Levensverhalen (pagina 1613)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

dusja

Ik was 12 toen ik een vriendin kreeg. Ik was verliefd. En toen ging het uit. Niks bijzonders. voor mij wel want ik was echt verliefd. Normaal krijg je dat pas als je 16 ofzo bent. Ik dus 12. Niemand begrijpt er dus ene zak van als je huilt op je 12 e om die reden. Dus dat was niet zo leuk. En zo ging het met meer dingen tot iok alles zat was en toen werd ik rustig. K dacht nu is het goed geweest. En nam een overdosis slaappillen op mn 13e in. Werd wakker in het ziekenhuis. 2 psychologen wilden me niet helpen. Geen tijd enal. bij de 3e heb ik anderhalf jaar gezeten. Het leek wel over. Maar nu is het weer redelijk terug. Einde
Datum:
17-10-2006
Naam:
g
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

het lukt me niet..

ik heb mijn ouders verwachtingen voor mij in elkaar geschopt.. ze hebben een verkeerde beeld van me, ik probeerde altijd juist te doen, perfect, een voorbeeld kind, goede cijfers, etc..

het lukt me gewoon niet meer, het lukt me niet mer om een voorbeeld te zijn, om perfect te zijn, wat ik ook doe, ik schop alles in de war..

wat als geintje begon is als een olifant uitgepakt, ben 3 keer in aanraking geweest met de politie, wat echt nietmijn bedoeling was, het ging zo snel. en ik praatte mijzelf altijd ja je hebt verkeerde vrienden, het is niet jouw schuld.
maar niemand steunde me, niemand leefde met me mee, ik was alleen, ziels alleen, daarna ben ik nog een keer in aanraking gekomen, en mijn ouders hebben mij een nacht laten doorbrengen op het politie bureau, zwaar teleurgesteld.. net voordat ik op vakantie ging, ging ik altijd naar het hartel kanaal met mijn vrienden, beetje dronken worden en gewoon plezier hebben, ik ging naar de lidl en probeerde wat te stelen, maar ben gepakt, echt dom van mij, dat is echt de enige daad waarvan ik dat doelbewust deed.

ik moest met de politie mee.. en eenmaal daar lieten ze me later gaan, ik dacht wow.. ze laten me gewoon gaan, geen ouders erbij ofzo, gewoon in de stoofpot gestopt.. kon ik het weten.

we gingen op vakantie naar griekenland, harstikke leuk, alleen toendietijd rookte ik al, al een tijdje, en op vakantie waren ze echt goedkoop, en met mijn zakgeld, kon ik toch wel mee rond komen, en ik had een meisje ontmoet allemaal erg leuk en gezellig, en op de een of andere manier kwam mijn vader erachter dat ik aan het roken was, die nacht heeft hij 2 keer uitgehaald op mij, ik was bang, doodsbang, nog steeds.
het ging slecht op school, door mijn gatenrooster ( ik zit op rotterdam op school ) heb ikbijvoorbeeld eerste uur les, en dan pas het 10de weer, dan ging ik gewoon naar huis, ik stond 22 uur afwezig, dat werd 44 uur inhalen, daar ben ik nog steeds mee bezig.. dze week nog maar 8 uurtjes, end an sta ik weer schoon.
in iedergeval 3 weken geleden, kreeg ik een brief van justitie, ik moet me de 18de melden ( morgen ) en mijn ouders denken dat het nog om die vorige straf ging, ik heb me ouders niet verteld van dat lidl gedoe, ik ben doodsbang.
ik weet dat ze nog meer teleurgesteld in me zullen zijn als ik het ze vertel, kans dat ik weer geslagen word..

ik kan bij niemand mij ei kwijt, heb het gevoel dat niemand mij meer vertrouwt, ben aan het huilen als de tierelier..:(

iedereen denkt ; owja stoere dimitri, bla bla, maar ik ben een gevoelige jonge.. met een groot hart..

ik weet het gewoon niet meer.. ben behoorlijk depresief, heb mijn wijffiej in tilburg waar ik ontzettend veel van hou, en ze komt zaterdag, blijft ze weekendje slapen, msag dat nog wel na morgen?..
ik kan het niet meer aan:(.. helemaal niet meer gewoon..

elke keer als ik denk ik ben op het diepste punt gezonken, het kan alleen nog maar beter gaan, breekt de grond onder mij, en val ik weer.. val val val... alsmaar door.

het is voor mij al een hele opgave dat ik dit hier publiceer, ik wil gewoon dat iemand me steunt,.. me meehelpt, me een beetjj opvrolijkt..
mijn dag boek ( een schoolschrift ), daar vertel ik alles, maar ik moet iemand hebben waari k het echt aan kwijt kan, die mij begrijpt, niet dattie dalijk een afschuw van mij krijgt..

ik heb gewoon hulp nodig, want ik kan het echt niet meer aan..]

het lukt me niet meer om perfect te zijn..

Datum:
17-10-2006
Naam:
Dmitri
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

gewoon moe!!!!

fuck wat een zooitje is mijn leven geweest ik ben vanaf mijn 7e al alleen ik moest het huis uit en sinds dien nooit meer thuis geweest ik ben nu nog op zoek naar een thuis die ik waarschijnlijk nooit zal vinden ik heb hier bij ook nog borderlin en ben narsities als de klere ik zit ook nog aan de coke waar ik van af wil maar niemand die me helpt om dat ik ook nog eens dakloos ben en zonder in komen tja wat nu???
ik ben ook al mijn kind verloren( is al 16 jaar dood) ik heb nog meer kids die ik van hun moeder niet mag zien ligt aan mijn huidskleur mijn vader ben ik vorig jaar okt verloren en mijn moeder en zussen willen ook al niks met me te maken hebben vanwege mijn pshy problemen depri ik zie het echt niet meer zitten ik zoek alleen nog een niet zo pijnlijke manier van zelfdoding pillen of zo wie weet er wat??? HELP PLS
Datum:
17-10-2006
Naam:
gino angelista
Leeftijd:
38
Provincie:
Gelderland

veel gelezen

is er nu echt niemand die vind dat je een vreedzaam einde aan je leven mag maken , waarom zou ik in een crimineel circuit moeten gaan en drugs kopen om op te houden,gld betalen aan criminelen die de drugs als profit bedoeld hebben ik ben geen crach hoofd ofzo ik ben klaar .....ja heb een relatie maar die komt er echt overheen .
Datum:
17-10-2006
Naam:
marty
Leeftijd:
29
Provincie:
Utrecht

waarom

ik heb 2 pogingen gedaan waar iemand wat van weet het was de bedoeling dat het zou lukken ,helaas niet gelukt. Ik wil nu echt pijnloos en snel weg maar hoe?ik snap dat mensen hier erg veel emoties hebben maar waarom sms taal of taal gebrek
Datum:
17-10-2006
Naam:
marty
Leeftijd:
29
Provincie:
Utrecht

zware moeilijk mijn herringen

ik heb erg meegemaakt mijn jeugd en ook soms nu moeilijk leven en ik ben doof vrouw en makkelijk vrouw
ik verlangt naar dood en maar ik heb nu lieve man ontmoet en niet altijd mijn leven zo anders ik soms angst in mijn leen pijn dragen en dus moeilijk ik kiezen en ik weet hij houd veel van mij en ik ook hem maar wisselend ik moeilijk ik wilde ik dood gaan of niet want verleden ik zit op school zo vaak gepest en mijn leleijkerd noemen en ik nooit goede vriendinnen en paar wel maar niet echt boezom vrioendin en ik ben zo angst ook meegemaakt om verkracht mijn 6 jaar door donkere jongen en ik begriojp niets van en deed ik alles zijn zin en vaak ik zwijgt en tot ik nu och vreselijk rot jaren mijn kind tijd en ik ben wel sterkster en leef ik wel verder en gewoon rommelen stemmen in mijn hoofd ga dood en rot ik zei hou maar op zei ik zelf nee en ik heb leuke man waar ik hou en soms hij druk nooit vaak thuis en soms ik angst in mijn eentje en bang mijn ouders en oma en opa kwijt en ik wilde niet allemaal dood gaaan
Datum:
16-10-2006
Naam:
sunny
Leeftijd:
31
Provincie:
Utrecht

zm

ik wil niet meer leven maar ben bang om dood te gaan ik heb heeel veel zm pogingen gedaan en mn arm zit onder de littekens
ik heb elke dag wel een duister gevoel in me dat ik graag aan iemand wil vertellen maar weet dat niemand mij snapt.
ik kan het niet uitleggen..
en dan is er ook nog en iemand diej al mijn problemen door wil lullen ik wil niet meer t is te veel ..
Datum:
16-10-2006
Naam:
celine
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

zelfs zo jong kan 't..

Ik wil wel zelfmoord plegen, ik wil rust. Maar ik zou het niet durven, en ik kan het aan de ene kant niet omdat ik niet zo egoïstisch wil zijn dat ik iedereen in de steek laat. En ik las een berichtje van iemand die dacht dat je op jonge leeftijd nog niet aan zelfmoord kan denken.. het is vreemd en best triest.. maar waar! Toen ik nog heel jong was is mijn vader overleden. Hij was manisch depressief en heeft er zelf een eind aan gemaakt. (mede daarom weet ik dat ik dat anderen mensen niet kan aandoen, zelfmoord plegen.) Mijn moeder weet niet dat ik dit weet, ze zei altijd dat ze het me 'later' wel zou vertellen.. maar ik ben er pas zelf achter gekomen. We kregen geldproblemen, maar daar heb ik verder niet zoveel van gemerkt. Mijn moeder hertrouwde toen ik zeven was. Deze man sloeg ons in het begin, was een pathalogische leugenaar en had een drank- en gokverslaving enz.. Het was even een bittere periode, want we hadden het nog aardig rustig gehad na die paar jaartjes met zn drietjes. (ook mn zus..) een paar maanden minder dan een jaar geleden, zijn mijn voormalige stiefvader en moeder gescheiden. Dat had nog heel wat aarde in de voeten, heel veel geruzie, en hij wilde ons het leven tot op het laatste moment nog even zuur maken. Ik hecht me heel snel aan mensen, dus dat was wel even slikken, zeker omdat hij tot op de dag van vandaag nooit meer contact heeft gezocht, behalve om mn moeder geld af te pingelen. Nou, een moeder die dag en nacht huilt en alles op ons afreageerd.. maar toen mijn moeder nog met mijn (toen) stiefvader getrouwd was [ze wilde al wel scheiden] ging ze vreemd met een andere, VRESELIJKE man. Ik moest met hun mee op vakantie en ik moest mn mond dichthouden tegenover mijn stiefvader. dat was de vreselijkste vakantie en tijd ooit. Die man haatte mij, maakte sekstische opmerkingen tegen me en nog meer.. en mn moeder nam het maar voor hem op, blind door de liefde, ik stond machteloos. Terwijl ze nog met die man had, ging ze weer met een ander vreemd. Daarmee heeft ze nu nog steeds, en na al die periodes is hij nog wel te pruimen. maar nu negeert mijn moeder mij, mijn zus is HET lievelingetje.. en ze maken alleen maar kutopmerkingen tegen me en lachen me dan in mn gezicht uit. heel pittig als iedereen in het huis je negeert en tegen je is.. soms denk k daarom wel eens: WAAROM DOE IK DIT NOG?? Wat heeft het voor zin? Ik houd mezelf maar voor, dat alles wat in je leven gebeurd, gebeurd met een reden. Je moet ervan leren, en uiteindelijk zul je er wat aan hebben. Maar tot die tijd, blijf ik maar slikken en slikken.. tot ik een keer stik.
Datum:
16-10-2006
Naam:
c'est moi
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

leven voor wie eigenlijk?

Waarom ik aan zelfmoord denk. tja ik heb het gevoel dat de hele wereld een schijt hekel aan me heeft en weet ook niet waarom. vroeger toen ik nog jong was ongeveer een jaar of 7 werd ik op basis school ook vaak gepest en dat ging meestal zo dat je een grote groep jongens had en 1 van die jongens was zogenaamd de leider van die ene groep die mij peste. dat wat ik nu vertel is op de basis school gebeurt vervolgens ben ik naar een andere school toegestuurt omdat ik zelf ook een leer achterstand had maar dat heeft nix met pesten te maken maar ik schrijf het er toch even bij. en op die school gebeurde precies het zelfde dat ik daar ook in de steek werd gelaten door een bepaalde groep waar ik het liefst wel mee omga maar die lieten mij liever barsten had ik het gevoel. ik ben zelf ook geholpen door zo,n spygoloog
daar kon ik mij verhaal wel aan kwijt. hij adviseerde mij om anti depressie pillen te slikken. die heb ik 2 weken geslikt en toen ben ik er zomaar mee gestopt aan de andere kant heel dom....maar had gehoord dat ze dat ook in zon & schild namen en toen heb ik de rest maar weg gegooit vanwege dat...ik ben zelf nu 26 jaar oud maar voor mij hoeft hel allemaal niet meer. ik werk ook full-time maar 100% achter mij werk staan is helaas niet het geval :( tis meer -100%. op dit moment heb ik ook niemand om mee te praten heb zelf ook geen vrienden meer die ben ik kwijt geraakt door een ruzie ik had 3 vrienden waar ik meestal mee omging...ik had met 1 dan ruzie en die is weg gegaan en het resultaat is dat ik ze allemaal niet meer zie :( dit is ongeveer wel de achtergrond van mij verhaal. ik heb een kut verleden om maar grof te zeggen na alles wat ik nu aan U heb vertelt is het wel duidelijk een beetje hoe mij eenzame leven er uit ziet met andere woorden......IK HEB ER ECHT GEEN ENE REET MEER ZIN IN HET LEVEN.

Datum:
16-10-2006
Naam:
Bertrand Bos
Leeftijd:
26
Provincie:
Utrecht

dwanggedachtes

ik ben zo moe van me dwangedachtes die me helemaal teroriseren hele dag door dwangedachtes zijn beelden opdringenede gedachten schaamtevolle ideen die je niet wilt en die zich opdringen het is begonen als een programa zien waar iemand vals werd beschuldigt over ipedofilie / incest en ik dacht stel dat het mij overkomt vals worden beschuldegt en ging ik piekeren maar waarom zal ik daar bang voor zijn ik zal zo iets zeker niet doen weet ik het zeker dat ik dat niet doe ging ik over piekenen ja ik wist het zeker maar de dwang die in me hoofd steeds teroriseerde weet je het wel zeker uit angst durfde ik nergens te komen niet meer bij kinderen in de buurt angst om vals beschuldigt te worden door kinderen angst om mischien echt raare gevoelens te krijgen ten opzichte van kinderen terwijl ik wist dat ik dat niet zou krijgen al me hele leven heb ik dat nooit gehad dus het waaren maar dwanggedachtes ik werd ook achterdochtig angst dat me telefoon werd afgetapt dat er een complot werd gedaan door justitie dat ze me zouden bechuldigen voor pedofilie en daar bij had ik ook angst en durfde ik niet op het internet angst dacht dat iemand op de zelfde tijd op het internet raare pedofilie sites zat te kijken en ik daarvoor werd opgepakt al met al ales omtrent dat was een opsesie geworden en kreeg waan gedachtes dacht dat ik door vrienden werd afgetapt en dat ze me gespreken zouden vervormen en me laten oppaken voor pedofilie ik had aan paar mensen verteld dat ik hier last van had en was bang en dat ze het ooit tegen me zouden gebruiken en dee tegen iedereen aan wie ik het had verteld aardig en liep op me tenen angst dat ze me verhaal zouden omdraaien en me echt voor incest pedofile uitmaken en dat dan ik werd uitgejoeld door de buurt als pedo dat zag ik wel eens in dokus vreselijk dat ik zo gevangen zit in negatieve dwangmatige gedachtes op een gegeven moment werd het me zoveel dat ik zelfmoord heb gedaan helaas gevonden wou liever dood maar nu eenmaal hergeboren noem ik het maar ik heb niet meer de dwangedachtes dat ik bang ben om naare gedachtes te krijgen ten opzichte van pedo incest maar wel de angst dat ze de geene die het weten over me angste dwanggedachtes dat ze het ooit gaan verdraaien bijv denk ik dat ze dan gaan zegen hij heeft opgebiecht dat hij pedo is en dat me angst dan uitkomt en dat de buurt me zo gaat zien als een pedo en me gaan uitjoelen en denken dat ik dat heb gedaan terwijl dat niet waar is maar weet dat dit ook alemaal angst is maar op deze momenten denk ik wel eens ik zou liever dood wilen zijn ik wens niemand dwanggedachtes toe vooral niet seksuele dwangedachtes het is een hel ik hoop dat de lezers begrijpen dat ik beslist geen pedofiel ben en hoop dat ik een beetje heb kunen uitlegen dat dwang verveelende naare akelige ideen zijn en dat juist wat je niet zou wilen in je opkomt omdat je dat juist afstoot maar het is Zo vervelend als je dwanggedachtes over deze onderwerp heb en je zou echt vals bechuldigt worden door deze onderwerp dat je dan denk ja ik heb wel last van deze ideen dan lijkt het echt waar voor je zelf en de buurt omdat je hen niet kan uitlegen wat dwang is omdat ik het zelf soms niet eens snap als ik last heb van die gedachtes nu beetje bij beetje snap ik het de dwanggedachtes en ik moet proberen me gedachtes angsten voor me te houden maar soms zit ik er zo mee dat ik me hard moet luchten kan dat beter zo doen dan bij kenisen bij kenisen ben je altijf bang dat ze het omdraaien hier ben je naoniem hoop ik teminste ik zeg wel eens verteld is verteld maar toch komt steeds die naare beelden stel je voor dat iemand aan wie ik het verteld heb over me dwanggedachtes dat ze het echt gaan verdraaien dat deuntje kan ik niet uit me hoofd halen vreselijk maar moet het proberen iemand iedeen
Datum:
16-10-2006
Naam:
citcan
Leeftijd:
31
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.