Levensverhalen (pagina 1700)

ik wou dus eigelek heel mn verhaal opschrijve wrm dat k zelfmoord wil plege maar k ga dat dus niet doen , omdat het tegenover andere probleme die ik hier op deze site lees , nx voorstel.
Ik weet gwn da men leve nx voorsteld , en dat da ook nooit het geval zal zijn omdat ik me altijd minderwaardig zal voelen. en het gevoel zal hebben dat iedereen mij uitlacht en mij bedriegt en achter mijn rug bezig is. Ik trek me alles veel te veel aan ook al merkt niemand het.

Ik wil gwn DOOD en liefst zo snel mogelek mar ik durf het niet. Het liefst zou ik gwn zo véél mogelek pille wille neme

marjah k bn te bang
te bang voor de pijn
en te bang voor als het niet zou lukke , wat er daarna zou gebeuren
..
hopelek is deze schrik rap over
µ

wat doe je als de enigste optie zelfmoord is.. ?? ik heb zoveel problemen., en ik ben bang dat er nooit meer een eind aan zal komen.. Alle dingen die ik doe. Alle mensen die ik ontmoet, zijn verkeerd. Ik kan aan niemand mijn probleem kwijt. En als ik het kwijt zou kunnen zou ik mijn probleem op geen enkele manier aan iemand kunnen uitleggen. Het is te ingewikkeld. Maar ik zal t een beetje proberen uit te leggen. Ik heb het gevoel alsof ik in een verkeerd lichaam zit.. Nee niet dat ik een jongen wil zijn, maar gewoon iemand anders. mijn beste vrienden zijn mensen in me hoofd. Ik weet hoe t komt dat ik mensen in mijn hoofd heb. Het komt omdat iedereen die ooit mijn leven in is gekomen mij pijn heeft gedaan. En ik ben gebroken van binnen. Het is alsof ik gewoon geen gevoel meer heb. de enigste mensen die van me houden zijn die mensen in mijn hoofd .. met hun kan ik alles delen. In mijn hoofd speel ik ook een rol. Als een perfect meisje zonder problemen. Super knap en altijd de leukste vriendjes. Hoewel ik in het echt nooit vriendjes heb, Ja ik heb er 1 gehad , Maar ik was zo bang dat het allemaal een grap was.. dat hij me weer zou verlaten, daarom heb ik hem volkomen genegeerd. En t ging naar 1 maand al uit. Toen heb ik de leukste jongen ever ontmoet en hij heeft me belazert. Hij was een vette player, Ik heb zoveel pijn in mijn hart dat ik mijn leven niet meer aan kan. Ik kan niet wachten op het volgende leven,., Ik hoop dat dat een stuk mooier wordt. Ik heb ook het gevoel dat ik anders denk dan andere mensen. Volwassener. ik denk over alles zoveel na dat ik mezelf helemaal gek draai. Ook moet ik bepaalde dingen doen (een soort tik) als ik met 1 vinger iets aanraak moet het met mijn andere vingers ook!. Ik ben gek ik weet het. En ik hoop dat ik snel en pijnloos sterf..

-X-

Hejj..
k weet niet waar k moet beginnen maar als k bij het begin, begin ben k morge nog niet klaar.. k word zo gek van me Familie ze lette te veel op mij k word gek k ken amper meer normaal op straat lope of me vader belt me al van waar ben je GA NU NAAR HUIS! k vind het te ver gaan en me ooms bedreigen mij steeds als ze mij met 1ding pakke dat ze me gaan vermoorden ik ben echt bang k voel me niet meer veilig op straat k mag niet meer met me beste vriendin omgaan terwijl k al heel lang met haar om ga k ken zonder haar niet... nu als we naar buite gaan moeten we helemaal gebukt en bang lope want we zijn bang dat we me oom tegen komen ofzo, me oom heeft me vriendin ook al bedreigt van als hij haar nog 1x met mij zij dat hij ons allemaal dood maakt... ik word gewoon helemaal gek!
k mag nikss ! het lijk wel of ik in een gevangenis ofzo zit, en me broertje die veraad me altijd bij me vader van dat ik blow, of mett jonges praat terwijl die jonges dan gewoon vrienden zijn...
k heb een relatie gehad met een jonge hij was mijn 1ste vriendje en k gaf echt heel veel om hem hij was gewoon mijn alles
k wou met hem voor altijd zijn... maar mensen begonnen te haten ze hebbe ons uitelkaar gehaalt terwijl hij ook heelveel van mij houde en dat weet ik ZEKER! hij was voor mij een medicijn als k met hem was vergat ik alles k rookte niet k blowde niet k drinkte niet k dee niks hij wass genoeg voor mij en ik was genoeg voor hem... me oom kwam er agter dat we met elkaar hadden hij was hem inelkaar gaan slaan helemaal in bloed geslagen alles k werd helemaal gek! sinds dien ben k niet meer in contact met hem gekomen het is iets wat al 1jaar geleden is ofzo maar het gaat maar niet uit me hooft wat me oom me heb aangedaan het zit wel elke dag in me hooft elkedag voor dat ik ga slape huil ik wel om me moeder die helemaal gestrest elke dag thuis zit met briefen van de advocaat want me ouders zijn gescheiden... me vader zij altijd dat hij voor ons was en dat wij op nummer 1 voor hem stonden maar k zie me vader maar 1x in de week ... hij heeft nu eeen
andere vrouw een marokaanse k zeg eerlijk zij is wel aardig enz.. maar tog
heb ik het gevoel dat zij me vader gebruikt voor geld.. ze is nou ook zwanger en dat vind ik helemaal verrot:S k zou liefen niet nog een zusje of een broetje willen ik heb al een broetje van 4 jaar, k vind het ook heel erg zielig voor hem hij vraag altijd maar om me vader waar me vader iss.. want de kinden van hem lefetijd zitten altijd met hun vader gaan ze zwemmen of naar de park en mij kleine broetje komt naar mij toe en vraag aan mij waar onse vader is K WORD GEK
waarom moet ik dit meemaken ? sinds dit dingen allemaaal begon ben k gaan blowen drinken roken ...
k blow wel elké dag want als k niet blow
voel k de pijn in me hooft barsten over doet pijn k voel me niet goed k word gewoon opgefockt in me kop..
heelveel jonges hebben mij ook gebruikt terwijl ik dacht dat ik hun wel kon vertrouwen.. maar nee was niet zo,
gelukkig ben ik nog maagd, k zou nooit voor het huwelijk willen neuken zal ook niet gebeuren , k ik met jonges kennis gemkaat via chat.. we hadden met hun afgesproke het 1ste dagen ging alles goed we hadden het goed met ze al we gingen chillen en al.. blowen enz..
daarna wou 1jonge met mij alleen afsprke hij belde me dagen lang uren lang dat hij me leuk meisje vond k vond hem ook wel een leuke jongen en k vertrouwde hem ook wel.. dus k sprak met hem aff hij had auto k ging instappen hij bracht me ergens anders naar toe hij ging daar parkeren we gingen blowen enzz hij was helemaal stoned terwijl ik niet zo erg stoned was k voelde me nog gewoon goed.. opeens hij begont me te voele aanranden en al terwijl ik het helemaal niet wou ik duwde hem weg hij kwam maar niet van me aff hij bleef met zen handd maar duwen in me broek...
k ging bijna huilen ik dacht hij gaat me verkrachten hij zij steedss laten we het doen vertrouw me we gaan trouwen en al ik gilde NEE LAAT ME LOS! k wou niet k kon het niet doen! pas na een dikke half uur werd hij beetje rustig het was maar een halfuurtje maar het leek net jaren..
k zij tegen hem breng me aub naar huis
hij keek me aan en hij zij oke'' ik breng je naar huis.. hij bracht me naar huis en sindsdien wil ik ook niet meeer met hem afsprke.. k wil helemaal niks meer met jonges enigste wie ik wil en die nog steeds in mij hart zit is hij....
k voel me zo verrot zonder hem ik zit al
2jaar zonder hem k wil hem het liefst terug
maar hij zou mij echt niet meer terug willen, maar bij me zelf denk ik
als hij echt van mij hield zou hij wel terug komme'' maar niemand hou van mij hier op de aardbol ... niemand geeft om mij iedreen speelt met mij alss een speltje als mensen mij op straat zien lope denken ze
zij heeft goeie leve geen problemen niks
maar hun weten niet wat ik binne in me voel, liefst wil ik dood k heb zo vaak geprobeert om zelfmoordteplege maar k durfte niet k heb daar de lef niet voor
k wou me zelf voor trein gooien of van een flat afspringen of me eigen dood steken mensen zien me aan als een junk
omdat ik blow maar als ik niet blow dan voel ik me gestrestt in me kop ik word gewoon gek voor wie leef ik voor wat leef ik me moeder haat mij ze praat altijd slecht over mij dat ik te laat thuis kom dat ik dood mag gaan ze slaat me ook ik heb gewoon elke dag ruzie elke dag maar ik word gek ik zou het liefst met me moeder gewoon een goeie band willen.. k zou alles aan haar willen vertellen maar zij is niet zo iemand die naar me luister als k thuis kom is het eerste woord van haar wat ze zegt HOER VAN WAAR KOM JE
HIJ BENT MISLUKKING K WIL JE NIET GA DOOD GA WEG'' zou praat een moeder tog niet tegen je? elke dag maar janken
k ben ongelukkig terwijl ik gelukkig wil zijn
ik ben nog maar 16 jaar als ik 18 word is het eerste wat ik doe weg van hier en van me familie me familie geeft niks om mij
dan geeft ik ook niks om hun enigste waar ik om geef is me 3vriendinnen (DSL)
hun ken ik vertrouwen en als het goed is
gefen hun ook om mij en ik geef ook heelveel om hun liefst zou ik gewoon dood wilen en ik hoop dat het ook gaat gebeuren binnen kort want ik maak iedreen ongelukkig zeggen ze terwijl hun mij ongelukkig maakt.....

ik ben echt ten einde raad . we hebben nu al een tijd ruzie. en het blijft door gaan. nu dacht ik dat het goed kwam want ze zei dat we op moesten houden met boos doen tegen elkaar dus er was weer hoop.maar nu zegt ze opeens dat ik morgen niet naar een afspraak mag gaan. ik zeg dat ik dat wel doe want een afspraak is een afspraak. en dan komt het eruit..de zin die me nu helemaal van slag maakt ..als je toch gaat gaan we uiteen. dreigen .. chantage...voor het blok zetten..tyfus ik word hier zelfs misselijk van. ik ben blijkbaar niet gemaakt om een relatie te hebben . elke keer weer pijn pijn pijn. dit was mijn laatste poging en als dit fout loopt dan kap ik met alles. wat heeft mijn leven dan voor nut. totaal niks nada noppes. ach ja wat maakt het toch uit eignlijk niemand die er ook maar een seconde iets om geeft.
Ik ga dus morgen naar die afspraak wantt als er dreigementen komen dan ist al kapot dus zal wel zien en als het zo is dat wat ze zei ook waar komt dan ben ik weg .

I was born unloved

Ik lees hier een aantal dingen over abortussen en ik kan helemaal geen kinderen krijgen! Het doet mij zeer dat ik niet gezond van binnen ben. Heb nog steeds veel hormoon onderzoeken en ze kijken welk anticonceptie middel het beste voor mij is, aangezien ik niet alles kan hebben ivm prettigheid en vruchtbaarheid!

Ben een jonge meid van bijna 21 jaar en ik heb een relatie achter de rug van 4jaar waarvan ik er 2 jaar heb samen gewoond. Eind 2005 heb ik met veel verdriet mijn relatie met een alcoholist/ stiekeme drugs gebruiker tevens psygo verbroken. Het was niet meer gezond om met hem samen te leven / ''gelukkig'' te zijn.

Hij wist van mijn pogingen af en steunde mij daarin heel erg. Alleen als hij dronken was haalde hij me heel erg neer. Wist dus niet of het aan mij lag of aan hem. Uiteindelijk kreeg ik dus een giga minderwaardigheids complex en daar ben ik nu nog niet vanaf.

Ik heb gewoon heel erg veel verdriet in me. Ik verdring alles in mn werk. Heb een leidinggevende functie dus dat is prettig. Werk dus ook fulltime dus ben niet vaak thuis. Het enigste wat ik doe is werken, eten en slapen. Heb niet veel vrienden en die mis ik ook niet eens. Heb goed contakt met mijn collega's want daar ben ik dus ook het meest. Praat 24/7 over mijn werk en ben er ook 24/7 mee bezig. Het is een obsessie geworden, ben totaal verslaafd aan mijn werk.

Verder heb ik gewoon haat voor mijn ex. Ik heb heel mijn leven om moeten gooien om bij hem te kunnen zijn (figuurlijk). En dan verpest je het zo. Hij zou me lief hebben. Voor me ''zorgen'' in goede zin. We zouden zo gelukkig kunnen zijn met zn 2. Hadden een leuk huis, leuke buurt, leuk leventje. En dan verpest je het zo met dat gezuip.

Door hem heb ik een hekel aan drank. Ben jong, ga nog graag uit maar drink ik alleen maar fris. Wat andere doen moeten ze zelf weten, zolang ze mij maar niet lastig vallen. Door hem, heb ik een hekel aan dronken mensen. Door hem, heb ik zelfs een hekel aan mezelf gekregen. Heb het idee dat ik mezelf moet bewijzen, dat ik een nix nut ben, dan ik gewoon slecht, lelijk en een mormel ben.

Ja, ik deed aan zelfverwondingen. Sneed ik met een scheermesje mn polsen door tot het bloeide. Depte ik alles met een washandje op en bijna niemand die het zag, behalve mn ex. Ook heb ik mezelf verwond met glas, punaises, spijkers en nietjes. Ook met keukenmessen..Kwaad, logisch natuurlijk. Kon met hem praten maar dan dronk hij weer veel bier bij t gesprek wat weer lijdde tot.......

Nu heb ik een hele lieve vriend. Het is een jongen in ons vriendenclubje. Dus ik kan tegen heb lekker 'zeuren' over mn ex. Dat is fijn dat hij hem ook kent. Hij weet hoe die is en hoe ik ben. Ja, ik heb soms nog behoefte om mezelf te verwonden. Het gekke is dat ik nu niet meer durf. Ik schaam me eigen. Het lekkere weer komt er weer aan. De mensen zien me littekens toch wel dus moet er niet erger op maken.

Heb tijdje aan de paracetamol gezeten. Nam ik vaak meer in dan goed voor me was. Ook ben ik aan een andere pil begonnen waardoor ik zeer depri werd. Nu nog trouwens ....

Dit is beetje hoe het met mij zit!

ik kan er gewoon niet meer tegen, tegen me hele leven. ik ben zo boos op mezelf en op iedereen. ik haat alles, wat er te haten valt. het begon eigenlijk een paar jaar geleden, toen het bleek dat ik een ziekte had. daarvoor had ik ook al problemen met mijn zus, we kunnen elkaar gewoon NIET uitstaan. we haten elkaar, hoewel we dat niet laten zien aan andere. ze heeft me al een paar keer geslagen, maar dat vind ik niet meer erg. ik nu ook dik, waar ik ook niet tegen kan. weetje wat het ergst is? ik ben dik door medicijnen, niet omdat ik te veel eet! het is zo gemeen, me hele leven. er zijn nog meer dingen, maar,.. ik kan er niet tegen. ik ben zo boos. ik heb nu 3x een zm geprobeerd, maar steeds mislukt. elke keer neem ik pillen, maar... k kom altijd in het ziekenhuis terecht. 1x niet, maar toen werd ik zo misselijk dat ik alles uitkotste, ik had er voor moeten zorgen dat ik bewusteloos was. ik haat mezelf, maar ik haat de wereld en iedereen nog meer. ik haat allleeeees! ik wil zo graag dood en ik durf het ook, maar toch niet. ik heb geen vrienden, misschien 2... maar die zie ik nooit, want ik zit altijd in mijn kamer. maar... mijn ouders. die zijn overspannen en het gaat niet goed met m'n zus, met m'n ouders en met mij. wat kan ik doen.. ik kan toch niks doen?... nee toch. als ik het doe, gaat mijn hele familie er dan niet nogmeer aan, dan het nu al is? dan ben ik nog egoistischer dan daarvoor. ik haat alles... maar ik ben blij dat ik dit even kwijt kan.
als ik nu een pistool had, wist ik het al. maar... met mijn voor mijn neus, durf ik mezelf niet in mijn slagader te raken, wel ergens anders, maar niet tot ik dood bloed. heb het een keer iemand zien doen, en daar kan ik nu niet meer tegen.

hallo

sinds 1 april heb ik geen werk meer dit heb ik aan 1 collega te danken ze heeft me helemaal kapot gemaakt hierdoor heb was ik zo overstuur toen heb ik onslag genomen nu heb ik geen zin meer om te leven l buitink

ik denk soms wel eens was ik nou maar dood bv. na een heftige ruzie met mijn ouders en ik lieg steeds om kleine dingen en ik wil dat iet meer maar het lukt me niet het gaat alsware automatisch en dus haat ik mezelf en wil eigenlijk dood maar als ik dan na denk over me ouders wil ik niet dood want dan beeld ik me in dat ze gaan huilen en mij missen en dat wil ik ook weer niet dus ik vind het leven eigenlijk in 1 woord zwaar k.*.t

9 mei 2006

heb ik een serieuze zelfmoordpoging gedaan.Helaas is deze mislukt en is het er alleen maar erger op geworden.3jaar gelden heb ik een abortus achter de rug nu is het uit met mijn vriend en alles komt weer naar boven ik zit hier zo mee.En met mijn ouders heb ik alleen maar ruzie.Ik zag het niet meer zitten en kreeg van mijn huisarts antidepressie pillen.Deze had ik op 9mei allemaal in genomen en ben in de auto gestapt.Helaas is mijn poging mislukt en ben ik nog steeds heel er ongelukkig.Ik zie het niet meer zitten.IK WIL DOOD!!!!!!

Ben toe aan poging 4. Bij de eerste keer was ik 17j. Ik plande het op mijn 14 verjaardag en gaf mezelf nog 3jaar, omdat ik vond dat ik nog te weinig levenservaring had om een juiste beslissing te kunnen maken.Alles wat ik zou kunnen aangeven als reden klinkt als onzin, onredelijk en egoïstisch.Noem het pijn ,ondragelijke zeer , een kreet om hulp bij het niet weten omgaan met die imense pijn van het bestaan..maar ook dat klinkt als holle onbeduidende lettertjes zonder enig gevoel...Ik ben door verschillende diepe dalen gegaan in mijn leven, soms ook blij van genoten te hebben van wat er ook was. Ik schaam me dood , sta inmiddels zelf al 17j in de hulpverlening. Na 20j laat mijn partner mij staan voor een ander. Ik vertrouw geen hulpverleners meer, en zie er de zin niet meer van in om nog voor anderen te zorgen, voor iemand in leven te blijven. Het is gewoon genoeg geweest. Hopelijk lukt het deze keer.