker dan alles, toen krege ik thuis ruzie met m'n vader en me moeder en voelde ik me kloter en kloter, ik heb toen geprobeert me polsen door te snijden maar toen ik bloede leek het alsof alle pijn weg stroomde het was zo fijn maar net op tijd realiseerde ik me dat het niet het grootste probleem was,
later had ik weer een vriend en weer het xelfde verhaal ik probeerde het weer, het blijft zo maar door gaan en ik weet niet meer wat ik moet doen ik ben blij dat ik hier m'n verhaal anoniem kwijt kan en dat er nu een grote zwaarte van me schouders is getild.
Datum:
14-06-2006
Naam:
Disturbed soul
Leeftijd:
16
Provincie:
Flevoland

help vooral omstandigheden thuis

Ik heb heel vaak ruzie met me moeder, ze slaat scheld me uit en zegt vaak dingen van dat ik doo dmoet gaan, ze schreeuwt ook heel vaak. Laatst zijn er 2 mensen overleden. Me ouders hebben ook heel vaak ruzie en vechten voor me neus, me moeder mishandelt me gewoon en gebruikt me als slaaf. Me zus is heel lief, maar me broer zit aan de drugs en is ook heel aggresief, IE-DE-RE dag is er gewoon ruzie, geschreeuw etc. bij me thuis, en dat al sinds ik 4 ben toen werd ik al geslagen met een houten lepel en moest zien hoe me broer en zus geslagen werden en me vader. Ik heb ook zoiets van; gaan ze me missen, ik kan er niet meer tegen..
Datum:
14-06-2006
Naam:
Anno
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

mijn verhaaltje

ik heb automutilatie (dat je jezelf pijnigd) en ik wil zo gwoon niet meer verder! ik heb sinds kort hulp voor mun problemen maar sinds ik naar die maatschappelijk werkster ga wil iedereen dat ik vrolijk ben. op school doe ik de hele dag alsof ik me super happy voel maar ik voel me dan vaak hastiku rot. en thuis probeer ik ook de leukert te zijn. ik ben helemaal op en ik wil gwoon niet meer leven. wat heeft het voor zin? mun vriend vind wel een ander en mun ouders hadu tog nix aan me. ik heb eergisteren een pakje paracetamollen gekocht bij de drogist! ik weet niet of je er dood van gaat maar ik spaar ze en dan neem ik ze alumaal in 1 x in. maar maybe ga ik het ook wel met een touw proberen! ik zie het wel. het is wachtten tot ik er genoeg heb! en dan is alle rottigheid voorbei!!

ps ik las pas dat zelfmoord een teken was van zelfmedelijden.....
en als ik het nou gwoon niet meer zie zitten?
Datum:
14-06-2006
Naam:
laura
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

ik word gek

ik heb automutilatie (dat je jezelf pijnigd) en ik wil zo gwoon niet meer verder! ik heb sinds kort hulp voor mun problemen maar sinds ik naar die maatschappelijk werkster ga wil iedereen dat ik vrolijk ben. op school doe ik de hele dag alsof ik me super happy voel maar ik voel me dan vaak hastiku rot. en thuis probeer ik ook de leukert te zijn. ik ben helemaal op en ik wil gwoon niet meer leven. wat heeft het voor zin? mun vriend vind wel een ander en mun ouders hadu tog nix aan me. ik heb eergisteren een pakje paracetamollen gekocht bij de drogist! ik weet niet of je er dood van gaat maar ik spaar ze en dan neem ik ze alumaal in 1 x in. maar maybe ga ik het ook wel met een touw proberen! ik zie het wel. het is wachtten tot ik er genoeg heb! en dan is alle rottigheid voorbei!!

ps ik las pas dat zelfmoord een teken was van zelfmedelijden.....
en als ik het nou gwoon niet meer zie zitten?
Datum:
14-06-2006
Naam:
onzeker typje
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

moe

ik ben moe...
kan ik nog vechten?
wil ik nog vechten?

ik weet het niet...

ik mis mijn moeder...
zij pleegde vorig jaar zelfmoord...
had net als ik borderline...

ik ben zooo moe...

ik weet niet meer,kan niet meer...

pfff
Datum:
14-06-2006
Naam:
esther
Leeftijd:
33
Provincie:
Friesland

mijn verhaal..

nou ik ben een meisje van 14, lekker vroeg om aan zelfmoord te denken I know...maar ik kan er niets aan doen... het begon in groep 4, ik werd enorm gepest en er stond nooit iemand voor me klaar... ik wist dat ik naar mijn ouders toe kon gaan, ik durfde niet... niet mijn ouders, soms heb ik het gevoel dat ik niet echt van mijn ouders ben... ik ben niet het kind van hen... hele rare gedachten ik weet het maar ik ben zóó verschillend van hen... nouja in groep vier hakte ik in mezelf met steentjes, daarna van groep 5 tot de middelbare ging echt alles goed... tot ik nieuwe vrienden kreeg, klinkt misschien raar maar ik trek mensen aan die vrolijk overkomen maar het totaal niet zijn!! en het ergste is nog wel dat ik altijd de enigste ben die het weet. ik wil ze zo graag helpen, maar k kan het niet... kan het ook aan niemand kwijt... ik ken nu 7 mensen die zelfmoord willen plegen en soms wel pogingen gedaan hebben, allen snijden ze zichzelf...
ze hebben me eigenlijk helemaal mee naar beneden getrokken, ik snijdt mezelf weer, in groep 4 hielp het en nu ook... heerlijk gevoel is het...
nu heb ik een geweldige vriend, maar woont hij bijna 200km verderweg!! heeft ook niet veel zin eigenlijk, maar ik wil hem nooit meer kwijt... aan hem kan ik alles vertellen, hij kent de problemen van mijn vrienden niet dus hij weet ook niet wie het is, want ik noem geen namen...
alleen toen hij hoorde dat ik mezelf sneed heb ik hem heel veel pijn gedaan, waarom moet ik dit nou doen?? waarom kan ik nu niet meer stoppen??
ook voel ik me daarbij nutteloos, iedereen behalve 3 mensen op school scheld me uit, ik wordt vaak bedreigd en alles wat ik doe is toch wel verkeerd...
ook voor mijn ouders, ik bedoel het allemaal goed maar ze zien er altijd wel iets verkeerds in...
als je het altijd van anderen aanhoord, haat je jezelf... dat is mij nu niet meer van de wijs te brengen, wil ook echt weg hier, voel me zo nutteloos....
ik houd de anderen alleen maar in leven tegen hun wil!... ik heb vaak messen uit armen getrokken en armen verzorgt.... ook touwen heb ik kapot gesneden, pillen afgepakt en ga zo maar door!!
vind het echt verschrikkelijk en ik wil zo ook niet meer verder gaan, ik leef alleen nog voor mijn vriend en mn beste vriendin...
ik weet niet of zij me er nog wel bij willen hebben...
Datum:
14-06-2006
Naam:
darkness
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.